Ναυτική Αμυντική Περιοχή

Με τον όρο Ναυτική Αμυντική Περιοχή (ΝΑΠ) καλούταν παλαιότερα περιφέρεια θαλάσσιου χώρου και ακτών της ελληνικής επικράτειας με σαφή αμυντικό χαρακτήρα και οργάνωση. Τόσο ο ελληνικός θαλάσσιος χώρος όσο και οι ακτές είχαν χωριστεί σε έξι αριθμούμενες Ναυτικές Αμυντικές Περιοχές. Η διάκριση αυτή έπαψε να υφίσταται αμέσως μετά τον Β' Π.Π. όπου αντ' αυτών ορίσθηκαν οι τρεις σύγχρονες Ναυτικές Διοικήσεις, η Ναυτική Διοίκηση Αιγαίου, η Ναυτική Διοίκηση Ιονίου και η Ναυτική Διοίκηση Βορείου Ελλάδος.

Συγκεκριμένα παρότι ο θεσμός των ΝΑΠ υπαγορεύτηκε από το Ν.Δ/γμα Περί Οργανώσεως της Ναυτικής Aμυνας της χώρας του 1926, η ουσιαστική προσπάθεια της συστηματικής οργάνωσης της παράκτιας άμυνας της Ελλάδος ξεκίνησε τον Νοέμβριο του 1935, όταν και συνεστήθη η Ανωτέρα Διοίκηση της Παρακτίου Αμύνης στην οποία και υπάχθηκαν οι ακόλουθες έξι ΝΑΠ:

1. Ναυτική Αμυντική Περιοχή - Ένα, (ΝΑΠ-1), με έδρα την Πάτρα όπου και κάλυπτε ακτές, λιμένες και νήσους του Ιονίου
2. Ναυτική Αμυντική Περιοχή - Δύο, (ΝΑΠ-2), με έδρα τα Χανιά όπου και κάλυπτε ακτές και λιμένες της Κρήτης και παρακείμενες νήσους
3. Ναυτική Αμυντική Περιοχή - Τρία, (ΝΑΠ-3), με έδρα τον Πειραιά όπου και κάλυπτε ακτές και λιμένες ανατολικής Πελοποννήσου και Κυκλάδες.
4. Ναυτική Αμυντική Περιοχή - Τέσσερα (ΝΑΠ-4), με έδρα τη Χαλκίδα όπου και κάλυπτε ακτές και λιμένες Βόρειου και νότιου Ευβοϊκού.
5. Ναυτική Αμυντική Περιοχή - Πέντε, (ΝΑΠ-5), με έδρα τη Θεσσαλονίκη όπου και κάλυπτε ακτές, λιμένες και νήσους του Βορείου Αιγαίου, και
6. Ναυτική Αμυντική Περιοχή - Έξι, (ΝΑΠ-6). με έδρα τη Χίο όπου και κάλυπτε ακτές, λιμένες και νήσους του Ανατολικού Αιγαίου πλην της Δωδεκανήσου που τότε αποτελούσε ιταλική επικράτεια.