2989 Ίμαγκο

αστεροειδής της κύριας ζώνης


Ο `Ιμαγκο (Imago) είναι ένας αστεροειδής της Κύριας Ζώνης Αστεροειδών, που περιφέρεται κυρίως στην εσωτερική (δηλαδή την προς τον `Ηλιο) περιοχή της και έχει απόλυτο μέγεθος (όπως ορίζεται για το Ηλιακό Σύστημα) 12,5. Ανακαλύφθηκε το 1976 από τον Ελβετό αστρονόμο Πάουλ Βιλντ, που παρατηρούσε από το αστεροσκοπείο του Πανεπιστημίου της Βέρνης στο Τσίμερβαλντ, και πήρε το όνομά του από τη λατινική λέξη για την εικόνα.

2989 `Ιμαγκο
Ανακάλυψη A
Ανακαλύψας (-ασα): P. Wild
Ημερομηνία ανακάλυψης: 22 Οκτωβρίου 1976
Εναλλακτικές ονομασίες B: 1976 UF1 , 1952 JL, 1952 KW,
1972 JK
Κατηγορία:
Τροχιακά χαρακτηριστικά Γ
Εποχή 4 Νοεμβρίου 2013 (Ι.Η. (JD) 2456600,5)
Εκκεντρότητα (e): 0,173
Μεγάλος ημιάξονας (a): 2,238 AU (334,85 εκατομ. km)
Απόσταση περιηλίου (q): 1,8505 AU (276,8 εκατομ. km)
Απόσταση αφηλίου (Q): 2,626 AU (392,9 εκατομ. km)
Περίοδος περιφοράς («έτος») (P): 1223,1 ημέρες
Κλίση ως προς την εκλειπτική (i): 3,630 ° (μοίρες)
Μήκος του
ανερχόμενου συνδέσμου
(Ω):

75,83 °
Όρισμα του περιηλίου (ω): 247,10 °
Μέση ανωμαλία (M): 65,75 °

Φυσικά χαρακτηριστικά Επεξεργασία

Η μέση διάμετρος του `Ιμαγκο εκτιμάται, χωρίς βεβαιότητα, γύρω στα 12,5 χιλιόμετρα. Ο φασματικός τύπος του είναι άγνωστος, ενώ το γεωμετρικό άλβεδό του είναι 0,0595 ± 0,016.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι-πηγές Επεξεργασία