Χιουσνιουσάχ Χατούν
| Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Η Χιουσνιουσάχ Χατούν (Οθ. Τούρκικα:حسن شاہ خاتون) (Τούρκικα: Hüsnüşah Hatun, 1454 - 1513) ήταν η έκτη σύζυγος του σουλτάνου Βαγιαζίτ Β΄ της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.[1]
| Χιουσνιουσάχ Χατούν حسن شاہ خاتون | |
|---|---|
| Αυτοκρατορική σύζυγος της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας Ελπιδοφόρος Προκάτοχος Χαρούμενη Εστεμμένη | |
 Το μαυσωλείο "Χιουσνιουσάχ Χατούν" μέσα στο Συγκρότημα Μουραντιγιέ στην Προύσα | |
| Γέννηση | 1454 Καραμανία |
| Θάνατος | 1513 (59 ετών) Προύσα, Οθωμανική Αυτοκρατορία |
| Τόπος ταφής | Συγκρότημα Μουραντιγιέ, Προύσα, Οθωμανική Αυτοκρατορία |
| Σύζυγος | Βαγιαζίτ Β΄ |
| Επίγονοι | Ηγεμόνας Σεχινσάχ Σουλτανζαντέ Σουλτάν |
| Οίκος | Οσμανιδών (από τον γάμο) |
| Πατέρας | Νασούχ Μπέης |
| Θρησκεία | Ισλαμισμός |
| δεδομένα () | |
Ο πλήρης τίτλος ήταν: Devletlu İsmetlu Hüsn-ü Şah Hatun Aliyyetü'ş-Şân Hazretleri
Βιογραφία Επεξεργασία
Η Χιουσνιουσάχ Χατούν γεννήθηκε το 1454 και ήταν κόρη του Νασούχ Μπέη. Το 1474 σε ηλικία είκοσι ετών γέννησε τον γιο της, Ηγεμόνα Σεχινσάχ, ενώ αργότερα ακολούθησε η γέννηση της Σουλτανζαντέ Σουλτάν. Το 1481 ο ηγεμόνας Σεχινσάχ στάλθηκε στην Αμάσεια ως κυβερνήτης και η Χιουσνιουσάχ τον ακολούθησε. Εκεί το 1490 η Χιουσνιουσάχ έχτισε ένα τζαμί.
Μετά τον θάνατο του ηγεμόνα Σεχινσάχ το 1511, η Χιουσνιουσάχ πήγε στην Προύσα, όπου και πέθανε εκεί το 1513 και είναι θαμμένη στο Συγκρότημα Μουραντιγιέ.
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ The Rise of the Turks and the Ottoman Empire Αρχειοθετήθηκε 2012-06-28 στο Wayback Machine. Retrieved on 2007-09-16
Πηγές Επεξεργασία
- Peirce, Leslie P., The Imperial Harem: Women and Sovereignty in the Ottoman Empire, Oxford University Press, 1993, ISBN 0-19-508677-5 (paperback)
- Yavuz Bahadıroğlu, Resimli Osmanlı Tarihi, Nesil Yayınları (Ottoman History with Illustrations, Nesil Publications), 15th Ed., 2009, ISBN 978-975-269-299-2 (Hardcover)
 
|
Στο λήμμα αυτό έχει ενσωματωθεί κείμενο από το λήμμα Hüsnüşah Hatun της Αγγλικής Βικιπαίδειας, η οποία διανέμεται υπό την GNU FDL και την CC-BY-SA 4.0. (ιστορικό/συντάκτες). |