Πευκόφυτο Καρδίτσας
Συντεταγμένες: 39°22′40″N 21°38′9″E / 39.37778°N 21.63583°E
Το Πευκόφυτο[2] ή η Νεβροβουνίσια[3] είναι οικισμός της Θεσσαλίας και της Περιφερειακής Ενότητας Καρδίτσας. Το Πευκόφυτο οροθετείται ανατολικά με την κοινότητα Κρυοπηγής νότια με την κοινότητα Ανθοχωρίου , δυτικά με τις κοινότητες Οξυάς και Δρακότρυπας και βόρια με την κοινότητα Πορτής.[4]
| Πευκόφυτο | |
|---|---|
| Διοίκηση | |
| Χώρα | Ελλάδα[1] |
| Περιφέρεια | Θεσσαλίας |
| Περιφερειακή Ενότητα | Καρδίτσας |
| Δήμος | Μουζακίου |
| Δημοτική Ενότητα | Μουζακίου |
| Γεωγραφία | |
| Νομός | Καρδίτσας |
| Υψόμετρο | 380 |
| Πληθυσμός | |
| Μόνιμος | 81 |
| Έτος απογραφής | 2021 |
| Πληροφορίες | |
| Ταχ. κώδικας | 43 060 |
| Τηλ. κωδικός | 24450 |
Γεωγραφικά στοιχεία Επεξεργασία
Το Πευκόφυτο βρίσκεται στις βόρειες πλαγιές του όρους Καζάρμα των Βορείων Αγράφων,[2] σε υψόμετρο 730 μέτρα σε περιοχή με πολλά νερά (4 χείμαρροι και οι 4 πηγές) και δάση (πεύκα, έλατα, βελανιδιές, καστανιές)[3]. Απέχει περίπου 36 χλμ. Δ. από την Καρδίτσα και 11 χλμ. ΝΔ. από το Μουζάκι (έδρα του δήμου).
Διοικητικά - Πληθυσμιακά στοιχεία Επεξεργασία
Αναφέρεται επίσημα, μετά την ενσωμάτωση της Θεσσαλίας, με την παλιά του ονομασία Νεβροβούνιστα, το 1833 στο ΦΕΚ 126Α-02/04/1883 να προσαρτάται στον τότε δήμο Γόμφων. Το 1912 με το ΦΕΚ 261Α - 31/08/1912 ορίστηκε έδρα της ομώνυμης νεοϊδρυθείσας κοινότητας και το 1940 το όνομά της διορθώθηκε σε Νεβρούνιστα. Το 1957 με το ΦΕΚ 119Α - 03/07/1957 μετονομάστηκε σε Πευκόφυτον.[5] Σύμφωνα με το Πρόγραμμα «Καλλικράτης» μαζί με την Πάδη, τα Νησιά και την Χαραυγή αποτελούν την κοινότητα Πευκοφύτου[6] που υπάγεται στη δημοτική ενότητα Μουζακίου του Δήμου Μουζακίου ενώ σύμφωνα με την απογραφή του 2011 απογράφησαν 120 κάτοικοι.[7] Οι απογραφές πληθυσμού μετά το Β' Παγκόσμιο Πόλεμο είναι:
| Απογραφή | 1951 | 1961 | 1971 | 1981 | 1991 | 2001 | 2011 |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Πληθυσμός | 16[8] | 15[9] | 16[10] | 4 |
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ GEOnet Names Server. 11 Ιουνίου 2018. -826180.
- ↑ 2,0 2,1 Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Λαρούς Μπριτάννικα. 49. Εκδοτικός Οργανισμός Πάπυρος. 1996. σελ. 151.
- ↑ 3,0 3,1 «Δήμος Μουζακίου - ΠΕΥΚΟΦΥΤΟ». www.mouzaki.gr. Ανακτήθηκε στις 18 Οκτωβρίου 2022.
- ↑ ΤΥΜΠΑ, ΗΛΙΑ. Ιστορικά και Λαογραφικά ΠΕΥΚΟΦΥΤΟΥ ΚΑΡΔΙΤΣΗΣ. Τρίκαλα: Η Ανάπλασις. σελ. 18.
- ↑ «ΕΕΤΑΑ-Διοικητικές Μεταβολές των Οικισμών». www.eetaa.gr. Ανακτήθηκε στις 18 Οκτωβρίου 2022.
- ↑ «Νόμος 4555/2018 - ΦΕΚ 133/Α/19-7-2018 ( Άρθρα 1 - 151) (Πρόγραμμα ΚΛΕΙΣΘΕΝΗΣ) (Κωδικοποιημένος)». e-nomothesia.gr | Τράπεζα Πληροφοριών Νομοθεσίας. Ανακτήθηκε στις 7 Σεπτεμβρίου 2022.
- ↑ «ΦΕΚ αποτελεσμάτων ΜΟΝΙΜΟΥ πληθυσμού», σελ. 10613 (σελ. 139 του pdf)
- ↑ Πραγματικός πληθυσμός της Ελλάδος κατά την απογραφή της 5 Απριλίου 1981, σελ. 106 του pdf. https://www.eetaa.gr/metaboles/apografes/apografi_1981_1.pdf.
- ↑ Πραγματικός πληθυσμός της Ελλάδος κατά την απογραφή της 17 Μαρτίου 1991, σελ. 125 του pdf. https://www.eetaa.gr/metaboles/apografes/apografi_1991_1.pdf.
- ↑ Πραγματικός πληθυσμός της Ελλάδος - Απογραφή 2001, σελ. 126 του pdf. https://www.eetaa.gr/metaboles/apografes/apografi_2001_1.pdf.