Σάρρεϋ

κομητεία της Αγγλίας

Συντεταγμένες: 51°15′N 0°27′W / 51.250°N 0.450°W / 51.250; -0.450

Το Σάρρεϋ (αγγλικά: Surrey) είναι κομητεία στη νοτιοανατολική Αγγλία. Συνορεύει με το Μπέρκσαϊρ, το Κεντ, το Δυτικό Σάσσεξ και τη Μείζονα Περιοχή Λονδίνου. Η διοικητική πρωτεύουσα του Σάρρεϋ βρίσκεται στο Κίνγκστον του Λονδίνου, αλλά η ιστορική πρωτεύουσα είναι το Γκίλντφορντ. Ο πληθυσμός της περιοχής ανέρχεται στο 1,1 εκατομμύριο κατοίκους. Ανήκει στην ευρύτερη περιοχή του Λονδίνου καλύπτεται με αχανείς δασώδεις εκτάσεις σε ποσοστό 22,4% θεωρείται η πιο δασώδης κομητεία ολόκληρης της Βρετανίας, οι εκτάσεις είναι πεδινές ιδιαίτερα στα βόρεια με ψηλότερο σημείο το Λέιθ Χιλ κοντά στο Ντόρκινγκ σε υψόμετρο 294 μέτρων.

Σάρρεϋ

Σημαία

Έμβλημα
Χώρα Ηνωμένο Βασίλειο
Αγγλία
Διοικητική υπαγωγήΝοτιοανατολική Αγγλία
Έκταση1.662,5177 km² (2016)[1]
Πληθυσμός1.214.540 (2022)[2]
Γεωγραφικές συντεταγμένες51°15′0″N 0°27′0″W
ΙστότοποςΕπίσημος ιστότοπος
Αυτό το λήμμα αφορά την κομητεία της Αγγλίας. Για την καναδική πόλη, δείτε: Σάρρεϋ (Βρετανική Κολομβία).

Ιστορία Επεξεργασία

Στα αρχαία χρόνια η περιοχή κατοικείτο από την Κέλτικη φυλή των Ατριμπατών που κυριαρχούσε στα νότια σύνορα του Τάμεση, το 42 μ.χ. ήρθαν σε σύγκρουση με μια άλλη φυλή που κυρίευσε την χώρα τους, ήταν σύμμαχοι των Ρωμαίων στην απόβαση τους στην Βρετανία (43 μ.χ.). Το 480 έγινε απόβαση των Αγγλοσαξόνων που εγκαταστάθηκαν με συνθήκη (500) στα βόρεια και ανατολικά σύνορα της χώρας, ήρθαν (661) υπό την εξουσία της Μερκίας, δέχθηκαν τον χριστιανισμό (675), ήρθαν υπό την επίβλεψη της αρχιεπισκοπής του Λονδίνου (705), τους κατέλαβε ο βασιλιάς Όφα της Μερκίας (771) έμειναν υπο την εξουσία της Μερκίας ως το 823 που καταλήφθηκαν από το Ουέσσεξ. Δέχθηκε επιθέσεις από τον Δανό βασιλιά Κανούτο από το 1011 ώς το 1016 όπου ο Κανούτος κατέλαβε ολόκληρη την Αγγλία, μετά τον θάνατο του Κανούτου (1035) το Σάρρεϋ επανήλθε στο Ουέσσεξ.

Παραπομπές Επεξεργασία

Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία