Νικόλαος Μεσαρίτης
Ο Νικόλαος Μεσαρίτης (Κωνσταντινούπολη, 1163 ή 1164 - μετά το 1224) ήταν Βυζαντινός συγγραφέας και θεολόγος[4]. Καταγόταν από αριστοκρατική οικογένεια, ο πατέρας του ήταν πρόεδρος της Συγκλήτου και ήταν ο νεώτερος αδελφός του Ιωάννη Μεσαρίτη. Κατέλαβε τα ανώτατα εκκλησιαστικά αξιώματα του σκευοφύλακα στην εκκλησία Θεοτόκο του Φάρου στην Κωνσταντινούπολη, του μητροπολίτη Εφέσου και του έξαρχου Ασίας[5]
| Νικόλαος Μεσαρίτης | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 1163 (περίπου)[1] Κωνσταντινούπολη |
| Θάνατος | 1216 (περίπου)[1] Κωνσταντινούπολη |
| Χώρα πολιτογράφησης | Βυζαντινή Αυτοκρατορία |
| Θρησκεία | Ανατολικός Ορθόδοξος Χριστιανισμός |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | μεσαιωνική ελληνική γλώσσα |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | θεολόγος ιερέας συγγραφέας[2] ιστορικός[3] |
| Οικογένεια | |
| Αδέλφια | Ιωάννης Μεσαρίτης |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | μητροπολίτης επίσκοπος |
| Συνεργάτης | Ιωάννης Μεσαρίτης |
Εργογραφία Επεξεργασία
Τα έργα του Νικόλαου Μεσαρίτη θεωρούνται αξιόλογες πηγές για την πολιτική και εκκλησιαστική ιστορία των πρώτων χρόνων της Λατινικής Αυτοκρατορίας και της αυτοκρατορίας της Νίκαιας. Αναφέρονται τα εξής[6]:
- Η αλληλογραφία του, που δίνει πληροφορίες ιδιαίτερα για τα χρόνια πριν τη στέψη του Θεόδωρου Λάσκαρη, το 1208, ως αυτοκράτορα.
- Η έκθεση των διαπραγματεύσεων για την Ενωση των Εκκλησιών το 1206 και το 1214-15, μεταξύ του Πάπα και της Αυτοκρατορίας της Νίκαιας.
- Η περιγραφή της εκκλησίας των Αγίων Αποστόλων και των μωσαϊκών της, η οποία καταστράφηκε ολοσχερώς, αργότερα το 1461, από τους Τούρκους.
- Ο επικήδειος που έγραψε για τον θάνατο του αδελφού του Ιωάννη Μεσαρίτη.
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ 1,0 1,1 1,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. 119061805. Ανακτήθηκε στις 3 Φεβρουαρίου 2023.
- ↑ Ανακτήθηκε στις 20 Ιουνίου 2019.
- ↑ Ανακτήθηκε στις 20 Ιουνίου 2019.
- ↑ Παγκόσμιο Βιογραφικό Λεξικό, Εκδοτική Αθηνών, τομ. 7
- ↑ από το Γλωσσάρι της Υστερης Βυζαντινής Περιόδου (1204-1453) του Ι.Μ.Ε.
- ↑ Εγκυκλοπαίδεια Δομή, τόμος 10, σελ. 252, Αθήνα 1999