Βικιπαίδεια

Μάουνα Λόα

Συντεταγμένες: 19°28′46.3″N 155°36′09.6″W / 19.479528°N 155.602667°W / 19.479528; -155.602667

Το Μάουνα Λόα είναι ένα από τα πέντε ηφαίστεια που αποτελούν το νησί Χαβάης στην αμερικανική πολιτεία Χαβάη στον Ειρηνικό Ωκεανό και ίσως το μεγαλύτερο στη Γη από την άποψη όγκου και της περιοχής που καλύπτει. Είναι ένα ενεργό ασπιδοηφαίστειο, με όγκο που εκτιμάται σε περίπου 75.000 χλμ.³,[2] αν και η κορυφή του είναι 39 μ. χαμηλότερα από εκείνη του γείτονά του, του Μάουνα Κέα.[3] Το όνομα Μάουνα Λόα σημαίνει στη Χαβαϊκή γλώσσα «Μακρύ Βουνό». Εκρήξεις λάβας από το Μάουνα Λόα είναι φτωχές σε διοξείδιο του πυριτίου και πολύ ρευστές. Οι εκρήξεις τείνουν να είναι μη-εκρηκτικές και το ηφαίστειο έχει σχετικά ήπιες πλαγιές.

Μάουνα Λόα
Χάρτης
Ύψος4.169,4 μέτρα[1] και 13.679 πόδι[1]
ΟροσειράΧαβαϊνέζικη υποθαλάσσια οροσειρά
Ήπειροςνησιωτική Ωκεανία
ΧώρεςΗνωμένες Πολιτείες Αμερικής
wikidata (π • σ • ε )
Χάρτης της νήσου Χαβάης, με τις περιοχές των πέντε ηφαιστείων της.

Το Μάουνα Λόα είναι πιθανώς ενεργό για τουλάχιστον 700.000 χρόνια και μπορεί να έχει ανέλθει πάνω από τη στάθμη της θάλασσας περίπου πριν από 400.000 χρόνια. Τα αρχαιότερα γνωστά πετρώματα δεν είναι μεγαλύτερα από 200.000 ετών.[4] Το μάγμα του ηφαιστείου προέρχεται από το θερμό σημείο της Χαβάης, που είναι υπεύθυνο για τη δημιουργία της αλυσίδας νησιών της Χαβάης για δεκάδες εκατομμύρια χρόνια. Η αργή μετακίνηση της τεκτονικής πλάκας του Ειρηνικού θα απομακρύνει τελικά το Μάουνα Λόα από το θερμό σημείο σε 500.000 έως ένα εκατομμύριο χρόνια από τώρα, χρονικό σημείο από το οποίο το ηφαίστειο θα γίνει σβηστό.

Η πιο πρόσφατη έκρηξη του Μάουνα Λόα διήρκεσε από τις 27 Νοεμβρίου μέχρι τις 13 Δεκεμβρίου 2022[5][6] και η προηγούμενη διήρκεσε από τις 24 Μαρτίου 1984 έως τις 15 Απριλίου 1984.[7] Δεν υπάρχουν πρόσφατες εκρήξεις του ηφαιστείου που να προκάλεσαν θανάτους, αλλά οι εκρήξεις το 1926 και το 1950 κατέστρεψαν χωριά και το Χίλο, η μεγαλύτερη πόλη του νησιού έχει κτιστεί εν μέρει στην λάβα από εκρήξεις στα τα τέλη του 19ου αιώνα.[8] Εν όψει των κινδύνων που εγκυμονεί για τα πληθυσμιακά κέντρα, το Μάουνα Λόα είναι μέρος του προγράμματος Ηφαίστεια της Δεκαετίας, το οποίο ενθαρρύνει τις μελέτες για τα πιο επικίνδυνα ηφαίστεια.[9][10] Το Μάουνα Λόα παρακολουθείται εντατικά από το Παρατηρητήριο Ηφαιστείων της Χαβάης από το 1912.

