Βικιπαίδεια

Μαρκ Μπόλαν

Ο Μαρκ Μπόλαν (Marc Bolan, πραγματικό όνομα Μαρκ Φελντ, Mark Feld, 30 Σεπτεμβρίου 1947 - 16 Σεπτεμβρίου 1977) ήταν Άγγλος μουσικός με εβραϊκή καταγωγή, πιο πολύ γνωστός ως αρχηγός του ροκ συγκροτήματος T. Rex. Με έντονες επιρροές από Τζ. Ρ. Ρ. Τόλκιν, Κ.Σ. Λιούις και Μπομπ Ντίλαν [4] ήθελε να χαράξει το δικό του δρόμο και να μείνει στην ιστορία ως ο απόλυτος ροκ αστέρας της Βρετανίας. Όμως, η ζωή του έληξε απότομα το 1977, σε ηλικία 29 ετών σε συντριβή αυτοκινήτου, το οποίο οδηγούσε η γυναίκα του, Gloria Jones. Παρ' όλη τη σύντομη ζωή του, κατάφερε να θέσει τις βάσεις για ένα καινούριο είδος ροκ μουσικής, το λεγόμενο glam rock[5] και να εκπληρώσει, επίσης, το όνειρό του. Μέσα σε περίπου δέκα χρόνια καριέρας κατάφερε να ανακηρυχθεί ως ένας από τους μεγαλύτερους rock stars της Βρετανίας και η θύμηση του ονόματός του παραμένει μέχρι και σήμερα.

Μαρκ Μπόλαν
Όνομα στη
μητρική γλώσσα		Marc Bolan (Αγγλικά)
ΨευδώνυμοMarc Bolan
Γέννηση30 Σεπτεμβρίου 1947
Stoke Newington
Θάνατος16 Σεπτεμβρίου 1977 (29 ετών)
Αιτία θανάτουτροχαίο ατύχημα
Συνθήκες θανάτουθανατηφόρο δυστύχημα
Τόπος ταφήςGolders Green Crematorium
ΕθνικότηταCountry flag Αγγλική
Χώρα πολιτογράφησηςCountry flag Αγγλική
Ιδιότητακιθαρίστας, τραγουδιστής-τραγουδοποιός, τραγουδιστής, rock musician[1] και μοντέλο[2]
ΓονείςSimeon Feld[3] και Phyllis Winifred Atkins[3]
Όργανακιθάρα και φωνή
Είδος τέχνηςΜουσικός, Τραγουδιστής,
Καλλιτεχνικά ρεύματαglam rock, psychedelic rock, hard rock, pop
Σημαντικά έργαElectric Warrior, The Slider
ΙστοσελίδαΕπίσημος ιστότοπος
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα (π • σ • ε )

Ιστορία Επεξεργασία

Τα πρώτα χρόνια Επεξεργασία

Ο Μαρκ Μπόλαν (κανονικό όνομα Μαρκ Φελντ) γεννήθηκε στις 16 Σεπτεμβρίου του 1947 στο προάστιο Hackney του ανατολικού Λονδίνου. Γόνος οικογένειας με εβραϊκή καταγωγή, από νεαρή ηλικία εξέφρασε τις φιλοδοξίες για το μέλλον του. Όπως είπε σε μεταγενέστερες δηλώσεις του: "Πίστευα ότι ήμουν ένα ανώτερο είδος ανθρώπου. Και δεν ένιωθα ότι ήμουν σχετικός με τους υπόλοιπους."[6] Ο πατέρας του Simeon Feld απασχολούνταν με διάφορες δουλειές, από οδηγός φορτηγού, μέχρι πωλητής καλλυντικών, ενώ η μητέρα του, Phyllis διέθετε ένα οπωροπωλείο στο οποίο τη βοηθούσε μερικές φορές ο νεαρός Μαρκ.[7].

Η απλή συνηθισμένη ζωή του Μαρκ θα άλλαζε σύντομα ραγδαία. Από πολύ μικρός αγάπησε τη μουσική. Αυτός και ο αδερφός του, πολύ συχνά παρακολουθούσαν διάφορες ραδιοφωνικές εκπομπές, όπου άκουγαν διάφορα δημοφιλή τραγούδια της εποχής. Επίσης οι γονείς του, αν και άνηκαν σε κατώτερη οικονομική τάξη και δεν διέθεταν ένα πλούσιο εισόδημα, προσπαθούσαν συνεχώς να αυξήσουν το ενδιαφέρον του Μαρκ για τη μουσική, χαρίζοντας του στην αρχή ένα μικρό ντραμ σετ και έπειτα στην ηλικία των εννιά ετών την πρώτη του κανονική κιθάρα. Ο βασικός καταλύτης, που έπαιξε τον μεγαλύτερο ρόλο στη μετέπειτα πορεία του Μπόλαν πραγματοποιήθηκε όταν ο πατέρας του, ο οποίος συνήθιζε να αγοράζει συχνά διάφορα σινγκλ στον γιο του, μια μέρα, εκ παραδρομής χάρισε στον Μαρκ ένα του Bill Haley, αντί για ένα του Bill Hayes, το οποίο περιείχε το περίφημο τραγούδι Rock Around The Clock.[8]Ο Μαρκ ακούγοντας το κομμάτι λάτρεψε το rock 'n' roll και αυτό το περιστατικό αποτέλεσε σημείο αναφοράς για όλη του τη ζωή και άσκησε μεγάλη επιρροή πάνω του.

Στα δώδεκα του χρόνια συμμετείχε στο πρώτο του συγκρότημα, τη σχολική μπάντα Susie And The Hula Hoops, όπου έπαιζε κιθάρα. Η δεκαετία του 1960 βρήκε τον έφηβο Μαρκ Φελντ φανερά επηρεασμένο από το κίνημα των Mod, που επικρατούσε εκείνη την εποχή στη Βρετανία [9] γεγονός για το οποίο έγινε γνωστός στην περιοχή του, φορώντας κομψά ρούχα και αποκτώντας μια πολύ μεγάλη γκαρνταρόμπα. Η δημοτικότητά του προσέλκυσε τον δημοσιογράφο Angus McGill. Ο McGill βλέποντας το ιδιαίτερο στυλ ενδυμασίας του Μαρκ, τον προσκάλεσε να ποζάρει για μερικές φωτογραφίες, ως μοντέλο, για ένα άρθρο της εφημερίδας στην οποία δούλευε, το οποίο ήταν αφιερωμένο στους Mods [6], οι οποίοι βρισκόταν στην ακμή τους εκείνη την περίοδο. Αυτή αποτέλεσε την αρχή για τη συμμετοχή του και σε άλλα αντρικά περιοδικά. Ταυτόχρονα τον ίδιο καιρό παράτησε τις σχολικές σπουδές του. Πάντα υπήρξε μέτριος μαθητής και ποτέ το σχολείο δεν έπαιξε σημαντικό ρόλο στη ζωή του. Το γεγονός αυτό οφείλεται, εν μέρη, στο ότι ήταν δυσλεξικός, αλλά αυτό δε μείωσε το ενδιαφέρον του για τη λογοτεχνία (κυρίως του τομέα επιστημονικής φαντασίας) και την ποίηση.[10]

Στα 17 του χρόνια, παράτησε το χώρο της μόδας, άλλαξε πορεία κατεύθυνσης και επικεντρώθηκε στη μουσική, κυρίως της folk σκηνής. Με σημαντικές επιρροές από Ντόνοβαν και Ντίλαν, ξεκίνησε να παίζει ακουστική κιθάρα σε διάφορα τοπικά μαγαζιά και απέκτησε τον πρώτο του μάνατζερ, τον Alan Warren. Εκείνη την περίοδο, μάλιστα, είχε υιοθετήσει ένα πλαστό, ψεύτικο όνομα, το Toby Tyler. Εν έτοι 1965 γνωρίστηκε με τον επιτυχημένο ηθοποιό Riggs O' Hara. Ταυτόχρονα άρχισε να πλάθει διάφορους μυστηριώδεις μύθους και παράξενα γεγονότα γύρω από το όνομά του. Συγκεκριμένα, ισχυρίστηκε ότι είχε πραγματοποιήσει ένα ταξίδι στη Γαλλία, όπου διέμεινε εκεί για 18 μήνες. Εκεί, σύμφωνα με τη διήγηση του, γνώρισε έναν μάγο μαύρης μαγείας, ο οποίος του “δίδαξε πολλά” [6] Ο "Μάγος", όμως, στην πραγματικότητα δεν ήταν άλλος από τον O' Harra και, ενώ πράγματι ο Μπόλαν είχε ταξιδέψει στη Γαλλία, διέμεινε εκεί για ένα πολύ μικρότερο χρονικό διάστημα. Η παραπάνω ιστορία εκδόθηκε από την Decca Records μαζί με την κυκλοφορία του πρώτου του σινγκλ, με τίτλο The Wizard.

Το συγκεκριμένο τραγούδι ήταν αυτό το οποίο άνοιξε τις πόρτες στον Μαρκ, για να ξεκινήσει τη δισκογραφική του πορεία. Επιστρέφοντας από τη Γαλλία και με τη σταθερή του θέληση να γίνει κάποια μέρα διάσημος, ξεκίνησε να γράφει μουσική και στίχους για αμέτρητα κομμάτια. Ένα από αυτά ήταν και το The Wizard, το οποίο αναφερόταν στην υποτιθέμενη γνωριμία του Μπόλαν με τον μυστηριώδη μάγο και επίσης παίχτηκε στην πρώτη τηλεοπτική εμφάνιση του, στην εκπομπή Rock Steady Go. Ξεκινώντας επισήμως τη μουσική του καριέρα απόκτησε νέο όνομα, ονομάζοντας τον εαυτό του Μαρκ Μπόλαν. Από εκείνη τη στιγμή έτσι έμεινε γνωστός για την υπόλοιπη ζωή του.

Έπειτα από την κυκλοφορία του The Wizard εκδόθηκαν μερικά άλλα σινγκλ από την ίδια εταιρία, αλλά κανένα από αυτά δεν γνώρισε επιτυχία, για αυτό και η Decca Records τον απέλυσε. Ο Μπόλαν τότε μετακινήθηκε στην Columbia Records και γνώρισε τον μάνατζερ και παραγωγό Simon Napier – Bell [11]. Ο Napier - Bell κατέβαλλε φιλότιμες προσπάθειες να φροντίσει τον ακατέργαστο ήχο του Μπόλαν. Παρ' όλη τη φροντίδα του, το αποτέλεσμα ήταν αρνητικό. Καμιά εταιρία, στις οποίες απευθύνθηκε, δεν δέχτηκε τον Μπόλαν. Όλες τον απέρριψαν, εκτός από την Columbia Records, όπου ηχογράφησε ένα νέο σινγκλ (1967), το οποίο ήταν μια παταγώδης αποτυχία.

John's Children Επεξεργασία

Ο Napier - Bell βλέποντας την αποτυχία αποφάσισε να ενσωματώσει τον Μπόλαν σε ένα σχετικά άσημο συγκρότημα, στο οποίο δούλευε ως παραγωγός το 1967, τους John's Children, οι οποίοι ήταν σύγχρονοι των Yardbirds και των The Who. Οι John's Children είχαν γνωρίσει σχετική επιτυχία από τις ζωντανές εμφανίσεις τους. Ο Μαρκ έγραψε ορισμένα από τα πιο γνωστά τραγούδια του συγκροτήματος, ανάμεσά τους και ένα, το οποίο απαγορεύτηκε από το BBC, λόγω του ότι περιείχε άσεμνες φράσεις. Γρήγορα όμως αποχώρησε. Οι John's Children, πολλές φορές, συνήθιζαν να καταστρέφουν τον εξοπλισμό τους μετά το τέλος κάθε συναυλίας. Σε μια από αυτές, οι καταστροφές ανέρχονταν στο ποσό των 25.000 λιρών. Έπειτα από αυτό το γεγονός, ο Μαρκ αποφάσισε να εγκαταλείψει το συγκρότημα [12]. Προτιμούσε να δημιουργήσει ένα δικό του στο οποίο θα ήταν αυτός επικεφαλής. Έτσι έβαλε διάφορες αγγελίες σε εφημερίδες, αναζητώντας μουσικούς.

Tyrannosaurus Rex Επεξεργασία

Η ανταπόκριση ήρθε γρήγορα. Σύντομα εμφανίστηκε ένα νεαρός ντράμερ, ο Steve Peregrin Took (κανονικό όνομα Steve Porter)[13]. Ο Μαρκ τον προσέλαβε σχεδόν αμέσως. Επίσης σύντομα παρουσιάστηκαν τρία νέα μέλη. για τα οποία όμως ελάχιστα πράγματα είναι γνωστά. Και τα τρία αυτά μέλη, παραιτήθηκαν από το συγκρότημα, έπειτα από την πρώτη καταστροφική τους εμφάνιση.

Προηγουμένως ο Μπόλαν έψαχνε ένα νέο όνομα για τη νεοσύστατη μπάντα. Το πάθος και το ενδιαφέρον του για τη μυθολογία ήταν τεράστιο και από εκεί προσπαθούσε να εμπνευστεί το κατάλληλο όνομα για το γκρουπ. Τελικά το ονόμασε Tyrannosaurus Rex, εμπνεόμενος από το όνομα του “βασιλιά” των Δεινοσαύρων, Τυραννόσαυρο Ρεξ.

Μετά την αποχώρηση των τριών μελών, στη σύνθεση των Tyrannosaurus Rex παρέμεινε ο Μπόλαν, μαζί με τον Took, σχηματίζοντας ένα μουσικό ντουέτο. Ο ραδιοφωνικός παραγωγός John Peel συνέβαλε στο να διατηρηθεί το γκρουπ και να μην διαλυθεί οριστικά, παρουσιάζοντας τραγούδια του στη ραδιοφωνική του εκπομπή [14]. Την ίδια εποχή ο παραγωγός Tony Visconti, γνώρισε τον Μπόλαν σε μια από τις ζωντανές εμφανίσεις του και εντυπωσιάστηκε από το ιδιαίτερο στυλ του νεαρού μουσικού.[15] Υπό την επίβλεψή του κυκλοφόρησε το πρώτο σινγκλ των Tyrannosaurus Rex, με τίτλο Debora και επίσης το πετυχημένο πρώτο τους άλμπουμ, με τίτλο My People were Fair and Had Sky in Their Hair...but Now They're Content to Wear Stars on Their Brows. Ο δίσκος γνώρισε επιτυχία, σκαρφαλώνοντας μέχρι το top 20 των charts.[15]

