Λούις Σέσαρ Αμαντόρι

Ιταλοαργεντινός σκηνοθέτης και σεναριογράφος του κινηματογράφου του 19ου αιώνα

Ο Λούις Σέσαρ Αμαντόρι (ισπ. Luis César Amadori, 28 Μαΐου 19025 Ιουνίου 1977) ήταν Ιταλοαργεντινός σκηνοθέτης του κινηματογράφου και σεναριογράφος. Θεωρείται ως ένας από τους πλέον επιδραστικούς σκηνοθέτες του κινηματογράφου της Αργεντινής της κλασικής εποχής. Στην περίοδο των 31 ετών που ήταν ενεργός, σκηνοθέτησε περισσότερες από 60 ταινίες και έγραψε το σενάριο σε περισσότερες από 50 ταινίες.

Λούις Σέσαρ Αμαντόρι
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση28  Μαΐου 1902[1][2][3]
Πεσκάρα[4]
Θάνατος5  Ιουνίου 1977[1][5][2]
Μπουένος Άιρες[6]
Τόπος ταφήςΚοιμητήριο Ρεκολέτα
Χώρα πολιτογράφησηςΙταλία (1946–1977)
Αργεντινή
Βασίλειο της Ιταλίας (1902–1946)
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΙσπανικά
ΣπουδέςLa Salle College (Buenos Aires)
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητασκηνοθέτης κινηματογράφου
σεναριογράφος
ζωγράφος

Ο Αμαντόρι γεννήθηκε στην Πεσκάρα της Ιταλίας, αλλά μετανάστευσε οικογενειακώς στην Αργεντινή σε ηλικία 5 ετών. Γνωστές ταινίες του είναι το Apasionadamente (1944), το Almafuerte (1949) και ιδίως το La Violetera (1958), ενώ τους μεγαλύτερους επαίνους από την κριτική απέσπασε η ασπρόμαυρη ταινία του Albéniz (1947) με θέμα τη ζωή του Ισπανού πιανίστα και συνθέτη Ισαάκ Αλμπένιθ. Στις περισσότερες ταινίες του Αμαντόρι κυριαρχεί η κοσμοπολίτικη ατμόσφαιρα και είναι επηρεασμένες από τη θεματολογία και την τεχνική του αμερικανικού κινηματογράφου της εποχής.

Φιλμογραφία Επεξεργασία

(Σχεδόν καμιά ταινία του Αμαντόρι δεν έχει παιχθεί στην Ελλάδα. Σε μερικές από τις παρακάτω παραθέτουμε δική μας προσεγγιστική μετάφραση του τίτλου στην παρένθεση.)

  • Puerto nuevo (1936)
  • El pobre Pérez (1937)
  • El canillita y la dama (1938)
  • Meastro Levita (1938)
  • Madreselva (1938)
  • Palabra de honor («Λόγος τιμής», 1939)
  • Caminito de Gloria (1939)
  • El Haragán de la familia («Ο χαραμοφάης της οικογένειας», 1940)
  • Hay que educar a Niní («Πώς να εκπαιδεύσετε τη Νινή», 1940)
  • Napoleón (1941)
  • La canción de los barrios («Το τραγούδι των προαστίων», 1941)
  • Orquesta de señoritas (1941)
  • Soñar no cuesta nada (1941)
  • El tercer beso («Το τρίτο φιλί», 1942)
  • El profesor Cero (1942)
  • Bajó un ángel del cielo («Κατέβηκε ένας άγγελος εξ ουρανού», 1942)
  • La mentirosa («Η ψεύτρα», 1942)
  • Claro de luna («Σεληνόφως», 1942)
  • Son cartas de amor (1943)
  • Luisito (1943)
  • Carmen (1943)
  • Apasionadamente («Παθιασμένα», 1944)
  • Dos ángeles y un pecador («Δυο άγγελοι κι ένας αμαρτωλός», 1945)
  • Madame Sans-Gêne (1945)
  • Santa Cándida (1945)
  • Mosquita muerta (1946)
  • Albéniz (1947)
  • Una mujer sin cabeza («Ακέφαλη γυναίκα», 1947)
  • Ο ζητιάνος του μεσονυκτίου (πρωτότυπος τίτλος: Dios se lo pague = «Ο Θεός να στο ανταποδώσει», 1948)
  • Una noche en el Ta-Ba-Rín («Μια νύχτα στο Τα-Μπα-Ριν», 1949)
  • Don Juan Tenorio (1949)
  • Juan Globo (1949)
  • Almafuerte (1949)
  • Historia de una passion («Η ιστορία ενός πάθους», 1950)
  • Nacha Regules (1950)
  • Pecado (1951)
  • María Montecristo (1951), μεξικανική παραγωγή
  • Me casé con una estrella (1951)
  • Eva Perón inmortal (1952)
  • La de los ojos color del tiempo (1952)
  • La pasión desnuda («Το γυμνό πάθος», 1953)
  • El Grito sagrado (1954)
  • Caídos en el infierno («Πεσμένοι στην κόλαση», 1954)
  • El barro humano («Ανθρώπινη λάσπη», 1955)
  • El amor nunca muere («Ο έρωτας ποτέ δεν πεθαίνει», 1955)
  • Amor prohibido («Απαγορευμένος έρωτας», 1958)
  • La Violetera (1958)
  • Una muchachita de Valladolid (1958)
  • Una Gran señora (1959)
  • ¿Dónde vas, Alfonso XII?) (1959)
  • Un trono para Cristy (1960)
  • Mi último tango («Το τελευταίο μου τάνγκο», 1960)
  • Alerta en el cielo (1961)
  • Pecado de amor (1961)
  • La Casta Susana (1963)
  • El señor de La Salle (1964)
  • Como dos gotas de agua («Σαν σταγόνες νερό», 1964)
  • Más bonita que ninguna (1965)
  • Acompáñame (1966)
  • Amor en el aire («Έρωτας εν πτήσει», 1967)
  • Un novio para dos hermanas («Ένας εραστής για δυο αδελφές», 1967), μεξικανική παραγωγή
  • Buenos días, condesita («Καλημέρα, μικρή κόμισσα», 1967)
  • Cristina Guzmán (1968)

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. 1,0 1,1 1,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. 143945599. Ανακτήθηκε στις 15  Οκτωβρίου 2015.
  2. 2,0 2,1 2,2 (Αγγλικά) SNAC. w6vx1cps. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  3. 3,0 3,1 (Αγγλικά) Find A Grave. 7657268. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  4. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 15  Δεκεμβρίου 2014.
  5. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb14066948w. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  6. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 31  Δεκεμβρίου 2014.

Πηγές Επεξεργασία

  • Το λήμμα «Αμαντόρι Λουδοβίκος Καίσαρ» στη Νέα Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια «Χάρη Πάτση», τόμ. 4, σελ. 644
  • Luis Trelles Plazaola: South American Cinema: Dictionary of Film Makers,εκδ. La Editorial UPR, 1989, ISBN 978-0-8477-2011-8, σελ. 5

Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία