Ο έμπορος του Λονδίνου
Ο έμπορος του Λονδίνου ή Η ιστορία του Τζορτζ Μπάρνγουελ (αγγλικά: The London Merchant, Or The History Of George Barnwell) είναι το πιο διάσημο έργο του θεατρικού συγγραφέα Τζορτζ Λίλο. Η τραγωδία αναφέρεται στην καταστροφή ενός νεαρού μαθητευόμενου λόγω της σχέσης του με μια πόρνη και είναι αξιοσημείωτη για την παρουσίαση χαρακτήρων της μεσαίας και εργατικής τάξης, εισάγοντας έτσι το αστικό δράμα. Η πρώτη παράσταση έγινε στο θέατρο Ντρούρυ Λέιν του Λονδίνου στις 21 Ιουνίου 1731 και έκτοτε έγινε ένα από τα πιο δημοφιλή έργα του 18ου αιώνα με μεγάλη επίδραση στην ανάπτυξη του αστικού δράματος στη Γερμανία και τη Γαλλία, όπως και στην Αγγλία.[1]
 | |
| Συγγραφέας | Τζορτζ Λίλο |
|---|---|
| Μορφή | θεατρικό έργο |
| δεδομένα () | |
Πηγές Επεξεργασία
Ο Τζορτζ Λίλο γεννήθηκε στο Λονδίνο το 1693 και ήταν χρυσοχόος. Άρχισε να γράφει θεατρικά έργα το 1730. Ο έμπορος του Λονδίνου βασίστηκε σε μια μπαλάντα του 17ου αιώνα που αναφέρεται σε έναν φόνο που έγινε στο Σροπσάιρ, η πλοκή έχει τροποποιηθεί για να ενισχύσει τη σύνδεσή της με τις αστικές κατώτερες τάξεις. Η μπαλάντα ακολουθεί τις περιπέτειες ενός νεαρού, ο οποίος έμπλεξε σε σχέση με μια πόρνη, έκλεψε χρήματα από τον εργοδότη του και λήστεψε και δολοφόνησε τον θείο του. Οι δύο εραστές συνελήφθησαν και εκτελέστηκαν. [2]
Υπόθεση Επεξεργασία
Η Σάρα Μίλγουντ, μια πόρνη από το Λονδίνο, σχεδιάζει να βρει έναν αθώο νεαρό για να τον αποπλανήσει και να τον εκμεταλλευτεί οικονομικά. Στόχος της γίνεται ο νεαρός Τζορτζ Μπάρνγουελ που τον προσκαλεί στο σπίτι της για δείπνο. Ο νεαρός εργάζεται για τον πλούσιο έμπορο Θόροουγκουντ (ο οποίος είναι γνωστός σε όλο το Λονδίνο για τον πλούτο του). Ο Τζορτζ υποκύπτει στην ακαταμάχητη γοητεία και στις πονηριές της και θέλει να κάνει τα πάντα για να την εντυπωσιάσει και να την κρατήσει. Εκείνη τον πείθει να κλέψει το αφεντικό του. (Πράξη Α)
Επιστρέφοντας σπίτι το επόμενο πρωί, ο Τζορτζ νιώθει ότι πρόδωσε τον Θόροουγκουντ παρακούοντας την απαγόρευση διανυκτέρευσης έξω από το σπίτι. Οι ενοχές που νιώθει επειδή δεν υπάκουσε στους κανόνες του σπιτιού, καθώς και για τη σχέση του με τη Μίλγουντ, τον βασανίζουν και επιδεινώνονται από την ηθική συμπεριφορά του φίλου του Τρούμαν. Σύντομα, η Μίλγουντ επισκέπτεται τον Τζορτζ στη δουλειά. Όταν ανακαλύπτει ότι δεν θέλει πλέον καμία σχέση μαζί της, γρήγορα σκέφτεται ένα ψέμα και λέει στον Τζορτζ ότι ο άντρας που της παρέχει στέγη έμαθε για τη σχέση τους και τώρα την διώχνει εξαιτίας του. Αυτό προκαλεί νέα αισθήματα ενοχής στον Τζορτζ και τον παρακινεί να κλέψει ένα μεγάλο χρηματικό ποσό από το ταμείο του εργοδότη του και της το δίνει ώστε να διορθωθεί η κατάσταση.[3](Πράξη Β)
