Πυρίμαχα μέταλλα
| Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
Με τον όρο πυρίμαχα, ή πυράντοχα μέταλλα, χαρακτηρίζεται συγκεκριμένη ομάδα πέντε μετάλλων που παρουσιάζουν υψηλή θερμική αντοχή. Βασικό σημείο προσδιορισμού τους λαμβάνεται το σημείο τήξης τους που υπερβαίνει τους 2200 βαθμούς Κελσίου, ή 4000 βαθμούς Φαρενάιτ. Τα μέταλλα αυτά είναι το νιόβιο, το μολυβδαίνιο, το ταντάλιο, το βολφράμιο και το ρήνιο, όπου στον όρο συμπεριλαμβάνονται και τα κράματα αυτών.
Μια δευτερεύουσα ομάδα πυρίμαχων μετάλλων λαμβάνοντας υπόψη χαμηλότερο σημείο προσδιορισμού τους 1850 μέχρι τους 2200 βαθμούς Κελσίου, (ή 2120 – 4.000 Φ.), με ευρύτατη όμως εφαρμογή είναι και τα εννέα ακόλουθα μέταλλα, που στον περιοδικό πίνακα γειτονεύουν στα προηγούμενα: το τιτάνιο, το βανάδιο, το χρώμιο, το ζιρκόνιο, το άφνιο, το ρουθήνιο, το όσμιο, το ιρίδιο καθώς και το ουράνιο.
Τα πυρίμαχα μέταλλα είναι γενικώς αδρανή στοιχεία, παρουσιάζοντας υψηλή πυκνότητα καθώς και σκληρότητα. Η δε χρήση τους αυτών και των κραμάτων τους είναι ευρύτατη σε κατασκευή εργαλείων και κυρίως σε κατασκευές για υψηλή θερμοκρασία. Τα πυρίμαχα μέταλλα εξετάζονται ιδιαίτερα στη Μεταλλουργία, στην αντοχή υλικών καθώς και από τη Μηχανική γενικότερα.