Στην καταλανική μυθολογία, Ντιπ ονομάζεται ένας μοχθηρός μαύρος μαλλιαρός σκύλος, ο οποίος θεωρείται ότι έχει σταλθεί από τον ίδιο το Διάβολο. Σύμφωνα με τις δοξασίες, ο σκύλος αυτός ρουφάει το αίμα των ανθρώπων. Επίσης, είναι κουτσός.

Ο θυρεός της πόλης Πράτντιπ

Ο σκύλος Ντιπ απεικονίζεται στο θυρεό της Πράτντιπ στην Ισπανία, πόλη στην οποία ο μύθος επιζεί ακόμη.

Ο συγκεκριμένος θρύλος χρονολογείται τουλάχιστον από το 16ο αιώνα. Στην εκκλησία Σάντα Μαρίνα του Πράτντιπ του 1602 υπάρχουν απεικονίσεις παρόμοιων "σκύλων-βαμπίρ", καθώς και σε ένα άλλο τέμπλο ναού του 1730, μέσα σε χρυσό πλαίσιο.

Σύμφωνα με το θρύλο, τα σκυλιά αυτά βγαίνουν για κυνήγι το βράδυ και επιτίθενται στους μεθυσμένους από τις ταβέρνες του χωριού. Ίσως ο μύθος δημιουργήθηκε για να αποτρέψει τους κατοίκους από το υπερβολικό μεθύσι.

Επιρροές στη λαϊκή κουλτούρα Επεξεργασία

Το πλάσμα αυτό και η μυθική δίψα του για αίμα ενέπνευσαν το συγγραφέα Χοάν Περούτσο να γράψει το μυθιστόρημα "Les històries naturals" (1960), όπου διηγείται την ιστορία του βαμπίρ Ονόφρε ντε Ντιπ, που μπορεί να παίρνει τη μορφή πολλών ζώων. Η υπόθεση εκτυλίσσεται στο Πράτντιπ στις αρχές του 19ου αιώνα, με φόντο τον πρώτο Καρλικό Πόλεμο. Ο ντιπ στην πραγματικότητα είναι ένας πρέσβης του βασιλιά Ιάκωβου Α' της Ισπανίας, ο οποίος πριν 700 χρόνια είχε επισκεφθεί ως διπλωμάτης τα Καρπάθια και είχε δεχτεί επίθεση από ένα βαμπίρ ευγενή.

Βιβλιογραφία Επεξεργασία

  • El gran libro de los vampiros de Angel Gordon, Morales y Torres editores.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία