Ο Ευαγγελισμός της Θεοτόκου (Μαρτίνι)

έργο ζωγραφικής των Ιταλών καλλιτεχνών Σιμόνε Μαρτίνι και Λίππο Μέμμι

Ο Ευαγγελισμός της Θεοτόκου είναι έργο των Ιταλών καλλιτεχνών Σιμόνε Μαρτίνι και Λίππο Μέμμι. Φιλοτεχνήθηκε το 1333 για τον καθεδρικό ναό της Σιένας. Πρόκειται για το αριστούργημα του Σιμόνε Μαρτίνι και ένα από τα εξοχότερα έργα της γοτθικής ζωγραφικής. Φιλοξενείται σήμερα στην πινακοθήκη Ουφίτσι της Φλωρεντίας.

Ο Ευαγγελισμός της Θεοτόκου
ΟνομασίαΟ Ευαγγελισμός της Θεοτόκου
ΔημιουργόςQ221043
Έτος δημιουργίας1333
Είδοςτρίπτυχο, τέμπερα σε ξύλο.
Ύψος265 
Πλάτος305 εκ.
ΠόληΦλωρεντία
ΜουσείοΟυφίτσι
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Ιστορία Επεξεργασία

Ο πίνακας κατασκευάστηκε για τον βωμό του Αγίου Ανσάνου (στην Μητρόπολη της Σιένας), ενός από τους τέσσερις προστάτες αγίους της πόλης. Αποτελούσε, μαζί με τις εικόνες των βωμών των άλλων αγίων και την υπερκειμένη Maestà του Ντούτσιο, ένα εικονογραφικό σύνολο.

Τα ονόματα των δημιουργών και η χρονολογία σώζονται στην κορνίζα : SYMON MARTINI ET LIPPVS MEMMI DE SENIS ME PINXERVNT ANNO DOMINI MCCCXXXIII. Κατά πάσαν πιθανότητα ο Σιμόνε Μαρτίνι ζωγράφισε το κεντρικό τμήμα με τον Ευαγγελισμό και ο Λίππο Μέμμι τους αγίους στα πλευρά και τα μενταγιόν με τους προφήτες.

Το έργο δεν παρουσιάζει ομοιότητες με άλλους ιταλικούς πίνακες της εποχής αλλά με γαλλικά εικονογραφημένα χειρόγραφα και γερμανικούς πίνακες. Είναι αυτός ο πίνακας που έδωσε στον Σιμόνε τον χαρακτηρισμό του κατ' εξοχήν "γοτθικού" ζωγράφου.

Ο πίνακας έμεινε στην αρχική του θέση μέχρι το 1799, οπότε μεταφέρθηκε στην Φλωρεντία.

Περιγραφή Επεξεργασία

Ο πίνακας αποτελείται από το μεγάλο κεντρικό τμήμα με την παράσταση του Ευαγγελισμού και δύο πλευρικούς πίνακες με τον Άγιο Ανσάνο αριστερά και μιαν αγία δεξιά, μάλλον την Αγία Μαργαρίτα ή την Αγία Μαξίμα. Στο άνω μέρος υπάρχουν τέσσερις εικόνες προφητών. Στον Ευαγγελισμό ο αρχάγγελος Γαβριήλ έχει μπει στο σπίτι της Μαρίας για την αναγγελία, κρατώντας κλάδον ελαίας. Το Άγιο Πνεύμα εν είδει περιστεράς κατεβαίνει από το κέντρο του κύκλου των οκτώ αγγέλων. Από το στόμα του Γαβριήλ ξεκινά η επιγραφή AVE GRATIA PLENA DOMINVS TECVM (Χαίρε, Κεχαριτωμένη, ο Κύριος μετά Σού). Η Παρθένος φαίνεται αιφνιδιασμένη και διστακτική.

Πηγές Επεξεργασία