Αργότερα, την ίδια χρονιά (1968), εκδόθηκε το δεύτερο LP του ντουέτου, το Prophets, Seers and Sages, the Angels of the Ages, το οποίο όμως δεν κατάφερε να πουλήσει πολλά αντίτυπα και επιπλέον, τότε ξεκίνησαν οι διαμάχες μεταξύ του Μπόλαν και του Took, που οφείλονταν κυρίως στην αντικοινωνική συμπεριφορά του δεύτερου, στον εθισμό του στα ναρκωτικά και στη θέλησή του να παίζονται στις συναυλίες πολλά τραγούδια, τα οποία είχε γράψει εξ' ολοκλήρου αυτός, κάτι το οποίο έβρισκε αντίθετο τον Μαρκ.[13]

Την επόμενη χρονιά (1969) κυκλοφόρησε το τελευταίο άλμπουμ, με τη συμμετοχή του Steve Took, με τίτλο Unicorn. Αποτέλεσε την υψηλότερη επιτυχία του συγκροτήματος, καταλαμβάνοντας τη δωδέκατη θέση των βρετανικών charts [16] και συχνά αναγνωρίζεται ως η καλύτερη δουλειά της μπάντας. Το ίδιο έτος επίσης εκδόθηκε το βιβλίο The Warlock of Love, το οποίο περιείχε μια συλλογή ποιημάτων του Μπόλαν.[17] Έπειτα, την ίδια χρονιά, παρατηρήθηκε μια αλλαγή στον ήχο του γκρουπ. Από ακουστικός, που ήταν, μετατράπηκε σε ηλεκτρικός. Το σινγκλ τους, King of the Rumbling Spires είναι χαρακτηριστικό δείγμα του νέου τους ήχου.

Όμως, τα προβλήματα με τον Steve Took, η εξάρτησή του με ναρκωτικές ουσίες, τα επικοινωνιακά του προβλήματα, καθώς και η αποτυχία της αμερικάνικης περιοδείας του συγκροτήματος, οδήγησε στην απόλυσή του και την αντικατάστασή του από τον Mickey Finn.[4] Με τον Mickey Finn, ο Μπόλαν ηχογράφησε τον τελευταίο δίσκο των Tyrannosaurus Rex, με ονομασία A Beard of Stars. Το περιεχόμενό του ήταν εντελώς διαφορετικό από αυτό των προηγούμενων τους δισκογραφικών καταθέσεων. Ο ήχος ήταν πιο σκληρός, πιο ηλεκτρικός, με κύριο χαρακτηριστικό την ηλεκτρική κιθάρα, πιο κοντινός στα μεταγενέστερα άλμπουμ των T. Rex.

T. Rex Επεξεργασία

Με την κυκλοφορία του επόμενου δίσκου του συγκροτήματος, ο Μπόλαν μαζί με τον παραγωγό Tony Visconti αποφάσισαν να συντομεύσουν το όνομα του, από Tyrannosaurus Rex, σε T. Rex. Έτσι ονομάστηκε και το πρώτο άλμπουμ του αναγεννημένου γκρουπ. Την ίδια χρονιά (1970) κυκλοφόρησε επίσης ένα νέο σινγκλ με τίτλο Ride A White Swan. Το συγκεκριμένο πέτυχε ανοδική πορεία στα chart και από το νο. 40 κατάφερε να φτάσει μέχρι την κορυφή σχεδόν των βρετανικών πωλήσεων, καταλαμβάνοντας τη δεύτερη θέση. Η επόμενη κυκλοφορία των T. Rex, με τίτλο Hot Love ακολούθησε το Ride A White Swan.[18] Ήταν ακόμα μια μεγάλη εμπορική επιτυχία, που αύξησε τη φήμη του Μπόλαν και γενικότερα της μπάντας.

Ο Μπόλαν, αλλάζοντας το στυλ του ήχου του από ακουστικό σε ηλεκτρικό θέλησε να αυξήσει τα μέλη του συγκροτήματος από δύο σε τέσσερα έτσι ώστε να υπήρχαν δυνατότητες για μια καλύτερη ζωντανή σκηνική παρουσία. Προσέλαβε τον Steve Currie στο μπάσσο και τον Bill Legend στα ντραμς. Σιγά σιγά άρχισε να αλλάζει το στυλ εμφάνισης του φορώντας ψηλοτάκουνες μπότες, ψηλά καπέλα, πολύχρωμα ρούχα και κυρίως βάζοντας χρυσόσκονη γύρω από τα μάτια του. Με αυτήν τη νέα του εμφάνιση έθεσε τις βάσεις και εγκαινίασε το στυλ ντυσίματος του glam rock του οποίου υπήρξε πρωτοπόρος.[19]

 
Το εξώφυλλο του θρυλικού άλμπουμ Electric Warrior.

Έπειτα ακολούθησαν το σινγκλ Get It On μια ακόμα μεγάλη επιτυχία και το ιστορικό άλμπουμ Electric Warrior, το πιο καθοριστικό ίσως στην ιστορία του glam rock και για πολλούς το καλύτερο των T. Rex. Η αυξανόμενη φήμη που ακολούθησε την κυκλοφορία του και η ευρεία αποδοχή του από το κοινό αποδόθηκε, μάλιστα, με τον όρο "T – Rextasy" και "Bolanmania" [20]. Τον Νοέμβριο του 1971 η δισκογραφική εταιρία Fly Records κυκλοφόρησε το νέο σινγκλ Jeepster, που προερχόταν από το Electric Warrior. Το τραγούδι γνώρισε και αυτό μεγάλη επιτυχία, ωστόσο, εκδόθηκε χωρίς την άδεια του Μαρκ Μπόλαν, και ήταν κάτι σαν “απάντηση” της εταιρίας για τη μετακίνησή του στην EMI, η οποία δημιούργησε μια νέα θυγατρική εταιρία, ειδικά για τον Μπόλαν, με τίτλο T. Rex Wax Co, υπό τον νέο μάνατζερ Tony Secunda.[18]

Τον Ιούλιο του 1972 βγήκε στην αγορά ο νέος δίσκος των T. Rex, με τίτλο The Slider και συνοδεύτηκε με τα σινγκλ Metal Guru και Telegram Sam. Ο δίσκος πούλησε γύρω στα 100.000 αντίτυπα τις τέσσερις πρώτες μέρες κυκλοφορίας [21] και ανάλογη επιτυχία γνώρισαν και τα σινγκλ, που τον συνόδευαν. Την ίδια χρονιά ο Μπόλαν συμμετείχε στην ταινία Born To Boogie, ένα ντοκιμαντέρ του Ringo Starr, το οποίο παρουσιάζει μια συναυλία στο στάδιο Wembley Empire Pool.

Πτώση Επεξεργασία

Η επιτυχία συνεχίστηκε με το άλμπουμ Tanx του 1973 και τα συνοδευτικά σινγκλ 20th Century Boy και The Groover. Όμως, παρ' όλες τις υψηλές πωλήσεις του συγκροτήματος και τη συνεχώς αυξανόμενη φήμη του Μαρκ, με την κυκλοφορία του δίσκου Zinc Alloy and the Hidden Riders of Tomorrow, τα έσοδα άρχισαν να μειώνονται και ταυτόχρονα ο Μαρκ άρχισε να αντιμετωπίζει διάφορα φορολογικά προβλήματα, γεγονός που οδήγησε στην αναχώρησή του από τη Βρετανία και την εγκατάστασή του στις ΗΠΑ. Ο Μπόλαν προσέλαβε έναν δεύτερο κιθαρίστα, τον Jack Green και την ίδια περίοδο η επιρροή του Μπόλαν αυξήθηκε στα υπόλοιπα μέλη και στον ήχο των T. Rex.

Επιπλέον, η αποτυχία που ακολούθησε, το διαζύγιο του Μαρκ με την πρώην γυναίκα του, June Child, εξαιτίας της εξωσυζυγικής σχέσης του με την τραγουδίστρια Gloria Jones [22] και η διακοπή της συνεργασίας του με τον Tony Visconti, καθώς και άλλα προβλήματα, οδήγησαν στη συχνή χρήση κοκαΐνης και αλκοολούχων ποτών καθώς και σε άσχημη διατροφή. Το βάρος του αυξήθηκε αστραπιαία, καθιστώντας τον υπέρβαρο.[22]

Τα επόμενα τρία χρόνια, εγκαταστάθηκε στις Ηνωμένες Πολιτείες, όπου πέρασε αρκετό καιρό, δημιουργώντας διάφορες ηχογραφήσεις, μαζί με την Gloria Jones, τη μέλλουσα δεύτερη σύζυγό του.[23] Όμως η φήμη του συνέχισε να λιγοστεύει, με όλο και πιο χαμηλές πωλήσεις των ηχογραφήσεων του και έφτασαν στο ναδίρ με την κυκλοφορία του Bolan's Zip Gun του 1975 και των σινγκλ Light Love και Zip Gun Boogie του ίδιου έτους.

Επάνοδος Επεξεργασία

Όμως τα πράγματα άρχισαν να καλυτερεύουν και να γίνονται ευνοϊκότερα την επόμενη χρονιά. Ο Μαρκ αποφάσισε να γυρίσει στην πατρίδα του, χωρίς να φοβάται στα φορολογικά τέλη και έτσι εγκατέλειψε τις ΗΠΑ και γύρισε στη Βρετανία. Το 1975 σημαδεύτηκε επίσης από τη γέννηση του γιου του, τον Rolan.[22] Την ίδια περίοδο άρχισε να χάνει βάρος, ανεξαρτητοποιήθηκε σχεδόν εντελώς από τα ναρκωτικά και το αλκοόλ και επέστρεψε, με διάφορες πετυχημένες κυκλοφορίες, τον δίσκο του Futuristic Dragon του 1976 και την περιοδεία με το ίδιο όνομα. Επίσης διοργάνωσε διάφορες εμφανίσεις με προηγούμενα μέλη των T. Rex, όπως ο Steve Took και ο Mickey Finn (είχε αποχωρήσει από το γκρουπ το 1974) και συμμετείχε σε διάφορα τηλεοπτικά προγράμματα. Αλλά, η εξάρτηση του από διάφορες ουσίες συνέχισε να παραμένει και, παρ' όλη την αίσια έκβαση της τουρνέ, οι γιατροί τον προειδοποίησαν ότι βρισκόταν σε κρίσιμο σημείο και ότι βρισκόταν πολύ κοντά στο θάνατο, αν συνέχιζε τον εθισμό του.[22]

Όλη η παραπάνω περιπέτεια υγείας του, αποτυπώθηκε σε πολλά μεταγενέστερα αυτοβιογραφικά τραγούδια, καθώς και στο άλμπουμ Dandy In The Underworld του 1977 εκδεδυμένο λίγο πριν το θάνατό του, όπου αναφέρεται στην πορεία του από την αφάνεια ως την κορυφή, στην επιστροφή στον πάτο και από εκεί στην επάνοδό του.

Θάνατος Επεξεργασία

Ο Μαρκ Μπόλαν πέθανε στις 16 Σεπτεμβρίου του 1977, σε μία σύγκρουση αυτοκινήτου, το οποίο οδηγούσε η σύντροφός του Gloria Jones, σε ένα δέντρο. Τις προηγούμενες ώρες είχαν πραγματοποιήσει βραδινή έξοδο και κατά την επιστροφή κανένας από τους επιβαίνοντες δεν φορούσε ζώνη ασφαλείας. Η Gloria Jones τραυματίστηκε σοβαρά, αλλά επέζησε. Ο Μαρκ, όμως, πέθανε σχεδόν αμέσως. Ο ίδιος δεν είχε μάθει ποτέ να οδηγάει, παρ' όλο που έτρεφε μεγάλη αγάπη για τα αυτοκίνητα και μάλιστα είχε την πεποίθηση ότι το τέλος του θα ερχόταν μέσα σε ένα από αυτά.[24]

Η κηδεία του πραγματοποιήθηκε στις 20 Σεπτεμβρίου του 1977, με την παρουσία πολλών διασημοτήτων, ανάμεσά τους και ο στενός φίλος του Μπόλαν, ο David Bowie. Ο τάφος του καλύφθηκε με έναν ψεύτικο κύκνο, φτιαγμένος από λουλούδια, αναφορά στο single Ride A White Swan.[22]. Η ίδια η γυναίκα του αποσύρθηκε από τη δημοσιότητα, επιστρέφοντας στις ΗΠΑ, μέχρι να επανεμφανιστεί στη μουσική σκηνή αρκετά χρόνια αργότερα[23].

Προσωπική ζωή Επεξεργασία

Η πρώτη γυναίκα του Μαρκ Μπόλαν ήταν η June Child, η οποία εργαζόταν ως διαφημίστρια στην Blackhill Enterprises, μια εταιρία που ειδικεύονταν στην προώθηση νέων μουσικών. Ο Μαρκ, προσπαθώντας να προωθήσει τους Tyrannosaurus Rex, επικοινώνησε με την εν λόγω εταιρία και εκεί γνώρισε την June Child, την οποία ερωτεύτηκε.[16]

Αργότερα το ζευγάρι κατάφερε να νοικιάσει ένα διαμέρισμα, όπου ζούσαν μαζί. Οι σχέσεις τους δεν ήταν και οι καλύτερες, παρ' όλα αυτά η συμβίωση του Μπόλαν με την Child, ήταν εποικοδομητική, καθώς κατά τη διάρκειά της, έγραψε μερικές από τις σημαντικότερες δημιουργίες της καριέρας του, ανάμεσά τους και το Ride A White Swan.[16] To 1974 όμως η σχέση και ο γάμος τους έλαβαν τέλος καθώς το ζευγάρι χώρισε οριστικά, εξαιτίας, κυρίως, της εξωσυζυγικής σχέσης του Μαρκ με την τραγουδίστρια Gloria Jones, στην αρχή συνεργάτιδα και έπειτα σύντροφος του Μαρκ για όλη την υπόλοιπη ζωή του.[22]

Το 1975 η Jones ανακάλυψε ότι ήταν έγκυος και τον Σεπτέμβριο της ίδιας χρονιάς γεννήθηκε ο μοναδικός γιος του Μπόλαν, ο Rolan Seymour Bolan, (κανονικό όνομα Rolan Seymour Feld). Το ίδιο το μωρό αποτέλεσε κάτι σαν ένα μέσο αυτοσυγκράτησης του Μαρκ από τα ναρκωτικά όπως είπε και ο ίδιος και έπαιξε σημαντικό ρόλο στη ζωή του.[22]

Στυλ και επιρροές Επεξεργασία

Ο Μπόλαν πρόκειται για έναν από τους πιο επιδραστικούς καλλιτέχνες της βρετανικής σκηνής. Με το ιδιόμορφο στυλ ντυσίματος, που αποτελούνταν από φανταχτερά ρούχα, φτερά και έντονο μακιγιάζ, κατάφερε να θέσει τις βάσεις για τη μουσική glam rock. Ξεκινώντας ως ένας απλός χίπης του folk ντουέτου Tyrannosaurus Rex, κατάφερε να εξελιχθεί ως ένας από τους πρωτοπόρους ενός νέου μουσικού ρεύματος, καταθέτοντας σημαντικά άλμπουμ, όπως τα Electric Warrior και The Slider [19], παραμένοντας παραγωγικός μέχρι το θάνατό του. Επίσης υπήρξε σημείο αναφοράς και πολλά άλλα είδη μουσικής όπως η punk, η new wave και η britpop.[25]

Με όχημα τους T. Rex έδειξε το δρόμο για μια ολόκληρη φουρνιά μουσικών, όπως οι Slade, οι Sweet, η Suzi Quatro, ο David Bowie, Ramones, The Smiths, Oasis και άλλους.[25] Το ιδιαίτερο στυλ και η μουσική του σε συνδυασμό με την αμφιφυλόφιλη εμφάνισή του, παραμένουν μέχρι και σήμερα άξιο σημείο αναφοράς και επηρεάζουν συνεχώς νέους καλλιτέχνες.

Δισκογραφία Επεξεργασία

Σινγκλ Επεξεργασία

  • The Wizard/Beyond the Rising Sun (Νοέμβριος 1965)
  • The Third Degree/San Francisco Poet (Ιούνιος 1966)
  • Hippy Gumbo/Misfit (Μάρτιος 1967)
  • Jasper C. Debussy/Hippy Gumbo/The Perfumed Garden Of Gulliver Smith (Ιούνιος 1974)
  • To Know You is to Love You/City Port (με την Gloria Jones, Ιανουάριος 1977)

John's Children Επεξεργασία

  • Desdemona/Remember Thomas A Beckett (Μάιος 1967)
  • Midsummer's Night Scene/Sara Crazy Child (Ιούλιος 1967)
  • Come And Play With Me In The Garden/Sara Crazy Child (Αύγουστος 1967)

Tyrannosaurus Rex Επεξεργασία

  • Debora/Child Star (Απρίλιος 1968)
  • One Inch Rock/Salamada Palaganda (Αύγουστος 1968)
  • Pewtor Suitor/Warlord Of The Royal Crocodiles (Ιανουάριος 1969)
  • King Of The Rumbling Spires/Do You Remember (Ιούλιος 1969)
  • By The Light Of A Magical Moon/Find A Little Wood (Ιανουάριος 1970)
  • Debora/One Inch Rock/Woodland Bop/Seal Of Seasons (Μάρτιος 1970)

T. Rex Επεξεργασία

  • Ride A White Swan/Is It Love/Summertime Blues (Οκτώβριος 1970)
  • Hot Love/Woodland Rock/King Of The Mountain Cometh (Φεβρουάριος 1971)
  • Get It On/There Was A Time/Raw Ramp (Ιούλιος 1971)
  • Jeepster/Life's A Gas (Νοέμβριος 1971)
  • Τelegram Sam/Cadillac/Baby Strange (Ιανουάριος 1972)
  • Metal Guru/Thunderwing/Lady (Μάιος 1972)
  • Children Of The Revolution/Jitterbug Love/Sunken Rags (Σεπτέμβριος 1972)
  • Solid Gold Easy Action/Born To Boogie (Δεκέμβριος 1972)
  • 20th Century Boy/Free Angel (Μάρτιος 1973)
  • The Groover/Midnight (Ιούνιος 1973)
  • Truck On (Tyke)/Sitting Here (Νοέμβριος 1973)
  • Teenage Dream/Satisfaction Pony (Ιανουάριος 1974)
  • Light Of Love/Explosive Mouth (Ιούλιος 1974)
  • Zip Gun Boogie/Space Boogie (Νοέμβριος 1974)
  • New York City/Chrome Sitar (Ιούλιος 1975)
  • Dreamy Lady/Do You Wanna Dance/Dock Of The Bay (Σεπτέμβριος 1975)
  • London Boys/Soul Baby (Φεβρουάριος 1976)
  • Hot Love/Get It On (Απρίλιος 1976)
  • I Love To Boogie/Baby Boomerang (Ιούνιος 1976)
  • Laser Love/Life's An Elevator (Σεπτέμβριος 1976)
  • The Soul Of My Suit/All Alone (Μάρτιος 1977)
  • Dandy In The Underworld/Groove A Little/Tame My Tiger (Μάιος 1977)
  • Celebrate Summer/Ride My Wheels (Αύγουστος 1977)

Άλμπουμ Επεξεργασία

  • The Beginning Of The Doves (1974)

Tyrannosaurus Rex Επεξεργασία

  • My People Were Fair And Had Sky In Their Hair...But Now They're Content To Wear Stars On Their Brows (1968)
  • Prophets, Seers And Sages, The Angels Of The Ages (1968)
  • Unicorn (1969)
  • A Beard Of Stars (1970)

T. Rex Επεξεργασία

  • T. Rex (1970)
  • Electric Warrior (1971)
  • The Slider (1972)
  • Tanx (1973)
  • Zinc Alloy And The Hidden Riders Of Tomorrow (1974)
  • Bolan's Zip Gun (1975)
  • Futuristic Dragon (1976)
  • Dandy In The Underworld (1977)

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. ↑ Ανακτήθηκε στις 9  Απριλίου 2019.
  2. ↑ Ανακτήθηκε στις 20  Ιουνίου 2019.
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 Leo van de Pas: (Αγγλικά) Genealogics. 2003.
  4. ↑ 4,0 4,1 Αφιέρωμα στον Μαρκ Μπόλαν, musicheaven.gr
  5. ↑ «Velvet Goldmine, avopolis.gr». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Απριλίου 2008. Ανακτήθηκε στις 30 Ιουνίου 2010. 
  6. ↑ 6,0 6,1 6,2 «The Early Years, members.cox.net». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 Αυγούστου 2010. Ανακτήθηκε στις 30 Ιουνίου 2010. 
  7. ↑ The Early Years mercurymoon.co.uk
  8. ↑ Rock & Pop: Όλη η ιστορία, εκδ. Ψυχογιός, σελ. 156
  9. ↑ Rock & Pop: Όλη η ιστορία, εκδ. Ψυχογιός, σελ. 120
  10. ↑ Η καταραμένη ροκ ποίηση[νεκρός σύνδεσμος]
  11. ↑ Γνωριμία του Μπόλαν με τον Napier – Bell
  12. ↑ «Βιογραφία των John's Children». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Οκτωβρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 30 Ιουνίου 2010. 
  13. ↑ 13,0 13,1 Επίσημη βιογραφία του Steve Took[νεκρός σύνδεσμος]
  14. ↑ Βιογραφία των Tyrannosaurus Rex
  15. ↑ 15,0 15,1 «Tyrannosaurus Rex Years, members.cox.net». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 Αυγούστου 2010. Ανακτήθηκε στις 30 Ιουνίου 2010. 
  16. ↑ 16,0 16,1 16,2 Tyrannosaurus Rex, mercurymoon.co.uk
  17. ↑ «Συλλογή ποιημάτων του Μπόλαν». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 Οκτωβρίου 2009. Ανακτήθηκε στις 30 Ιουνίου 2010. 
  18. ↑ 18,0 18,1 The Golden Years, mercurymoon.co.uk
  19. ↑ 19,0 19,1 Rock & Pop: Όλη η ιστορία, εκδ. Ψυχογιός, σελ. 404
  20. ↑ Electric Warrior κριτική[νεκρός σύνδεσμος]
  21. ↑ T. Rex ιστορία
  22. ↑ 22,0 22,1 22,2 22,3 22,4 22,5 22,6 Later Years, mercurymoon.co.uk[νεκρός σύνδεσμος]
  23. ↑ 23,0 23,1 Gloria Jones Βιογραφία
  24. ↑ «The Marc Bolan, The Final Years». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 Αυγούστου 2010. Ανακτήθηκε στις 30 Ιουνίου 2010. 
  25. ↑ 25,0 25,1 Μαρκ Μπόλαν επιρροές

Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία

Πηγές Επεξεργασία

  • Rock & Pop: Όλη η ιστορία, εκδ. Ψυχογιός

Δείτε επίσης Επεξεργασία


Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Μαρκ_Μπόλαν&oldid=10227074"