1580 Μπετούλια
| Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Η Μπετούλια (Betulia) είναι ένας μικρός αστεροειδής, με απόλυτο μέγεθος (όπως ορίζεται για το Ηλιακό Σύστημα) 14,52. Ανακαλύφθηκε το 1950 από τον Νοτιοαφρικανό αγγλικής καταγωγής αστρονόμο Έρνεστ Λέοναρντ Τζόνσον, που παρατηρούσε από το Γιοχάνεσμπουργκ, και πήρε το όνομά της από το βαφτιστικό όνομα της Μπετούλια Τόρο (Betulia Toro), συζύγου του Αμερικανού αστρονόμου και μαθηματικού Σάμιουελ Χέρικ, ο οποίος είχε μελετήσει την τροχιά του αστεροειδούς και είχε ζητήσει αυτή την ονοματοδότηση, όπως και εκείνη του 1685 Τόρο.
| Ανακάλυψη A | |
|---|---|
| Ανακαλύψας (-ασα): | Έρνεστ Λέοναρντ Τζόνσον |
| Ημερομηνία ανακάλυψης: | 22 Μαΐου 1950 |
| Εναλλακτικές ονομασίες B: | 1950 KA |
| Κατηγορία: | |
| Τροχιακά χαρακτηριστικά Γ | |
| Εποχή 14 Μαρτίου 2012 (Ι.Η. (JD) 2456000,5) | |
| Εκκεντρότητα (e): | 0,488 |
| Μεγάλος ημιάξονας (a): | 2,1965 AU (328,6 εκατομ. km) |
| Απόσταση περιηλίου (q): | 1,1245 AU (168,2 εκατομ. km) |
| Απόσταση αφηλίου (Q): | 3,2685 AU (489,0 εκατομ. km) |
| Περίοδος περιφοράς («έτος») (P): | 1189,0 ημέρες |
| Κλίση ως προς την εκλειπτική (i): | 52,1106 ° (μοίρες) |
| Μήκος του ανερχόμενου συνδέσμου (Ω): |
62,31 ° |
| Όρισμα του περιηλίου (ω): | 159,51 ° |
| Μέση ανωμαλία (M): | 6,972 ° |
Η πολύ μεγάλη εκκεντρότητα της τροχιάς της Μπετούλιας έχει ως αποτέλεσμα να πλησιάζει την τροχιά της Γης κατά το περιήλιό της, ενώ κατά το αφήλιο βρίσκεται πάνω από την εξωτερική (προς τον Δία) περιοχή της Κύριας Ζώνης. Η Μπετούλια έχει την πιο μεγάλη κλίση της τροχιάς ως προς την εκλειπτική από όλους τους αστεροειδείς: 52 μοίρες και 7΄. Κατατάσσεται στην κατηγορία των αστεροειδών Αμόρ.
Φυσικά χαρακτηριστικά Επεξεργασία
Η μέση διάμετρος της Μπετούλιας εκτιμάται σε 5,4 ± 0,5 χιλιόμετρα, ενώ η μέγιστη σε 6,6. Ο φασματικός τύπος της είναι C (ανθρακούχος), ενώ το γεωμετρικό άλβεδό της είναι 0,077. Η Μπετούλια περιστρέφεται γύρω από τον εαυτό της μία φορά κάθε 6 ώρες 7 λεπτά και 57 δευτερόλεπτα.
Περαιτέρω διάβασμα Επεξεργασία
- Harris, Alan W.; Mueller, Michael; Delbó, Marco; Busc, Schelte J. (December 2005). «The surface properties of small asteroids: Peculiar Betulia - A case study». Icarus 179 (1): 95–108. doi:. Bibcode: 2005Icar..179...95H. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2019-03-04. https://web.archive.org/web/20190304132923/http://www.sciencedirect.com/science?_ob=ArticleURL&_udi=B6WGF-4GJK8FT-7&_user=10&_rdoc=1&_fmt=&_orig=search&_sort=d&view=c&_acct=C000050221&_version=1&_urlVersion=0&_userid=10&md5=78734a515b2a470b06cef749d9ebb2ef. Ανακτήθηκε στις 2012-03-20.
- Lebofsky, L. A.; Veeder, G. J.; Lebofsky, M. J.; Matson, D. L. (September 1978). «Visual and radiometric photometry of 1580 Betulia». Icarus 35 (3): 336–343. doi:. Bibcode: 1978Icar...35..336L.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία
| 1579 Χέρικ | 1580 Μπετούλια | 1581 Αμπαντεράδα |
|---|