Ο Λύσανδρος Μηλιαρέσης (1904-1937) ήταν δικηγόρος, ηγετικό στέλεχος του ΚΚΕ και γραμματέας της ΚΕ της Εργατικής Βοήθειας Ελλάδας. Απεβίωσε στις 5 Φεβρουαρίου 1937 στην Βυτίνα, σαν αποτέλεσμα των διώξεων της Δικτατορίας της 4ης Αυγούστου.

Λύσανδρος Μηλιαρέσης
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση1904
Κεφαλονιά
Θάνατος1937
Βυτίνα Αρκαδίας
Χώρα πολιτογράφησηςΕλλάδα
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςνέα ελληνική γλώσσα
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταδικηγόρος
συνδικαλιστής

Βιογραφικά στοιχεία Επεξεργασία

Ο Λύσανδρος Μηλιαρέσης (ψευδώνυμο Λίνος) γεννήθηκε το 1904 στο χωριό Ποριαράτα της Κεφαλονιάς και καταγόταν από αριστοκρατική και δημοκρατική οικογένεια.[1] Στην Κεφαλονιά ήρθε για πρώτη φορά σε επαφή με τις σοσιαλιστικές ιδέες. Το 1922 μετέβη στην Αθήνα για να σπουδάσει στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Κατά τη διάρκεια των σπουδών του ασπάστηκε την κομμουνιστική ιδεολογία και εντάχθηκε στην ΟΚΝΕ. Μετά το τέλος των σπουδών του έγινε δικηγόρος και το 1928 μέλος του ΚΚΕ. Ο Μηλιαρέσης θεωρείτο ως ένα από τα πιο μορφωμένα στελέχη του ΚΚΕ και ανέβηκε γρήγορα στην κομματική ιεραρχία, χάρη στην εξαιρετική δραστηριότητα που ανέπτυξε.[2]

Η πολύπλευρη κομματική δράση Επεξεργασία

Αρχικά ο Μηλιαρέσης εργάστηκε στο δικαστικό τμήμα της Εργατικής Βοήθειας Ελλάδας (ΕΒΕ) σαν δικηγόρος. Αργότερα ανέλαβε την καθοδήγηση της Κομματικής Οργάνωσης Αθήνας (ΚΟΑ) και το καλοκαίρι του 1930 έγινε γραμματέας της Κεντρικής Επιτροπής της Εργατικής Βοήθειας Ελλάδας. Το 1932 ήταν μέλος της αποστολής που εκπροσώπησε την Ελλάδα στις εργασίες του Παγκόσμιου Συνεδρίου της Εργατικής Βοήθειας που έγινε στη Μόσχα.[1]

Ο Μηλιαρέσης εργάστηκε επίσης στο Αγροτικό Τμήμα της ΚΕ του ΚΚΕ και ήταν υπεύθυνος της εφημερίδας που έβγαζε το ΚΚΕ για τους αγρότες με τίτλο "Φτωχολογιά του κάμπου". Επίσης αρθρογραφούσε στον Ριζοσπάστη και στην Κομμουνιστική Επιθεώρηση (ΚΟΜΕΠ).[3]

Το 1934 συνελήφθη από την Ασφάλεια και εξορίστηκε στην Ανάφη. Μετά την απελευθέρωση του επανήλθε στην καθοδήγηση της ΚΟΑ. Στις βουλευτικές εκλογές του Ιανουαρίου του 1936 ήταν υπεύθυνος του εκλογικού αγώνα του ΚΚΕ και υποψήφιος Αθηνών με το Παλλαϊκό Μέτωπο όπου κατέλαβε την τρίτη θέση με 3835 ψήφους[4], λίγο κάτω από τους Βασίλη Νεφελούδη και Δημήτρη Γληνό που εξελέγησαν βουλευτές.

Δικτατορία Μεταξά και ύποπτο τέλος Επεξεργασία

Με την εγκαθίδρυση της Δικτατορίας της 4ης Αυγούστου ο Μηλιαρέσης πέρασε στην παρανομία συνεχίζοντας την κομματική του δράση, ως ηγετικό στέλεχος του ΚΚΕ. Όμως το φθινόπωρο του 1936 προσβλήθηκε από φυματιώδη μηνιγγίτιδα. Ως καταζητούμενος από την Ασφάλεια δεν μπορούσε να νοσηλευτεί σε νοσοκομείο, οπότε ο αδελφός του τον έβαλε κρυφά στο Σανατόριο της Βυτίνας με το ψευδώνυμο Παναγιώτης Ποδηματάς.[5]

Ο Μηλιαρέσης πέθανε στη Βυτίνα στις 5 Φεβρουαρίου του 1937, σε ηλικία 33 ετών, αφού η κατάσταση της υγείας του ήταν αρκετά βεβαρυμένη μετά από αρκετές στερήσεις και ταλαιπωρίες που υπέστη το προηγούμενο χρονικό διάστημα.[1]

Σύμφωνα με μία εκδοχή, ο Μηλιαρέσης πέθανε ύστερα από ένεση που του έκανε ένας ενωματάρχης της Ειδικής Ασφάλειας που πήγε για το σκοπό αυτό σαν νοσοκόμος στο Σανατόριο. Σύμφωνα με την ίδια εκδοχη, αμέσως μετά το θάνατο του Μηλιαρέση, ο δήθεν νοσοκόμος εξαφανίστηκε από το σανατόριο.[5] Ο Λύσανδρος Μηλιαρέσης τάφηκε στη Βυτίνα από τον αδελφό του και δύο συντρόφους του.

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. 1,0 1,1 1,2 Ιστορία της Αντίστασης (1979), σελ.32
  2. Έπεσαν για τη ζωή (1988), σελ.64
  3. "Έπεσαν για τη ζωή" (1979), σελ.64
  4. Ελεφάντης (1976), σελ.394
  5. 5,0 5,1 "Έπεσαν για τη ζωή (1988), σελ.65

Πηγές Επεξεργασία

  • Δοκίμιο Ιστορίας του ΚΚΕ, Α΄τόμος 1919-1949, Σύγχρονη Εποχή, Αθήνα 2012
  • Ιστορία της Αντίστασης 1940-45, Εκδόσεις Αυλός, Αθήνα 1979
  • "Η 4η Αυγούστου", Σπύρος Λιναρδάτος, Πολιτικές και Λογοτεχνικές Εκδόσεις, Αθήνα 1967
  • "Έπεσαν για τη ζωή", Έκδοση της ΚΕ του ΚΚΕ, Αθήνα 1988
  • "Η Επαγγελία της Αδύνατης Επανάστασης, Ελεφάντης Άγγελος, εκδόσεις Θεμέλιο, Αθήνα 1976.