Ford Crown Victoria
To Ford Crown Victoria (Φορντ Κράουν Βικτόρια), γνωστό στην καθομιλουμένη των ΗΠΑ και ως Crown Vic,[1][2] ήταν ένα εξαιρετικά μεγάλων διαστάσεων 4-πορτο σεντάν αυτοκίνητο, που παρήχθη από την αμερικανική αυτοκινητοβιομηχανία Ford, από τις 14 Ιανουαρίου 1991 έως τις 15 Σεπτεμβρίου 2011.[3] Κατά τη διάρκεια της 20-ετούς παραγωγής του, υπέστη αρκετούς ανασχεδιασμούς και πολλές μηχανικές βελτιώσεις. Αντικατέστησε το Ford LTD Crown Victoria και αντικαταστάθηκε έμμεσα από το λίγο μικρότερο Ford Taurus έκτης γενιάς, που είχε μπει στην παραγωγή ήδη από τον Ιούνιο του 2009, το οποίο όμως τελικώς αποσύρθηκε από την παραγωγή στις 1 Μαρτίου 2019 χωρίς να υπάρξει πλέον διάδοχος ούτε για αυτό το μοντέλο, λόγω μιας μεγάλης πτώσης της αγοραστικής ζήτησης για τα σεντάν.
| Ford Crown Victoria | |
|---|---|
  | |
| Σύνοψη | |
| Κατασκευαστής |  Ford Motor Company |
| Παραγωγή | Ιανουάριος 1991 — Σεπτέμβριος 2011 |
| Σεζόν | 1992 — 2012 |
| Συναρμολόγηση | St. Thomas, Southwold, Οντάριο, Καναδάς |
| Αμάξωμα και σασί | |
| Κατηγορία | Μεγάλο οικογενειακό αυτοκίνητο |
| Αμάξωμα | 4-πορτο σεντάν, πλαίσιο τύπου σκάλας |
| Διαμόρφωση | Κινητήρας μπροστά, πίσω κίνηση |
| Πλατφόρμα | Ford Panther platform |
| Σχετική εξέλιξη | Mercury Grand Marquis Lincoln Town Car |
| Σύστημα κίνησης | |
| Κινητήρας | 4.6 λίτρα V8 βενζίνης |
| Χρονολόγιο | |
| Προηγούμενο μοντέλο | Ford LTD Crown Victoria |
| Επόμενο μοντέλο | Ford Taurus 6ης γενιάς (Ιούνιος 2009 - Μάρτιος 2019) |
Βασικά στοιχεία Επεξεργασία
Παρά τις τεράστιες εξωτερικές διαστάσεις του, με μήκος σχεδόν 5,40 μέτρα, το Crown Victoria δεν υπήρξε ποτέ αυτοκίνητο πολυτελείας και η τιμή πώλησής του στη Βόρεια Αμερική ήταν σχετικά χαμηλή ως προς το μέγεθός του. Ενδεικτικώς, τον Μάρτιο του 2007 η πολιτική έκδοση, μόλις λίγους μήνες πριν τη διακοπή της, κόστιζε μόλις 25.445 δολάρια. Ωστόσο, ήταν από τα τελευταία μοντέλα που διατήρησαν αμετάβλητα τα πρότυπα των αμερικανικών λιμουζινών του παρελθόντος. Συγκεκριμένα, το 4-πορτο σεντάν αμάξωμά του βασιζόταν σε πλαίσιο τύπου σκάλας, κοινώς «χτιστό» πλαίσιο πάνω σε πλατφόρμα σχήματος σκάλας (αντί για αυτοφερόμενο πλαίσιο, όπως ονομάζεται το ενιαίο δομικό σύνολο) και ο κινητήρας του ήταν αποκλειστικά V8 βενζίνης, με διάταξη «κινητήρας μπροστά, πίσω κίνηση» μέσω ενός 4-τάχυτου αυτόματου κιβωτίου και με πίσω άκαμπτο άξονα.
Οι εσωτερικοί χώροι του μοντέλου ήταν επίσης πολύ μεγάλοι, αλλά το σαλόνι ήταν εμφανώς φθηνό και με υλικά μέτριας ποιότητας στα αντίτυπα χωρίς δερμάτινο σαλόνι (και σχετικά κακής ποιότητας στις αστυνομικές εκδόσεις και στα ταξί), αν και όσα κυκλοφόρησαν με το έξτρα δερμάτινο σαλόνι έδιναν πολύ καλύτερη αίσθηση, πιο συμβατή με τον μεγάλο κυβισμό του μοντέλου. Δύο επιπλέον ρετρό στοιχεία, κατά τα παραδοσιακά αμερικανικά πρότυπα, σπάνια πλέον στη σύγχρονη ιστορία της αυτοκίνησης, ήταν ο επιλογέας ταχυτήτων πάνω στην κολώνα του τιμονιού και το ενιαίο, μονοκόμματο μπροστινό κάθισμα, ίδιου σχήματος με το πίσω, έχοντας έτσι 6-θέσιο σαλόνι.
Λόγω των ξεχωριστών αυτών ιδιοτήτων, το Crown Victoria γνώρισε εξαιρετικά μεγάλη απήχηση στην αμερικανική Αστυνομία, καθώς και στους οδηγούς ταξί στις Ηνωμένες Πολιτείες και στον Καναδά. Γενικότερα, εκτιμήθηκε ιδιαίτερα ως σκληροτράχηλο και αξιόπιστο αυτοκίνητο χαμηλής τιμής, με ευκολία συντήρησης, μεγάλη αντοχή στα δύσκολα, ανθεκτικότητα υπό ακραίες συνθήκες, μετάδοση της κίνησης στους πίσω τροχούς και ισχυρό κινητήρα V8, στοιχεία που θεωρήθηκαν χρήσιμα για τις αστυνομικές τεχνικές οδήγησης. Ως ένα από τα λίγα επιβατικά αυτοκίνητα με «χτιστό» πλαίσιο κατασκευής, είναι ανθεκτικό και επιτρέπει εύκολη επισκευή μετά από μικροατυχήματα, χωρίς να χρειάζεται να ισιώσει το σασί - ένα σημαντικό πλεονέκτημα για ένα αυτοκίνητο που χρησιμοποιείται από την Αστυνομία για ελιγμούς εκτροπής αυτοκινήτων σε καταδιώξεις, με την τεχνική της εν κινήσει πλαϊνής μικροπρόσκρουσης. Ιδίως η δεύτερη γενιά του Crown Victoria (παραγωγή: 1998 - 2011) κυριάρχησε ολοκληρωτικά στις πωλήσεις ταξί και αστυνομικών σεντάν, επιτυγχάνοντας μάλιστα ένα σχεδόν μονοπώλιο μεταξύ των ετών 2000 έως 2004 (αν δεν μετρηθούν οι πωλήσεις των αντίστοιχων SUV). Για πρώτη φορά το σκηνικό άρχισε να αλλάζει από τα μέσα του 2005, όταν εισήχθη μια αστυνομική έκδοση του Dodge Charger, που γνώρισε εξ αρχής μεγάλη απήχηση και τελικώς το 2012 εκθρόνισε οριστικά το Crown Victoria ως το πρώτο σε απήχηση αστυνομικό σεντάν στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Η αστυνομική έκδοση του Ford Crown Victoria ονομαζόταν επίσημα Crown Victoria P71 στην πρώτη γενιά του μοντέλου και στη συνέχεια Crown Victoria Police Interceptor στη δεύτερη γενιά, και είχε μια ειδική ρύθμιση στον κινητήρα, για απόδοση μεγαλύτερης ισχύος και ευκολότερη πολύωρη λειτουργία στις υψηλές στροφές, καθώς και περαιτέρω ενισχύσεις στο αμάξωμα, ενισχυμένα αμορτισέρ και στάνταρ διπλές εξατμίσεις (στα άλλα μοντέλα η δεύτερη πίσω εξάτμιση ήταν έξτρα). Αν και δεν διατέθηκε ποτέ επίσημα στο ευρύ κοινό ως καινούριο, μπορούσε ανέκαθεν και μπορεί να αποκτηθεί νόμιμα ως μεταχειρισμένο, υπό τον όρο ότι έχει αφαιρεθεί το σύνολο του αστυνομικού εξοπλισμού - και πράγματι έχει γνωρίσει μεγάλη απήχηση στους υποψήφιους αγοραστές μεταχειρισμένων αυτοκινήτων. Η έκδοση Police Interceptor έφερε πάντα ταχύμετρο με μέγιστη ένδειξη τα 140 μίλια την ώρα (225 χιλιόμετρα την ώρα) και ηλεκτρονικό κόφτη της τελικής ταχύτητας συνήθως στα 135 μίλια την ώρα (217 χιλιόμετρα την ώρα). Αντιθέτως, το ταχύμετρο της πολιτικής έκδοσης είχε ως μέγιστη ένδειξη τα 120 μίλια την ώρα (193 χιλιόμετρα την ώρα) και η τελική ταχύτητα στην πρώτη γενιά του μοντέλου περιοριζόταν ηλεκτρονικά μόλις στα 106 μίλια την ώρα (170,5 χιλιόμετρα την ώρα) και στη δεύτερη γενιά του στα 110 μίλια την ώρα (177 χιλιόμετρα την ώρα).
Συγγενικά μοντέλα Επεξεργασία
Το δίδυμο μοντέλο του Ford Crown Victoria ήταν το κάπως ακριβότερο Mercury Grand Marquis, το οποίο ήταν ουσιαστικά μια παράλληλη έκδοσή του, με λίγο πληρέστερο εξοπλισμό και κάπως διαφορετικό μπροστινό μέρος, αν και συνολικά εμφανώς παρόμοιο.
Επίσης, ο κινητήρας, το κιβώτιο ταχυτήτων και το δάπεδο στήριξης της πλατφόρμας του Crown Victoria ήταν πάντα κοινά με το πολυτελές συγγενικό Lincoln Town Car, ενώ αρχικά, έως το 2002, και το ταμπλό του. Ωστόσο, όλα τα υπόλοιπα εσωτερικά συστατικά, τα εξωτερικά πάνελ του αμαξώματος και οι πλευρικοί αερόσακοι, ήταν εντελώς διαφορετικά από αυτά του Town Car, καθώς το Crown Victoria είχε πλευρικούς προστασίας μόνο της κεφαλής, ενώ στο Town Car ήταν προστασίας πλευρών και κεφαλής (τύπου combo).
Διαθεσιμότητα Επεξεργασία
Τα περισσότερα Ford Crown Victoria, όπως και τα συγγενικά Mercury Grand Marquis και Lincoln Town Car, κυκλοφόρησαν στις ΗΠΑ και στον Καναδά, αλλά από το 1996 έως τη λήξη της παραγωγής τους, όλα μέσα στο έτος 2011, διατέθηκαν επίσημα και σε 2 από τις πετρελαιοπαραγωγικές χώρες της Μέσης Ανατολής, τη Σαουδική Αραβία και το Κουβέιτ, όπου και τα 3 αυτά μοντέλα γνώρισαν επίσης μεγάλη απήχηση. Ειδικότερα όμως το Town Car διατέθηκε τότε επίσημα και σε αρκετές άλλες χώρες της Μέσης Ανατολής, μεταξύ των οποίων τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, το Κατάρ, το Ομάν και το Μπαχρέιν, καταφέρνοντας επίσης μεγάλη απήχηση, ενώ κυκλοφόρησε επίσημα και στο Μεξικό.
Από τα κράτη της Ευρώπης, το Crown Victoria μόνο στη Σουηδία διατέθηκε κατά την εποχή παραγωγής του, αν και όχι επίσημα από την Ford Σουηδίας, αλλά από κάποιους ανεξάρτητους εισαγωγείς που εισήγαγαν κάποια Crown Victoria, αρκετοί μάλιστα ακόμα και ως καινούρια. Αντιθέτως, στους υπόλοιπους ευρωπαϊκούς δρόμους είναι εντελώς άγνωστο θέαμα, καθώς δεν εισήχθη ούτε καν ως μεταχειρισμένο από παράλληλες εισαγωγές. Η μοναδική πιθανότητα να το έβλεπε κανείς στο παρελθόν (εκτός φυσικά από τις αμερικανικές ταινίες και σειρές, όπου εξελίχθηκε σε οικείο θέαμα λόγω της τεράστιας απήχησης τόσο στην αμερικανική Αστυνομία όσο και ως ταξί), ήταν ουσιαστικά μόνο ως όχημα σε χρήση από τις πρεσβείες των Ηνωμένων Πολιτειών ή ενδεχομένως (πολύ σπανιότερα, λόγω των εξαιρετικά μεγάλων αποστάσεων με τις χώρες αυτές) από κάποιους τουρίστες από τις χώρες όπου είχε διατεθεί επίσημα.
Πρώτη γενιά (1991 - 1997) Επεξεργασία
| Ford Crown Victoria πρώτης γενιάς | |
|---|---|
   | |
| Σύνοψη | |
| Παραγωγή | Ιανουάριος 1991 — Οκτώβριος 1997 |
| Σεζόν | 1992 — 1997 |
| Αμάξωμα και σασί | |
| Σχετική εξέλιξη | Mercury Grand Marquis Lincoln Town Car |
| Σύστημα κίνησης | |
| Κινητήρας | 4.601 cm³ V8 Modular, βενζίνης |
| Μετάδοση | 4-τάχυτο αυτόματο κιβώτιο AOD |
| Χωρητικότητα καυσίμου | 76 λίτρα |
| Διαστάσεις | |
| Μεταξόνιο | 2.906 χιλιοστά |
| Μήκος | 1991 – 1994: 5.395 χιλιοστά 1995 – 1997: 5.385 χιλιοστά |
| Πλάτος | 1.976 χιλιοστά |
| Ύψος | 1991 – 1994: 1.440 χιλιοστά 1995 – 1997: 1.443 χιλιοστά |
| Κενό Βάρος | 1.700 κιλά |
Η εξέλιξη του διαδόχου του Ford LTD Crown Victoria ξεκίνησε μέσα στο πρώτο τρίμηνο του 1987 και το σχετικό πρότζεκτ έφερε τον κωδικό «EN53».[4] Το νέο μοντέλο αποκαλύφθηκε επίσημα στις 28 Νοεμβρίου 1990 και η μαζική παραγωγή του ξεκίνησε στις 14 Ιανουαρίου 1991, ενώ κυκλοφόρησε για πρώτη φορά στην αγορά των ΗΠΑ στις 21 Μαρτίου 1991, ως μοντέλο της σεζόν (model year) του 1992,[5][6] και λίγους μήνες μετά και στον Καναδά.
Ταυτόχρονα με την παρουσίασή του, ο προσδιορισμός LTD καταργήθηκε, προκειμένου να διαφοροποιηθεί περαιτέρω από τον προκάτοχό του. Ως αποτέλεσμα, το νέο μοντέλο μετονομάστηκε επίσημα σε Ford Crown Victoria. Η πρώτη γενιά του Crown Victoria διατέθηκε αρχικά μόνο στις αντιπροσωπείες για το ευρύ κοινό, ενώ οι εταιρικές πωλήσεις καθυστέρησαν 14 μήνες ακόμα να ξεκινήσουν, ώστε η Ford να επικεντρωθεί στην πολιτική έκδοση, προκειμένου να καλυφθεί η εξαιρετικά υψηλή ζήτηση.[5] Λόγω των νέων τάσεων και απαιτήσεων του κοινού, η έκδοση station wagon του προκατόχου καταργήθηκε και αντικαταστάθηκε από τα Ford Aerostar και Ford Explorer, καθώς τα mini βαν και τα SUV είχαν αρχίσει πλέον να εκτοπίζουν τα μεγάλα station wagon, στον ρόλο των οικογενειακών αυτοκινήτων. Κατά συνέπεια, το Ford Crown Victoria διατέθηκε αποκλειστικά ως 4-πορτο σεντάν, σε όλα τα έτη παραγωγής του.
Το αρχικό Crown Victoria είχε ένα πολύ πιο καμπυλωτό και αεροδυναμικό σχήμα από τον προκάτοχό του, με σημαντική μείωση του αεροδυναμικού συντελεστή Cd από 0,42 σε 0,34 και πολλά κοινά σχεδιαστικά στοιχεία με το Ford Taurus δεύτερης γενιάς, που μπήκε στην παραγωγή τον Αύγουστο του 1991 (και είχε Cd 0,32), ενώ και η ανάρτηση του Crown Victoria βελτιώθηκε σημαντικά.[7] Προκειμένου να γίνει εφικτή η σύντομη επισκευή του μετά από συγκρούσεις ή για σημαντικές επισκευές, σχεδιάστηκε με τέτοιο τρόπο ώστε ολόκληρο το μπροστινό μέρος, συμπεριλαμβανομένου του κινητήρα και του μπροστινού άξονα, να μπορεί να αντικατασταθεί σε σύντομο χρονικό διάστημα. Κατά συνέπεια, τα φτερά βιδώνονται αντί να συγκολλούνται. Λόγω της σχεδίασης του σασί, ο όγκος του χώρου αποσκευών, αν και ιδιαίτερα μεγάλος, περιορίζεται κάπως από τον πίσω άξονα και το ντεπόζιτο της βενζίνης, το οποίο ήταν μόλις λίγο πιο πίσω από τον πίσω άξονα.
Το σαλόνι και το ταμπλό, επίσης, ανανεώθηκαν αισθητικά, ενώ ταυτόχρονα εμφανίστηκε και προαιρετικός ψηφιακός πίνακας οργάνων. Ωστόσο στροφόμετρο δεν προσφερόταν (αντίθετα με το Taurus), ούτε στο αναλογικό, ούτε στο ψηφιακό κοντέρ. Επίσης, η υπερβολικά μεγάλη ομοιότητα της εξωτερικής του εμφάνισης με το μεσαίο Ford Taurus πυροδότησε τότε κάποια αρνητικά σχόλια και, ως απάντηση, στα τέλη του 1992, με την έναρξη της σεζόν του 1993, προστέθηκε μια γρίλια μεταξύ των μπροστινών φώτων, καθώς και ένας ανακλαστήρας μεταξύ των πίσω φώτων, που κάλυπτε όλο το διάστημα ανάμεσά τους. Για την ακρίβεια, η μπροστινή αυτή γρίλια δεν είχε ιδιαίτερη χρησιμότητα, καθώς ο κινητήρας είχε ήδη επαρκή ψύξη - απλώς προστέθηκε στο αμάξωμα για λόγους αισθητικής διαφοροποίησης από το Taurus.
Μία ακόμα σημαντική βελτίωση του πρώτου Crown Victoria του 1991, ήταν η αντικατάσταση των παλαιότερων κινητήρων 4.9 λίτρων V8 και 5.8 λίτρων V8 Windsor, με τον καινούριο 4.6 λίτρων V8 Modular (όλοι βενζίνης). Σημειωτέον ότι κανένα άλλο αμερικανικό σεντάν με εμπορική τιμή της τάξεως του Crown Victoria δεν προσέφερε κινητήρα με τόσο μεγάλο κυβισμό (τα αντίστοιχου μεγέθους συγγενικά sedan Mercury Grand Marquis και Lincoln Town Car ήταν σαφώς ακριβότερα). Ο νέος κινητήρας Modular ήταν ελαφρύτερος και, σε συνδυασμό με ένα καπό από αλουμίνιο, συνετέλεσε στη μείωση του βάρους στο νέο μοντέλο.[8] Η ισχύς του στα Standard και LX πρώτης γενιάς, ήταν 190 hp στις 4.200 στροφές το λεπτό, ενώ στο LX με το έξτρα σπορ πακέτο Handling and Performance Package, που έφερε 2 πίσω εξατμίσεις, ήταν 210 hp στις 4.600 στροφές το λεπτό.
Ενεργητική και παθητική ασφάλεια Επεξεργασία
Σημαντικές βελτιώσεις έγιναν και στον τομέα της ασφάλειας. Ήδη από την έναρξη της παραγωγής του, εμφανίστηκαν για πρώτη φορά έξτρα Σύστημα Αντιμπλοκαρίσματος Τροχών (ABS) και Σύστημα Ελέγχου Πρόσφυσης (traction control system),[8] τα οποία ήδη από το πρώτο έτος παραγγέλθηκαν σε ποσοστό 60% των αυτοκινήτων που πωλήθηκαν.[7] Αν και το ABS έγινε τελικώς στάνταρ μόλις στο ξεκίνημα της σεζόν του 1999, στην πράξη τα περισσότερα Crown Victoria της δεκαετίας του 1990 κυκλοφόρησαν με το σύστημα αυτό. Επιπλέον, όλα τα Crown Victoria ήταν εξ αρχής εξοπλισμένα με 4 δισκόφρενα.
Εκτός του ήδη στάνταρ αερόσακου οδηγού (είχε εισαχθεί για πρώτη φορά στον προκάτοχο Ford LTD Crown Victoria από τη σεζόν του 1990 και ως στάνταρ), μέσα στο έτος 1991 και λίγους μήνες μετά την έναρξη των πωλήσεων, άρχισε να προσφέρεται και προαιρετικός αερόσακος συνοδηγού,[7] ο οποίος τελικά έγινε στάνταρ το καλοκαίρι του 1993, με την έναρξη της σεζόν του 1994.[9]
Από την άλλη όμως, επειδή το ντεπόζιτο της βενζίνης ήταν λίγο πιο πίσω από τον πίσω άξονα, τόσο στην πρώτη, όσο και στη δεύτερη γενιά, αντί στο κέντρο του αμαξώματος (όπως έχει επικρατήσει ολοκληρωτικά στην παγκόσμια αυτοκινητοβιομηχανία ήδη από τις τελευταίες δεκαετίες του 20ού αιώνα), η τοποθέτηση αυτή είχε ως αποτέλεσμα αρκετές θανατηφόρες εκρήξεις και πυρκαγιές σε οπίσθιες προσκρούσεις με υψηλή ταχύτητα. Επειδή όμως το ντεπόζιτο δεν ήταν ούτε στο πίσω άκρο του σασί (όπως συνήθως συνέβαινε στα ακόμα παλαιότερα αυτοκίνητα), το καταστροφικό αυτό φαινόμενο παρατηρήθηκε κυρίως στα αστυνομικά οχήματα (και στις δύο γενιές του Crown Victoria, με αποτέλεσμα αρκετά θύματα από πυρκαγιές), λόγω της γνωστής συνήθειας των αστυνομικών να παρκάρουν συχνά τα αυτοκίνητά τους στις άκρες των αυτοκινητοδρόμων υψηλών ταχυτήτων, κάτι που οι πολίτες κανονικά δεν κάνουν ποτέ, παρά μόνο αν χρειαστεί να σταματήσουν λόγω μηχανικής βλάβης ή επείγουσας παθολογικής κατάστασης.
Ανανέωση του 1995 Επεξεργασία
|
| |
Η διαφορά στα πίσω φώτα ανάμεσα σε Crown Victoria του 1994 (αριστερά) και του 1996 (δεξιά).
| ||
Το καλοκαίρι του 1994, για τη σεζόν (model year) του 1995, έγινε μια ακόμα αισθητική ανανέωση στο Ford Crown Victoria, με λίγο διαφορετική μπροστινή γρίλια και νέα, φαρδύτερα πίσω φώτα. Επίσης, η πίσω πινακίδα κυκλοφορίας, που βρισκόταν προηγουμένως κάτω στον προφυλακτήρα, τοποθετήθηκε ψηλότερα και στο κέντρο ανάμεσα στα πίσω φώτα, συμπληρώνοντας πλήρως το κενό ανάμεσά τους, ώστε να «ταιριάξει» με το νέο ντιζάιν τους. Το πίσω καπό απέκτησε φαρδύτερο και χαμηλότερο άνοιγμα, διευκολύνοντας περαιτέρω την φόρτωση. Στο σαλόνι, τα καθίσματα επανασχεδιάστηκαν και έγιναν πιο ανατομικά, τοποθετήθηκε ένα νέο ταμπλό, πιο καμπυλωτό και σύγχρονο, με μεγαλύτερους διακόπτες και με περισσότερη επένδυση ξύλου, ενώ και το ηχοσύστημα έγινε μεγαλύτερο και επανατοποθετήθηκε ψηλότερα, για ευκολότερο έλεγχο από τον οδηγό. Τόσο ο στάνταρ αναλογικός πίνακας οργάνων, όσο και ο προαιρετικός πλήρως ψηφιακός, έλαβαν μια ελαφρά αισθητική ανανέωση, αν και η σχεδιαστική διάταξη των οργάνων τους, και στα δύο κοντέρ, παρέμεινε εντελώς αμετάβλητη. Μάλιστα οι πίνακες οργάνων και συνολικά ολόκληρο το ταμπλό έγιναν τότε κοινά με το δίδυμο Mercury Grand Marquis.
Η νέα αυτή αισθητική είχε πιο θετική αποδοχή και απήχηση στο ευρύ κοινό από τον κυριότερο αντίπαλό του, το Chevrolet Caprice, και πιθανώς αυτό να συνετέλεσε στην τελική διακοπή της παραγωγής του Caprice και της ισχυρότερης έκδοσής του, Chevrolet Impala SS, καθώς και του λίγο πολυτελέστερου συγγενικού Buick Roadmaster από τον όμιλο της General Motors, όλα στις 13 Δεκεμβρίου 1996,[10] που άφησε το Crown Victoria μοναδικό κυρίαρχο στην κατηγορία αυτή.
Προς τα τέλη του 1995, με την έναρξη της σεζόν του 1996, το μοντέλο απέκτησε και ένα νέο τιμόνι, επίσης 4 ακτίνων, αλλά πιο καμπυλωτό, δανεικό από την τότε γενιά της Ford Mustang, και με μικρότερο «καπάκι» που επανέφερε το μπουτόν της κόρνας στο κέντρο του τιμονιού, αντί στις άκρες. Ταυτόχρονα, όλες οι εκδόσεις απέκτησαν στάνταρ σύστημα εισόδου με ένα μόνο κλειδί, θερμαινόμενο πίσω παρμπρίζ, πιο σκούρα τζάμια και η εξωτερική ραδιοφωνική κεραία ενσωματώθηκε στο αμάξωμα. Επίσης, η πληρέστερη έκδοση LX άρχισε να προσφέρει έξτρα αυτόματο κλιματισμό και ένα πιο σύγχρονο ηχοσύστημα της JBL.
Τη σεζόν του 1997, έγιναν μόνο κάποιες βελτιώσεις στο σύστημα διεύθυνσης, για καλύτερο έλεγχο του αυτοκινήτου. Δεν υπήρξαν τότε περαιτέρω αλλαγές, καθώς η Ford είχε πλέον επικεντρωθεί στην προετοιμασία της καινούριας γενιάς του Crown Victoria, που είχε γίνει ήδη γνωστό ότι ερχόταν σύντομα. Η παραγωγή αυτής της εκδοχής έληξε τον Οκτώβριο του 1997.
Δεύτερη γενιά (1998 - 2011) Επεξεργασία
| Ford Crown Victoria δεύτερης γενιάς | |
|---|---|
 | |
| Σύνοψη | |
| Παραγωγή | Νοέμβριος 1997 — Σεπτέμβριος 2011 |
| Σεζόν | 1998 — 2012 |
| Αμάξωμα και σασί | |
| Σχετική εξέλιξη | Mercury Grand Marquis Mercury Marauder Lincoln Town Car |
| Σύστημα κίνησης | |
| Κινητήρας | 4.601 cm³ V8 Modular, βενζίνης |
| Μετάδοση | 4-τάχυτο αυτόματο κιβώτιο |
| Χωρητικότητα καυσίμου | 72 λίτρα |
| Διαστάσεις | |
| Μεταξόνιο | 2.913 χιλιοστά 3.066 χιλιοστά (μακρύτερο μεταξόνιο) |
| Μήκος | 5.385 χιλιοστά 5.588 χιλιοστά (μακρύτερο μεταξόνιο) |
| Πλάτος | 1998 – 2006: 1.986 χιλιοστά 2007 – 2011: 1.963 χιλιοστά |
| Ύψος | 1998 – 2003, 2007 – 2011: 1.443 χιλιοστά 2002 – 2004: 1.481 χιλιοστά |
| Κενό Βάρος | 1998 – 2003: 1.777 - 1.781 κιλά 2003 – 2011: 1.840 - 1.873 κιλά |
Τον Νοέμβριο του 1997, το Crown Victoria υπέστη μια σημαντική αισθητική ανανέωση, που το διαφοροποίησε εντονότερα από την αρχική σχεδιαστική φιλοσοφία του Ford Taurus δεύτερης γενιάς, συγκλίνοντας πλέον εντονότερα προς το Mercury Grand Marquis, το δίδυμο του Crown Victoria. Ταυτόχρονα, έλαβε και βελτιώσεις στην πίσω ανάρτηση, ενώ απέκτησε και ένα πιο σύγχρονο σύστημα ανάφλεξης, με αποτέλεσμα τα μοντέλα από το 1998 και μετά να αναφέρονται συνήθως ως η δεύτερη γενιά του Crown Victoria. Επίσης, τοποθετήθηκαν μεγαλύτερα και ισχυρότερα φρένα και, προκειμένου να γίνει δυνατή η προσαρμογή τους στους τροχούς, οι ζάντες των 16 ιντσών έγιναν στάνταρ σε όλες τις εκδόσεις. Αντιθέτως, το σαλόνι του μοντέλου παρέμεινε αμετάβλητο, με εξαίρεση την τοποθέτηση ενός νέου τιμονιού 2 ακτίνων, το οποίο ήταν κοινό με αυτό του συγγενικού Lincoln Town Car, χωρίς όμως προσθήκη ξύλου πάνω στη στεφάνη του τιμονιού στο Crown Victoria. Ο αεροδυναμικός συντελεστής Cd του Crown Victoria δεύτερης γενιάς ήταν 0,37.
Η δεύτερη γενιά μπήκε στη μαζική παραγωγή τον Νοέμβριο του 1997 και κυκλοφόρησε στις 26 Δεκεμβρίου. Ο ανασχεδιασμός αυτός έμελλε να είναι και ο τελευταίος, καθώς όσες αλλαγές έγιναν στα επόμενα χρόνια ζωής του μοντέλου, ήταν «κάτω από το δέρμα». Ωστόσο, λόγω της διακοπής των Chevrolet Caprice και της ισχυρότερης έκδοσής του, Chevrolet Impala SS, έναν χρόνο νωρίτερα, στις 13 Δεκεμβρίου 1996, η δεύτερη γενιά του Crown Victoria, εντελώς αναπάντεχα, κυριάρχησε ολοκληρωτικά στις πωλήσεις ταξί και αστυνομικών σεντάν στις ΗΠΑ και στον Καναδά, επιτυγχάνοντας μάλιστα ένα σχεδόν μονοπώλιο μεταξύ των ετών 2000 έως 2004.
Ενεργητική και παθητική ασφάλεια Επεξεργασία
Με την έναρξη της σεζόν του 1999, το προηγουμένως έξτρα Σύστημα Αντιμπλοκαρίσματος Τροχών (ABS) έγινε στάνταρ σε όλα (εκτός, παραδόξως, από την αστυνομική έκδοση), αν και το Σύστημα Ελέγχου Πρόσφυσης (traction control system) παρέμεινε έξτρα σε όλες τις εκδόσεις και για όλα τα έτη παραγωγής του. Σημειωτέον ότι τόσο στο Ford Crown Victoria, όσο και στα συγγενικά του μοντέλα, Mercury Grand Marquis και Lincoln Town Car, δεν προσφέρθηκε ποτέ Σύστημα Ελέγχου Ευστάθειας (ESP) κατά τη συνολική διάρκεια παραγωγής τους, ούτε καν στον προαιρετικό εξοπλισμό.
Από την εισαγωγή της σεζόν του 2000, το Crown Victoria απέκτησε αρκετά ακόμα συστήματα ασφαλείας, μεταξύ των οποίων βομβητή υπενθύμισης χρήσης της ζώνης ασφαλείας για τους μπροστινούς επιβάτες, υποδοχές για παιδικά καθίσματα και ένα σύστημα για επείγον άνοιγμα του χώρου αποσκευών από μέσα, για το σενάριο της απαγωγής.
Στο ξεκίνημα της σεζόν του 2001, στις 8 Αυγούστου 2000, τοποθετήθηκε το Personal Safety System της Ford, ως στάνταρ. Το σύστημα αυτό περιλαμβάνει πυροτεχνικούς προεντατήρες στις ζώνες ασφαλείας, αισθητήρα ταχύτητας πρόσκρουσης, αισθητήρες θέσης και βάρους των επιβατών στα μπροστινά καθίσματα και πιο εξελιγμένους μπροστινούς αερόσακους 2 σταδίων, με την ικανότητα να προσαρμόζουν τον βαθμό ανοίγματός τους ανάλογα με τους παράγοντες που αναφέρθηκαν (adaptive airbags). Επίσης, με την έναρξη της σεζόν, οι μπροστινοί προβολείς απέκτησαν την ιδιότητα να ανάβουν αυτόματα όταν ενεργοποιούνται οι υαλοκαθαριστήρες, τα πεντάλ έγιναν ρυθμιζόμενα και ο κινητήρας κέρδισε λίγο σε ισχύ: τα μοντέλα με μία εξάτμιση από 210 hp σε 220 hp, ενώ οι εκδόσεις με 2 πίσω εξατμίσεις, μεταξύ αυτών και το αστυνομικό Police Interceptor, από 225 hp σε 235 hp.
Τη σεζόν του 2002, που ξεκίνησε στις 30 Ιουλίου 2001, ο εσωτερικός καθρέφτης με την ικανότητα να σκοτεινιάζει αυτόματα σε έντονο φωτισμό από τα πίσω αυτοκίνητα, έγινε στάνταρ. Ταυτόχρονα, έγιναν στάνταρ και οι θερμαινόμενοι εξωτερικοί καθρέπτες.
Στις 26 Μαρτίου 2002, ξεκίνησε νωρίς η σεζόν του 2003, με σημαντικές βελτιώσεις. Αν και η εξωτερική του εμφάνιση παρέμεινε αμετάβλητη (με εξαίρεση μια μικρή διαφορά στη μπροστινή γρίλια μόνο της αστυνομικής έκδοσης), το πλαίσιο του Crown Victoria επανασχεδιάστηκε πλήρως. Προκειμένου να ενισχυθεί το αμάξωμα και ταυτόχρονα να διατηρηθεί το βάρος σε λογικά επίπεδα, υιοθετήθηκε μια διαδικασία μορφοποίησης του ατσάλινου πλαισίου με έγχυση νερού σε πολύ υψηλή πίεση (με τον τρόπο αυτό, αφού καταργούνται οι συγκολλήσεις, δεν υπάρχει ανάγκη για επιπλέον ενισχύσεις). Επίσης, τοποθετήθηκε ένα νέο, πιο σύγχρονο σύστημα διεύθυνσης και νέα φρένα, βελτιώνοντας τον οδηγικό έλεγχο. Για την βελτίωση και της οδικής συμπεριφοράς, η μπροστινή και η πίσω ανάρτηση επανασχεδιάστηκαν, αν και ο πίσω άξονας παρέμεινε άκαμπτος. Στο σαλόνι, έγινε ένας μικρός επανασχεδιασμός στα μπροστινά και στα πίσω καθίσματα (με εμφανέστερη διαφορά τα ψηλότερα προσκέφαλα), καθώς και στο ντιζάιν των εσωτερικών επενδύσεων στις πόρτες. Τότε ακριβώς, οι εκδόσεις LX και LX Sport άρχισαν να προσφέρουν έξτρα μπροστινούς πλευρικούς αερόσακους προστασίας της κεφαλής, οι οποίοι ήταν μέσα στα μπροστινά καθίσματα. Η ισχύς του κινητήρα αυξήθηκε πάλι, κατά 4 ίππους, φτάνοντας πλέον στα μέγιστα νούμερα στην ιστορία της πολιτικής έκδοσης του μοντέλου: τα Standard και LX απέδιδαν ιπποδύναμη 224 hp στις 4.800 στροφές το λεπτό και ροπή 359 N·m στις 4.000 στροφές το λεπτό, ενώ οι εκδόσεις με 2 πίσω εξατμίσεις, δηλαδή το LX Sport και το LX με το έξτρα σπορ πακέτο Handling and Performance Package (για 1 χρόνο και το αστυνομικό Police Interceptor) απέδιδαν ιπποδύναμη 239 hp στις 4.900 στροφές το λεπτό και ροπή 390 N·m στις 4.100 στροφές το λεπτό. Η μέση κατανάλωση ανακοινώθηκε επίσημα ότι ήταν 13,1 λίτρα στα 100 χιλιόμετρα.
Στο ξεκίνημα της σεζόν του 2004, που έλαβε χώρα στις 28 Ιουλίου 2003, η Ford προέβη σε επαναρύθμιση στον μετατροπέα ροπής του 4-τάχυτου αυτόματου κιβωτίου, για καλύτερη επιτάχυνση. Παράλληλα, βελτίωσε την εργονομία της έξτρα κονσόλας πληροφοριών που βρισκόταν στην οροφή μεταξύ οδηγού και συνοδηγού, αν και οι θερμαινόμενοι εξωτερικοί καθρέπτες και λίγα ακόμα δευτερεύοντα στοιχεία εξοπλισμού ξαναέγιναν προαιρετικά, προκειμένου να συγκρατηθεί η βασική τιμή αγοράς του Crown Victoria σε χαμηλά επίπεδα. Στα πλαίσια αυτής της κίνησης, επίσης, σε όσα αντίτυπα παρήχθησαν μετά τον Δεκέμβριο του 2002 η Ford είχε ήδη αφαιρέσει κάποια στοιχεία εξοπλισμού, όπως τον φωτισμό του θαλάμου του κινητήρα, το κλείδωμα στο καπάκι ανεφοδιασμού της βενζίνης, τα «σακίδια» των μπροστινών καθισμάτων και τη βαφή των εξωτερικών καθρεφτών στο χρώμα του αμαξώματος. Τη σεζόν του 2004 έλαβε χώρα και μια τελευταία αύξηση της ισχύος στο αστυνομικό Police Interceptor, το οποίο έφτασε στους 250 hp, καθώς απέκτησε την εισαγωγή αέρα του ισχυρότερου συγγενικού Mercury Marauder.
.jpg)
Με την εισαγωγή της σεζόν του 2005, στις 19 Ιουλίου 2004, το στάνταρ σύστημα ασφαλείας Personal Safety System της Ford, απέκτησε και 2 συμπληρωματικούς αισθητήρες πρόσκρουσης μπροστά, ενώ πλέον έδινε στον οδηγό και τη δυνατότητα να απενεργοποιεί τον αερόσακο του συνοδηγού, όταν δεν καθόταν κανείς στην θέση αυτή. Με την έναρξη της σεζόν, επίσης, καθιερώθηκε ένα τιμόνι διαφορετικής σχεδίασης, με μεγαλύτερα πλήκτρα ελέγχου (το ίδιο που εισήχθη ταυτόχρονα στα συγγενικά Mercury Grand Marquis και Lincoln Town Car), και εισήχθη έξτρα ηλεκτρικά ρυθμιζόμενη ηλιοροφή, καθώς και προαιρετικό 6-δισκο CD-changer. Μάλιστα από το καλοκαίρι του 2004, κατά την έναρξη της σεζόν, και για ένα χρονικό διάστημα γύρω στο 1 έτος, είχαν κυκλοφορήσει έντονες φήμες στον Τύπο αυτοκινήτου και στο Διαδίκτυο ότι η Ford σκόπευε να αντικαταστήσει το 4-τάχυτο αυτόματο κιβώτιο των 3 συγγενικών μοντέλων Ford Crown Victoria, Mercury Grand Marquis και Lincoln Town Car με ένα 6-τάχυτο αυτόματο από την επόμενη σεζόν, του 2006, αλλά τελικώς ουδέποτε συνέβη κάτι τέτοιο έως και τη λήξη της παραγωγής τους το 2011.
Το καλοκαίρι του 2005, για τη σεζόν του 2006, τοποθετήθηκε ένας πιο σύγχρονος αναλογικός πίνακας οργάνων με φωτισμό LED και, με την εισαγωγή του, ο έξτρα πλήρως ψηφιακός πίνακας οργάνων καταργήθηκε. Ωστόσο, ο νέος πίνακας οργάνων, που ήταν σχεδόν κοινός με αυτόν του Mercury Grand Marquis και του Lincoln Town Car των σεζόν 2006 - 2011, αν και στο Town Car είχε τότε λίγο διαφορετική γραμματοσειρά στα κυκλικά όργανα, έφερε έναν συνδυασμό αναλογικών και ψηφιακών ενδείξεων, με εμφανέστερο παράδειγμα την συνύπαρξη και ψηφιακού ταχυμέτρου. Επίσης, το νέο κοντέρ καθιέρωσε και στάνταρ στροφόμετρο, ταυτόχρονα με τα Mercury Grand Marquis και Lincoln Town Car, με αποτέλεσμα και τα 3 μοντέλα να γίνουν τα τελευταία Αμερικανικά αυτοκίνητα που υιοθέτησαν στροφόμετρο, καθώς προηγουμένως, κανένα από τα τρία δεν το προσέφερε. Ωστόσο, αυτό ήταν μια συνειδητή επιλογή, προκειμένου να τονιστεί ο ήπιος οικογενειακός χαρακτήρας των μοντέλων και το γεγονός ότι είχαν σχεδιαστεί για να διασχίζουν ομαλά τους αμερικανικούς αυτοκινητοδρόμους, αποσκοπώντας στη μέγιστη δυνατή άνεση κυρίως, παρά στις επιδόσεις, και ότι κανένα δεν απευθυνόταν σε κοινό που ενδεχομένως «θα το έφτανε στην κόκκινη ζώνη». Τότε επίσης, το Crown Victoria έγινε και το τελευταίο μοντέλο της Ford που καθιέρωσε ως στάνταρ και ψηφιακούς χιλιομετρητές, οι οποίοι προηγουμένως υπήρχαν μόνο στον έξτρα πλήρως ψηφιακό πίνακα οργάνων. Η έκδοση LX απέκτησε και στάνταρ υπολογιστή ταξιδιού και πλήρη ηλεκτρονικό κατάλογο πληροφοριών σχετικά με το αυτοκίνητο, τα οποία προηγουμένως υπήρχαν επίσης μόνο στον έξτρα πλήρως ψηφιακό πίνακα οργάνων.
Σε crash test πλευρικής πρόσκρουσης του Αμερικανικού Ινστιτούτου Οδικής Ασφάλειας Αυτοκινητοδρόμων (Insurance Institute for Highway Safety - IIHS) που έγινε το 2006 σε μοντέλο της ίδιας σεζόν, σημειώθηκε καταστροφικό αποτέλεσμα, καθώς το Crown Victoria της γενιάς που είχε εισαχθεί από τη σεζόν του 2003 απέσπασε απαράδεκτα χαμηλό σκορ, ιδίως για τον οδηγό, που ήταν μάλιστα το χαμηλότερο σκορ ανάμεσα σε όλα τα αυτοκίνητα της κατηγορίας του. Ο κυριότερος λόγος ήταν ότι, κατά την πρόσκρουση, η πλατφόρμα προσομοίωσης μπροστινού μέρους οχήματος εισχώρησε κατά πάρα πολύ μέσα στο αμάξωμα του Crown Victoria, καθώς και λόγω του ότι η δοκιμή έγινε χωρίς τους έξτρα πλευρικούς αερόσακους. Ως απάντηση, η Ford προέβη αμέσως σε επείγουσες σχεδιαστικές αλλαγές στις πόρτες, με σκοπό την βελτίωση της παθητικής ασφάλειας στις πλευρικές προσκρούσεις. Σύντομα ακολούθησε δεύτερη δοκιμή πρόσκρουσης, με ένα μοντέλο της σεζόν (model year) του 2007 που είχε τους έξτρα πλευρικούς αερόσακους και με βάση όσα αντίτυπα κατασκευάστηκαν από τον Ιούλιο του 2006 και μετά, όπου και καταγράφτηκε μια ελαφρά βελτίωση. Και πάλι, ωστόσο, ενώ ο πλευρικός αερόσακος προσέφερε προστασία της κεφαλής, η προστασία των πλευρών του οδηγού ήταν εντελώς ανεπαρκής, καθώς ο αερόσακος δεν τα κάλυπτε, με αποτέλεσμα να μετρηθεί μεγάλη πιθανότητα σοβαρού τραυματισμού στα εσωτερικά όργανα του οδηγού.[11]
Κατά την έναρξη της σεζόν του 2007, την τελευταία που διατέθηκε στο ευρύ κοινό στις Ηνωμένες Πολιτείες, και η οποία ξεκίνησε στις 5 Ιουνίου 2006, το LX Sport διακόπηκε, αλλά παρέμεινε το έξτρα σπορ πακέτο Handling and Performance Package για την έκδοση LX, διατηρώντας έτσι τη δυνατότητα να παραγγελθεί με 2 πίσω εξατμίσεις και συνεπακόλουθη ισχύ 239 hp. Εξωτερικά, τα μοντέλα με το πακέτο αυτό ξεχώριζαν από τις σπορ ζάντες του, κοινές με αυτές του LX Sport.
Τον Ιούνιο του 2007, η πολιτική έκδοση του μοντέλου αποσύρθηκε από την αγορά των Ηνωμένων Πολιτειών, λόγω εκμηδενισμού της ζήτησης, καθώς ήδη από το ημερολογιακό έτος 2006 το 95% της παραγωγής αφορούσε την αστυνομική εκδοχή, εταιρικές πωλήσεις και την εκδοχή ταξί, ενώ αντιθέτως οι πωλήσεις προς ιδιώτες είχαν κατρακυλήσει στα μόλις 3.000 αντίτυπα, από τα 62.976 που πωλήθηκαν συνολικά μέσα στο ίδιο έτος. Από τη σεζόν του 2008 και μετά, διατηρήθηκαν μόνο οι εκδόσεις για εταιρικές πωλήσεις, η εκδοχή ταξί και (στη συντριπτική πλειοψηφία της παραγωγής) το αστυνομικό Crown Victoria Police Interceptor, καθώς συνέχιζε ακόμα και τότε να διατηρεί εξαιρετικά υψηλή ζήτηση από την αμερικανική Αστυνομία. Επίσης, από την έναρξη της ίδιας σεζόν τοποθετήθηκε στάνταρ σύστημα ελέγχου πίεσης των ελαστικών, καθώς έγινε τότε υποχρεωτικό για όλα τα μοντέλα αμερικανικής κυκλοφορίας. Από τη σεζόν του 2009, η Ford διατήρησε μόνο την πληρέστερη έκδοση εξοπλισμού Crown Victoria LX και οι πλευρικοί αερόσακοι έγιναν τελικώς στάνταρ.
Έκδοση με μακρύτερο μεταξόνιο Επεξεργασία
_extended.jpg)
Από το 2002 έως τη λήξη της παραγωγής, το 2011, διατέθηκε επίσημα και μια εργοστασιακής κατασκευής έκδοση με μακρύτερο μεταξόνιο. Ως αποτέλεσμα, έφτανε το εντυπωσιακό συνολικό μήκος των 5.588 χιλιοστών, έναντι των 5.385 χιλιοστών της στάνταρ εκδοχής αμαξώματος, προσφέροντας έτσι τεράστιους χώρους για τους πίσω επιβάτες.
Στη Βόρεια Αμερική, η εκδοχή αυτή απευθυνόταν μόνο σε εταιρείες ταξί και σε εταιρείες ενοικίασης αυτοκινήτων, ενώ δεν πωλήθηκε στο ευρύ κοινό ως καινούριο (παρά μόνο εκ των υστέρων ως μεταχειρισμένο), ούτε συνδυάστηκε ποτέ με την αστυνομική έκδοση Police Interceptor. Ωστόσο, διατέθηκε στο ευρύ κοινό στη Σαουδική Αραβία και στο Κουβέιτ, μαζί και με την έκδοση με μακρύτερο μεταξόνιο του δίδυμου Mercury Grand Marquis.
