Υπόθεση ηλιοσυστολής
| Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
Η υπόθεση ηλιοσυστολής είναι μία ακόμη από τις σημαντικότερες υποθέσεις που διατυπώθηκαν στην αναζήτηση ερμηνείας της συνεχούς ανανέωσης της ακτινοβολούμενης ηλιακής ενέργειας.
Την υπόθεση της ηλιοσυστολής διατύπωσε αρχικά ο Χέλμολτζ (Helmoltz) το 1854 που συμπληρώθηκε από τον λόρδο Κέλβιν το 1893. Σύμφωνα με την θεωρία αυτή:
- η ακτινοβολία του Ήλιου ψύχει αυτόν με αποτέλεσμα τη συστολή του. Έτσι η συστολή του Ήλιου αποτελεί πηγή ενέργειας και τόσης ώστε η παραγόμενη να ισοφαρίζει συνέχεια την ακτινοβολούμενη.
Η θεωρία αυτή δεν μπορούσε όμως να δικαιολογήσει, την ηλικία τόσο του Ήλιου όσο και της Γης. Αν δηλαδή κατ' αυτόν τον τρόπο συντηρείτο η ηλιακή ενέργεια θα έπρεπε αυτή να μην είναι μεγαλύτερη των 3 Χ 107 ετών, ενώ ήδη η ηλικία της Γης δια πολλών μεθόδων βρίσκεται πολύ μεγαλύτερη, δηλαδή της τάξης των 4,5 Χ 109 ετών. Κατ' αυτόν τον τρόπο αποκλείσθηκε η περίπτωση συστολής ως κύριος τρόπος της παραγωγής της ηλιακής ενέργειας. Επειδή η θεωρία αυτή βασίσθηκε στην πιθανή συστολή του Ηλίου ονομάσθηκε «υπόθεση ηλιοσυστολής». Αργότερα ανακαλύφθηκε πως η θερμοπυρηνική ενέργεια ήταν υπεύθυνη για την παραγωγή ενέργειας και τις μακρές διάρκειες ζωής των αστέρων.