Σπήκερς Μπάγκος
| Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Συντεταγμένες: 04°55′S 72°20′E / 4.917°S 72.333°E
| Σπήκερς Μπάγκος | |
| Τύπος | Άχλοη ατόλλη |
| Θέση | Ινδικός Ωκεανός Τσάγκος Αρχιπέλαγος |
| Συντεταγμένες | 04°55′S 72°20′E / 4.917°S 72.333°E |
| Χώρα | Ηνωμένο Βασίλειο |
| Εξαρτημένη Περιοχή | Βρετανικό Έδαφος Ινδικού Ωκεανού |
| Έκταση (χμ²) | 582 |
| Χερσαία έκταση | >0 |
| Διαστάσεις | 44 χμ επί 24 χμ |
| Μικρότερο βάθος και μέγιστο υψόμετρο (μέτρα) | 0 |
| Νησιά | Ένας αριθμός από στεγνά αμμώδη κης |
Το Σπήκερς Μπάγκος είναι μια μεγάλη δομή κοραλλιογενούς ατόλλης στο βορειοδυτικό τμήμα του Αρχιπελάγους Τσάγκος. Είναι ένα από τα βορειότερα χαρακτηριστικά του αρχιπελάγους, και βρίσκεται στις γεωγραφικές συντεταγμένες 04°55′S 72°20′E / 4.917°S 72.333°E, 22 χμ βορειοδυτικά του Υφάλου Μπλενχάιμ και έχει μήκος 44 χμ στον άξονα από τα βορειοανατολικά προς τα νοτιοδυτικά, και πλάτος 24 χμ. Η συνολική του έκταση είναι 582 χμ², και αποτελείται κυρίως από νερά. Το μεγαλύτερο τμήμα του δακτυλίου του υφάλου είναι μεταξύ 5,5 και 14,5 μέτρα κάτω από το νερό. Στα νότια, κοντά στην νοτιοδυτική άκρη, υπάρχουν κοραλλιογενείς κεφαλές στις γεωγραφικές συντεταγμένες 05°04′S 72°16′E / 5.067°S 72.267°E, που στεγνώνουν κατά την άμπωτη της παλίρροιας και η θάλασσα σπάει με ορμή πάνω από αυτές κατά την διάρκεια των νοτιοανατολικών αλιγών ανέμων. Στα βορειοανατολικά, στις συντεταγμένες 04°47′S 72°26′E / 4.783°S 72.433°E, υπάρχει ένας αριθμός από στεγνά κης, το μεγαλύτερο εκ των οποίων, ο Ύφαλος Μεγάλος Σπήκερς, μόλις που φτάνει το ανώτατο όριο της πλημμυρίδας της παλίρροιας. Η χερσαία έκταση είναι μηδαμινή.
Το Σπήκερς Μπάγκος παρατηρήθηκε το 1856 από τον Βρετανό καπετάνιο Τζ. Σπήκερ με το πλοίο HMS Γουώλλεραπ. Αποτελεί το θέατρο πολλών ναυαγίων, και από παλαιότερες εποχές.