Πατρίκ Φιορί
Ο Πατρίκ Φιορί (γαλλικά: Patrick Fiori), πραγματικό όνομα Πατρίκ Ζαν-Φρανσουά Σουσαγιάν (γαλλικά: Patrick Jean-François Chouchayan), (23 Σεπτεμβρίου 1969), είναι Γάλλος τραγουδιστής.
| Πατρίκ Φιορί | |
|---|---|
 | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Patrick Fiori (Γαλλικά) |
| Ψευδώνυμο | Patrick Fiori |
| Γέννηση | 23 Σεπτεμβρίου 1969[1][2] Μασσαλία |
| Χώρα πολιτογράφησης | Γαλλία |
| Ιδιότητα | τραγουδιστής, συνθέτης, τραγουδοποιός και ηθοποιός[3] |
| Σύζυγος | Ariane Quatrefages (2008–2022) |
| Όργανα | πιάνο και φωνή |
| Είδος τέχνης | ποπ μουσική και Σανσόν |
| Ιστοσελίδα | Επίσημος ιστότοπος |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Πρώτα βήματα Επεξεργασία
Γεννήθηκε στις 23 Σεπτεμβρίου του 1969 στη Μασσαλία. Καταγόμενος από οικογένεια που διαθέτει πέντε παιδιά, από πατέρα αρμένικης προέλευσης και μητέρα καταγόμενη από την Κορσική, πραγματοποίησε τα πρώτα του βήματα στη μουσική σε ηλικία 12 ετών χάρις στον Φρανκ Φερναντέλ. Ο τελευταίος του προσέφερε έναν ρόλο στη μουσική κωμωδία «La légende des santonniers». Στα 16 του, και με τη βοήθεια της οικογένειάς του, ηχογραφεί το πρώτο του κομμάτι, «Stéphanie», και κατόπιν τα «Dans ton regard» και «Le cœur à fleur d’amour».
Οι συμμετοχές του στην εκπομπή του Λεόν Ζιτρόν με τίτλο «Les habits du dimanche» δεν πέρασαν απαρατήρητες και ξεκίνησαν να του χαρίζουν δημοφιλία. Το 1987 άνοιγε τις συναυλίες του Ζιλμπέρ Μοντανιέ, καθώς και των Μισέλ Τορρ και Μπάρι Γουάιτ. Ήταν το 1992, ανάμεσα σε διάφορους διαγωνισμούς στους οποίους συμμετείχε, όπου κέρδισε τις περίφημες «Francophonies» με το τραγούδι «Au fil de l' eau», το οποίο είχε συνθέσει ο καλός του φίλος Μπερνάρ Ντι Ντομένικο.
Οι φωνητικές του ικανότητες τράβηξαν την προσοχή των Φρανσουά Βαλερύ και Μαρί-Φρανς Μπριέρ, που του πρότειναν να εκπροσωπήσει τη Γαλλία στο Διαγωνισμό της Eurovision, ο οποίος έλαβε χώρα στην Ιρλανδία στις 15 Μαΐου 1993. Το τραγούδι που ερμήνευσε, «Mama Corsica» κατέλαβε την τέταρτη θέση ανάμεσα στις 25 συμμετoχές.
Αποκάλυψη Επεξεργασία
Το 1994, κυκλοφόρησε το πρώτο του άλμπουμ «Puisque c’est l’heure», το οποίο ακολούθησε το 1995 το «Le cœur à l’envers», παραγωγός του οποίου ήταν ο ίδιος.
Το 1997, συμμετείχε στα δοκιμαστικά που έλαβαν χώρα για τη μουσική παράσταση των Ρικάρντο Κοτσιάντε και Λυκ Πλαμοντόν με τίτλο «Notre Dame de Paris» (Η Παναγία των Παρισίων). Εντυπωσιασμένος από την ερμηνεία του στο τραγούδι «Déchiré» ο Πλαμοντόν του εμπιστεύτηκε το ρόλο του λοχαγού Φοίβου. Το τραγούδι «Belle», το οποίο ο Φιορί ερμηνεύει από κοινού με τους συμπρωταγωνιστές του Γκαρού (Κουασιμόδος) και Ντανιέλ Λαβουά (Φρόλο), αναδείχθηκε σε «τραγούδι της χρονιάς» για το έτος 1999. Την ίδια χρονιά η μουσική παράσταση «Notre Dame de Paris» βραβεύτηκε ως η καλύτερη της περιόδου.
Παράλληλα το 1998, υπέγραψε συμβόλαιο με τη Sony για την κυκλοφορία του τρίτου άλμπουμ του με τίτλο «Prends-moi», το οποίο έγινε δύο φορές χρυσό. Την επόμενη χρονιά αποτέλεσε μέλος της ομάδας καλλιτεχνών «Enfoirés» και δάνεισε τη φωνή του για τη μεταγλώτισση της γαλλικής έκδοσης των ταινιών κινουμένων σχεδίων «Μουλάν» και «Ο Πρίγκιπας της Αιγύπτου».
