Το τυφλό κορίτσι
Το τυφλό κορίτσι (1856) είναι ένας πίνακας του Τζων Έβερετ Μίλαι που απεικονίζει δύο πλανόδιες ζητιάνες, οι οποίες υποτίθεται ότι είναι αδερφές, εκ των οποίων η μία είναι τυφλή μουσικός με το κονσέρτο στα γόνατά της. Ξεκουράζονται στην άκρη του δρόμου μετά από μια καταιγίδα πριν ταξιδέψουν προς την πόλη Γουίντσελσι που διακρίνεται στο βάθος.[1]
Ο πίνακας έχει ερμηνευτεί ως αλληγορία των αισθήσεων, αντιπαραβάλλοντας τις εμπειρίες δύο αδελφών που η μία είναι τυφλή και η άλλη βλέπει.[2] Η πρώτη αισθάνεται τη ζεστασιά του ήλιου στο πρόσωπό της και χαϊδεύει τα χορτάρια ενώ η δεύτερη προστατεύει τα μάτια της από τον ήλιο ή τη βροχή και κοιτάζει ένα διπλό ουράνιο τόξο που μόλις έχει εμφανιστεί. Ορισμένοι κριτικοί έχουν ερμηνεύσει το ουράνιο τόξο με βιβλικό τρόπο, ως το σημάδι της διαθήκης του Θεού το οποίο περιγράφεται στη Γένεση 9:16.[3]
Όταν ο πίνακας εκτέθηκε για πρώτη φορά το 1856, επισημάνθηκε στον Μίλαι ότι στα διπλά ουράνια τόξα, το δευτερεύον ουράνιο τόξο αντιστρέφει τη σειρά των χρωμάτων. Ο Μίλαι είχε αρχικά ζωγραφίσει τα χρώματα με την ίδια σειρά και στα δύο ουράνια τόξα. Άλλαξε τη σειρά των χρωμάτων για λόγους επιστημονικής ακρίβειας. Μια χρυσή πεταλούδα ξεκουράζεται στο σάλι της τυφλής κοπέλας, υπονοώντας ότι στέκεται εντελώς ακίνητη. Η πινακίδα γύρω από το λαιμό της φέρει τη λεζάντα «Λυπηθείτε τη τυφλή».[4]
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ «Combining Details and Mood in "The Blind Girl"». victorianweb.org. Ανακτήθηκε στις 20 Φεβρουαρίου 2024.
- ↑ Cohen, M. (1987), Engaging English art: Entering the Work in Two Centuries of English Painting and Poetry, Alabama: University of Alabama Press.
- ↑ Flint, K. (2000), The Victorians and the Visual Imagination, Cambridge: Cambridge University Press, p. 72.
- ↑ Ball, Philip (2003), Bright Earth: Art and the invention of color, University of Chicago Press, p. 24, ISBN 978-0-226-03628-1.