Ο Τζορτζ Φρέντερικ Μπέρλινγκ (αγγλικά: George Frederick Beurling) (6 Δεκεμβρίου 192120 Μαΐου 1948) υπήρξε ο μεγαλύτερος Καναδός ιπτάμενος άσσος της RAF κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Σημείωσε 32 καταρρίψεις, διακριθείς ιδιαίτερα για τη δράση του κατά τη διάρκεια της πολιορκίας της Μάλτας το καλοκαίρι του 1942.

Τζορτζ Μπέρλινγκ
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση6  Δεκεμβρίου 1921[1]
Verdun
Θάνατος20  Μαΐου 1948[2][3][4] ή 21  Μαΐου 1948[5]
Ρώμη
Συνθήκες θανάτουθανατηφόρο δυστύχημα
Τόπος ταφήςΧάιφα
Χώρα πολιτογράφησηςΚαναδάς
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητααεροπόρος
στρατιωτικός
Περίοδος ακμής1940
Στρατιωτική σταδιοδρομία
Βαθμός/στρατόςλοχαγός/Βασιλική Καναδική Πολεμική Αεροπορία
Πόλεμοι/μάχεςΒ΄ Παγκόσμιος Πόλεμος
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΒραβεύσειςDistinguished Flying Medal
medal bar
Distinguished Flying Cross
Τάγμα Διακεκριμένης Υπηρεσίας
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Παιδικά χρόνια Επεξεργασία

Γεννήθηκε στο Μόντρεαλ του Καναδά και ανατράφηκε με αυστηρές αρχές στους κόλπους μίας συντηρητικής, θρησκόληπτης οικογένειας ενός Σουηδού πατέρα και μίας Βρετανής μητέρας. Ο πατέρας του ήταν μέλος μίας παραθρησκευτικής οργάνωσης της Ευαγγελικής εκκλησίας, με τυφλή πίστη στη Βίβλο και απόρριψη κάθε κοσμικής απόλαυσης. Το καθημερινό εξωσχολικό πρόγραμμα του Τζορτζ περιελάμβανε συστηματική ανάγνωση των Γραφών, μελέτη της Βίβλου και παρακολούθηση των εκκλησιαστικών λειτουργιών. Το οινόπνευμα, το κάπνισμα και οι βωμολοχίες ήταν αδιανόητα. Οι απαράβατες αρχές με τις οποίες γαλουχήθηκε επηρέασαν βαθιά τον χαρακτήρα του, με αποτέλεσμα ο πατέρας του να παραμείνει για εκείνον πάντοτε μία φιγούρα αυστηρή και απρόσιτη.

Οι γονείς του ήθελαν να σπουδάσει Φαρμακευτική, αλλά εκείνος δεν είχε καμία τέτοια διάθεση και εξάλλου οι σχολικοί βαθμοί του σπανίως υπερέβαιναν τη βάση. Το μόνο πράγμα που συνάρπαζε τη φαντασία του από την παιδική του ακόμα ηλικία ήταν η πτήση. Σε ηλικία επτά ετών κατασκεύαζε ξύλινα μοντέλα αεροσκαφών και διάβαζε οποιοδήποτε βιβλίο για τους άσσους του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Περνούσε τον ελεύθερο χρόνο του στο κοντινό αεροδρόμιο του Βερντέν, παρακολουθώντας τα αεροπλάνα να αποπροσγειώνονται. Αποφεύγοντας το σχολείο, έγινε γρήγορα γνωστός με τους πιλότους και τους μηχανικούς, πρόθυμος πάντοτε να βοηθήσει σε οποιαδήποτε εργασία, προκειμένου να βρίσκεται σε επαφή με τα αεροπλάνα. Κάποια μέρα ένας πιλότος προσφέρθηκε να τον πάει μία βόλτα με το αεροπλάνο του, αν έπαιρνε την άδεια των γονέων του. Εκείνος έτρεξε στο σπίτι και ρώτησε τη μητέρα του:

«Μαμά, μπορώ να πετάξω;»..

-Μα βέβαια, Τζορτζ, μπορείς να πας και μέχρι το φεγγάρι αν θες!», του απάντησε εκείνη, χαριτολογώντας. Ο ίδιος φυσικά, εξέλαβε την απάντηση ως καταφατική και έτρεξε γρήγορα πίσω στο αεροδρόμιο. Η πτήση διήρκεσε μόλις 10 λεπτά, αλλά αιχμαλώτισε την ύπαρξή του για πάντα. Όλες αυτές οι δραστηριότητες βέβαια, δεν είχαν ποτέ την έγκριση των γονέων του, οπότε το 1938, σε ηλικία 16 ετών, εγκατέλειψε το γυμνάσιο και ζούσε πουλώντας τα μοντέλα του για να εξοικονομήσει χρήματα. Με αυτά πλήρωνε για μαθήματα πτήσης και μέχρι τον επόμενο χρόνο είχε πάρει το πτυχίο πιλότου, συγκεντρώνοντας 150 ώρες πτήσης.

Προς αναζήτηση δράσης Επεξεργασία

Εγκαταλείποντας το σπίτι του, με μόνο εφόδιο μία Βίβλο που του χάρισε η μητέρα του, ο 18χρονος Μπέρλινγκ ξεκίνησε την αναζήτησή του για το δεύτερο επόμενο πράγμα το οποίο επιθυμούσε διακαώς στη ζωή του, μετά την απόκτηση του πτυχίου του -έναν πόλεμο. Οποιονδήποτε πόλεμο. Η πρώτη του επιλογή ήταν ο Σινοϊαπωνικός πόλεμος, όπου οι Η.Π.Α. στρατολογούσαν εθελοντές για να πολεμήσουν εναντίον των Ιαπώνων. Τον Ιούλιο του 1939, μπήκε κρυφά σε ένα τραίνο με προορισμό το Σαν Φρανσίσκο των ΗΠΑ, αλλά στο Βανκούβερ συνελήφθη ως λαθρεπιβάτης. Δύο μήνες αργότερα στην Ευρώπη ξέσπασε ο Β΄ Π.Π., οπότε αυτό του γέννησε νέες ελπίδες. Παρουσιάστηκε ως εθελοντής στη Βασιλική Καναδική Αεροπορία (R.C.A.F.), αλλά απερρίφθη λόγω του νεαρού της ηλικίας του. Κατόπιν αποπειράθηκε να καταταγεί στη Φινλανδική Αεροπορία κατά το Ρωσο-Φινλανδικό πόλεμο. Το πρόβλημα ήταν ότι η Φινλανδική πρεσβεία ζητούσε απαραιτήτως τη συγκατάθεση των γονέων του, οι οποίοι φυσικά, δεν την έδωσαν. Επόμενη και τελευταία επιλογή, η RAF.

Τον Μάιο του 1940 επιβιβάστηκε σε ένα μεταγωγικό πλοίο μιας συμμαχικής νηοπομπής με προορισμό τη Σκωτία. Κατά τη διάρκεια του ταξιδιού η νηοπομπή δέχθηκε επίθεση από γερμανικό υποβρύχιο, χάνοντας επτά πλοία μέσα σε 10 λεπτά. Το πλοίο στο οποίο επέβαινε ο ίδιος, ολοκλήρωσε επιτυχώς το ταξίδι και φθάνοντας στη Σκωτία, ο Τζορτζ αναζήτησε το πλησιέστερο στρατολογικό γραφείο. Οι Άγγλοι εντυπωσιάστηκαν από τις 150 ώρες πτήσης του, αλλά αναγκάστηκαν να τον απορρίψουν επειδή είχε ξεχάσει το πιστοποιητικό γεννήσεώς του στον Καναδά! Με ανένδοτη επιμονή, επέστρεψε στον Καναδά με το ίδιο πλοίο, μόνο και μόνο για να πάρει το πιστοποιητικό. Στη διαδρομή η νηοπομπή δέχθηκε και πάλι επίθεση, αλλά το πλοίο του έφθασε στον Καναδά με ελαφρές μόνο ζημιές. Πήρε το πιστοποιητικό του, διέσχισε πάλι τον Ατλαντικό προς την αντίθετη κατεύθυνση, έφθασε στην Αγγλία τον Σεπτέμβριο και η επιμονή του ανταμείφθηκε.

Στη RAF Επεξεργασία

Τον Απρίλιο του 1942, με τον βαθμό του σμηνία τοποθετήθηκε στην 41η Μοίρα της RAF, πετώντας με Spitfire Μk V, να λαμβάνει μέρος σε περιπολίες πάνω από τη Μάγχη και την κατεχόμενη Γαλλία, με το αεροσκάφος του να κρατά την τελευταία θέση του σχηματισμού, όπως συνέβαινε με κάθε νέο πιλότο. Η θέση αυτή ήταν η πλέον ευάλωτη σε ενδεχόμενο εχθρικής επίθεσης, ενώ ταυτόχρονα είχε την ευθύνη της προστασίας των νώτων όλου του σχηματισμού. Στην τρίτη κατά σειρά περιπολία του την 1η Μαΐου 1942 ο σχηματισμός του δέχθηκε την αιφνιδιαστική επίθεση πέντε Focke-Wulf Fw 190 και ο καταιγισμός των πυρών κατέστρεψε τα μισά από τα πολυβόλα του Μπέρλινγκ. Ωστόσο, ξεφεύγοντας από τον σχηματισμό, ο Καναδός κατέρριψε ένα FW 190 με μία σύντομη ριπή από τα εναπομείναντα όπλα του. Δύο ημέρες αργότερα, στην ίδια θέση του σχηματισμού, εντόπισε πρώτος ένα μοναχικό «Focke-Wulf» και χωρίς να περιμένει άδεια από τον διοικητή του, ξέφυγε από τον σχηματισμό, το κατεδίωξε και το κατέρριψε. Μετά την επιστροφή στη βάση ο Μπέρλινγκ κατηγορήθηκε ότι με την ατομιστική συμπεριφορά του διασπούσε τη συνοχή του σχηματισμού, έθετε σε κίνδυνο την ασφάλεια όλων και επιτίθετο χωρίς άδεια. Αυτό τον έφερε σε σύγκρουση με τους ανωτέρους, αλλά και τους συναδέλφους του, οπότε αποφάσισε να ζητήσει μετάθεση, την οποία ο διοικητής του ενέκρινε χωρίς δεύτερη σκέψη.

Το «Γεράκι της Μάλτας» Επεξεργασία

Στις 9 Ιουνίου 1942 παρουσιάστηκε στην 249η Μοίρα της RAF στη Μάλτα. Εκείνη τη χρονική περίοδο η Μάλτα αποτελούσε αγκάθι στο πλευρό των ιταλογερμανικών νηοπομπών οι οποίες ανεφοδίαζαν τα στρατεύματά τους στην Αφρική, για αυτό και βρισκόταν σε αδιάσπαστη πολιορκία από το 1940. Στους ουρανούς της διεξαγόταν οι βιαιότερες αερομαχίες του Β΄ ΠΠ, μεταξύ μαχητικών της RAF και αεροσκαφών της Luftwaffe και της Ιταλικής Βασιλικής Αεροπορίας (Regia Aeronautica). Αυτό το θέατρο πολέμου το οποίο, για οποιονδήποτε άλλο πιλότο αποτελούσε εφιάλτη, για τον Μπέρλινγκ θα ήταν οι «…ευτυχέστερες μέρες της ζωής» του, όπως δήλωσε αργότερα, αφού εκεί βρήκε εκείνα ακριβώς τα στοιχεία που αναζητούσε: αδιάκοπη δράση και χαλαρή πειθαρχία.

Στις 12 Ιουνίου 1942 πήρε την πρώτη γεύση από τις αερομαχίες της Μάλτας, προκαλώντας ζημιές σε ένα Messerschmitt Bf 109. Ωστόσο, από τις αρχές Ιουλίου 1942 και για τους επόμενους τρεις μήνες ο Μπέρλινγκ θα επιδιδόταν σε μία αλλεπάλληλη σειρά νικών οι οποίες δεν είχαν γνωρίσει προηγούμενο.

Στις 6 Ιουλίου σημείωσε τρεις καταρρίψεις σε δύο εξόδους. Στην πρώτη συνεπλάκησαν 11 Spitfire Μk V εναντίον τριών ιταλικών βομβαρδιστικών Cant 1007Ζ και 30 μαχητικών Macchi 202. Ο Μπέρλινγκ προκάλεσε ζημιές σε ένα βομβαρδιστικό και κατέστρεψε δύο μαχητικά. Στη δεύτερη έξοδο, ο ίδιος μαζί με τρεις συναδέλφους του αντιμετώπισαν μία γερμανική επιδρομή δύο βομβαρδιστικών Junkers 88 και 20 μαχητικών, καταρρίπτοντας ένα Bf 109. Εκείνη ήταν η τρίτη νίκη του την ίδια ημέρα και η πέμπτη του συνολικά, κερδίζοντας επισήμως τον τίτλο του άσσου.

 
(Profile). Spitfire Mk VC, “S” BR 323, του Σμηνία Τζωρτζ Μπέρλινγκ, 249 Μοίρα, Μάλτα, Ιούλιος 1942. Ο Καναδός άσσος σημείωσε τις πρώτες του επιτυχίες, πετώντας με αυτό το αεροσκάφος σε δύο περιπτώσεις: στις 6 Ιουλίου, καταρρίπτοντας δύο MC 202 και ένα Me-109, και στις 10 Ιουλίου, καταρρίπτοντας ένα MC 202 και ένα Me-109

Τόσο στον αέρα, όσο και στο έδαφος, ο Μπέρλινγκ ήταν μοναχικός και εκκεντρικός. Στην εξωτερική του εμφάνιση τα πάντα μαρτυρούσαν τη σκανδιναβική καταγωγή του: ψηλός, λεπτός, ξανθά μαλλιά, ανοιχτόχρωμη επιδερμίδα, μεγάλα γαλανά μάτια με ψυχρό, διαπεραστικό βλέμμα. Μονίμως αχτένιστος, ατημέλητος και λιγομίλητος, παρέμενε συνήθως απόμακρος από τους συναδέλφους του και στους ανωτέρους του απευθυνόταν με ένα μάλλον περιφρονητικό ύφος. Δεν κάπνιζε, δεν έπινε, δεν έβριζε και προτιμούσε να πετάει με άδειο στομάχι, επειδή πίστευε ότι η πείνα οξύνει την όρασή του. Έφερε πάντοτε μαζί του μία Βίβλο που του είχε χαρίσει η μητέρα του, την οποία δεν αποχωριζόταν ποτέ.

Το μοναδικό του ενδιαφέρον η βελτίωσή του στην τέχνη της αερομαχίας. Η οξύτατη όραση και η ευστοχία του κατέπληξαν τους συναδέλφους του. Ήταν πάντοτε ο πρώτος ο οποίος διέκρινε τα εχθρικά αεροσκάφη, είχε αναπτύξει μία μοναδική δεξιοτεχνία στις βολές απόκλισης (deflection shot) και κατέρριπτε το θύμα του καταναλώνοντας τον ελάχιστο δυνατό αριθμό πυρομαχικών, γνωρίζοντας τα επακριβή σημεία στα οποία είχαν κτυπήσει τα πυρά του. Επίσης συνήθιζε να ανοίγει πυρ από την απόσταση των 250 μ. -μία απόσταση στην οποία οι περισσότεροι πιλότοι έπαυαν πυρ για να αποφύγουν τη σύγκρουση- ώστε να είναι βέβαιος ότι τα πυρά του θα προκαλούσαν τη μεγαλύτερη δυνατή ζημιά.

Οι ελιγμοί διαφυγής που χρησιμοποιούσε στις αερομαχίες ήταν βίαιοι και επικίνδυνοι. Όταν δεχόταν μία επίθεση από τα νώτα συνήθιζε να τραβά δυνατά πίσω το χειριστήριο, ώστε το Spitfire αναποδογύριζε από την απότομη απώλεια στήριξης και έπεφτε σχεδόν ακυβέρνητο σε περιδίνηση. Ο ελιγμός αυτός απαιτούσε γερά νεύρα, δεξιοτεχνία και πτητική εμπειρία αρκετών χρόνων στα μαχητικά για να καταφέρει ένας πιλότος να επαναφέρει το αεροσκάφος υπό τον έλεγχό του μετά την ανεξέλεγκτη περιδίνηση. Υπήρχαν πιλότοι με μάχιμη εμπειρία δύο ή τριών ετών οι οποίοι απέφευγαν αυτόν τον ελιγμό λόγω της επικινδυνότητάς του. Ακόμη και αυτοί όμως, δεν θα κατέφευγαν σε αυτόν περισσότερες από μία ή δύο φορές σε όλη τους τη σταδιοδρομία. Για τον Μπέρλινγκ ωστόσο, με μάχιμη εμπειρία μικρότερη των τεσσάρων μηνών, ο ελιγμός αυτός είχε γίνει ενστικτώδης, σε σημείο μάλιστα, να καταφέρνει επιπλέον να επαναφέρει ταχύτατα το αεροσκάφος του και να βρίσκεται αιφνιδιαστικά στα νώτα του αεροσκάφους που του είχε επιτεθεί, καταρρίπτοντάς το. Σε καθημερινές αερομαχίες όπου τα βρετανικά καταδιωκτικά αντιμετώπιζαν ακόμη και τα δεκαπλάσια εχθρικά αεροσκάφη, ο Μπέρλινγκ φαινόταν να βρίσκεται στο στοιχείο του: ορμούσε στο κέντρο του εχθρικού σχηματισμού όπου έβρισκε αφθονία στόχων σε μικρή απόσταση και άνοιγε πυρ.

 
(Profile). Spitfire Mk VB, “T-L” EP 706, της 249 Μοίρας, Μάλτα, 1942. Ο Μπέρλινγκ, με τον βαθμό του ανθυποσμηναγού, πετούσε με το συγκεκριμένο αεροσκάφος, σημειώνοντας τέσσερις επιτυχίες (19η-22η), καταρρίπτοντας από δύο Me-109 στις 25 Σεπτεμβρίου και στις 10 Οκτωβρίου. Μπροστά από το κόκπιτ σημειώνονται οι 20 νίκες του μέχρι εκείνη τη στιγμή.

Επανειλημμένως απεδείκνυε τη μαχητική δεξιοτεχνία του. Στις 12 Ιουλίου σημείωσε δύο αλλεπάλληλες νίκες μέσα σε επτά δευτερόλεπτα, καταρρίπτοντας δύο Reggiane 2001 και τρεις ημέρες αργότερα του απενεμήθη το Μετάλλιο Διακεκριμένων Πτήσεων (D.F.M). Στις 27 του ίδιου μηνός, σε μία συμπλοκή οκτώ Spitfire εναντίον επτά βομβαρδιστικών και 40 μαχητικών, κατέρριψε τέσσερα εχθρικά μαχητικά σε μία έξοδο – δύο Macchi 202 και δύο Bf 109. Μέχρι εκείνη την ημέρα είχε ήδη σημειώσει 14 νίκες από την ημέρα που αφίχθηκε στο νησί, κερδίζοντας τον τίτλο του μεγαλύτερου άσσου της Μάλτας - ένας τίτλος που δεν θα έχανε ποτέ. Στα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων εμφανίστηκε με ηρωικότερους χαρακτηρισμούς, όπως «Το Γεράκι της Μάλτας» ή «Ο Ιππότης της Μάλτας». Στα τέλη του μηνός, όταν η μεγάλη γερμανοϊταλική επίθεση του Ιουλίου είχε εξασθενήσει, ο Μπέρλινγκ προήχθη σε ανθυποσμηναγό. Ταυτόχρονα όμως, η ψυχολογική πίεση των αδιάκοπων μαχών, η σωματική καταπόνηση και κυρίως, η δυσεντερία είχαν επιπτώσεις στην υγεία του. Στις 8 Αυγούστου, πετώντας με το Spitfire V “T-T” (EN 973), κατέρριψε ένα Bf 109, αλλά κατερρίφθη από ένα δεύτερο, εκτελώντας καταναγκαστική προσγείωση σε ένα χωράφι. Πέρασε το υπόλοιπο του μηνός νοσηλευόμενος στο νοσοκομείο. Τον Σεπτέμβριο επέστρεψε στη βάση του, σημειώνοντας μία διπλή νίκη στις 25. Ο Οκτώβριος θα ήταν μία επανάληψη του Ιουλίου, με τα αεροσκάφη της Luftwaffe και της Ιταλικής Βασιλικής Αεροπορίας να εξαπολύουν μία νέα μεγάλη επίθεση κατά του νησιού. Ο Μπέρλινγκ έλαβε μέρος στις συμπλοκές της 10, 13 και 14 του μηνός, σημειώνοντας διπλές και τριπλές νίκες σε κάθε περίπτωση. Η 14η Οκτωβρίου 1942 θα ήταν η τελευταία και δραματικότερη ημέρα του στη Μάλτα. Στις 13.10, λαμβάνοντας μέρος στην τρίτη έξοδο εκείνης της ημέρας, τα Spitfire της 249ης Μοίρας του Μπέρλινγκ συνεπλάκησαν με οκτώ Ju-88 και 50 μαχητικά. Με την έναρξη της μάχης ο Καναδός άσσος, πετώντας με το Spitfire V “T-D” (BR 173), κατέρριψε ένα Junkers. Καθώς το βομβαρδιστικό έπεφτε φλεγόμενο προς τη θάλασσα όμως, ο οπίσθιος πολυβολητής του ανταπέδωσε με μανία τα πυρά πριν αφήσει την τελευταία του πνοή. Ολόκληρη η αριστερή πλευρά του Spitfire γαζώθηκε από μία ριπή 30 τουλάχιστον βολίδων, τραυματίζοντάς τον στον αριστερό του βραχίονα.

 
(Profile) Spitfire IX “KH-B” MA 585, της 403 Καναδικής Μοίρας, του Υποσμηναγού Μπέρλινγκ, Αγγλία, καλοκαίρι 1943. Με αυτό το αεροσκάφος σημείωσε την προτελευταία του νίκη, ένα FW-190A πάνω από τη Γαλλία, στις 24 Σεπτεμβρίου. Μπροστά από το κόκπιτ υπάρχουν 29 γερμανικοί σταυροί για τις αντίστοιχες νίκες του.

Απτόητος ο Μπέρλινγκ συνέχισε τη μάχη καταρρίπτοντας δύο ακόμη Bf 109. Την επόμενη ακριβώς στιγμή ένα άλλο Messerschmitt τον αιφνιδίασε από τα νώτα, αποτελειώνοντας το ήδη χτυπημένο αεροσκάφος του, τραυματίζοντάς τον για δεύτερη φορά με ένα βλήμα των 20 mm στη δεξιά του φτέρνα. Εγκατέλειψε το φλεγόμενο αεροσκάφος του από το οριακό ύψος των 150 m, πέφτοντας στη θάλασσα. Είκοσι λεπτά αργότερα, τον περισυνέλεξε μία σωστική άκατος. Ωστόσο, το πλήρωμα του σκάφους θυμάται χαρακτηριστικά ότι ο τραυματισμένος Μπέρλιγνκ έδειχνε περισσότερο αναστατωμένος επειδή έψαχνε απεγνωσμένα στη θάλασσα τη Βίβλο που του είχε χαρίσει η μητέρα του. Μόλις τη βρήκε φάνηκε να συνέρχεται και τους εξήγησε ότι δεν μπορούσε να πετάξει χωρίς αυτήν! Νοσηλεύτηκε επί 15νθήμερο στο νοσοκομείο και μετά την ανάρρωσή του τού απενεμήθη το Μετάλλιο Διακεκριμένης Υπηρεσίας (D.S.O. – Distinguished Service Order) και του χορηγήθηκε μία περίοδος επιχειρησιακής ανάπαυσης στoν Καναδά, παρότι εκείνος επέμενε να παραμείνει στη Μάλτα.

«Λοιπόν, τι θα κάνεις μετά τον πόλεμο, Μπέρλινγκ;», τον ρώτησε ένας συνάδελφός του. «Θα πάω στην Κίνα», απάντησε. «Πάντα γίνεται κάποιος πόλεμος εκεί». Η αναχώρησή του από τη Μάλτα θα σήμαινε και την αρχή του τέλους της μάχιμης σταδιοδρομίας του. Πάνω από τη Μάλτα είχε διεκδικήσει 27 καταρρίψεις – μακράν το μεγαλύτερο σκορ οποιουδήποτε άλλου Βρετανού πιλότου στη συγκεκριμένη εκστρατεία. Ωστόσο, είχε ακόμα να δώσει μία τελευταία μάχη για τη ζωή του.

Το βράδυ της 31ης Οκτωβρίου 1942, κατά το δρομολόγιο της επιστροφής στην Αγγλία, και με το δεξί του πόδι στον γύψο, το μεταγωγικό Β-24 στο οποίο επέβαινε μαζί με άλλους 33 συναδέλφους του, έπεσε σε καταιγίδα και συνετρίβη έξω από το Γιβραλτάρ. Από τους 34 επιβαίνοντες μόνο ο Μπέρλινγκ και άλλοι δύο επέζησαν. Παρά το βάρος του γύψου στο πόδι του, κατάφερε να κολυμπήσει μία απόσταση 150 m μέχρι την ακτή.

Ανάρρωση στον Καναδά και επιστροφή στην επιχειρησιακή δράση Επεξεργασία

Μετά την άφιξή του στην Αγγλία, εισήχθη και πάλι στο νοσοκομείο, με νευρικό κλονισμό και μόλυνση του τραύματός του. Τον Νοέμβριο έφθασε στον Καναδά, όπου έγινε δεκτός με τιμές εθνικού ήρωα. Η Βασιλική Καναδική Αεροπορία (R.C.A.F.) του ανέθεσε μία σειρά δημοσίων εμφανίσεων προκειμένου να ενθαρρύνει τη στρατολόγηση και να προάγει την πολεμική προσπάθεια. Το επιτελείο, γνωρίζοντας την αντιστρατιωτική διαγωγή του, και κατόπιν αρκετών δισταγμών, αποφάσισε να τον εντάξει τον Σεπτέμβριο του 1943 στην Καναδική 403 Μοίρα, στο αεροδρόμιο του Κένλεϋ. Ωστόσο, η επιστροφή στην επιχειρησιακή δράση δεν ήταν αυτή που φανταζόταν ο Μπέρλινγκ. Συνηθισμένος από την ανατριχιαστική δράση της Μάλτας, όπου γύρω του ελίσσονταν 50 εχθρικά αεροπλάνα, ο Μπέρλινγκ βρήκε αφόρητα ανιαρές τις κατά κανόνα, ήσυχες περιπολίες, μερικών Spitfire πάνω από την κατεχόμενη Γαλλία, όπου το μόνο που ήλπιζαν να συναντήσουν ήταν ένα σμήνος γερμανικών μαχητικών. Στις 24 Σεπτεμβρίου, επιστρέφοντας από μία ήσυχη περιπολία, όπου δεν είχε συμβεί τίποτα, οι πιλότοι συγκεντρώθηκαν στην αίθουσα ενημέρωσης. Κανείς δεν είχε να αναφέρει κάτι αξιόλογο και λίγο πριν λήξη της συγκέντρωσης, ο Μπέρλινγκ πετάχτηκε και είπε, «Εγώ κατέρριψα ένα Focke Wulf». Ακούστηκε σαν ένα αδιάφορο, καθημερινό γεγονός. Κανείς δεν πίστεψε την οργιαστική εκδοχή της υποτιθέμενης νίκης του Μπέρλινγκ, ο οποίος ουσιαστικά, ισχυριζόταν ότι τη στιγμή που όλοι οι άλλοι πετούσαν αμέριμνοι, εκείνος είχε καταρρίψει έναν Γερμανό και είχε επιστρέψει χωρίς κανείς να αντιληφθεί το παραμικρό - και φυσικά, χωρίς την κατάθεση ενός αυτόπτη μάρτυρα ήταν αδύνατον να επιβεβαιωθεί ή νίκη του, εκτός βέβαια αν το φωτοπολυβόλο του επιβεβαίωνε κάτι τέτοιο. Το φιλμ έδειχνε ολοκάθαρα ένα Focke Wulf Fw 190 να καταρρίπτεται φλεγόμενο, μετά από πέντε πλήγματα στο πιλοτήριο! Ο διοικητής του, ωστόσο, άφριζε και μόνο στη σκέψη ότι ο Μπέρλινγκ είχε ξεφύγει από τον σχηματισμό. Με την έλευση του Οκτωβρίου οι έξοδοι των αεροσκαφών μειώθηκαν λόγω των δυσχερών καιρικών συνθηκών και ο Μπέρλινγκ άρχισε να εκνευρίζεται, εξωτερικεύοντας τον εκνευρισμό του προς τους συναδέλφους του. Η αδράνεια τον ωθούσε σε προκλητικές αντιδράσεις και ερειστική συμπεριφορά. Παρακούοντας ρητή διαταγή του διοικητή του, βρέθηκε μία μέρα να εκτελεί ακροβατικούς ελιγμούς χαμηλού ύψους πάνω από το αεροδρόμιο. Φέροντας τον βαθμό του σμηναγού και γλυτώνοντας μία προσαγωγή στο στρατοδικείο με την κατηγορία της εσκεμμένης απείθειας, τον Νοέμβριο μετατέθηκε στην καναδική 412 Μοίρα, υπό τη διοίκηση του διακεκριμένου βετεράνου της Μάλτας επισμηναγού Ρόμπερτ ΜακΝαιρ, ο οποίος γνώριζε από τότε το απείθαρχο πνεύμα του Μπέρλιγνκ. Δυστυχώς για τον τελευταίο, ο νέος του διοικητής αποδείχθηκε πολύ λιγότερο ανεκτικός από τον προηγούμενο, κατακρίνοντάς τον διαρκώς για την έλλειψη ομαδικού πνεύματος συνεργασίας στον αέρα. Πέρασαν δύο μήνες πριν καταρρίψει ένα ακόμη Fw 190 στις 30 Δεκεμβρίου 1943 και αυτή θα ήταν και η τελευταία νίκη της σταδιοδρομίας του.

Αποστρατεία Επεξεργασία

Παρότι οι μάχες πάνω από τις ακτές της Νορμανδίας προς υποστήριξη των αποβατικών δυνάμεων βρίσκονταν σε πλήρη εξέλιξη, η ανεύθυνη και προκλητική συμπεριφορά του προκάλεσε πάλι την οργή του διοικητή του και στις 29 Ιουνίου 1944 αποφασίστηκε επίσημα η απομάκρυνσή του από τις τάξεις της Καναδικής Αεροπορίας και η επιστροφή του στην πολιτική ζωή. Ο υπερενεργητικός Μπέρλινγκ όμως, στάθηκε αδύνατον να προσαρμοσθεί στους ειρηνικούς ρυθμούς της. Η φήμη του είχε προηγηθεί της άφιξής του στον Καναδά και η αίτηση προσλήψεώς του προς την πολιτική αεροπορία απερρίφθη επειδή η διοίκησή της φοβήθηκε ότι ο Μπέρλιγνκ θα κατατρομοκρατούσε τους επιβάτες στον αέρα. Εκείνο τον καιρό, με τη συμβολή του δημοσιογράφου Λέσλυ Ρόμπερτς, συνέγραψε και εξέδωσε την αυτοβιογραφία του υπό τον τίτλο “Malta Spitfire”. Στις 29 Νοεμβρίου 1944 νυμφεύθηκε την Νταϊάνα Γουίτχωλ, κόρη γνωστής οικογενείας από το Βανκούβερ, αλλά ούτε αυτή η αλλαγή στη ζωή του βελτίωσε τη διάθεσή του. Ήταν διαρκώς μελαγχολικός και βαρύθυμος. Τέσσερις μήνες αργότερα, τον Μάρτιο 1945 ο γάμος του είχε καταρρεύσει και βρισκόταν σε διάσταση με τη σύζυγό του.

Ο θάνατός του Επεξεργασία

Το 1948 ανακάλυψε τον Αραβο-ισραηλινό πόλεμο και αποφάσισε να καταταχθεί στην Ισραηλινή Αεροπορία, η οποία ήταν πρόθυμη να προσλάβει έμπειρους πιλότους για τα μαχητικά της, ανεξαρτήτως εθνικότητος. Η προσφορά ενός σταθερού μισθού και η προοπτική ότι θα πετούσε και πάλι ήταν αρκετά για να αναζωπυρώσουν την ελπίδα του Μπέρλινγκ για ζωή. Το πρωί της 20ης Μαΐου 1948, καθ΄οδόν προς το Ισραήλ και πετώντας με ένα μονοκινητήριο ελαφρύ μεταγωγικό, τύπου Norduyn Norseman, έκανε μία στάση στο αεροδρόμιο Ούρμπε της Ρώμης. Λίγο πριν την προσγείωση εκδηλώθηκε πυρκαγιά στο αεροσκάφος, το οποίο έχασε τον έλεγχο και συνετρίβη από χαμηλό ύψος. Η επίσημη αναφορά του συμβάντος απέδωσε το δυστύχημα σε «αυτανάφλεξη του διανομέα παροχής καυσίμου», αλλά οι φήμες οργίαζαν. Διατυπώθηκαν υποψίες δολιοφθοράς εκ μέρους της αραβικής αντικατασκοπίας, αν και ποτέ δεν αποδείχθηκε τίποτα. Μετά από μία κηδεία στη Ρώμη, απόντων συγγενών και φίλων του, τάφηκε στο νεκροταφείο του Βεράνο, όπου το φέρετρό του παρέμεινε φυλαγμένο σε αποθήκη, επειδή η οικογένειά του δεν ήταν σε θέση να πληρώσει τα έξοδα μεταφοράς στον Καναδά, ενώ οι καναδικές αρχές απέφυγαν ευγενικά να προβούν στην ενέργεια αυτή, εκφράζοντας απλώς, τα βαθιά τους συλλυπητήρια. Τον Νοέμβριο του 1950 η Ισραηλινή κυβέρνηση ανέλαβε να αποδώσει στον Καναδό άσσο τιμές Ισραηλινού ήρωα, μεταφέροντας τη σορό του στο νεκροταφείο του όρους Καρμέλ στο Ισραήλ, όπου βρίσκεται μέχρι σήμερα.

Βιβλιογραφία Επεξεργασία

  • “Malta Spitfire”, G. Beurling & L. Roberts, Greenhill Books, 1943.
  • “Hero – The Falcon of Malta”, Brian Nolan, W. Blackwood, 1982.
  • “Malta: The Spitfire Year, 1942”, Cristopher Shores, Brian Cull & N. Malizia, Grub Street, London, 1991.
  • “The Air Battle for Malta”, James Douglas-Hamilton, Airlife Classic, 1981.
  • “Spitfire MkV Aces 1941-45”, Alfred Price, Osprey Aircraft of the Aces No 16, 1997.
  • “Aces High”, Cristopher Shores & Clive Williams, Grub Street, London, 1994.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία

http://imansolas.freeservers.com/Aces/Beurling.html Αρχειοθετήθηκε 2008-10-22 στο Wayback Machine.

Αναφορές Επεξεργασία