Μαργαρίτα της Βουργουνδίας (π. 1290-1315)
Η Μαργαρίτα (Marguerite de Bourgogne, 1290 - 30 Απριλίου 1315) από τον Οίκο των Καπετιδών-Βουργουνδίας γεεννήθηκε ως κόρη του δούκα της Βουργουνδίας και έγινε βασίλισσα της Γαλλίας και της Ναβάρρας, ως (η πρώτη) σύζυγος του Λουδοβίκου Ι' της Γαλλίας.
| Μαργαρίτα της Βουργουνδίας | |
|---|---|
 | |
Βασίλισσα της Γαλλίας | |
| Περίοδος | 29 Νοεμβρίου 1314 - 30 Απριλίου 1315 |
| Προκάτοχος | Ιωάννα Α΄ της Ναβάρρας |
| Διάδοχος | Κλημεντία του Ανζού |
| Περίοδος | 4 Απριλίου 1305 - 30 Απριλίου 1315 |
| Προκάτοχος | Λευκή του Αρτουά |
| Διάδοχος | Κλημεντία του Ανζού |
| Γέννηση | 1290 |
| Θάνατος | 30 Απριλίου 1315 (25 ετών) Νορμανδία |
| Σύζυγος | Λουδοβίκος Ι΄ της Γαλλίας |
| Επίγονοι | Ιωάννα Β΄ της Ναβάρρας |
| Οίκος | Οίκος των Καπετιδών |
| Πατέρας | Ροβέρτος Β΄ της Βουργουνδίας |
| Μητέρα | Αγνή της Γαλλίας (1260-1325) |
| Θρησκεία | Καθολική Εκκλησία |
 Σχετικά πολυμέσα | |
| δεδομένα () | |
Η ζωή της Επεξεργασία
Ήταν η μεγαλύτερη κόρη του Ροβέρτου Β' δούκα της Βουργουνδίας και της Αγνής των Καπετιδών.[1] Παντρεύτηκε τον εξάδελφό της Λουδοβίκο Α΄ της Ναβάρρας (1305), ο οποίος ανέβηκε στον θρόνο ως Λουδοβίκος Ι' της Γαλλίας (1314). [2] Μαζί απέκτησαν μια κόρη, την Ιωάννα Β΄ της Ναβάρρας (1312 - 1349). Η Μαργαρίτα κατηγορήθηκε για μοιχεία μαζί με τη συνυφάδα της Λευκή της Βουργουνδίας από την κουνιάδα της Ισαβέλλα της Γαλλίας (1295-1358) (1314). Κλείστηκαν και οι δύο στη φυλακή, όπου η Μαργαρίτα απεβίωσε· σύμφωνα με μερικές πηγές στραγγαλίστηκε με εντολή του συζύγου της.[3]
Η κόρη της Μαργαρίτας, η Ιωάννα έγινε αργότερα βασίλισσα της Ναβάρρας ως Ιωάννα Β'· η νομιμότητά της αμφισβητήθηκε λόγω της μοιχείας της μητέρας της. Με τον πρόωρο θάνατο του μικρανεψιού της Φιλίππου Α΄ δούκα της Βουργουνδίας (1361), δημιουργήθηκαν προβλήματα διαδοχής στο δουκάτο της Βουργουνδίας. Οι επικρατέστεροι διάδοχοι ήταν ο εγγονός της Μαργαρίτας, ο Κάρολος Β' της Ναβάρρας και ο βασιλιάς της Γαλλίας Ιωάννης Β΄ της Γαλλίας, ο οποίος ήταν γιος τής αδελφής τής Μαργαρίτας, Ιωάννας της Βουργουνδίας. Το δουκάτο κατάφερε τελικά ο Ιωάννης Β΄ να το ενσωματώσει στο Γαλλικό στέμμα και να το παραχωρήσει αμέσως μετά στον μικρότερο γιο του Φίλιππο Β΄ των Βαλουά τον Τολμηρό.
Η Μαργαρίτα αναφέρεται στο έργο του μεγάλου Γάλλου συγγραφέα, Ρωσικής καταγωγής, Μωρίς Ντρυόν (1918-2009) Οι καταραμένοι βασιλείς.
Πρόγονοι Επεξεργασία
Παραπομπές Επεξεργασία
Πηγές Επεξεργασία
- Anne Echols and Marty Williams, An Annotated Index of Medieval Women, (Markus Weiner Publishing Inc., 1992)
- Jim Bradbury, The Capetians: Kings of France, 987-1328, (Continuum Books, 2007)