Πίτερ Λάστμαν

Ολλανδός ζωγράφος

Ο Πίτερ Λάστμαν (Pieter Pietersz. Lastman, 1583 - 4 Απριλίου 1633) ήταν Ολλανδός ζωγράφος, γνωστός κυρίως για τους ιστορικούς πίνακες που φιλοτέχνησε, αλλά και ως δάσκαλος του Ρέμπραντ. Υπήρξε ένας από τους σημαντικότερους ιστορικούς ζωγράφους του 17ου αιώνα στην Ολλανδία, πριν την καθιέρωση του μαθητή του, ενώ η φήμη του εξαπλώθηκε και εκτός των συνόρων της χώρας του, αναλαμβάνοντας παραγγελίες για τον βασιλιά της Δανίας.

Πίτερ Λάστμαν
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Pieter Lastman (Ολλανδικά)
Γέννηση1583[1][2][3]
Άμστερνταμ[4]
Θάνατος4  Απριλίου 1633[5][6]
Άμστερνταμ[7]
Τόπος ταφήςOude Kerk
Χώρα πολιτογράφησηςΟλλανδία[8]
Ιδιότηταζωγράφος[9]
ΑδέλφιαNicolaes Lastman
Είδος τέχνηςτοπιογραφία
Σημαντικά έργαThe sacrifice of Abraham, Christ and the woman of Canaan και Orestes and Pylades Disputing at the Altar
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Λάστμαν ήταν γιος χρυσοτέχνη και εκπαιδεύτηκε ως ζωγράφος στο εργαστήριο του Gerrit Pietersz. Sweelinck, διακεκριμένου καλλιτέχνη του μανιερισμού. Τον Ιούνιο του 1602 ταξίδεψε στην Ιταλία, όπου παρέμεινε μέχρι το Μάρτιο του 1607, επισκεπτόμενος τη Ρώμη και τη Βενετία. Στο διάστημα αυτό, σημαντική επίδραση στο έργο του άσκησε ο Γερμανός ζωγράφος Άνταμ Ελσχάιμερ (π. 1568-1610) που εργαζόταν στην Ιταλία, καθώς και ο Καραβάτζιο. Στη συνέχεια, εγκαταστάθηκε στο Άμστερνταμ, όπου έζησε μέχρι το τέλος της ζωής του.

Οδυσσέας και Ναυσικά, 1619, λάδι σε ξύλο, 92 x 117 εκ., Alte Pinakothek, Μόναχο

Το παλαιότερο χρονολογημένο έργο του είναι η Προσκύνηση των Μάγων (1606, Šternberk Pal.), που αποτελεί επίσης χαρακτηριστικό παράδειγμα της «ιταλικής» τεχνοτροπίας του. Η επίδραση του Ελζχάιμερ στο ύφος του Λάστμαν αναδεικνύεται τόσο μέσα από τα έντονα χρώματα που επέλεγε να χρησιμοποιήσει, όσο και από τα λεπτομερή τοπία που πλαισίωναν τα ιστορικά θέματά του. Οι ιστορικοί πίνακες που ολοκλήρωσε σπάνια αναπαριστούσαν παραδοσιακά θέματα όπως η Σταύρωση (1616, Rembrandthuis). Στα σπουδαιότερα έργα του ανήκουν οι πίνακες Οδυσσέας και Ναυσικά (1619, Alte Pin.) και Κοριολανός και οι γυναίκες της Ρώμης (1625, Trinity College Δουβλίνου).

Στη διάρκεια της ζωής του απέκτησε σημαντική φήμη, γεγονός που επιβεβαιώνεται και από την αναφορά τού ονόματός του μεταξύ των σημαντικότερων ζωγράφων της εποχής, από τον Ολλανδό ποιητή Theodore Rodenburgh, σε έναν ύμνο που συνέθεσε ο τελευταίος για την πόλη του Άμστερνταμ το 1618. Το έργο του εκθείασε επίσης ο ποιητής Γιόοστ φαν ντεν Φόντελ (Joost van den Vondel). Ο Λάστμαν επηρέασε μία ευρύτερη γενιά καλλιτεχνών, ενώ μεταξύ των μαθητών του ξεχωρίζουν τα ονόματα των Γιαν Λίφενς και Ρέμπραντ. Ο πρώτος υπήρξε μαθητής του το 1619, ενώ ο δεύτερος εκπαιδεύτηκε στο εργαστήριό του στο Άμστερνταμ το 1624, για μικρότερο διάστημα, συνολικά έξι μηνών. Η επίδραση που άσκησε στον Ρέμπραντ θεωρείται ιδιαίτερα σημαντική στην πορεία της εξέλιξής του, με τα στοιχεία που δανείστηκε ο Ρέμπραντ από τον δάσκαλό του να είναι περισσότερο εμφανή σε πίνακες ζωγραφικής ή σχέδια της πρώτης περιόδου του.

Παραπομπές Επεξεργασία

Πηγές Επεξεργασία

  • B. P. Broos: "Lastman, Pieter (Pietersz.)", Grove Art Online, Oxford University Press, 22 Δεκεμβρίου 2006
  • Christopher Baker: "Lastman, Pieter", The Oxford Companion to Western Art. Ed. Hugh Brigstocke. Oxford University Press, 2001.
  • Lastman, Pieter. (2006). Encyclopædia Britannica.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία