Ντιτρόιτ

Το Ντιτρόιτ (αγγλικά: Detroit, Michigan, γαλλικά: Détroit, Michigan), είναι η μεγαλύτερη πόλη στην πολιτεία του Μίσιγκαν στις Η.Π.Α και έδρα της κομητείας Γουέιν (Wayne County). Υπήρξε πρωτεύουσα του Μίσιγκαν μεταξύ 1805 και 1847.

Ντιτρόιτ, Μίσιγκαν Detroit, Michigan
Σημαία Σφραγίδα Έμβλημα
Ρητό: Speramus Meliora; Resurget Cineribus
Ντιτρόιτ 42°19′54″N 83°2′51″W
Χώρα	ΗΠΑ
Πολιτεία	Μίσιγκαν
Διοικητική υπαγωγή	Κομητεία Γουέιν
Γεωγραφική υπαγωγή	Rust Belt
Ίδρυση	1701
Διοίκηση
• Mayor of Detroit, Michigan	Μάικ Ντάγκαν (Δ)
• Μέλος του/της	Δίκτυο Δημιουργικών Πόλεων
Έκταση	370.08 km2
Υψόμετρο	200 μ.
Πληθυσμός	667.501 (πόλη) 4.392.041 (μητροπολιτική)
Ταχ. κωδ.	48201
Τηλ. κωδ.	313
Ζώνη ώρας	ανατολική ζώνη ώρας
Ιστότοπος	Επίσημος ιστότοπος
Σχετικά πολυμέσα

Ο πληθυσμός της πόλης του Ντιτρόιτ, σύμφωνα με εκτιμήσεις για το 2021, ανέρχεται σε 667.501 κατοίκους, ενώ ο πληθυσμός της μητροπολιτικής περιοχής του Ντιτρόιτ, ανέρχεται στους 4.392.041, σύμφωνα με την απογραφή του 2020. Αποτελεί την 25η μεγαλύτερη πόλη στις ΗΠΑ, και την 14η μεγαλύτερη μητροπολιτική περιοχή σε πληθυσμό.

Η θέση του είναι επί του ποταμού Ντιτρόιτ, στις μεσοδυτικές περιοχές των Ηνωμένων Πολιτειών, και αποτελεί μεγάλο λιμάνι. Η πόλη είναι γνωστή σήμερα ως το παγκόσμιο κέντρο της αυτοκινητοβιομηχανίας, αλλά και ως πηγή πολλών μουσικών ρευμάτων. Τα προσωνύμια Motor City και Motown αντικατοπτρίζουν τους δύο αυτούς κλάδους. Η πόλη είναι επίσης γνωστή με το προσωνύμιο Paris of the West («Το Παρίσι της Δύσης»). Το όνομα της πόλης προήλθε από τον ομώνυμο ποταμό, που με τη σειρά του ονομάστηκε από τους Γάλλους Rivière du Détroit ήτοι "Το ποτάμι του Πορθμού". Το όνομα αυτό προέκυψε πιθανότατα από το γεγονός ότι ο ποταμός συνδέει τη λίμνη Σαιν Κλαιρ (St. Clair) με τη λίμνη Ήρι.

Το 2005, το Ντιτρόιτ ήταν η 11η σε μέγεθος πόλη των Η.Π.Α, με 886.675 κατοίκους, τους μισούς περίπου από όσους κατοικούσαν εκεί στα χρόνια της μεγάλης ακμής, τη δεκαετία του 1950. Η πόλη είναι, άλλωστε, ανάμεσα στις πρώτες των Η.Π.Α σε μείωση αστικού πληθυσμού τα τελευταία 50 χρόνια. Η αύξηση της εγκληματικότητας, τα φυλετικά προβλήματα και ποικίλες οικονομικές αστοχίες, κυρίως η πτώση των αυτοκινητοβιομηχανιών, οδήγησαν στον μαρασμό της πόλης.

Εν τούτοις, τα τελευταία χρόνια γίνεται μια προσπάθεια αναζωογόνησης με την κατασκευή αθλητικών εγκαταστάσεων και καζίνο, την εγκατάσταση μεγάλων εταιρειών Πληροφορικής και την αναπαλαίωση των ουρανοξυστών του "Renaissance Center". To 2012, το Ντιτρόιτ θεωρήθηκε από το περιοδικό Forbes ως η «πιο μίζερη πόλη των ΗΠΑ».

Στις 18 Ιουλίου 2013, το Ντιτρόιτ έκανε αίτηση για πτώχευση με χρέος που φτάνει τα 18 δις δολάρια και είναι η μεγαλύτερη αμερικανική πόλη όπου έγινε αυτό. Για την ενίσχυση της πόλης απελευθερώθηκε ομοσπονδιακό κονδύλιο ύψους 300 εκατομμυρίων δολαρίων.

Ιστορία

Η πόλη ονομάστηκε από Γάλλους αποικιστές και παραπέμπει στον ποταμό Ντιτρόιτ (γαλλικά: le détroit du lac Érié, δηλαδή το στενό της λίμνης Ήρι, détroit=στενό), που ενώνει την λίμνη Χιούρον και την λίμνη Ήρι. Σε ιστορικό έγγραφο, το στενό περιλάμβανε τη λίμνη Σαιντ Κλαιρ, το ποτάμι Σαιντ Κλαιρ και το ποτάμι Ντιτρόιτ.

Στις ακτές του στενού, το 1701, ο Γάλλος αξιωματικός Αντουάν ντε λα Μοτ Καντιλάκ (Antoine de la Mothe Cadillac) μαζί με 51 Γάλλους και Γαλλοκαναδούς εγκαταστάθηκε σε αυτό το σημείο ονομάζοντάς το Φορτ Ποντσαρτράν του Ντιτρόιτ (Fort Pontchartrain du Detroit) ονομάζοντάς το έτσι από τον κόμη Ποντσαρτράν, υπουργό Ναυτιλίας του Λουδοβίκου ΙΔ'. Η Γαλλία πρόσφερε δωρεάν γη στους αποίκους για να προσελκύσει οικογένειες να μείνουν στο Ντιτρόιτ.

Το 1765 ο πληθυσμός έφτασε τα 800 άτομα, κάνοντας το Ντιτρόιτ την μεγαλύτερη πόλη μεταξύ Μόντρεαλ και Νέας Ορλεάνης, πόλεις που είχαν ιδρυθεί από Γάλλους. Το 1773, ο πληθυσμός του Ντιτρόιτ ήταν 1.400 άτομα. Το 1778, ο πληθυσμός ήταν 2.144 και ήταν η τρίτη μεγαλύτερη πόλη στην επαρχία του Κεμπέκ.

Το εμπόριο γούνας ήταν μια σημαντική οικονομική δραστηριότητα. Η σημαία του Ντιτρόιτ αντανακλά την γαλλική του κληρονομιά.

Κατά τον Γαλλοϊνδιανικό πόλεμο (1754-1763), το βορειοαμερικάνικο μέτωπο του Επταετούς πολέμου μεταξύ Βρετανίας και Γαλλίας, τα βρετανικά στρατεύματα πήραν τον έλεγχο της περιοχής το 1760. Από την προηγούμενη ονομασία κράτησαν μόνο τη λέξη Ντιτρόιτ. Πολλές ιθαγενείς φυλές εξαπέλυσαν την Ανταρσία του Πόντιακ (πήρε την ονομασία από τον πιο επιφανή ιθαγενή της Ανταρσίας) το 1763 και διενέργησαν μια πολιορκία στο Ντιτρόιτ αλλά απέτυχαν να το καταλάβουν. Η Γαλλία παραχώρησε την περιοχή ανατολικά του Μισσισσιππή στην Βρετανία μετά την ήττα της στον πόλεμο.

Με την Αμερικανική Επανάσταση, η Βρετανία παραχώρησε το Ντιτρόιτ μαζί με άλλα εδάφη της περιοχής στις ΗΠΑ με τη συνθήκη του Τζέι το 1796 με την οποία καθορίστηκαν τα βόρεια σύνορα με τον Καναδά. Το 1805, μια φωτιά κατέστρεψε τον μεγαλύτερο μέρος του οικισμού που αποτελείτο κυρίως από ξύλινα κτίσματα. Μια αποθήκη στο ποτάμι και καμινάδες από τούβλα από τα ξύλινα σπίτια ήταν τα μόνα κτίσματα που σώθηκαν.