Πύρωση

Το παρόν άρθρο πραγματεύεται τη τεχνική. Για το ομώνυμο αίσθημα καύσου (κοινώς καούρα) δείτε Πύρωση (παθολογία).

Πύρωση ή φρύξη ονομάζεται η θέρμανση συνήθως ενός πυρίμαχου υλικού ή μεταλλεύματος σε θερμοκρασία μεν υψηλή αλλά χαμηλότερη του σημείου τήξης του. Η πύρωση διαφέρει από τη πυράκτωση από το γεγονός ότι η πρώτη δεν συνοδεύεται με οπτικό φαινόμενο.

Είδη πύρωσης

Γενικά η πύρωση μπορεί να επιτευχθεί είτε χωρίς χημική αντίδραση με συνηθέστερες εφαρμογές σε αφυδάτωση σώματος, ή σε αποσύνθεση μεταλλεύματος, ή ακόμα και στον διαχωρισμό δύο προϊόντων, είτε με παρουσία χημικής αντίδρασης οπότε και λαμβάνει τον αντίστοιχο χαρακτηρισμό όπως:

1. Απλή πύρωση, που προκαλεί αποσύνθεση του προϊόντος. Τέτοια περίπτωση για παράδειγμα είναι η διάσπαση των ανθρακικών αλάτων σε αντίστοιχα οξείδια και σε διοξείδιο του άνθρακα, (ασβεστοποίηση).
2. Οξειδωτική πύρωση, δια της οποίας επιτυγχάνεται η αντικατάσταση του θειωμένου μεταλλεύματος σε οξείδια, με συχνότερη εφαρμογή στη μεταλλουργία του ψευδαργύρου.
3. Αναγωγική πύρωση, όπου το οξείδιο ανάγεται από άνθρακα, μονοξείδιο του άνθρακα, υδρογόνο κ.λπ.
4. Χλωριωτική πύρωση
5. Απανθρακωτική πύρωση, και
6. Εξατμιστική πύρωση, γνωστότερη ως "μέθοδο Μοντ" που εφαρμόζεται στην απόληψη νικελίου.

Πηγή

• Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Λαρούς Μπριτάννικα τ. 51ος, σ. 194.