Η Σταντ Μαλέρμπ Καέν Καλβαντός Κάτω-Νορμανδία (ΣΜ Καέν) είναι γαλλική ποδοσφαιρική ομάδα με έτος ίδρυσης το 1913, και με έδρα την πόλη Καν. Η ονομασία της προέρχεται από το Λύκειο Μαλέρμπ, από το όνομα του ποιητή Φρανσουά ντε Μαλέρμπ (1555-1628).

ΣΜ Καέν
Επίσημη ονομασίαStade Malherbe Caen Calvados Basse-Normandie
Σύντομο όνομαΚαέν
Ίδρυση1913 (συγχώνευση)
ΈδραΚαέν, Γαλλία
ΣτάδιοΣτάδιο Μισέλ ντ'Ορνανό,
Καέν, Γαλλία, Καέν[1]
ΠροπονητήςΣτεφάν Μουλέν
ΠρωτάθλημαΛιγκ 2
ΙστότοποςΕπίσημος ιστότοπος
Πρώτη εμφάνιση
Μέσα κοινωνικής δικτύωσης
Σελίδα στο Facebook Σελίδα στο Twitter Σελίδα στο Instagram Λογαριασμός στο YouTube
Commons page Πολυμέσα σχετικά με την ομάδα
Επετειακό έμβλημα για τα 150 χρόνια από την ίδρυση του συλλόγου

Αρχικά υφιστάμενη ως αθλητικός σύλλογος, η Σταντ Μαλέρμπ σύντομα εξειδικεύεται στον τομέα του ποδοσφαίρου, του οποίου γίνεται μία από τις πλέον σημαντικότερες ερασιτεχνικές ομάδες της Νορμανδίας. Αγωνιζόμενη στο Σταντ ντε Βενουά, δοκιμάζει για σύντομο χρονικό διάστημα την περιπέτεια της δεύτερης κατηγορίας, μέσα στην τάχιστη εμφάνιση του επαγγελματισμού στη Γαλλία ανάμεσα στο 1934 και 1938. Μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, η νορμανδική ομάδα ξαναβρίσκει τον ερασιτεχνισμό : θα πάρει μέρος στις είκοσι από τις εικοσιδύο σεζόν του ερασιτεχνικού πρωταθλήματος Γαλλίας, και στις συνέχεια πολλαπλασιάζει τα σκαμπανεβάσματα ανάμεσα στην Ντιβιζιόν 2 και Ντιβιζιόν 3 από το 1970.

Ο προπονητής Πιέρ Μανκοβσκί, που προσελήφθη το 1983, θα την βοηθήσει να ανέβει σε σύντομο χρονικό διάστημα τα "σκαλοπάτια" του γαλλικού ποδοσφαίρου. Το 1985, η ομάδα αποκτά καταστατικό επαγγελματικής ομάδας. Τρεις σεζόν αργότερα, η Μαλέρμπ προβιβάζεται για πρώτη φορά στην πρώτη κατηγορία. Το 1992, λίγους μόλις μήνες αφού η ομάδα γλίτωσε για λίγο την οικονομική πτώχευση, η ομάδα του Ντανιέλ Ζαντυπέ τερματίζει στην πέμπτη θέση του πρωταθλήματος, συνώνυμης της πρόκρισης για το Κύπελλο ΟΥΕΦΑ της επόμενης σεζόν. Την επόμενη χρονιά, λαμβάνει χώρα η μετακόμιση της ομάδας στο Στάδιο Μισέλ ντ'Ορνανό, σύμβολο των νέων φιλοδοξιών της ομάδας. Τελικά, η ομάδα υποβιβάζεται άδοξα το 1995. Παρά την κατάκτηση του πρωταθλήματος της D2 το 1996, οι Νορμανδοί αρχίζουν σταδιακά να πέφτουν στην ανωνυμία της δεύτερης κατηγορίας. Η πρόσληψη του Πατρίκ Ρεμί το 2002, που αντικαταστάθηκε το 2005 από τον Φρανκ Ντυμά, δίνει την δυνατότητα στην Σταντ Μαλέρμπ να ξαναβρεί μια σχετική αθλητική επιτυχία: οι malherbistes καταφέρνουν να προβιβαστούν αρκετές φορές στην ελίτ του γαλλικού ποδοσφαίρου στη διάρκεια της δεκαετίας του 2000 και φτάνουν στον τελικό του Λιγκ Καπ Γαλλίας το 2005.

Η ομάδα της Καέν έχει ως πρόεδρο τον Ζαν-Φρανσουά Φορτέν από το 2002, και η πρώτη ομάδα διευθήνεται από το 2005 από τον Φρανκ Ντυμά, τον οποίο βοηθά ο κάτοχος διπλώματος προπονητικής Πατρίς Γκαράντ από το 2009. Κατέκτησε το πρωτάθλημα Γαλλίας της Λιγκ 2 το 2010, κάτι που της επιτρέπει να αγωνίζεται στην πρώτη κατηγορία από τότε.

Γκρουπ οπαδών Επεξεργασία

Ένα πρώτο κλαμπ οπαδών δημιουργήθηκε τον Γενάρη του 1936 ενώ η ομάδα αγωνίζεται στην D2. Το όνομά του είναι « Allez Malherbe » (ελ:Εμπρός Μαλέρμπ)[2]. Διαλύεται τον Φλεβάρη του 1939[3]. Μετά τον πόλεμο, ένα νέο κλαμπ οπαδών γεννιέται το 1948. Αλλά η πρώτη σοβαρή οργάνωση των "ενεργών" οπαδών λαμβάνει χώρα στη διάρκεια της σεζόν 1986-1987, που βλέπει την Σταντ Μαλέρμπ να τερματίζει στη δεύτερη θέση του πρωταθλήματος της δεύτερης κατηγορίας. Αυτοί οι οπαδοί συγκεντρώνονται στο Virage Venoix και παίρνουν το όνομα Virage Vikings. Με το τέλος της σεζόν 1988-1989, την πρώτη στην ελίτ του γαλλικού ποδοσφαίρου, οι συχνοί θαμώνες του Virage Vikings δημιουργούν τους les Vikings de Venoix (ελ:οι Βίκινγκς του Βενουά). Δίνουν ζωή στο "virage" με τα τραγούδια, τα τύμπανά τους και κάνουν αρκετές μετακινήσεις (7 000 οπαδοί της Καέν ακολουθούν την ομάδα στο Λαβάλ τον Μάιο του 1989[4]). Το καλοκαίρι του 1990, αλλάζουν όνομα για να γίνουν η Brigade Vikings (BV), το πρώτο οργανωμένο γκρουπ οπαδών της ΣΜ Καέν που να αποτελεί μέλος του κινήματος ultra. Φτιάχνουν τότε τις δικές τους ενδυμασίες (κασκόλ, μπλουζάκια) που δεν πωλούνται στο κατάστημα του γηπέδου και εκδίδουν ένα οπαδικό περιοδικό, το Brigade News.

Το καλοκαίρι του 1991 βρίσκει περίπου δέκα αντιφρονούντα μέλη να εγκαταλείπουν το Virage Venoix για το Virage Caen, και να δημιουργούν το γκρουπ The Gunners[5], βρετανικής εμπνεύσεως. Ένα άλλο γκρουπ δημιουργείται την ίδια εποχή από πρώην μέλη της Brigade Vikings, το Kop Of Hund Boys (KOHB), που συγκεντρώνει το κίνημα skinhead που βρίσκεται στην Καέν[6], και εγκαθίσταται στο Virage Venoix. Τέλος, η φανφάρα του Μπλαινβίλ δεν χάνει την ευκαιρία να συμπαραστέκεται στους Caennais στη διάρκεια των εντός έδρας αγώνων και μερικές φορές στους εκτός έδρας από το 1984.

Μετά την μετακόμιση της πρώτης ομάδας στο Στάδιο Μισέλ ντ'Ορνανό το 1993, τα τρία γκρουπ, με αρκετά διαφορετικές νοοτροπίες το καθένα τους, εγκαθίστανται στην Tribune Nord, αρχικά στο ψηλό της τμήμα, και στη συνέχεια πιο χαμηλά, στο Populaire B. Αρκετές διαμάχες με μέλη του BV το 1994[σημ. 1] οδηγούν το Kop Of Hund Boys να μετακομίσει στην Tribune Sud, κάτι που δίνει το έναυσμα για την μετέπειτα διάλυση του γκρουπ.

Τον Ιούνιο του 1995, η μικτή επιτροπή ασφαλείας της εθνικής ένωσης ποδοσφαίρου ανακοινώνει πως, στο πλαίσιο του αγώνα ενάντια στην βία εντός των γηπέδων, κάθε ομάδα θα πρέπει να έχει αναγνωρίσει ως επίσημο οπαδικό της φορέα ένα συγκεκριμένο γκρουπ οπαδών. Τον Μάρτιο του 1996, το Malherbe Normandy Kop δημιουργείται υπό την αιγίδα του speaker της ομάδας, Ντομινίκ Μλυναρσκί, συγχωνεύοντας τους Gunners και την Brigade Viking. Το πρώτο γραφείο του MNK αποτελείται από ίσο αριθμό μελών των δύο γκρουπ. Αυτή η συγχώνευση πάντως δεν βρίσκει σύμφωνο έναν σημαντικό αριθμό οπαδών-μελών των δύο γκρουπ, που συνεχίζουν να χρησιμοποιούν τα πανό με τα ονόματα των παλιών γκρουπ.

Τα απογοητευτικά αποτελέσματα που γνωρίζει η ομάδα από το 1996 παραδόξως θα βοηθήσουν στην ένωση του κινήματος : τα μέλη της Brigade Viking χάνουν σύντομα την δυναμική τους, έτσι ώστε το MNK βρίσκεται να αποτελείται ύστερα από μερικούς μήνες αποκλειστικά από πρώην Gunners. Το 1997, ορισμένοι πρώην Gunners, κυρίως προερχόμενοι από την Section Manche, ιδρύουν το Drakkar Side, που αντιπαρατίθεται στο MNK και επιχειρεί να δώσει ζωντάνια στην κερκίδα Populaire E, χωρίς αποτέλεσμα όμως. Αυτό το γκρουπ εξαφανίζεται το 2000[6].

Από τη δημιουργία του, το MNK 96 αποτελεί το βασικό, και συχνά το μοναδικό, γκρουπ οπαδών της Σταντ Μαλέρμπ ντε Καέν. Στη διάρκεια αρκετών ετών, και ενώ η ομάδα βρίσκεται κολλημένη στη δεύτερη κατηγορία, το γκρουπ δυσκολεύεται να προσελκύσει μέλη και να γίνει γνωστό. Αλλά από το 2001, οι δραστηριότητές του γίνονται πιο εμφανείς και περισσότερο « ultra » κυρίως χάρη στην άφιξη νεαρών οπαδών που γίνονται γνωστοί υπό το όνομα BOB14 (Brigade Olivier Bogaczyk 14). Το 2002, το γκρουπ μετακομίζει στο κέντρο της κερκίδας Populaire B, πίσω από τις δύο εστίες[7]. Η αθλητική ανανέωση που γνωρίζει ο σύλλογος από τον χειμώνα του 2003 συνοδεύεται από την ανάπτυξη του MNK 96, που ορίζει να χτίζει μια ταυτότητα και καταφέρνει να παρασύρει τους υπόλοιπους θεατές ορισμένες βραδιές αγώνων, δέκα χρόνια μετά την μετακόμιση στο Στάδιο Μισέλ ντ'Ορνανό[σημ. 2]. Αυτή η δυναμική, που καλλιεργήθηκε με τις επανόδους της ομάδας στη Λιγκ 1, οδηγεί στο φαινόμενο ένα τμήμα του κοινού της Tribune B να παραμένει όρθιο σε κάθε αγώνα.

Το 2007, ένα γκρουπ υπό το όνομα Fans Caen επιχειρεί με την σειρά του να ζωντανέψει ένα δεύτερο kop στην κερκίδα Populaire E[8], απέναντι από την Populaire B, αλλά δυσκολεύεται να βρει την επιτυχία που αρχικά ανέμενε. Ο σύνδεσμος εξαφανίζεται από το προσκήνιο το 2008 "εξαιτίας έλλειψης θέλησης από την πλευρά των μελών"[9]. Τέλος, ένα γκρουπ που περιλαμβάνει τους εξόριστους οπαδούς, οι Paris Drakkars, ακολουθεί την ομάδα, ιδιαίτερα στις μετακινήσεις της, από το 2005.

Το 2011, ένα νέο γκρουπ γεννιέται στην κερκίδα Populaire E, οι « Caen 1913 »[10].

Προπονητές Επεξεργασία

Περίοδος Προπονητής
1934 – 1935   Φρανσουά Κονιά
1935 – 1936   Ζαν Γκαστ
1936 – 1938   Μωρίς Κοτενέ
1938 – 1944   Ζαν Γκαστ
1944 – 1946   Καρόλι Μάγιερ
1946 – 1947   Αρμάν Ντερυά
1947 – 1949   Σαρλ Καρλβίλ
1949 – 1952   Ζυλ Βαντορέν
1952 – 1953   Ζαν Προυφ
1953 – 1955   Εζέν Προυστ
1955 – 1958   Αντρέ Γκριγιόν
1958 – 1959   Μαρσέλ Λεπερλιέ
1959 – 1961   Λουί Ρεκιέ
Περίοδος Προπονητής
1961 – 1962   Αλμπέρ Ελουά
1962 – 1964   Μαρσέλ Μουσέλ
1964 – 1967   Ζαν Βενσάν
1967 – 1972   Σελεστάν Ολιβέρ
1972 – Δεκ. 1972   Μπερνάρ Λελόν
Δεκ. 1972   Γκι Λυνέλ (προσωρινός)
Δεκ. 1972 – Νοέ. 1973   Εμίλ Ρυμελάρντ
Νοέ. 1973 – 1979   Ζακ Μουγιερόν
1979 – 1983   Αλάν Λοριέ
1983 – 1988   Πιέρ Μανκοβσκί
1988 – Δεκ. 1989   Ρομπέρ Νουζαρέ
Δεκ. 1989 – 1994   Ντανιέλ Ζαντυπέ
1994 – 1996   Πιέρ Μανκοβσκί
Περίοδος Προπονητής
1996 – 1997   Γκι Νταβίντ
1997 – Νοέ. 1997   Γκαμπριέλ Καλντερόν
Νοέ. 1997   Ντανιέλ Ζαντυπέ (προσωρινός)
Νοέ. 1997 – Σεπ. 2000   Πασκάλ Τεώ
Σεπ. 2000   Κριστόφ Ντεμπουγιόν (προσωρινός)
Σεπ. 2000 – 2001   Ζαν-Λουί Γκασέ
2001 – 2002   Ερβέ Γκωτιέ
2002 – Μάι. 2005   Πατρίκ Ρεμί
Μάι. 2005   Φρανκ Ντυμά (προσωρινός)
2005 – 2009   Φρανκ Ντυμά και   Πατρίκ Παριζόν
2009 – 2012   Φρανκ Ντυμά και   Πατρίς Γκαράντ
2012 –   Πατρίς Γκαράντ

Σημειώσεις Επεξεργασία

  1. Η μεγαλύτερη διαμάχη ανάμεσα σε οπαδούς λαμβάνει χώρα μετά την κλοπή του πανό του BV στη διάρκεια του αγώνα απέναντι στην ΑΣ Σαντ-Ετιέν
  2. Ο αγώνας του Λιγκ Καπ Γαλλίας απέναντι στην Χάβρη στις 3 Ιανουαρίου 2004 αποτελεί σταθμό σε αυτό το θέμα

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. 1,0 1,1 Ministry of Sports: (Γαλλικά) recensement des équipements sportifs, espaces et sites de pratiques en France.
  2. Ouest Eclair, 10 janvier 1936
  3. Ouest Eclair, 3 février 1939
  4. 'Ouest France' 9 mai 1989
  5. Sup' mag n°13, novembre 1993
  6. 6,0 6,1 Historique des groupes caennais Αρχειοθετήθηκε 2009-04-20 στο Wayback Machine., Drakkar Side, 13 Ιανουαρίου 2010
  7. Historique du MNK Αρχειοθετήθηκε 2006-12-04 στο Wayback Machine., Site officiel du Malherbe Normandy Kop, 4 Φεβρουαρίου 2010
  8. Les supporters[νεκρός σύνδεσμος], Site officiel du Stade Malherbe Caen, 4 Φεβρουαρίου 2010
  9. Ανακοίνωση των Fans Caen τον Σεπτέμβριο του 2008
  10. «Dépêche sur le site du club». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Ιουλίου 2012. Ανακτήθηκε στις 9 Μαρτίου 2012. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία