Ντέιβιντ Αμπερκρόμπι
Ο Ντέιβιντ Αμπερκρόμπι (αγγλικά: David Abercromby) ήταν Σκωτσέζος ιατρός και συγγραφέας του 17ου αιώνα, ο οποίος πιστεύεται ότι πέθανε το 1702.[5] Ανατράφηκε στο Ντουαί ως ρωμαιοκαθολικός από ιησουίτες ιερείς, προσηλυτίστηκε στον προτεσταντισμό το 1682 και αποκήρυξε την παπική θρησκεία, ενώ δημοσίευσε το βιβλίο Ο προτεσταντισμός αποδείχθηκε ασφαλέστερος από την παπική θρησκεία (Protestancy proved Safer than Popery, 1686).
| Ντέιβιντ Αμπερκρόμπι | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 17ος αιώνας[1] Σκωτία |
| Θάνατος | 1701 (περίπου)[2][3][4] |
| Χώρα πολιτογράφησης | Σκωτία |
| Θρησκευτικό τάγμα | Αδελφότητα του Ιησού (έως 1682) |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Αγγλικά[1] |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | ιατρός συγγραφέας |
Έργα Επεξεργασία
Η ιατρική του φήμη βασίστηκε στο έργο του με τίτλο Tuta ac efficax luis venereae saepe absque mercurio ac semper absque salivatione mercuriali curando methodus (1684), το οποίο μεταφράστηκε στα γαλλικά, τα ολλανδικά και τα γερμανικά. Δύο άλλα έργα του ήταν το De Pulsus Variatione (1685) και το Ars explorandi medicas facultates plantarum ex solo sapore (1688), ενώ το έργο του Opuscula εκδόθηκε το 1687. Αυτά τα επαγγελματικά συγγράμματα του έδωσαν μια θέση και ένα μνημείο στο έργο του Άλμπρεχτ φον Χάλερ, Bibliotheca Medicinae Practicae (1779). Σύμφωνα με τον Χάλερ ήταν εν ζωή στις αρχές του 18ου αιώνα.[6]
Έγραψε επίσης μερικά βιβλία θεολογίας και φιλοσοφίας, αμφιλεγόμενα στην εποχή τους, αλλά ελάχιστα γνωστά σήμερα. Αλλά το πιο αξιοσημείωτο από τα δημιουργήματά του είναι το Μια συζήτηση για το πνεύμα (A Discourse of Wit, 1685), το οποίο περιέχει μερικές από τις πιο χαρακτηριστικές μεταφυσικές απόψεις της σκωτσέζικης φιλοσοφίας της κοινής λογικής. Ακολούθησε το Academia Scientiarum (1687) και το Μια ηθική συζήτηση για τη δύναμη του συμφέροντος (A Moral Discourse of the Power of Interest, 1690), αφιερωμένο στον Ρόμπερτ Μπόιλ[6], προστάτη του Αμπερκρόμπι τη δεκαετία του 1680. Αργότερα έγραψε το Λόγοι για τους οποίους ένας προτεστάντης δεν πρέπει να γίνει παπικός (Reasons Why A Protestant Should not Turn Papist, 1687), το οποίο συχνά αποδίδεται λανθασμένα στον Μπόιλ. Το έργο του Ένα σύντομο άρθρο για τους Σκωτσέζους Θεολόγους (A Short Account of Scots Divines) τυπώθηκε στο Εδιμβούργο το 1833, με την επιμέλεια του Τζέιμς Μέιντμεντ.[6]
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ 1,0 1,1 1,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data
.bnf .fr /ark: /12148 /cb158032386. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015. - ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. 12028992X. Ανακτήθηκε στις 14 Αυγούστου 2015.
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data
.bnf .fr /ark: /12148 /cb158032386. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015. - ↑ «Oxford Dictionary of National Biography» (Αγγλικά) Oxford University Press. Οξφόρδη. 2004.
- ↑ Andrew Pyle (επιμ.), Dictionary of Seventeenth Century British Philosophers (2000), σσ. 2-7.
- ↑ 6,0 6,1 6,2
Το παρόν λήμμα ενσωματώνει κείμενο από έκδοση που είναι πλέον κοινό κτήμα: Chisholm, Hugh, επιμ.. (1911) «Abercromby, David» Εγκυκλοπαίδεια Μπριτάννικα 1 (11η έκδοση) Cambridge University Press, σελ. 43
Περαιτέρω ανάγνωση Επεξεργασία
- Davis, Edward (1994). «The Anonymous Works of Robert Boyle and the Reasons Why a Protestant Should not Turn Papist (1687)». Journal of the History of Ideas 55 (4): 611–29. doi:. https://archive.org/details/sim_journal-of-the-history-of-ideas_1994-10_55_4/page/611.