Συγκρότημα εκτοξεύσεων 10
| Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Το συγκρότημα εκτοξεύσεων πυραύλων με τον αριθμό LC-10 στο ακρωτήριο Κανάβεραλ ήταν διαστημική βάση της Πολεμικής Αεροπορίας στην περιοχή του νησιού Merritt στην Φλόριντα. Κατασκευάστηκε μαζί με το LC-9 για την πραγματοποίηση των δοκιμαστικών εκτοξεύσεων πυραύλων τύπου Navaho και ήταν σε λειτουργία για λίγα χρόνια στο τέλος της δεκαετίας του 1950. Χρησιμοποιήθηκε επίσης για την εκτόξευση πυραύλων Alpha Draco και Jason πυρηνικής έρευνας της ατμόσφαιρας.
| CCAFS LC-10 | |
|---|---|
| Συντεταγμένες | 28°27′0″N 80°33′33″W / 28.45000°N 80.55917°WΣυντεταγμένες: 28°27′0″N 80°33′33″W / 28.45000°N 80.55917°W |
| Είδος χρήσης | Εκτοξεύσεις πυραύλων εδάφους - εδάφους |
| Οργανισμός | USAF |
| Εξέδρες εκτόξευσης | 1 |
| Πύραυλοι | Navaho, Alpha Draco, Jason |
| Πρώτη εκτόξευση | 12 Αυγούστου 1957 |
| Τελευταία εκτόξευση | 27 Απριλίου 1959 |
| Σύνολο εκτοξεύσεων | 9 |
| Σήμερα βρίσκεται | σε ανενεργία |
Ιστορικό Επεξεργασία
Το συγκρότημα αυτό κατασκευάστηκε το 1956 από την Αμερικανική Πολεμική Αεροπορία για την δοκιμαστική εκτόξευση του πειραματικού πυραύλου Navaho. Το πρόγραμμα είχε ξεκινήσει το 1946 και είχε ως στόχο την εξέλιξη ενός διηπειρωτικού πυραύλου. Η χρήση του συγκροτήματος 10 ανακοινώθηκε επίσημα στις 29 Ιουνίου 1956. Η πρώτη εκτόξευση πυραύλου Navaho πραγματοποιήθηκε στις 12 Αυγούστου 1957. Ο πύραυλος εκτροχιάστηκε αμέσως μετά από την απογείωση και έπεσε στον Ατλαντικό ωκεανό. Τα επόμενα χρόνια η χρήση του συγκροτήματος περιορίστηκε σε ασκήσεις λειτουργίας του πυραύλου, ώσπου το συγκρότημα έκλεισε το 1958 λόγω αποτυχιών και αλλεπάλληλων αναβολών του όλου προγράμματος.
Μετά το τέλος του προγράμματος Navaho, το συγκρότημα χρησιμοποιήθηκε για εκτοξεύσεις πυραύλων τύπου Jason πυρηνικής έρευνας. Ο πύραυλος Jason είχε πέντε βαθμίδες και έφτανε μέχρι τα 800 χλμ. ύψος στα πλαίσια του ατομικού προγράμματος Operation Argus. Σκοπός του προγράμματος ήταν η έκρηξη ατομικής βόμβας σε μεγάλο ύψος στην ατμόσφαιρα και η παρατήρηση των αποτελεσμάτων της έκρηξης αυτής. Τον Αύγουστο και Σεπτέμβριο του 1958 πραγματοποιήθηκαν συνολικά έξι επιτυχείς εκτοξεύσεις πυραύλων του τύπου αυτού.
Στην συνέχεια το συγκρότημα χρησιμοποιήθηκε για την εκτόξευση τριών πυραύλων τύπου Alpha Draco το 1959. Κατασκευαστής των πυραύλων τύπου Alpha Draco ήταν η McDonnell. Αποτελούντο από δύο βαθμίδες στερεών καυσίμων και ένα σώμα επαναφοράς στην Γη από ύψος 30 χιλιομέτρων, το οποίο ήταν ικανό χωρίς βοηθητικούς προωθητικούς πυραύλους να διανύσει 400 χιλιόμετρα από το σημείο εκτόξευσής του. Συνολικά εκτοξεύθηκαν τρεις πύραυλοι Alpha Draco από το σύμπλεγμα 10. Η τελευταία εκτόξευση έγινε στις 27 Απριλίου 1959.
Τελικά, το συγκρότημα απενεργοποιήθηκε το 1959 και οι εγκαταστάσεις αποσυναρμολογήθηκαν για να δώσουν την θέση τους στις εγκαταστάσεις εκτόξευσης διηπειρωτικών πυραύλων τύπου Minuteman.
Περιγραφή του συγκροτήματος Επεξεργασία
Το συγκρότημα LC-10 ήταν αντίγραφο του LC-9.
Χρονολογία εκτοξεύσεων Επεξεργασία
| Ημερομηνία και | Ώρα (UTC) | Τύπος Πυραύλου |
|---|---|---|
| 15 Αυγούστου 1958 | 04:16 | Jason 1822 |
| 27 Αυγούστου 1958 | 03:33 | Jason 1909 |
| 30 Αυγούστου 1958 | 04:31 | Jason 2022 |
| 30 Αυγούστου 1958 | 06:36 | Jason 2025 |
| 31 Αυγούστου 1958 | 00:07 | Jason 2020 |
| 2 Σεπτεμβρίου 1958 | 22:15 | Jason 2043 |
| 16 Φεβρουαρίου 1959 | Alpha Draco | |
| 16 Μαρτίου 1959 | Alpha Draco | |
| 27 Απριλίου 1959 | Alpha Draco |