Emgrand EC7
Το Emgrand EC7 είναι ένα μεσαίο πολυτελές αυτοκίνητο που κατασκευάστηκε από την κινεζική αυτοκινητοβιομηχανία Emgrand, από τον Ιούλιο του 2009 έως και το 2014, ενώ την παραγωγή της δεύτερης γενιάς του EC7 συνέχισε η Geely. Σημειωτέον ότι η Emgrand ήταν η πολυτελής θυγατρική εταιρεία της επίσης κινεζικής Geely και το EC7 ήταν το πρώτο, χρονολογικά, αυτοκίνητο της Emgrand. Μετά τη διακοπή της εταιρείας Emgand το 2014, το μοντέλο υπέστη μια εκτενή ανανέωση και μετονομάστηκε σε Geely Emgrand, συνεχίζοντας την παραγωγή του μέχρι σήμερα.
| Emgrand EC7 | |
|---|---|
  | |
| Σύνοψη | |
| Κατασκευαστής |  Emgrand |
| Μητρική εταιρεία | Geely |
| Εναλλακτική ονομασία | Emgrand EC7-RV (η εκδοχή hatchback) Geely Emgrand (η δεύτερη γενιά του) Matchedje X3 (Μοζαμβίκη) |
| Παραγωγή | Ιούλιος 2009 — σήμερα |
| Σεζόν | 2010 — σήμερα |
| Συναρμολόγηση | Νίνγκμπο, Ζεγιάγκ, Κίνα Τσερκέσκ, Δημοκρατία των Καρατσάι - Τσερκεσίων, Ρωσία Μοντεβιδέο, Ουρουγουάη Polgahawela, Σρι Λάνκα |
| Αμάξωμα και σασί | |
| Κατηγορία | Μεσαίο πολυτελές αυτοκίνητο |
| Αμάξωμα | 4-πορτο sedan 5-πορτο hatchback |
| Διαμόρφωση | Κινητήρας μπροστά, εμπρόσθια κίνηση |
| Σύστημα κίνησης | |
| Κινητήρας | 1.5 λίτρα και 1.8 λίτρα Όλοι 4-κύλινδροι σε σειρά (I4) βενζίνης |
| Μετάδοση | 5-τάχυτο μηχανικό κιβώτιο 7-τάχυτο αυτόματο κιβώτιο διπλού συμπλέκτη (έξτρα στην έκδοση 1.8 λίτρων) |
| Χωρητικότητα καυσίμου | 50 λίτρα |
| Διαστάσεις | |
| Μεταξόνιο | 2.650 χιλιοστά |
| Μήκος | Sedan: 4.635 χιλιοστά Hatchback: 4.397 χιλιοστά |
| Πλάτος | 1.789 χιλιοστά |
| Ύψος | 1.470 χιλιοστά |
| Κενό Βάρος | Hatchback: 1.260 κιλά Sedan: 1.280 κιλά |
Αρχική ιδέα και πραγματοποίηση Επεξεργασία
Η εταιρεία Geely ιδρύθηκε το 1986 και εισήλθε στη βιομηχανία παραγωγής αυτοκινήτων το 2001. Μεταξύ του 2006 και του 2008, εξέφρασε επανειλημμένα την έντονη επιθυμία της για εξαγωγή των μοντέλων αυτοκινήτων της και στις αγορές της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των Ηνωμένων Πολιτειών. Σύντομα, όμως, έγινε αντιληπτό ότι έπρεπε να προχωρήσει στη δημιουργία προϊόντων με σημαντικές αναβαθμίσεις στην ποιότητα κατασκευής, τον εξοπλισμό και κυρίως την ενεργητική και παθητική ασφάλεια, για να εκπληρώσει τα σχετικά κριτήρια των συγκεκριμένων αγορών.
Προκειμένου να γίνει εφικτός ο συγκεκριμένος στόχος της και σκοπεύοντας, παράλληλα, να εκμεταλλευτεί την ραγδαία ανάπτυξη της κινεζικής αγοράς αυτοκινήτου, η Geely αποφάσισε τη δημιουργία μίας πολυτελέστερης θυγατρικής εταιρείας. Χωρίς καθυστέρηση, ξεκίνησε αμέσως την εξέλιξη του πρώτου σχετικού μοντέλου, υπό τον κωδικό «πρότζεκτ Geely FC-2». Τελικώς, η νέα μάρκα έλαβε το όνομα Emgrand (κινεζικά: 帝豪品牌) και το πρώτο της μοντέλο ονομάστηκε Emgrand EC7.
Η εξέλιξη του EC7 ξεκίνησε τον Ιούλιο του 2006 και κράτησε τρία ακριβώς χρόνια. Τα πρώτα αντίτυπα κύλησαν από τη γραμμή παραγωγής τον Ιούλιο του 2009 και οι πωλήσεις στην Κίνα ξεκίνησαν στα μέσα Αυγούστου.[1]
Βασικά στοιχεία Επεξεργασία
Αν και το Emgrand EC7 κυκλοφόρησε πρώτα στην Κίνα, ωστόσο εξελίχθηκε με βασικό στόχο τις εξαγωγικές αγορές, ώστε να γίνει το πρώτο κινεζικής σχεδίασης αυτοκίνητο παγκόσμιας κλάσης. Είναι χαρακτηριστικό ότι η Geely συνεργάστηκε κυρίως με εταιρείες παγκόσμιου κύρους, μεταξύ των οποίων ήταν η Siemens για τα συστήματα ηλεκτρονικού ελέγχου, η Lear Corporation για τα καθίσματα και η Saint-Gobain για τα κρύσταλλα, ενώ η γραμμή παραγωγής εξοπλίστηκε με προϊόντα από τις Fuji, PDE και Dürr AG.[2]
Αρχικά προσφερόταν μόνο ως 4-πορτο σεντάν, αλλά το 2010 προστέθηκε και μια κοντύτερη εκδοχή αμαξώματος, με κοινό μεταξόνιο, πλην όμως ως 5-πορτο hatchback, που ονομάζεται Emgrand EC7-RV. Ο πρώτος κινητήρας των μοντέλων αυτών, ήταν 1.5 λίτρων βενζίνης και το 2011 προστέθηκε ένας 1.8 λίτρων βενζίνης. Και οι δύο συνδυάζονται με 5-τάχυτο μηχανικό κιβώτιο, ενώ έξτρα στο 1.8 λίτρων είναι ένα 7-τάχυτο αυτόματο κιβώτιο διπλού συμπλέκτη. Στη δεύτερη γενιά τοποθετήθηκαν νέα, ισχυρότερα μηχανικά σύνολα.
Από το 2011, ξεκίνησε η εξαγωγή τους και σε άλλες αγορές, όπου η έκδοση 1.8 λίτρων συχνά διατίθεται με το όνομα Emgrand EC718, ως αναφορά στον κυβισμό του κινητήρα 1.8 λίτρων. Παράλληλα, η εταιρεία στοχεύει σε μελλοντική εξαγωγή των μοντέλων της και στην Ευρωπαϊκή Ένωση και στις ΗΠΑ.
Ενεργητική και παθητική ασφάλεια Επεξεργασία
Στα πλαίσια της προσπάθειας για εξαγωγή στα κράτη αυτά, δόθηκε πολύ μεγάλη έμφαση και στον τομέα της ασφάλειας, και όλα τα EC7 φέρουν ως στάνταρ:
- 4 δισκόφρενα
- Σύστημα Αντιμπλοκαρίσματος Τροχών (ABS),
- Σύστημα Ελέγχου Πρόσφυσης (traction control system),
- Σύστημα Ελέγχου Ευστάθειας (ESP),
- Ηλεκτρονικό κατανεμητή πίεσης πέδησης (EBD),
- Speed limiter (προσωρινός κόφτης μέγιστης ταχύτητας, όταν το επιθυμεί ο οδηγός),
- Πυροτεχνικούς προεντατήρες στις μπροστινές ζώνες ασφαλείας,
- Μπροστινούς αερόσακους οδηγού και συνοδηγού,
- Πλευρικούς αερόσακους πλευρών,
- Πλευρικούς αερόσακους κεφαλής,
- Βομβητές υπενθύμισης χρήσης ζώνης ασφαλείας, για τους εμπρός και τους πίσω επιβάτες.
Στα τεστ πρόσκρουσης του ανεξάρτητου οργανισμού Euro NCAP (Πρόγραμμα αξιολόγησης νέων μοντέλων της Ευρώπης) τον Νοέμβριο του 2011, το Emgrand EC7 απέσπασε 4 στα 5 αστέρια στα τεστ πλαγιομετωπικής και πλευρικής πρόσκρουσης, καθώς και πλευρικής πρόσκρουσης σε κολώνα, με ποσοστά:[3]
- 75% στην προστασία ενηλίκων,
- 80% στην προστασία ανηλίκων,
- 86% για τα συστήματα ασφαλείας που διαθέτει στάνταρ και
- 42% στην προστασία πεζών, σε προσομοίωση πρόσκρουσης με πεζούς.
Ως αποτέλεσμα, έγινε το πρώτο στην ιστορία αυτοκίνητο κινεζικής σχεδίασης και κατασκευής, που έλαβε υψηλή βαθμολογία από τον Euro NCAP.[2] Μέσα στο 2010, επίσης, το EC7 απέσπασε 5 στα 5 αστέρια στα αντίστοιχα τεστ του κινεζικού οργανισμού C-NCAP (China New Car Assessment Program) με σκορ 46,8.[4]
Δεύτερη γενιά Επεξεργασία
Αναφορές Επεξεργασία
- ↑ «Geely to launch Emgrand EC718 in mid-August». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Φεβρουαρίου 2011. Ανακτήθηκε στις 8 Ιουνίου 2012.
- ↑ 2,0 2,1 «Emgrand EC7, three defensive lines protect drivers from invisible in-car pollution». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 Δεκεμβρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 8 Ιουνίου 2012.
- ↑ EuroNCAP test results - Emgrand EC7
- ↑ «Geely Emgrand: a model medium/high-end homegrown brand». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 15 Ιανουαρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 18 Ιανουαρίου 2013.