Στο Μάουνα Λόα έχουν κατασκευαστεί το παρατηρητήριο του Μάουνα Λόα, το οποίο μελετά την ατμόσφαιρα, και το Ηλιακό Παρατηρήτηριο του Μάουνα Λόα, το οποίο παρατηρεί τον Ήλιο.[11] Στα παρατηρητήρια αυτά οι συνθήκες διαβίωσης δεν είναι απλές καθώς το μέρος είναι ιδιαίτερα απομακρυσμένο και η τροφοδοσία φαγητού και άλλων αγαθών δεν είναι εύκολη και δεδομένη. Και τα δύο παρατηρητήρια βρίσκονται κοντά στην κορυφή του ηφαιστείου.

Το Εθνικό Πάρκο ηφαιστείων της Χαβάης περιλαμβάνει τη κορυφή και τη νοτιοανατολική πλευρά του ηφαιστείου, και συμπεριλαμβάνει ένα ξεχωριστό ηφαίστειο, το Κιλαουέα.

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. ↑ 1,0 1,1 www.arcgis.com/apps/mapviewer/index.html?basemapUrl=https%3A%2F%2Fservices.arcgisonline.com%2Farcgis%2Frest%2Fservices%2FUSA_Topo_Maps%2FMapServer&center=-155.6054%2C19.4756&level=14.
  2. ↑ Kaye, G.D. (2002). «Using GIS to estimate the total volume of Mauna Loa Volcano, Hawaii». Geological Society of America. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2014-10-17. https://web.archive.org/web/20141017105809/https://gsa.confex.com/gsa/2002CD/finalprogram/abstract_34712.htm. Ανακτήθηκε στις 2007-08-05. 
  3. ↑ «Mauna Kea». NGS Station Datasheet. United States National Geodetic Survey. Ανακτήθηκε στις 15 Φεβρουαρίου 2019. 
  4. ↑ «Mauna Loa: Earth's Largest Volcano». United States Geological Survey. 2 Φεβρουαρίου 2006. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 9 Αυγούστου 2015. Ανακτήθηκε στις 28 Ιουλίου 2007. 
  5. ↑ «Mauna Loa: World's largest active volcano erupts in Hawaii» (στα αγγλικά). BBC News. 2022-11-28. https://www.bbc.com/news/world-us-canada-63783633. Ανακτήθηκε στις 2022-11-29. 
  6. ↑ «HAWAIIAN VOLCANO OBSERVATORY VOLCANO OBSERVATORY NOTICE FOR AVIATION Tuesday, December 13, 2022, 17:17 UTC | USGS Hazard Notification System (HANS) for Volcanoes». volcanoes.usgs.gov. Ανακτήθηκε στις 28 Δεκεμβρίου 2022. 
  7. ↑ «1984 Eruption: March 25 – April 15». Hawaiian Volcano Observatory – United States Geological Survey. 17 Σεπτεμβρίου 2004. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 31 Ιανουαρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 24 Ιανουαρίου 2013. 
  8. ↑ John Watson (18 Ιουλίου 1997). «Lava Flow Hazard Zone Maps: Mauna Loa». United States Geological Survey. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 15 Ιανουαρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 12 Δεκεμβρίου 2012. 
  9. ↑ International Association of Volcanology and Chemistry of the Earth's Interior (1998). «Decade Volcanoes». Cascades Volcano Observatory. United States Geological Survey. Ανακτήθηκε στις 25 Ιανουαρίου 2013. 
  10. ↑ Nick Varley. «Decade Volcano Program IDNDR – IAVCEI – 1990/2000». Société Volcanologique Européenne. Ανακτήθηκε στις 25 Ιανουαρίου 2013. 
  11. ↑ Rhodes, J.M. and Lockwood, J. P. (editors), (1995) Mauna Loa Revealed: Structure, Composition, History, and Hazards, Washington D.C., American Geophysical Union Monograph 92, p. 95

Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία

  •   Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Mauna Loa στο Wikimedia Commons


Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Μάουνα_Λόα&oldid=10503663"