2008 - 2011 : Εταιρικές πωλήσεις Επεξεργασία
Ήδη από το 1999, η διαθεσιμότητα της στάνταρ πολιτικής έκδοσης του Crown Victoria είχε αρχίσει να μειώνεται και μάλιστα το έτος αυτό ήταν το τελευταίο που διατέθηκε στον Καναδά. Από τη σεζόν (model year) του 2000, σταμάτησε να διατίθεται στο ευρύ κοινό της χώρας αυτής και παρέμεινε επίσημα διαθέσιμο μόνο για εταιρικές πωλήσεις, κυρίως στην Αστυνομία, σε εταιρείες ταξί και σε εταιρείες ενοικίασης αυτοκινήτων.
Στις Ηνωμένες Πολιτείες, αντίστοιχα, η πολιτική έκδοση έφτασε έως τον Ιούνιο του 2007, οπότε και αποσύρθηκε από την επίσημη ιστοσελίδα της Ford. Όπως προαναφέρθηκε, από τη σεζόν (model year) του 2008, το Crown Victoria παρομοίως περιορίστηκε κυρίως στην Αστυνομία, καθώς και στις εταιρικές πωλήσεις και ως ταξί, έως και τη λήξη της παραγωγής, στις 15 Σεπτεμβρίου 2011. Αντιθέτως, τα συγγενικά Mercury Grand Marquis και Lincoln Town Car συνέχισαν να πωλούνται και στο κοινό, έως τη λήξη της παραγωγής τους, στις 4 Ιανουαρίου και 26 Αυγούστου 2011 αντίστοιχα.
Πρακτικώς, από το 2000 έως το 2007, τα περισσότερα Crown Victoria πολιτικής έκδοσης διατέθηκαν σε 2 από τις πετρελαιοπαραγωγικές χώρες της Μέσης Ανατολής, στη Σαουδική Αραβία και στο Κουβέιτ, ενώ από τη σεζόν του 2008 περιορίστηκαν αποκλειστικά σε αυτές. Επίσης, μεταξύ του 2000 και του 2011, οι αγορές αυτές ήταν και οι μοναδικές εξαγωγικές εκτός ΗΠΑ, για την πολιτική έκδοση. Όσα Crown Victoria, Grand Marquis και Town Car εξάγονταν σε αυτές, αναφέρονταν επίσημα ως «οχήματα προδιαγραφών GCC», από τα αρχικά του Gulf Cooperation Council / Συμβούλιο Συνεργασίας του Κόλπου.
2011 : Τέλος εποχής Επεξεργασία
Παρά τις συνεχείς βελτιώσεις του, το Crown Victoria εξακολουθούσε να βασίζεται στην ίδια βασική πλατφόρμα Panther, που είχε εμφανιστεί το 1978 (για τη σεζόν του 1979), με την εισαγωγή του προκατόχου Ford LTD Crown Victoria. Ως αποτέλεσμα, τόσο το Crown Victoria, όσο και τα Mercury Grand Marquis και Lincoln Town Car που βασίζονταν στην ίδια πλατφόρμα, δυσκολεύονταν πλέον να ανταπεξέλθουν απέναντι στον ανταγωνισμό από τα νεότερα αντίπαλα μοντέλα με αυτοφερόμενα αμαξώματα. Το τελειωτικό χτύπημα ήρθε με την καθιέρωση νέων και ακόμα αυστηρότερων προδιαγραφών ασφαλείας στις δοκιμές πρόσκρουσης, που είχε ανακοινωθεί ότι θα τεθούν σε εφαρμογή στη Βόρεια Αμερική από τη σεζόν του 2012. Ήδη από το 2009, η Ford αποφάσισε τελεσίδικα ότι το απαιτούμενο κόστος για τις αναβαθμίσεις που θα χρειαζόταν η πλατφόρμα Panther προκειμένου να ανταποκριθεί στα νέα στάνταρ παθητικής ασφάλειας, θα ήταν τέτοιο ώστε «δεν άξιζε τον κόπο».[12]
Αρχικά η Ford είχε ανακοινώσει ότι η παραγωγή του Crown Victoria θα έληγε τον Αύγουστο του 2011, αλλά υπήρξε μια παράταση για αρκετές ακόμα ημέρες, καθώς πολλές αστυνομικές υπηρεσίες προέβησαν σε επείγουσες παραγγελίες της τελευταίας στιγμής, για Crown Victoria Police Interceptor. Τελικώς, η μαζική παραγωγή του για τη Βόρεια Αμερική έφτασε έως τις 31 Αυγούστου 2011, ενώ το τελευταίο αντίτυπο του μοντέλου κύλησε από τη γραμμή παραγωγής στις 15 Σεπτεμβρίου 2011 και ώρα 12:25 μ.μ. Ωστόσο, δεν ήταν ούτε αστυνομικό Police Interceptor, ούτε ταξί, αλλά ένα λευκό πολιτικής έκδοσης προς εξαγωγή[13] και ανακοινώθηκε ότι θα εξαγόταν στη Σαουδική Αραβία.[14]
Γενικότερα, επίσης, όσα (αριθμητικώς ελάχιστα) Crown Victoria κατασκευάστηκαν μετά τις 31 Αυγούστου 2011 δεν διατέθηκαν στη Βόρεια Αμερική, καθώς ανήκαν στη σεζόν (model year) του 2012 και η αρμόδια για την ενεργητική και παθητική ασφάλεια National Highway Traffic Safety Administration (NHTSA) είχε θεσπίσει το Σύστημα Ελέγχου Ευστάθειας (ESP ή ESC) ως υποχρεωτικό στα νέα μοντέλα από τη σεζόν του 2012 και μετά.[15] Καθώς η παραγωγή του Crown Victoria πλησίαζε στο οριστικό τέλος της εντός λίγων ημερών, η Ford δεν τους τοποθέτησε το σύστημα αυτό, με αποτέλεσμα τα Crown Victoria που ο κωδικός VIN / Vehicle Identification Number της Ford ανέφερε «σεζόν / M.Y. 2012» να μην μπορούν να πωληθούν στις ΗΠΑ ή στον Καναδά, παρά μόνο στη Μέση Ανατολή.
Η λήξη της παραγωγής του Crown Victoria σήμανε και το τέλος της τελευταίας παραδοσιακής «χτιστής» πισωκίνητης πλατφόρμας για σεντάν τεράστιων διαστάσεων και μάλιστα χαρακτηρίστηκε τότε από τα Μέσα Ενημέρωσης και από τις σχετικές συζητήσεις στο Διαδίκτυο πλήθους οπαδών του συνόλου της αυτοκίνησης, ως «τέλος εποχής» («end of an era»). Στη συνέχεια, η Ford προσέφερε τα συγγενικά μεταξύ τους σεντάν Ford Taurus έκτης γενιάς (στην παραγωγή από τις 15 Ιουνίου 2009 έως τις 1 Μαρτίου 2019, όταν και διακόπηκε χωρίς διάδοχο[16]) και Lincoln MKS (2008 - 2016) ως τις μεταγενέστερες ναυαρχίδες του ομίλου της Ford, στη θέση των Ford Crown Victoria και Lincoln Town Car αντίστοιχα. Και τα δύο μεταγενέστερα μοντέλα, ωστόσο, ήταν μπροστοκίνητα, αν και προσέφεραν έξτρα 4-κίνηση, και με αυτοφερόμενο αμάξωμα, λίγο μικρότερων διαστάσεων και έφεραν κινητήρες V6, αντί για τους παραδοσιακούς V8 των προκατόχων τους. Επίσης, η Ford από το 2011 είχε ήδη προωθήσει το Ford Transit Connect Taxicab ως αντικαταστάτη του Crown Victoria για ταξί.[17]
Ετήσιες πωλήσεις στις ΗΠΑ Επεξεργασία
Οι χρονολογίες δίνονται σε ημερολογιακά έτη και όχι σε σεζόν (model years).
| Έτος | Πωλήσεις |
|---|---|
| 1993 | 101.685[18] |
| 1994 | 103.040[18] |
| 1995 | 98.163[19] |
| 1996 | 108.789[19] |
| 1997 | 107.872[20] |
| 1998 | 111.531[20] |
| 1999 | 114.669[21] |
| 2000 | 92.047[21] |
| 2001 | 95.261[22] |
| 2002 | 79.716[22] |
| 2003 | 78.541[23] |
| 2004 | 70.816[23] |
| 2005 | 63.939[24] |
| 2006 | 62.976[24] |
| 2007 | 60.901[25] |
| 2008 | 48.557[25] |
| 2009 | 33.255[26] |
| 2010 | 33.725[26] |
| 2011 | 46.725[27] |
| 2012 | 4.429[28] |
Δείτε επίσης Επεξεργασία
Αναφορές Επεξεργασία
- ↑ Orlove, Raphael (15 Νοεμβρίου 2017). «Why Police Departments And Taxi Drivers Loved The Ford Crown Vic». Jalopnik. Ανακτήθηκε στις 5 Μαρτίου 2018.