Ωριμότητα Επεξεργασία
Το 2000 ο Φιορί αποφάσισε να αποχωρήσει από το θίασο του «Notre Dame de Paris» για να αφιερωθεί στη δημιουργία του τέταρτου προσωπικού του άλμπουμ, «Chrysalide». Επίσης εμφανίζεται για πρώτη φορά στη διάσημη μουσική σκηνή «Olympia», γεγονός για το οποίο εξαντλήθηκαν τα εισιτήρια.
Εξακολούθησε να συνθέτει τραγούδια, γράφοντας το πρώτο σινγκλ της συμπρωταγωνίστριάς του στο «Notre Dame de Paris» (στο ρόλο της Φλερ-ντε-Λιζ), Ζιλί Ζεναττί, με τίτλο «Si je m’en sors», το οποίο γνώρισε μεγάλη επιτυχία.
Το 2002 κυκλοφόρησε το πέμπτο του άλμπουμ με τίτλο το όνομά του, «Patrick Fiori», με πρώτο σίνγκλ το τραγούδι «Marseille» το οποίο έγραψε ο Ζακ Βενερουζό, και συνεργαζόμενος για πρώτη φορά με το Ζαν-Ζακ Γκολντμάν, που του παραχώρησε τέσσερα κομμάτια ανάμεσα στα οποία το «Je sais où aller». Το άλμπουμ ακολούθησε μια μεγάλη περιοδεία το 2003 στη Γαλλία και το Βέλγιο στην οποία τον ακολούθησε η ίδια ομάδα μουσικών με την προγενέστερη για την προώθηση του «Chrysalide».
Το 2005 ακολούθησε η κυκλοφορία ενός καινούριου άλμπουμ με τίτλο «Si on chantait plus fort» και η πραγματοποίηση νέας περιοδείας από τον Απρίλη του 2005 μέχρι το Σεπτέμβρη του 2007. Στα πλαίσια αυτής δόθηκαν δύο συναυλίες και πάλι στο «Olympia». Επιπλέον την ίδια χρονιά κυκλοφόρησε η συλλογή Best of «Best of 4 mots».
Ο Νοέμβριος του 2008 φέρνει ένα νέο άλμπουμ με τίτλο «Les choses de la vie». Το αξιοσημείωτο σε αυτή τη δουλειά είναι πως όλα τα κομμάτια αποτελούν διασκευές διάσημων μουσικών έργων που ακούστηκαν σε κινηματογραφικές ταινίες, όπως «Ο Νονός», «Οι Ομπρέλες του Χερβούργου», «Η Μανόν των Πηγών» και «Borsalino». Πρόκειται για το πρώτο άλμπουμ στο οποίο τραγουδά ιταλικά, ισπανικά και αγγλικά. Στην ηχογράφηση των μουσικών κομματιών συμμετείχε η Φιλαρμονική Ορχήστρα της Βουδαπέστης.
Το Μάρτιο του 2009 ο Φιορί ξεκίνησε μια νέα περιοδεία, πάντα με τη συμμετοχή της ίδιας ομάδας μουσικών. Ο καλλιτέχνης αποφάσισε να χωρίσει τις συναυλίες σε δύο κομμάτια, με το πρώτο να αφιερώνεται στο νέο άλμπουμ και το δεύτερο σε παλαιότερα τραγούδια. Τον Οκτώβριο του 2009 του απονεμήθηκε χρυσός δίσκος για το «Les choses de la vie».
Προσωπική Ζωή Επεξεργασία
Ο Πατρίκ Φιορί υπήρξε ζευγάρι με τη συμπρωταγωνίστριά του στο «Notre Dame de Paris» και επαγγελματική του συνεργάτιδα, Ζιλί Ζεναττί, από το 2002 μέχρι το 2007. Τον Ιούνιο του 2008 παντρεύτηκε στην Κορσική μια κοπέλα από την Καταλωνία, την Αριάν. Τον Ιούλιο του 2009 απέκτησαν το πρώτο τους παιδί, ένα αγοράκι.[4]
Δισκογραφία Επεξεργασία
|
1994 : Puisque c’est l’heure
|
1995 : Le cœur à l’envers'
|
1998 : Prends moi
|
2000 : Chrysalide
|
|
2002 : Patrick Fiori
|
2005 : Si on chantait plus fort
|
2008 : Les choses de la vie 1. Prélude : Souvenir d’Espagne
|
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ (Αγγλικά) Internet Movie Database. nm0992466. Ανακτήθηκε στις 13 Αυγούστου 2015.
- ↑ (Αγγλικά) Discogs. 785999. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ Ανακτήθηκε στις 14 Ιουνίου 2019.
- ↑ «Patrick Fiori est... papa !» (στα Γαλλικά). www.purepeople.com. 23 Ιουλίου 2009. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2010-02-22. https://web.archive.org/web/20100222202313/http://www.purepeople.com/article/patrick-fiori-est-papa_a36295/1. Ανακτήθηκε στις 27 Φεβρουαρίου 2010.