1150 Αχαΐα

αστεροειδής της Κύριας Ζώνης Αστεροειδών


Η Αχαΐα (Achaia) είναι ένας αστεροειδής που περιφέρεται κυρίως στην εσωτερική περιοχή της Κύριας Ζώνης Αστεροειδών και έχει απόλυτο μέγεθος (όπως ορίζεται για το Ηλιακό Σύστημα) 12,535. Ανακαλύφθηκε το 1929 από τον Γερμανό αστρονόμο Καρλ Ράινμουτ, που παρατηρούσε από τη Χαϊδελβέργη, και πήρε το όνομά της από την ομώνυμη περιοχή της αρχαίας Ελλάδας.

1150 Αχαΐα
Ανακάλυψη A
Ανακαλύψας (-ασα): Καρλ Ράινμουτ
Ημερομηνία ανακάλυψης: 2 Σεπτεμβρίου 1929
Εναλλακτικές ονομασίες B: 1929 RB
Κατηγορία:
Τροχιακά χαρακτηριστικά Γ
Εποχή 27 Αυγούστου 2011 (Ι.Η. (JD) 2455800,5)
Εκκεντρότητα (e): 0,2046
Μεγάλος ημιάξονας (a): 2,1904 AU (327,7 εκατομ. km)
Απόσταση περιηλίου (q): 1,742 AU (260,6 εκατομ. km)
Απόσταση αφηλίου (Q): 2,6386 AU (394,7 εκατομ. km)
Περίοδος περιφοράς («έτος») (P): 1184,1 ημέρες
Κλίση ως προς την εκλειπτική (i): 2,3895 ° (μοίρες)
Μήκος του
ανερχόμενου συνδέσμου
(Ω):

206,675 °
Όρισμα του περιηλίου (ω): 139,12 °
Μέση ανωμαλία (M): 100,62 °

Φυσικά χαρακτηριστικά Επεξεργασία

Η διάμετρος και τα υπόλοιπα φυσικά χαρακτηριστικά της Αχαΐας είναι άγνωστα. Η Αχαΐα περιστρέφεται γύρω από τον εαυτό της μία φορά κάθε 61 ώρες, μία εξαιρετικά αργή περιστροφή για αστεροειδή.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία