1220 Κρόκος

αστεροειδής της Κύριας Ζώνης Αστεροειδών


Ο Κρόκος (Crocus) είναι αστεροειδής ο οποίος περιφέρεται κυρίως στην εξωτερική περιοχή της Κύριας Ζώνης Αστεροειδών και έχει απόλυτο μέγεθος (όπως ορίζεται για το Ηλιακό Σύστημα) 11,464. Ανακαλύφθηκε το 1932 από τον Γερμανό αστρονόμο Καρλ Ράινμουτ, που παρατηρούσε από τη Χαϊδελβέργη, και πήρε το όνομά του από το ομώνυμο γένος φυτών.

1220 Κρόκος
Ανακάλυψη A
Ανακαλύψας (-ασα): Καρλ Ράινμουτ
Ημερομηνία ανακάλυψης: 11 Φεβρουαρίου 1932
Εναλλακτικές ονομασίες B: 1932 CU, 1955 PC
Κατηγορία:
Τροχιακά χαρακτηριστικά Γ
Εποχή 18 Ιουνίου 2009 (Ι.Η. (JD) 2455000,5)
Εκκεντρότητα (e): 0,070
Μεγάλος ημιάξονας (a): 3,004 AU (449,5 εκατομ. km)
Απόσταση περιηλίου (q): 2,794 AU (418,0 εκατομ. km)
Απόσταση αφηλίου (Q): 3,215 AU (480,95 εκατομ. km)
Περίοδος περιφοράς («έτος») (P): 1902,2 ημέρες
Κλίση ως προς την εκλειπτική (i): 11,373 ° (μοίρες)
Μήκος του
ανερχόμενου συνδέσμου
(Ω):

113,45 °
Όρισμα του περιηλίου (ω): 334,07 °
Μέση ανωμαλία (M): 355,73 °

Φυσικά χαρακτηριστικά Επεξεργασία

Η μέση διάμετρος του Κρόκου εκτιμάται σε 19,6 χιλιόμετρα. Ο φασματικός τύπος του είναι άγνωστος, ενώ το γεωμετρικό άλβεδό του είναι 0,093. Ο Κρόκος περιστρέφεται πιθανώς γύρω από τον εαυτό του μία φορά κάθε 737 ώρες (30 ημέρες και 17 ώρες) — ίσως η βραδύτερη περιστροφή για αστεροειδή της Κύριας Ζώνης.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία