Βικιπαίδεια

Παύλος Πισάνος

Ο Παύλος Πισάνος (Paul Pissanos, Αθήνα, 6 Νοεμβρίου 1939 - _) είναι συγγραφέας, σεναριογράφος, παραγωγός ταινιών ιστορίας και πολιτισμού, επιχειρηματίας - διαφημιστής, ζωγράφος, αγιογράφος, γλύπτης και μουσικοσυνθέτης. Το εξαιρετικά πλούσιο συγγραφικό του έργο περιλαμβάνει βιβλία[1] και σενάρια επιστήμης, αρχαιολογίας, ιστορίας και πολιτισμού[2]. Οι τηλεοπτικές του παραγωγές προβλήθηκαν στην ελληνική κρατική τηλεόραση και σε μεγάλα διεθνή τηλεοπτικά δίκτυα από τα μέσα της δεκαετίας του 1960 μέχρι τα τέλη της πρώτης δεκαετίας του 21ου αιώνα. Συνεργάστηκε με σπουδαίες προσωπικότητες του ελληνικού κινηματογράφου, όπως οι σκηνοθέτες Αλέκος Σακελλάριος, Βασίλης Γεωργιάδης, Γρηγόρης Γρηγορίου, Τάκης Βουγιουκλάκης, Τζίμμυ Κορίνης, οι ηθοποιοί Μάνος Κατράκης, Γιώργος Φούντας, Αλίκη Βουγιουκλάκη, Ρίκα Διαλυνά, Έλλη Λαμπέτη, Μαρία Αλκαίου, Μαρία Αλιφέρη, Τόνια Καζιάνη, Γιώργος Κωνσταντίνου, Σπύρος Φωκάς, Νίκος Βασταρδής, Αλέκος Αλεξανδράκης, Nτίνος Ηλιόπουλος, Μαίρη Χρονοπούλου, Κώστας Καρράς, Όλγα Πολίτου, Πέτρος Φυσσούν, Ανέστης Βλάχος, Ηλίας Λογοθέτης, Ιάκωβος Ψαράς και πολλοί άλλοι. Σπουδαίες υπήρξαν οι συνεργασίες του στις διεθνείς παραγωγές του με διάσημους ηθοποιούς του διεθνούς κινηματογράφου, όπως οι Curd Jürgens, Maria Schell, Klaus Kinski, Thomas Hunter, Christine Kaufmann, Brian Blessed, Roy Dotrice, Oliver Reed, Anthony Burk, David Bowles, Duncan Skinner, Jo Price, Paul Flanagan, Francesca De Luca, Christopher Radcliff και πολλοί άλλοι Έλληνες και ξένοι. Παρουσίασε στην ελληνική τηλεόραση επί επτά έτη την επιστημονική εκπομπή "Απόκρυφη Αρμονία"[3]. Διετέλεσε αρθρογράφος της επιστημονικής στήλης "Σήμερα είναι Κυριακή" της εφημερίδας "Αδέσμευτος". Είναι πρόεδρος του παγκόσμιου πνευματικού κέντρου "Όλυμπος"[4] και ο εμπνευστής, ο αρχιτέκτων - πολεοδόμος και ο ιθύνων νους υλοποίησης του πολιτισμικού προγράμματος των έργων "Heptapolis - Τριλογία, Το Όραμα των Δελφών" που βρίσκεται σε εξέλιξη[5].

Παύλος Πισάνος
Παύλος Πισάνος
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα		Παύλος Πισάνος (Ελληνικά)
Γέννηση6  Νοεμβρίου 1939
Αθήνα
Χώρα πολιτογράφησηςΕλλάδα
Εκπαίδευση και γλώσσες
Μητρική γλώσσαΕλληνικά
Ομιλούμενες γλώσσεςΕλληνικά
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητασυγγραφέας
σεναριογράφος
παραγωγός ταινιών
ζωγράφος
γλύπτης
μουσικοσυνθέτης
δεδομένα

Καταγωγή - Νεαρή ηλικία Επεξεργασία

Γεννήθηκε στα δύσκολα χρόνια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου στην πόλη των Αθηνών. Στα χρόνια της εφηβείας του εκδήλωσε ένα πλούσιο ταλέντο στην ποίηση, στη ζωγραφική, τη γλυπτική, την αγγειογραφία και την αγιογραφία. Για κάθε είδος τέχνης είχε την πρόνοια να επιλέξει έναν αξιόλογο μέντορα. Δάσκαλός του στη γλυπτική ήταν ο γνωστός διεθνώς γλύπτης "Νικόλας". Στην αγιογραφία ο Νίκος Ασμάνης, ο οποίος τον είχε βοηθό του στη ζωγραφική διακόσμηση του Προφήτη Ηλία Παγκρατίου κατά τα έτη 1955-1956. Στη ζωγραφική διδάχτηκε από τον Γιώργο Βακιρτζή[6] την τέχνη της προσωπογραφίας μεγάλου μεγέθους για τις εισόδους των κινηματογράφων της εποχής. Στα θεατρικά ντεκόρ τα πρώτα μαθήματα τα έλαβε από τον σκηνογράφο Κλεόβουλο Κλώνη[7], στο πλάι του οποίου δούλεψε το καλοκαίρι του 1957, στην Επίδαυρο, σε δύο παραστάσεις έργων του Ευριπίδη. Την ψαλτική τέχνη, τέλος, την καλλιέργησε στην ορθόδοξη βυζαντινή εκκλησία του Αγίου Νικολάου του Πτωχοκομείου, στο κέντρο της Αθήνας, την οποία υπηρέτησε ως ψάλτης αδιαλείπτως από το 1962 έως το 2019.

Η επιχειρηματική του δραστηριότητα Επεξεργασία

Η επιχειρηματική του πορεία ξεκινά από πολύ νεαρή ηλικία, με το τέλος των γυμνασιακών χρόνων. Από το 1957 μέχρι το 1988 ανέπτυξε μια μεγάλη διαφημιστική εταιρεία, ενώ παράλληλα, από το 1962, δημιούργησε μία εταιρεία παραγωγής τηλεοπτικών και ραδιοφωνικών προγραμμάτων[8] συνεργαζόμενος με πολλούς δημοφιλείς σκηνοθέτες και ηθοποιούς από την Ελλάδα και το εξωτερικό. Από το 1988 έως το 2009 ο Παύλος Πισάνος συμμετέχει δύο φορές κατ' έτος με την εταιρεία του παραγωγής έργων πολιτισμού και επιστήμης στις διεθνείς αγορές των Καννών MIP TV[9] και MIP COM[10] κλείνοντας συμφωνίες με διεθνείς τηλεοπτικούς σταθμούς, όπως το History Channel, το National Geographic και άλλους, για τη διακίνηση και την προβολή των υποτιτλισμένων σε πολλές γλώσσες ελληνικών παραγωγών του. Εκτός από τις συνεργασίες με τηλεοπτικούς σταθμούς, πλήθος DVD των έργων του πουλήθηκαν σε πολυάριθμες αγορές εκπαίδευσης και πολιτισμού σε πολλές χώρες του κόσμου.

Οι τηλεοπτικές του παραγωγές Επεξεργασία

Η παρθενική του παραγωγή ήταν το ημίωρο ντοκιμαντέρ "Τέσσερα πόδια, μια μέρα". Ακολούθησε το 1962 η παραγωγή "Η Προσευχή μου", που αφορούσε τη δολοφονία του Αμερικανού Προέδρου Κένεντι. Το 1963 γύρισε το ωριαίο ντοκιμαντέρ "Η Χώρα του Ήλιου" με τον διεθνούς φήμης χορευτή Rafael de Cordoba. Ο Παύλος Πισάνος υπήρξε από τους πρωτεργάτες της ελληνικής κρατικής τηλεόρασης. Μία από τις πρώτες παραγωγές του είναι η τηλεοπτική κωμική σειρά "Δόκτωρ Τικ" με τον Γιώργο Κωνσταντίνου σε σκηνοθεσία Αλέκου Σακελάριου, η οποία προβλήθηκε το 1971 από την ΕΙΡΤ σε 71 επεισόδια των 30 λεπτών. Ακολούθησαν το 1973 από την ΥΕΝΕΔ οι "Αστυνομικές Ιστορίες" του Γιάννη Μαρή σε σκηνοθεσία Γιώργου Παπακώστα, η "Τελευταία Άνοιξη"[11] με τη Μαρία Αλιφέρη, ο "Ανθρωπάκος" με τον Ντίνο Ηλιόπουλο, το θρίλερ "Μαύρο Κλειδί" και πολλά άλλα[12]. Το 1973 ξεκίνησε τη φιλόδοξη διεθνή υπερπαραγωγή με τίτλο “Occupation” (Κατοχή)[13] σε συνεργασία με την ΥΕΝΕΔ και πρωταγωνιστές μεγάλους διεθνείς σταρ της εποχής όπως οι  Κουρτ Γιούργκενς, Μαρία Σελλ, Κλάους Κίνσκυ, Τόμας Χάντερ, Κριστίν Κάουφμαν, Γιώργος Φούντας, Νίκος Τσαχιρίδης, Ανέστης Βλάχος και πολλοί άλλοι Έλληνες και ξένοι εκλεκτοί ηθοποιοί[14]. Τη μουσική του έργου έγραψε ο Μάνος Χατζιδάκις[15], τον οποίο ο Παύλος Πισσάνος έφερε από το Λονδίνο στην Ελλάδα, στα τέλη της περιόδου της επταετίας των συνταγματαρχών. Το καθεστώς “Ιωαννίδη” επέβαλε την διακοπή των γυρισμάτων της υπερπαραγωγής. Κατά τις επόμενες δεκαετίες ακολούθησαν οι μεγάλες διεθνείς παραγωγές "Orpheus & Eurydice", "448 BC: Olympiad of Ancient Hellas", "Alexander the Great", "From Aristotle to Hawking", "Dali: The 4th Dimension" και άλλες, που προβλήθηκαν από μεγάλα τηλεοπτικά δίκτυα σε όλο τον κόσμο[16]. Χαρακτηριστική υπήρξε η συνεργασία του με τον Ρώσο ακαδημαϊκό και σκηνοθέτη Rolan Bykov στην παραγωγή "Οι Θεοί του Ολύμπου" στα Gialtas Studios της Ουκρανίας.

Το συγγραφικό του έργο Επεξεργασία

Συνέγραψε δεκάδες βιβλία και σενάρια ιστορίας, φιλοσοφίας, θεοσοφίας, πολιτισμού και κυρίως επιστήμης. Τα βιβλία του τα εξέδωσε ο ίδιος στα ελληνικά και κυκλοφόρησαν μεταφρασμένα σε πολλές γλώσσες διεθνώς. Το έργο του "Από τον Αριστοτέλη στον Hawking" διατέθηκε σε πολλές χώρες ως βιβλίο και ντοκιμαντέρ και προτάθηκε το 2008 από ξένους ακαδημαϊκούς ως υποψήφιο[17] για το διεθνές Βραβείο Templeton[18]. Ο Παύλος Πισάνος το 2011 προτάθηκε με ακαδημαϊκή υποστήριξη για το Νόμπελ Λογοτεχνίας[19].

Η ίδρυση του Σωματείου "Όλυμπος - Παγκόσμιο Πνευματικό Κέντρο" Επεξεργασία

Ο Παύλος Πισάνος[20] ίδρυσε το 1984 το Σωματείο "Όλυμπος - Παγκόσμιο Πνευματικό Κέντρο" με 185 ιδρυτικά μέλη καθηγητές, ακαδημαϊκούς, τεχνοκράτες, οικονομολόγους, τραπεζίτες και καλλιτέχνες από όλο τον κόσμο, με σκοπό η Ελλάδα να καταστεί παγκόσμιο κέντρο γραμμάτων, τεχνών, επιστημών και τεχνολογίας. Στα χρόνια που μεσολάβησαν, το Σωματείο ανέπτυξε πλούσια πνευματική και πολιτιστική δράση με την οργάνωση φιλοσοφικών και επιστημονικών συνεδρίων και άλλες δραστηριότητες, ενώ κατά τα τελευταία χρόνια οι προσπάθειες των μελών του είναι επικεντρωμένες στην προώθηση και την υλοποίηση του μεγάλου αναπτυξιακού έργου "Heptapolis - Τριλογία, Το Όραμα των Δελφών"[21].

Βραβεύσεις Επεξεργασία

Για την ιδέα και την ηλεκτρονική 3D παρουσίαση της HEPTAPOLIS – Διεθνής Πράσινη Πόλις, ο Παύλος Πισσάνος βραβεύθηκε από το Διεθνές Ίδρυμα Zhivkova, έλαβε από τον Κυβερνήτη του State of Tennessee, Bill Haslam, τον τίτλο του Colonel Aide de Camp της Πολιτείας του Τεννεσσί, έλαβε μετάλλιο από το Πανεπιστήμιο της Πολωνίας, χρίσθηκε Τακτικό Μέλος του «Harmonia Universal» της Πορτογαλίας και έλαβε Χρυσό Μετάλλιο από την Αυτού Βασιλική Υψηλότητα Πρίγκηπα της Πορτογαλίας Dom Miguel de Braganca. Χρίσθηκε επίσης Ιππότης της Μάλτας, έλαβε Μετάλλιο από το Διεθνές Ίδρυμα Άλμπερτ Σβάϊτσερ, είναι ενεργό μέλος της Διεθνούς Ακαδημίας Κοινωνικών Επιστημών στη Φλόριντα των Η.Π.Α., του απονεμήθηκε το παράσημο του Τάγματος του Μαργαριταριού του Σουλτανικού Οίκου του Σούλου και του Βορείου Βόρνεο και αναγορεύθηκε από τον Κυβερνήτη της Πολιτείας του Τεννεσσί των Η.Π.Α., το 2016, Πρεσβευτής Καλής Θελήσεως.

Βιβλιογραφία Επεξεργασία

  • Η Μεγάλη Διαθήκη, Πολίτης Ανώνυμος, 1983.
  • Από τον Αριστοτέλη στον Hawking, 2006.
  • Μετέωρα, Οι βράχοι του Θεού, 2009.
  • Οι Νόμοι του Σύμπαντος στην Επίγεια και την Επουράνια Ζωή, 2011.
  • Μέγας Αλέξανδρος και Αριστοτέλης, Η Μυστική Διδασκαλία, 2016.
  • Σήμερα είναι Κυριακή, Η Φιλοσοφία στην Καθημερινότητα (2 τόμοι), 2018.
  • Η Χρυσή Τομή, Περί της Αναλογίας και της Συμμετρίας Απόψεις, 2021.
  • Ο Καπετάν Νικόλας, Μυθιστορία των δύο τελευταίων αιώνων στην Ελλάδα, 2023.
  • Κοσμικός Αιθήρ, Ιστορικές και Επιστημονικές απόψεις για τον Αιθέρα από την Αρχαιότητα μέχρι Σήμερα, 2023.[22]

Φιλμογραφία[23] Επεξεργασία

  • Treasures of Ancient Hellas: Monuments of the Acropolis (1980)
  • Treasures of Ancient Hellas: The Parthenon (1980)
  • Mykonos (1983)
  • Corfu (1984)
  • Rhodes - Kos (1984)
  • The Beauties of Greece (1985)
  • A Walk Through Neoclassical Athens (1986)
  • History of the City of Athens: From 19th to 20th Century (1987)
  • Treasures of Ancient Hellas: Delfi - Mandio: Temple of Apollo (1988)
  • Treasures of Ancient Hellas: Delfi - The Museum (1988)
  • Treasures of Ancient Hellas: Ancient Olympia - The Temple of Zeus (1989)
  • Treasures of Ancient Hellas: Ancient Olympia - The Museum (1989)
  • Treasures of Ancient Hellas: Eleusis - The Sancuary of Demetra (1990)
  • Treasures of Ancient Hellas: Eleusis - The Museum (1990)
  • Treasures of Ancient Hellas: The Apocryphal Harmony and Geometry (1990)
  • Treasures of Ancient Hellas: Pella - The Archaeological Museum (1990)
  • Treasures of Ancient Hellas: The Ancient Agora (1990)
  • Treasures of Ancient Hellas: Epidauros - Archaeological Site Asklipieion (1991)
  • Treasures of Ancient Hellas: Epidauros - The Museum(1991)
  • Treasures of Ancient Hellas: Temple of Poseidon - Sounion (1991)
  • Treasures of Ancient Hellas: Sindos - The Museum (1991)
  • Treasures of Ancient Hellas: The Museum of Thessaloniki (1991)
  • The Bolsoi Theater (1991)
  • Crete (1993)
  • Santorini (1993)
  • Orpheus & Eurydice (1996)
  • Meteora: The Rocks of God (1998)
  • 448 BC: Olympiad of Ancient Hellas (2004)
  • Treasures of Ancient Hellas: National Archaeological Museum - Mycenaean Hall (2006)
  • Treasures of Ancient Hellas: National Archaeological Museum - The development of Greek Sculpture (2006)
  • Treasures of Ancient Hellas: National Archaeological Museum - Prehistoric Collection (2006)
  • Treasures of Ancient Hellas: National Archaeological Museum - Greco-Roman Sculpture (2006)
  • Treasures of Ancient Hellas: National Archaeological Museum - Classical and Hellenistic Sculpture (2006)
  • Alexander the Great (2006)
  • Alexander the Great, Searching for his tomb (2006)
  • From Aristotle to Hawking (2007)
  • Dali: The 4th Dimension (2008)[24]

Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία

Heptapolis - Τριλογία - Το Όραμα των Δελφών

https://www.youtube.com/@HEPTAPOLISDIGITAL

http://paulpissanos.com/ Αρχειοθετήθηκε 2021-12-20 στο Wayback Machine.

https://avatar-e-learning.com/

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. ↑ «ΠΡΟΣΩΠΟ – Βιβλιοnet» (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 22 Αυγούστου 2023. 
  2. ↑ «Pissanos International». The Dubbing Database (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 22 Αυγούστου 2023. 
  3. ↑ ΑΠΟΚΡΥΦΗ ΑΡΜΟΝΙΑ Ο ΜΥΘΟΣ ΤΟΥ ΣΠΗΛΑΙΟΥ, https://www.youtube.com/watch?v=FKO2VqHSxGE, ανακτήθηκε στις 2023-09-04 
  4. ↑ «Επίσημο δείπνο προς τιμήν των δυναστικών Οίκων της Ευρώπης». Newpost.gr. 4 Νοεμβρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 22 Αυγούστου 2023. 
  5. ↑ Σκουλούδης, Σωτήρης (1 Ιανουαρίου 2023). «Heptapolis: Γνωρίστε το μεγαλύτερο αναπτυξιακό όραμα του κόσμου». Newsbomb. Ανακτήθηκε στις 22 Αυγούστου 2023. 
  6. ↑ «Οι μνημειώδεις γιγαντοαφίσες του Γιώργου Βακιρτζή | LiFO». www.lifo.gr. 16 Φεβρουαρίου 2023. Ανακτήθηκε στις 4 Σεπτεμβρίου 2023. 
  7. ↑ «Αρχείο του Εθνικού Θεάτρου - Παραστάσεις». www.nt-archive.gr. Ανακτήθηκε στις 4 Σεπτεμβρίου 2023. 
  8. ↑ «SearchCulture.gr | Αναζητήστε τεκμήρια πολιτισμού, ιστορίας και τέχνης στο SearchCulture.gr». www.searchculture.gr. Ανακτήθηκε στις 9 Νοεμβρίου 2023. 
  9. ↑ Yumpu.com. «list of companies participating at miptv featuring milia - China Media ...». yumpu.com (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 4 Σεπτεμβρίου 2023. 
  10. ↑ Yumpu.com. «List of companies participating at MIPCOM 2009 Liste des ... - MipTV». yumpu.com (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 4 Σεπτεμβρίου 2023. 
  11. ↑ Aliferi, Maria; Liotsis, Antonis; Zafeiriou, Eleni (1973-10-02), I teleftaia anoixi, Pissanos, https://www.imdb.com/title/tt6611008/, ανακτήθηκε στις 2023-09-04 
  12. ↑ «Παύλος Πισσάνος - retroDB». www.retrodb.gr. Ανακτήθηκε στις 21 Αυγούστου 2023. 
  13. ↑ Kinski, Klaus; Schell, Maria; Jürgens, Curd, Katohi, Pissanos, https://www.imdb.com/title/tt0155441/?ref_=tt_mv_close, ανακτήθηκε στις 2023-09-20 
  14. ↑ «Αποκλειστική συνέντευξη του ΠΑΥΛΟΥ ΠΙΣΣΑΝΟΥ στο RetroManiaX». Retromaniax. 10 Μαρτίου 2014. Ανακτήθηκε στις 21 Αυγούστου 2023. 
  15. ↑ ««Κατοχή» και «Η Τελευταία Άνοιξη»: Δύο σίριαλ του 1973 με μουσικές του Μάνου Χατζιδάκι | LiFO». www.lifo.gr. 28 Οκτωβρίου 2023. Ανακτήθηκε στις 8 Νοεμβρίου 2023. 
  16. ↑ «Paul Pissanos | Producer, Director, Writer». IMDb (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 21 Αυγούστου 2023. 
  17. ↑ «Επιτέλους, ποιος έφτιαξε το Σύμπαν;». ΤΑ ΝΕΑ. 31 Οκτωβρίου 2006. Ανακτήθηκε στις 25 Σεπτεμβρίου 2023. 
  18. ↑ ««Από τον Αριστοτέλη στον Χόκινγκ»: Μια φιλοσοφική συζήτηση με τον Παύλο Πισσάνο για το διεθνές best seller - Zougla». 22 Νοεμβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 22 Αυγούστου 2023. 
  19. ↑ Σπυροπούλου, Λώρα (21 Μαρτίου 2011). «Προτείνουν για το Νόμπελ Λογοτεχνίας τον Παύλο Πισάνο από το Ελληνικό Κέντρο Φιλοσοφικών Μελετών». Αδέσμευτος Τύπος. «""Η Λογοτεχνία είναι σαν τη φωτιά, σημαίνει διαφωνία και εξέγερση. Ο λόγος ύπαρξης του συγγραφέα είναι η διαμαρτυρία, η αντίρρηση, η κριτική", δήλωσε πέρυσι, στην τελετή απονομής του, ο νικητής του Βραβείου Νόμπελ Λογοτεχνίας 2010 Μάριο Βάργκας Λιόσα. Και πάνω σε αυτή την άποψη φαίνεται πως στηρίχθηκε και η πρόσφατη απόφαση του Ελληνικού Κέντρου Φιλοσοφικών Μελετών και του προέδρου του, του Ακαδημαϊκού Ευάγγελου Μουτσόπουλου, να προτείνει την υποψηφιότητα του Παύλου Πισάνου για το φετινό Νόμπελ Λογοτεχνίας".». 
  20. ↑ «Ο Παύλος Πισσάνος & ο Αναστάσιος Χατζηθεοφάνους καλεσμένοι στο ΘΕΑΤΡΙΚΟ ΑΝΘΟΛΟΓΙΟ την Τρίτη στις 19:00 στην ΕΡΤopen - ERT Open». www.ertopen.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Σεπτεμβρίου 2023. Ανακτήθηκε στις 4 Σεπτεμβρίου 2023. 
  21. ↑ «Στο Ζάππειο Μέγαρο θα πραγματοποιηθεί η πρώτη επίσημη ανακοίνωση του Σωματείου ΟΛΥΜΠΟΣ, που θα αφορά στο εμβληματικό αναπτυξιακό έργο «Heptapolis-Τριλογία, το Όραμα των Δελφών»». HELLENIC MEDIA GROUP. 3 Ιουλίου 2022. Ανακτήθηκε στις 22 Αυγούστου 2023. 
  22. ↑ «ΠΙΣΣΑΝΟΣ ΠΑΥΛΟΣ». www.politeianet.gr. Ανακτήθηκε στις 4 Σεπτεμβρίου 2023. 
  23. ↑ «Paul Pissanos | Producer, Director, Writer». IMDb (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 11 Ιανουαρίου 2024. 
  24. ↑ «ultimate_backup.rtf». www.docdroid.net (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 4 Σεπτεμβρίου 2023. 
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Παύλος_Πισάνος&oldid=10414235"