Ο Μιχαήλ Βασίλιεβιτς Νέστεροφ (ρωσικά: Михаи́л Васи́льевич Не́стеров, ΔΦΑ [mʲɪxɐˈil vəˈsʲilʲjɪvʲɪtɕ ˈnʲestʲɪrəf], Ουφά 31 Μαΐου 1862 – Μόσχα 18 Οκτωβρίου 1942) ήταν Ρώσος ζωγράφος, ο πιο σημαντικός εκπρόσωπος του Συμβολισμού στη ρωσική τέχνη. Ήταν μαθητής του Πάβελ Τσιστιακόφ (Павел Чистяков, Pavel Tchistyakov) στην Αυτοκρατορική Ακαδημία Τεχνών της Αγίας Πετρούπολης και αργότερα προσχώρησε στην ομάδα καλλιτεχνών, γνωστής ως οι «Περιπλανώμενοι» (Peredvizhniki), συμμετέχοντας σε περιοδεύουσες εκθέσεις.

Μιχαήλ Νεστέροφ
Γέννηση19ιουλ. / 31  Μαΐου 1862γρηγ.[1]
Ουφά[2][1]
Θάνατος18  Οκτωβρίου 1942[2][3][4]
Μόσχα[2][1]
Τόπος ταφήςΚοιμητήριο Νοβοντέβιτσι
Χώρα πολιτογράφησηςΡωσική Αυτοκρατορία
Ένωση Σοβιετικών Σοσιαλιστικών Δημοκρατιών
ΣπουδέςΣχολή ζωγραφικής, γλυπτικής και αρχιτεκτονικής της Μόσχας και Αυτοκρατορική Ακαδημία Τεχνών
Ιδιότηταζωγράφος[5] και φιλόσοφος[6]
Κίνημαρωσικός συμβολισμός
Είδος τέχνηςέργο ιστορικής θεματολογίας, τοπιογραφία, θρησκευτική τέχνη, ρωπογραφία και προσωπογραφία
Καλλιτεχνικά ρεύματαρωσικός συμβολισμός
Σημαντικά έργαThe Vision to the Youth Bartholomew, Portrait of Ivan Pavlov, In Russia. Soul of the people., The Hermit, The Great Taking of the Veil και Under Blagovest
Βραβεύσειςβραβείο Στάλιν, τάγμα του Κόκκινου Λαβάρου της Εργασίας και Αξιόλογος καλλιτέχνης της Ρωσικής Σοβιετικής Ομοσπονδιακής Σοσιαλιστικής Δημοκρατίας
Υπογραφή
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Τα έργα του Επεξεργασία

Αρχικά, ο Νέστεροφ φιλοτεχνούσε πίνακες με ιστορικά θέματα και σκηνές της καθημερινής ζωής, αλλά αργότερα ενδιαφέρθηκε κυρίως για έργα με θρησκευτικό και φιλοσοφικό περιεχόμενο. Στα έργα αυτά περιλαμβάνονται: «Ερημίτης» (1889, Πινακοθήκη Τρετιακόφ, Μόσχα), «Το όραμα του νεαρού Βαρθολομαίου» (1889 – 1890, Πινακοθήκη Τρετιακόφ, Μόσχα), που απεικονίζει τη μεταστροφή του μεσαιωνικού Ρώσου Αγίου Σεργίου Ραντονέζσκι (Sergei Radonezhsky) και θεωρείται ως το παλαιότερο δείγμα ρωσικής συμβολικής τέχνης, «Ο Άγιος Σέργιος Ραντονέζσκι σε νεαρή ηλικία» (1892 – 97, Πινακοθήκη Τρετιακόφ, Μόσχα), «Τσαρέβιτς Ντμίτρι» (1899, Ρωσικό Μουσείο, Αγία Πετρούπολη), «Φιλόσοφοι (Πορτρέτο του Πάβελ Φλορένσκι και Σεργκέι Μπουλγκάκοφ)» (1917, Πινακοθήκη Τρετιακόφ, Μόσχα), «Αρχιεπίσκοπος (Πορτρέτο του Αντόνι Βολίνσκι)» (1917, Πινακοθήκη Τρετιακόφ, Μόσχα).

Ο αριστουργηματικός πίνακάς του «Φορώντας το πέπλο» (1898, Ρωσικό μουσείο, Αγία Πετρούπολη), που απεικονίζει ένα επεισόδιο από τη ρωσική εκκλησιαστική ζωή, εμπνέεται από ποιητική διάθεση και έντονο λυρισμό. Στο ίδιο λυρικό ύφος είναι το «Πορτρέτο της Όλγας Νέστεροβα, γνωστής ως γυναίκας που αρεσκόταν στην ιππασία» (1906, Ρωσικό Μουσείο, Αγία Πετρούπολη) και το «Πορτρέτο του Λέοντα Τολστόι» (1907).

Οι τοιχογραφίες και τα πορτρέτα Επεξεργασία

 
"Φορώντας το πέπλο" (1897 - 1898, Ρωσικό Μουσείο, Αγία Πετρούπολη).

Από το 1890 ως το 1910, ο Νέστεροφ έζησε στο Κίεβο και την Αγία Πετρούπολη, φιλοτεχνώντας τις τοιχογραφίες στον Καθεδρικό Ναό του Αγίου Βλαδίμηρου στο Κίεβο και την Εκκλησία του Ρέοντος Αίματος στην Αγία Πετρούπολη. Μετά το 1910, πέρασε το υπόλοιπο της ζωής του στη Μόσχα, εργαζόμενος στη μονή Μαρφο-Μαρίνσκι. Ως ευσεβής θρησκευόμενος, ο Νέστεροφ δεν αποδέχτηκε ποτέ στη ζωή του τη Μπολσεβίκικη Επανάσταση, αλλά παρέμεινε στη Ρωσία μέχρι το θάνατό του. Κατά τη διάρκεια της σοβιετικής περιόδου, ζωγράφιζε με λυρικό ύφος πορτρέτα πολλών διάσημων προσώπων της εποχής του, όπως το «Πορτρέτο του γλύπτη Ιβάν Σαντρ» (1934), το «Πορτρέτο του Ιβάν Πάβλοφ» (1935), το «Πορτρέτο της γλύπτριας Βέρας Μούχινα» (1940) κ. ά.

Πηγές Επεξεργασία

• «The Russian Museum (A pictorial Guide)», pp. 103-104, Palace Editions, St. Petersburg, 2005.

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. 1,0 1,1 1,2 «Большая российская энциклопедия». (Ρωσικά) Μεγάλη Ρωσική Εγκυκλοπαίδεια. Η Μεγάλη Ρωσική Εγκυκλοπαίδεια. Μόσχα. 2263164. Ανακτήθηκε στις 31  Οκτωβρίου 2021.
  2. 2,0 2,1 2,2 «Большая советская энциклопедия» (Ρωσικά) Η Μεγάλη Ρωσική Εγκυκλοπαίδεια. Μόσχα. 1969. Ανακτήθηκε στις 28  Σεπτεμβρίου 2015.
  3. «Mikhail Vasilevich Nesterov». (Ολλανδικά) RKDartists. 59171.
  4. (Αγγλικά) SNAC. w6ft9sc0. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  5. The Fine Art Archive. cs.isabart.org/person/28030. Ανακτήθηκε στις 1  Απριλίου 2021.
  6. Ανακτήθηκε στις 20  Ιουνίου 2019.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία