Στη μυθολογία των Αζτέκων και των Τολτέκων, ο Σόλοτλ (ισπ. Xólotl) ήταν θεός του κεραυνού και ψυχοπομπός, συνόδευε δηλαδή τους νεκρούς κατά το ταξίδι τους στη Μικτλάν.

Σόλοτλ
Πληροφορίες ασχολίας
Οικογένεια
ΑδέλφιαΚετζαλκόατλ
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Μύθοι και λειτουργία Επεξεργασία

 
Προτομή του θεού Σόλοτλ

Ο Σόλοτλ ήταν επίσης θεός της φωτιάς και της κακοτυχίας. Ήταν δίδυμος αδερφός του Κετζαλκόατλ, γιος της Κοατλίκουε. Φρουρούσε τον ήλιο, όταν περνούσε τον Κάτω Κόσμο το βράδυ, ενώ δημιούργησε την ανθρωπότητα κι έφερε τη φωτιά από τον κόσμο των νεκρών.

Ο Σόλοτλ συνήθως απεικονίζεται σαν σκελετός ή σαν άνθρωπος με κεφάλι σκύλου, καθώς το όνομά του στη γλώσσα Νάουατλ μπορεί να σημαίνει και σκύλος.

Οι άλλοι θεοί αποφάσισαν μια φορά να θυσιάσουν τον Σόλοτλ, και για να το αποφύγει αυτός μετατράπηκε σε σαλαμάνδρα Αξολότλ (Ambystoma mexicanum). Οι Ισπανοί προσάρμοσαν το όνομα σε ajolote (αχολότε).