Ωντουέν Ντολφύς

Γάλλος αστρονόμος και αεροναύτης


Ο Ωντουέν Ντολφύς (Audouin Charles Dollfus, 12 Νοεμβρίου 19241 Οκτωβρίου 2010) ήταν Γάλλος αστρονόμος και αεροναύτης, που ειδικευόταν στο Ηλιακό Σύστημα και ανακάλυψε τον φυσικό δορυφόρο Ιανό του πλανήτη Κρόνου.

Ωντουέν Ντολφύς
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Audouin Dollfus (Γαλλικά)
Γέννηση12  Νοεμβρίου 1924[1][2][3]
Παρίσι[4]
Θάνατος1  Οκτωβρίου 2010[5][1][2]
Βερσαλλίες
Χώρα πολιτογράφησηςΓαλλία
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΓαλλικά[6]
ΣπουδέςΠανεπιστήμιο του Παρισιού[7]
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητααστρονόμος
φυσικός[8]
ΕργοδότηςΑστεροσκοπείο του Παρισιού
Οικογένεια
ΤέκναAriane Dollfus
ΓονείςCharles Dollfus[4]
ΣυγγενείςJean Dollfus
ΟικογένειαDollfus family
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμαπρόεδρος (1994, Association française pour l'avancement des sciences)
ΒραβεύσειςΙππότης της Λεγεώνας της Τιμής
βραβείο Ζυλ Ζανσέν (1993)
Officer of the French Order of Academic Palms
Ladies' award of the French Astronomique Society
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Αστρονομική σταδιοδρομία και έρευνες Επεξεργασία

Ο Ντολφύς σπούδασε στο Πανεπιστήμιο του Παρισιού και έλαβε το διδακτορικό του στις Φυσικές Επιστήμες το 1955. Ήδη από το 1946 εργαζόταν ως αστρονόμος στο Αστεροσκοπείο του Μεντόν, ακολουθώντας τον σύμβουλο και μέντορά του Μπερνάρ-Φερντινάν Λυό. Εκεί διεύθυνε το Εργαστήριο Φυσικής του Ηλιακού Συστήματος. Ήταν επίτιμος αστρονόμος στο Αστεροσκοπείο των Παρισίων. Οι περισσότερες έρευνές του βασίστηκαν σε παρατηρήσεις από το Αστεροσκοπείο του Πικ ντυ Μιντί και η ερευνητική μέθοδος που προτιμούσε ήταν η χρήση πολωμένου φωτός. Με την παράλληλη ανάπτυξη νέων παρατηρησιακών τεχνικών μπόρεσε να έχει αξιοσημείωτα αποτελέσματα, ενώ έκανε πάνω από 300 επιστημονικές ερευνητικές δημοσιεύσεις, κυρίως πάνω στην Αστροφυσική του Ηλιακού Συστήματος.

Πριν την προσεδάφιση του διαστημοπλοίου της αποστολής Βίκινγκ στον πλανήτη Άρη, η σύσταση της αρειανής επιφάνειας ήταν το θέμα πολλών συζητήσεων. Ο Ντολφύς προσπάθησε να προσδιορίσει τη σύσταση των ερήμων της συγκρίνοντας με την εμφάνιση σε πολωμένο φως αρκετών εκατοντάδων γήινων ορυκτών. Βρήκε ότι μόνο η σκόνη του ορυκτού λειμωνίτης (οξείδιο του σιδήρου) ανταποκρινόταν στην αρειανή επιφάνεια και συμπέρανε ότι η τελευταία αποτελείται από οξείδια του σιδήρου. Ωστόσο, ένας άλλος σπουδαίος πλανητικός αστρονόμος, ο Γκέραρντ Κάιπερ του Πανεπιστημίου του Σικάγου, διαφώνησε με αυτό το συμπέρασμα, πιστεύοντας ότι λεπτόκοκκα ηφαιστειογενή πετρώματα θα προσέφεραν καλύτερη εναρμόνιση με τις παρατηρήσεις. Οι επιτόπιες παρατηρήσεις απέδειξαν ότι ο Ντολφύς είχε δίκιο.

Με το διοπτρικό τηλεσκόπιο του Πικ ντυ Μιντί ο Ντολφύς μπόρεσε να διακρίνει καθαρά το 1959 επιφανειακά χαρακτηριστικά πάνω στην επιφάνεια του πλανήτη Ερμή διαστάσεων μέχρι και μόλις 300 χλμ..

Ο Ντολφύς μελέτησε επίσης την πιθανή παρουσία ατμόσφαιρας στη Σελήνη. Ο ρυθμός απώλειας στο διάστημα του όποιου αερίου (εκτός από σπάνια βαρέα στοιχεία) θα βρισκόταν στη σεληνιακή επιφάνεια είναι τόσο υψηλός, ώστε είναι αδύνατη η ύπαρξη ατμόσφαιρας. Οι Λυό και Ντολφύς απέδειξαν ότι δεν υπήρχε ανιχνεύσιμη πόλωση και έτσι επιβεβαίωσαν τη θεωρητική πρόβλεψη ότι η Σελήνη δεν έχει ατμόσφαιρα.

Το 1966 ο Ντολφύς ανακάλυψε τον Ιανό, ένα μικρό φυσικό δορυφόρο του πλανήτη Κρόνου, παρατηρώντας όταν οι δακτύλιοι, πολύ κοντά στον Ιανό, ήταν σχεδόν αόρατοι από τη Γη επειδή φαίνονταν πλαγίως. Την ίδια εποχή ίσως να παρατήρησε και τον ακόμα μικρότερο δορυφόρο Επιμηθέα, που μοιράζεται την ίδια τροχιά με τον Ιανό (πολύ κοντινή στον Κρόνο), αλλά δεν συνειδητοποίησε ότι επρόκειτο για δύο διαφορετικά σώματα: ο Ρίτσαρντ Λ. Γουώκερ πιστώνεται με αυτή την ανακάλυψη.

Πρωτοπόρος της Αεροναυτικής Επεξεργασία

Μαζί με τον πατέρα του, τον πρωτοπόρο της αεροναυτικής Σαρλ Ντολφύς, ο Ωντουέν κατέχει αρκετά παγκόσμια ρεκόρ σχετικά με τις πτήσεις με αερόστατο, ενώ συμμετείχε και στην πρώτη τέτοια πτήση στη στρατόσφαιρα από γαλλικό έδαφος. Υπήρξε ο πρώτος που έκανε αστρονομικές παρατηρήσεις από αερόστατο στη στρατόσφαιρα, μελετώντας με λεπτομέρεια τον Άρη.

Ονομάσθηκαν προς τιμή του Επεξεργασία

Παραπομπές Επεξεργασία

Εξωτερικοί σύνδεσμοι - πηγές Επεξεργασία