Για τον μοναχό, δείτε: Μελέτιος Ομολογητής.

Ο Μελέτιος είναι άγιος και ομολογητής της Ορθοδόξου Εκκλησίας. Υπήρξε επίσκοπος στην Αντιόχεια. Προερχόταν από την αρειανική ομάδα των Ομοίων, αργότερα προσχώρησε στους πιο μετριοπαθείς Ομοιουσιανούς και τελικά κατέληξε στους Ορθόδοξους που αποδέχονταν το Σύμβολο της Νίκαιας[1].

Μελέτιος Α΄ Αντιοχείας
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση4ος αιώνας
Μαλάτεια
Θάνατος381
Κωνσταντινούπολη
Χώρα πολιτογράφησηςΒυζαντινή Αυτοκρατορία
ΘρησκείαΟρθόδοξη Εκκλησία Καθολική Εκκλησία
Eορτασμός αγίου12 Φεβρουαρίου
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςαρχαία ελληνικά
Πληροφορίες ασχολίας
ΙδιότηταΠατριάρχης
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΑξίωμαΕλληνορθόδοξος Πατριάρχης Αντιοχείας (360–381)
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Βιογραφία Επεξεργασία

Γεννήθηκε περί το 310 στη Μελιτινή της Μικρής Αρμενίας. Ήταν μορφωμένος, πράος και ευσεβής. Το 357 εξελέγη επίσκοπος Σεβαστείας και το 360 Αρχιεπίσκοπος Αντιοχείας. Αυτός χειροτόνησε διάκονο τον Ιωάννη το Χρυσόστομο.

Ήταν ιδιαίτερα αγαπητός από το λαό, αλλά παρέμεινε στο Θρόνο της Αντιόχειας μόνο τριάντα ημέρες, καθώς οι Αρειανιστές έπεισαν τον Αυτοκράτορα Κωνστάντιο να τον εξορίσει στην Αρμενία. Με την εξορία του αυτή δημιουργήθηκε σχίσμα στην τοπική εκκλησία, καθώς υπήρχαν συγχρόνως δύο επίσκοποι: ο Μελέτιος, που αναγνωριζόταν από τους επισκόπους της Ανατολής και ο Παυλίνος, που αναγνωριζόταν από του επισκόπους της Δύσης και της Αιγύπτου. Το σχίσμα αυτό διήρκεσε πάνω από σαράντα χρόνια.

Ο Μέγας Βασίλειος προσπάθησε να επανέλθει ο Μελέτιος στην Αντιόχεια, και για το σκοπό αυτό συνέγραψε επιστολές προς τον άγιο Αθανάσιο, επίσκοπο Αλεξάνδρειας, και τον Δάμασο, Πάπα Ρώμης, καθώς και άλλους επισκόπους, περιγράφοντας τον Μελέτιο ως «άνθρωπο του Θεού, θαυμασιώτατον Επίσκοπο».

Τελικά, όταν ο Αυτοκράτορας Θεοδόσιος ο Μέγας συνεκάλεσε στην Κωνσταντινούπολη το 381 την Β΄ Οικουμενική Σύνοδο, ο Μελέτιος εκλήθη να προεδρεύσει. Πέθανε όμως κατά τη διάρκεια των εργασιών της και η κηδεία του έγινε με τη συμμετοχή όλων των πατέρων της Συνόδου και χιλιάδων πιστών. Η μνήμη του τιμάται από την Ορθόδοξη Εκκλησία στις 12 Φεβρουαρίου.

Υποσημειώσεις Επεξεργασία

  1. Βασίλειος Στεφανίδης, Εκκλησιαστική Ιστορία, Εκδόσεις Παπαδημητρίου, 1959, σελ. 203-204.

Πηγές Επεξεργασία