Το φράκτον (fracton) είναι μια συλλογή κβαντισμένων δονήσεων σε ένα υπόστρωμα με δομή φράκταλ.[1] Ενδέχεται η δομή φράκταλ να εμφανίζεται μόνο στο φράκτον και όχι εγγενώς στο υπόστρωμα, υπό συνθήκες (π.χ. να δημιουργείται από δονήσεις που έχουν φράκταλ δομή). Το φράκτον έχει το χαρακτηριστικό της τοπικότητας, τείνει να διατηρείται δηλαδή στον χώρο που αναδύεται χωρίς να μετακινείται.

Γενικά Επεξεργασία

Το φράκτον είναι το φράκταλ ανάλογο του φωνονίου (phonon). Ενώ τα φωνόνια εμφανίζονται σε υπόστρωμα με πλεγματικές συμμετρίες, τα φράκτον αναδύονται και σχηματοποιούνται σε αυτοόμοιες δομές με συμμετρία κλίμακας (φράκταλ). Το φράκτον είναι παρόμοιο με το φωνόνιο με τη διαφορά πως έχει την τάση να περιορίζεται χωρικά, ενώ το φωνόνιο ταξιδεύει. Οι δονήσεις που απαρτίζουν ένα φωνόνιο ταξιδεύουν μέσα στο υπόστρωμα συνεχώς ενώ στην περίπτωση του φράκτον οι ταλαντώσεις αυτές που συγκροτούν το φράκτον τείνουν να περιορίζονται χωρικά.

Δείτε επίσης Επεξεργασία

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. S. Alexander, C. Laermans, R. Orbach, and H. M. Rosenberg (1983). «Fracton interpretation of vibrational properties of cross-linked polymers, glasses, and irradiated quartz». Physical Review B 28 (8): 4615–4619. doi:10.1103/PhysRevB.28.4615.