Μετά την κλοπή, ο Τζορτζ αισθάνεται ανάξιος για τον ευγενικό αφέντη του, έτσι φεύγει αφήνοντας ένα σημείωμα στον Τρούμαν όπου ομολογεί το έγκλημά του. Μη έχοντας πού να πάει, στρέφεται στη Μίλγουντ. Αυτή στην αρχή τον αρνείται αφού έχει πάρει τα χρήματα, αλλά γρήγορα θυμάται ότι είχε αναφέρει στο παρελθόν έναν πλούσιο θείο του. Συνειδητοποιώντας ότι ο Τζορτζ την έχει ερωτευτεί βαθιά, τον παραπλανεί ξανά ώστε να πιστέψει πως τον αγαπάει αληθινά και καταστρώνει ένα σχέδιο για να ληστέψει τον θείο του. Ο νεαρός αντιτίθεται λέγοντας ότι ο θείος του θα τον αναγνωρίσει. Η Μίλγουντ του λέει ότι ο μόνος τρόπος είναι να τον δολοφονήσει. Ο Τζορτζ είναι πλέον τόσο τυφλωμένος από το πάθος του που κάνει ό,τι του ζητάει. Βρίσκει τον θείο του μόνο και καθώς πλησιάζει, κρύβει το πρόσωπό του και επιτίθεται με ένα μαχαίρι. Πεθαίνοντας, ο θείος του προσεύχεται τόσο για τον ανιψιό του όσο και για τον δολοφόνο του, χωρίς να γνωρίζει ότι είναι το ίδιο πρόσωπο. Κυριευμένος από απόγνωση, ο Τζορτζ φανερώνεται στον θείο του και πριν πεθάνει, αυτός συγχωρεί τον δολοφόνο-ανιψιό του.[4](Πράξη Γ)
Εν τω μεταξύ, η Λούσι, υπηρέτρια της Μίλγουντ, αποκάλυψε στον Θόροουγκουντ την αλήθεια για την κλοπή. Αργότερα, ο Τζορτζ επιστρέφει στο σπίτι της Μίλγουντ αναστατωμένος, τρέμοντας και με ματωμένα χέρια. Όταν αυτή βλέπει ότι δεν πήρε χρήματα, τον καταγγέλλει στην αστυνομία και ο Τζορτζ συλλαμβάνεται για φόνο. Δύο από τους υπηρέτες της Μίλγουντ, η Λούσι και ο Μπλαντ, οι οποίοι γνώριζαν το σχέδιο από την αρχή, συλλαμβάνονται επίσης. Τόσο ο Τζορτζ όσο και η Μίλγουντ καταδικάζονται σε θάνατο. Η γυναίκα δηλώνει ότι δεν μετανιώνει καθόλου. (Πράξη Δ)
Η Μίλγουντ δεν έχει τύψεις, δεν μετανιώνει και αποδέχεται με πάθος τη μοίρα της κατηγορώντας την κοινωνία για αυτό που έγινε επειδή η κοινωνία επέτρεψε σε κάποιους να είναι πλούσιοι και σε άλλους να είναι φτωχοί, όπως εκείνη. Παρ' όλα όσα έχουν συμβεί, ο Θόροουγκουντ και ο Τρούμαν επισκέπτονται τον συντετριμμένο Τζορτζ στο κελί της φυλακής, τον παρηγορούν και τον συγχωρούν. Ο Θόροουγκουντ κανονίζει μια επίσκεψη από έναν κληρικό για να τον εξομολογήσει. Στο τέλος, ο Τζορτζ περιμένει τον θάνατο έχοντας μετανοήσει πραγματικά για τις αμαρτίες του και έχοντας συμφιλιωθεί με τον εαυτό του, τους φίλους του και τον Θεό. [5](Πράξη Ε)
Ηθικό μάθημα Επεξεργασία
Όπως και τα άλλα έργα του Λίλο είναι αστικό δράμα με πρωταγωνιστές πρόσωπα της μεσαίας τάξης και όχι αριστοκράτες ή βασιλιάδες. Σύμφωνα με τον πρόλογο του Λίλο, το θέμα τον γοήτευσε για το ηθικό του μήνυμα. Η παράσταση τελειώνει με έναν μικρό μονόλογο του Τρούμαν που λέει ότι με ματωμένες καρδιές και μάτια που κλαίνε παρουσιάζουν αυτό το ανθρώπινο δράμα, τονίζοντας αυτό που προκάλεσε την καταστροφή με την ελπίδα να αποτρέψουν την καταστροφή άλλων ανθρώπων και ότι το έργο είναι ένα μάθημα για την ανάγκη να ενεργούμε σωστά στη ζωή μας.[6]
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ . «britannica.com/topic/The-London-Merchant-or-the-History-of-George-Barnwell».
- ↑ . «scribd.com/document/The-London-Merchant».
- ↑ . «gradesaver.com/the-london-merchant/study-guide/summary».
- ↑ . «quod.lib.umich.edu/cgi/t/text/The London merchant: or, the history of George Barnwell».
- ↑ . «oldemc.english.ucsb.edu/The London Merchant.pdf» (PDF).
- ↑ . «books.openedition.org/Peace as the Result of "the Method of Merchandise": Ideological Warfare in George Lillo's The London Merchant (1731)».