- ↑ Consumer Guide, επιμ. (1995). How to Buy a Used Car. Penguin Group. σελ. 100. ISBN 9780451183446. Ανακτήθηκε στις 5 Μαρτίου 2018.
- ↑ Anderson, Jim (August 30, 2011). «As Crown Vic bows out, police ponder new options». Ottawa Citizen. McClatcy-Tribune News. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις November 10, 2011. https://web.archive.org/web/20111110175532/http://www.ottawacitizen.com/cars/Crown+bows+police+ponder+options/5329897/story.html. Ανακτήθηκε στις June 19, 2015.
- ↑ H. Kent Bowen· Charles A. Holloway· Professor Η Kent Bowen· Kim B. Clark, επιμ. (1994). The Perpetual Enterprise Machine: Seven Keys to Corporate Renewal Through Successful Product and Process Development. Oxford University Press. σελίδες 12–. ISBN 978-0-19-508052-0.
- ↑ 5,0 5,1 Schuon, Marshall (1992-05-31). «About Cars; Ford Caps Its Line of Crown Victorias». The New York Times. https://www.nytimes.com/1992/05/31/sports/about-cars-ford-caps-its-line-of-crown-victorias.html.
- ↑ «Ford unveils 'import' Mercury Grand Marquis for 1992». UPI.
- ↑ 7,0 7,1 7,2 , σελ. 21-23
- ↑ 8,0 8,1 , σελ. 99-102
- ↑ «Crown Victoria earns top ranking». The Daily Courier (Arizona): σελ. 10C. 27 March 1994.
- ↑ Ward's Automotive Yearbook 1997. Ward's Communications, Inc. 1997.
- ↑ «Ford Crown Victoria 2007-2008 models mfg. after July 2006». Iihs.org. 25 Νοεμβρίου 2008. Ανακτήθηκε στις 4 Ιανουαρίου 2011.
- ↑ My Fox.com/ Last Ford Crown Victoria Rolls Off Line.
- ↑ The Last Crown Vic Rolls (but Not as a New York Cab) The New York Times.com - September 15, 2011
- ↑ http://jalopnik.com/ The last Ford Crown Victoria ever built.
- ↑ «NHTSA Electronic Stability Control (ESC) Final Rule». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Σεπτεμβρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 24 Σεπτεμβρίου 2019.
- ↑ «Ford Marks End of Taurus Production». Ford Motor Company Media. Ανακτήθηκε στις 3 Μαρτίου 2019.
- ↑ A Taxi Trend: Ford Transit Connect Compressed Natural Gas Taxis Heading to Los Angeles and Chicago Αρχειοθετήθηκε 2011-06-19 στο Wayback Machine. - Ford Media Press Release - 16 June 2011
- ↑ 18,0 18,1 PR Newswire (5 January 1995). "Ford Division reports monthly sales". Press release. http://www.highbeam.com/doc/1G1-15995167.html Αρχειοθετήθηκε 2012-11-06 στο Wayback Machine..
- ↑ 19,0 19,1 PR Newswire (6 January 1997). "Ford Sets Truck Sales Records; Leadership Streaks Extended". Press release. http://www.highbeam.com/doc/1G1-18994987.html Αρχειοθετήθηκε 2012-11-06 στο Wayback Machine..
- ↑ 20,0 20,1 Theautochannel.com (1999-01-06). "Ford Reports Detailed Sales Results". Press release. http://www.theautochannel.com/news/press/date/19990106/press002196.html. Retrieved 2011-05-20.
- ↑ 21,0 21,1 Theautochannel.com (2001-01-03). "Ford Motor Company Sets New Full Year U.S. Sales Record". Press release. http://www.theautochannel.com/news/press/date/20010103/press033466.html. Retrieved 2011-05-20.
- ↑ 22,0 22,1 «Ford Motor Company's December U.S. Sales Climb 8.2 Percent» (PDF). 3 Ιανουαρίου 2003. Αρχειοθετήθηκε (PDF) από το πρωτότυπο στις 30 Απριλίου 2011. Ανακτήθηκε στις 20 Μαΐου 2011.
- ↑ 23,0 23,1 «Ford's F-Series Sets Industry Truck Sales Records; America's Best-Selling Vehicle 23 Years in a Row» (PDF). 4 Ιανουαρίου 2005. Αρχειοθετήθηκε (PDF) από το πρωτότυπο στις 30 Οκτωβρίου 2005. Ανακτήθηκε στις 10 Σεπτεμβρίου 2011.
- ↑ 24,0 24,1 «Ford Motor Company Reports December 2006 and Full Year 2006 U.S. Sales» (PDF). 3 Ιανουαρίου 2007. Αρχειοθετήθηκε (PDF) από το πρωτότυπο στις 19 Ιανουαρίου 2007. Ανακτήθηκε στις 10 Σεπτεμβρίου 2011.
- ↑ 25,0 25,1 «F-Series drives ford to higher market share for third consecutive month» (PDF). Ford Motor Company. 5 Ιανουαρίου 2009. Αρχειοθετήθηκε (PDF) από το πρωτότυπο στις 6 Φεβρουαρίου 2009. Ανακτήθηκε στις 14 Μαΐου 2009.
- ↑ 26,0 26,1 «Ford's 2010 Sales Up 19 Percent - Largest Increase of Any Full-Line Automaker; Foundation Set for Growth in 2011» (PDF). Media.ford.com. 4 Ιανουαρίου 2011. Αρχειοθετήθηκε (PDF) από το πρωτότυπο στις 24 Ιανουαρίου 2011. Ανακτήθηκε στις 20 Μαΐου 2011.
- ↑ «2011 Ford Brand Sales up 17 Percent for the Year in U.S.» (PDF). Media.ford.com. 4 Ιανουαρίου 2012. Αρχειοθετήθηκε (PDF) από το πρωτότυπο στις 31 Ιανουαρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 4 Ιανουαρίου 2012.
- ↑ «Ford Cars, Utilities and Trucks All Post U.S. Sales Gains in 2012» (PDF). Media.ford.com. 3 Ιανουαρίου 2013. Αρχειοθετήθηκε (PDF) από το πρωτότυπο στις 23 Ιανουαρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 3 Ιανουαρίου 2013.
Βιβλιογραφία Επεξεργασία
- Flammang, James M. & Kowalke, Ron: Standard Catalog of American Cars 1976–1999. Krause Publication, Iola 1999. ISBN 0-87341-755-0.
- David L. Lewis (2005). 100 Years of Ford. Publications International. ISBN 0-7853-7988-6.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία
- 1992-2007 Ford Crown Victoria review by Consumerguide.com
- www.edmunds.com/ Ford Crown Victoria review by Edmunds.com
- www.automobile-catalog.com/Ford (USA) Crown Victoria 1st generation
- www.automobile-catalog.com/Ford (USA) Crown Victoria 2nd generation
- www.carfolio.com/ 1992 Ford Crown Victoria (190 hp): specifications
- www.carfolio.com/ 1992 Ford Crown Victoria (210 hp): specifications
- www.carfolio.com/ 1996 Ford Crown Victoria NGV: specifications
- www.carfolio.com/ 2003 Ford Crown Victoria: specifications