Ο Ολγιάτο (Oljato) είναι ένας Απολλώνειος αστεροειδής με απόλυτο μέγεθος (όπως ορίζεται για το Ηλιακό Σύστημα) 14,922. Ανακαλύφθηκε το 1947 από τον Αμερικανό αστρονόμο Χένρυ Λη Τζίκλας, που παρατηρούσε από το Αστεροσκοπείο Λόουελ, στο Φλάγκσταφ της Αριζόνα, και πήρε το όνομά του από την ινδιάνικη (Ναβάχο) ονομασία (σημαίνει «Νερό στο Φεγγαρόφωτο») για την Κοιλάδα των Μνημείων στην Αριζόνα.

2201 Ολγιάτο
Ανακάλυψη A
Ανακαλύψας (-ασα): Χένρυ Λη Τζίκλας
Ημερομηνία ανακάλυψης: 12 Δεκεμβρίου 1947
Εναλλακτικές ονομασίες B: 1947 XC, 1979 XA
Κατηγορία:
Τροχιακά χαρακτηριστικά Γ
Εποχή 30 Σεπτεμβρίου 2012 (Ι.Η. (JD) 2456200,5)
Εκκεντρότητα (e): 0,712
Μεγάλος ημιάξονας (a): 2,1725AU (325,0 εκατομ. km)
Απόσταση περιηλίου (q): 0,6249 AU (93,48 εκατομ. km)
Απόσταση αφηλίου (Q): 3,720 AU (556,5 εκατομ. km)
Περίοδος περιφοράς («έτος») (P): 1169,6 ημέρες
Κλίση ως προς την εκλειπτική (i): 2,5234 ° (μοίρες)
Μήκος του
ανερχόμενου συνδέσμου
(Ω):

75,014 °
Όρισμα του περιηλίου (ω): 98,200 °
Μέση ανωμαλία (M): 62,013 °

Ως Απολλώνειος, ο Ολγιάτο περνά κατά καιρούς σχετικώς κοντά από τη Γη. Η πλησιέστερη προσέγγισή του τον 21ο αιώνα θα είναι σε απόσταση 12.699.000 χλμ., στις 17 Δεκεμβρίου 2072.

Φυσικά χαρακτηριστικά Επεξεργασία

Η μέση διάμετρος του Ολγιάτο εκτιμάται σε 1,80 ± 0,1 χλμ. Ο φασματικός τύπος του Ολγιάτο είναι Sq (κατά SMASSII), ενώ το γεωμετρικό άλβεδό του είναι 0,433 ± 0,030. Ο Ολγιάτο περιστρέφεται γύρω από τον εαυτό του μία φορά κάθε 18 ως 34 ώρες περίπου, μία μάλλον αργή περιστροφή.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία