Ilyushin Il-78
Το Ilyushin Il-78 (ρωσικά: Илью́шин Ил-78, ονομασία αναφοράς NATO: «Midas») είναι σοβιετικό/ρωσικό τετρακινητήριο αεριωθούμενο αεροσκάφος εναέριου ανεφοδιασμού προερχόμενο από το Σχεδιαστικό Γραφείο Ilyushin και βασισμένο σχεδιαστικά στο μεταγωγικό Il-76.[2][3] Πέταξε για πρωτη φορά το 1983 και μπορεί να ανεφοδιάζει ταυτόχρονα μέχρι τρία αεροσκάφη.
| Ilyushin Il-78 | |
|---|---|
 Il-78M της Ρωσικής Αεροπορίας. | |
| Τύπος | Αεροσκάφος εναέριου ανεφοδιασμού |
| Κατασκευαστής | Σχεδιαστικό Γραφείο Ilyushin |
| Χώρα προέλευσης | ΕΣΣΔ/Ρωσία |
| Παρθενική πτήση | 26 Ιουνίου 1983 |
| Πρώτη παρουσίαση | 1984 |
| Κύριος χειριστής | Σοβιετική Πολεμική Αεροπορία Ρωσική Πολεμική Αεροπορία Ινδική Πολεμική Αεροπορία |
| Παραγωγή | 1984-σήμερα |
| Μονάδες που παρήχθησαν | 53[1] |
| Αναπτύχθηκε από | Ilyushin Il-76 |
Σχεδιασμός και ανάπτυξη Επεξεργασία
Τα πρώτα σοβιετικά αεροσκάφη εναέριου ανεφοδιασμού ήταν βομβαρδιστικά, όπως το Tupolev Tu-16 και το Myasishchev M-4, που είχαν μετατραπεί για να καλύψουν τον συγκεκριμένο ρόλο. Η απόδοσή τους δεν ήταν ικανοποιητική και έτσι το 1968 αποφασίστηκε να αναπτυχθεί ένα νέο ιπτάμενο τάνκερ με βάση το Il-76. Το αεροσκάφος που προέκυψε επίσης κρίθηκε ανεπαρκές, καθώς μπορούσε να μεταφέρει μόνο δέκα τόνους καυσίμων για τον ανεφοδιασμό άλλων αεροσκαφών. Εν τέλει επιλέχθηκε το βελτιωμένο Il-76 MD ως βάση διότι μπορούσε να μεταφέρει μεγαλύτερη ποσότητα καυσίμων.[4]
Το πρωτότυπο πραγματοποίησε την παρθενική του πτήση στις 26 Ιουνίου 1983 και ο τύπος εντάχθηκε σε υπηρεσία με την Σοβιετική Πολεμική Αεροπορία δύο χρόνια αργότερα, το 1987. Οι εργασίες συνεχίστηκαν με σκοπό την ανάπτυξη του βελτιωμένου Il-78M που θα μπορούσε να μεταφέρει μεγαλύτερη ποσότητα καυσίμων. Ένα Il-78M πέταξε για πρώτη φορά στις 7 Μαρτίου 1987. Τα Il-78 παράγονταν στην Τασκένδη και στα 1984-1993 κατασκευάστηκαν 32 αεροσκάφη της βασικής έκδοσης, 13 βελτιωμένα Il-78M καθώς και ένα Il-78E που πωλήθηκε στη Λιβύη.[4]
Όντας βασισμένο στο μεταγωγικό Il-76MD, το Il-78 διατηρεί τη γενική του διαμόρφωση. Ο ουραίος πυργίσκος του μεταγωγικού αφαιρέθηκε και στη θέση του πολυβολητή κάθεται ο χειριστής του συστήματος εναέριου ανεφοδιασμού. Μπορεί να μεταφέρει καύσιμα από τις εσωτερικές δεξαμενές του καθώς και από δύο αφαιρούμενες δεξαμενές που βρίσκονται στο χώρο μεταφοράς φορτίου. ο βασικό Il-78 μπορεί να μεταφέρει το πολύ 57,7 τόνους καυσίμου ή 85,7 τόνους με τις πρόσθετες δεξαμενές, ενώ το Il-78M μπορεί να μεταφέρει έως και 105,7 τόνους.[4]
| Δυνατότητα μεταφοράς καυσίμου (σε τόνους)[5][6][7] | ||
|---|---|---|
| Απόσταση | Il-78 | Il-78M |
| 1000 km | 42 | 74 |
| 2000 km | 24 | 56 |
| 3000 km | 15 | 40 |
Εκδόσεις Επεξεργασία
- Il-78
- Αρχική έκδοση παραγωγής, βασισμένη στο Il-76MD. Μπορούσε να χρησιμοποιηθεί και ως συμβατικό μεταγωγικό αεροσκάφος εφόσον αφαιρούνταν οι επιπρόσθετες δεξαμενές μεταφοράς καυσίμου.[4]
- Il-78M
- Τα Il-78M εντάχθηκαν σε υπηρεσία το 1987 και ήταν αποκλειστικά αεροσκάφη εναέριου ανεφοδιασμού καθώς δεν διέθεταν την οπίσθια θύρα φορτοεκφόρτωσης των μεταγωγικών ή άλλο εξοπλισμό για τον χειρισμό φορτίων. Επίσης οι δεξαμενές καυσίμου ήταν μόνιμα εγκατεστημένες στα αεροσκάφη, χωρίς δυνατότητα αφαίρεσής τους. Η μέγιστη ποσότητα καυσίμων που μπορούν να μεταφέρουν είναι 138 τόνοι, εκ των οποίων έως και 105,7 τόνοι μπορούν να διατεθούν για τον ανεφοδιασμό άλλων αεροσκαφών.[8]
- Il-78-2
- Αναβαθμισμένη έκδοση του Il-78/78M, στην οποία αξιοποιούνται ορισμένα τμήματα πανομοιότυπα με αυτά των νεώτερων Il-78M-90A και Il-76MD-90A προκειμένου να αυξηθεί η διάρκεια ζωής των αεροσκαφών από τα τριάντα στα σαράντα χρόνια. Το πρώτο εκσυγχρονισμένο αεροσκάφος ολοκληρώθηκε στις 25 Αυγούστου 2019.[9]
- Il-78M-90A (Il-478)
- Αναβαθμισμένη έκδοση που έχει σαν βάση το Il-76MD-90A. Το πρώτο πρωτότυπο ολοκληρώθηκε στις 29 Νοεμβρίου 2017[10] και πραγματοποίησε την παρθενική του πτήση στις 25 Ιανουαρίου 2018.[11] Στις 12 Δεκεμβρίου 2020 υπογράφηκε σύμβαση για την προμήθεια δέκα αεροσκαφών.[12]
- Il-78E
- Ένα αεροσκάφος το οποίο πωλήθηκε στη Λιβύη.[4]
- Il-78MKI
- Εξαγωγική έκδοση για την Ινδική Πολεμική Αεροπορία. Το 2002 παραγγέλθηκαν έξι αεροσκάφη τα οποία κατασκεύασε το εργοστάσιο της Τασκένδης χρησιμοποιώντας διαθέσιμα τμήματα από αεροσκάφη που παρέμεναν ημιτελή. Μπορούν να ανεφοδιάσουν αεροσκάφη ρωσικής αλλά και δυτικής προέλευσης.[4]
- Il-78MP
- Αεροσκάφος εναέριου ανεφοδιασμού/μεταγωγικό για την Πολεμική Αεροπορία του Πακιστάν.[13][14]
Χρήστες Επεξεργασία
.jpg)
_Pakistan_Air_Force.jpg)
Ενεργοί χρήστες Επεξεργασία
- Η Πολεμική Αεροπορία της Αλγερίας αγόρασε έξι ουκρανικά Il-78 το 1998. Τα αεροσκάφη αυτά παραδόθηκαν μεταξύ 1998 και 2003, αφού πρώτα πραγματοποιήθηκαν εργασίες συντήρησής τους στην Ρωσία.[4] Το 2017 τέσσερα εξ αυτών παρέμειναν ενεργά με την Αεροπορία της Αλγερίας.[15]
- Η Αεροπορία του Λαϊκού Απελευθερωτικού Στρατού παρήγγειλε τρία ουκρανικά Il-78 το 2011.
- Η Ινδική Πολεμική Αεροπορία παρέλαβε έξι Il-78MKI το 2003-2004.[4]
- Η Πολεμική Αεροπορία του Πακιστάν παρέλαβε τέσσερα ουκρανικά Il-78.[13][14][4]
- Οι Ρωσικές Αεροδιαστημικές Δυνάμεις διέθεταν δεκαεννέα Il-78/78M το 2019,[16]με έδρα στο Όμπλαστ του Ριαζάν.[17][18][19]
Παλαιότεροι χρήστες Επεξεργασία
Οι αεροπορικές δυνάμες των ακόλουθων χωρών διέθεταν Il-78 στο παρελθόν, αλλά κανένα δεν παραμένει πλέον σε υπηρεσία.
- Το 2001 η Πολεμική Αεροπορία της Ανγκόλας παράγγειλε ένα αεροσκάφος από την Ουκρανία. Ο εξοπλισμός για τον εναέριο ανεφοδιασμό αφαιρέθηκε και το αεροσκάφος μετατράπηκε στο πρώτυπο του μεταγωγικού Il-76TD πριν παραδοθεί στην αφρικανική χώρα το 2003.[20][4] Το συγκεκριμένο αεροσκάφος διαλύθηκε για σκραπ το 2014.[4]
- Η Πολεμική Αεροπορία της Λιβύης αγόρασε ένα Il-78E το 1989. Το αεροσκάφος αυτό καταστράφηκε το 2015 σε επίθεση στο διεθνές αεροδρόμιο της Τρίπολης.[4]
- Τα αεροσκάφη της Σοβιετικής Πολεμικής Αεροπορίας μεταφέρθηκαν στην Ρωσική και την Ουκρανική Πολεμική Αεροπορία έπειτα από την διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης.[4]
- Η Ουκρανική Πολεμική Αεροπορία παρέλαβε 21 αεροσκάφη έπειτα από την διάλυση της ΕΣΣΔ. Ορισμένα εξ αυτών μετατράπηκαν σε μεταγωγικά, ενώ άλλα πωλήθηκαν σε άλλες χώρες όπως η Ινδία και το Πακιστάν.[20][21]
Δείτε επίσης Επεξεργασία
- Αεροσκάφη που σχετίζονται με την ανάπτυξη του Il-78
- Συγκρίσιμα αεροσκάφη
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ «Il-78 Production Numbers». AeroTransport Data Bank. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Νοεμβρίου 2002. Ανακτήθηκε στις 17 Μαΐου 2019.
- ↑ «Il-78 | OJSC "Ilyushin Aviation Complex"». Ilyushin.org. Ανακτήθηκε στις 4 Απριλίου 2022.
- ↑ «IL-78 Midas Air-to-Air Refuelling / Transport Aircraft». Airforce Technology. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Ιουλίου 2018. Ανακτήθηκε στις 27 Δεκεμβρίου 2018.
- ↑ 4,00 4,01 4,02 4,03 4,04 4,05 4,06 4,07 4,08 4,09 4,10 4,11 4,12 «[Actu] L'Ilyushin IL-78 Midas». Red Samovar. 18 Ιουνίου 2021.
- ↑ «ОАК-Транспортные самолеты - САМОЛЕТ ТОПЛИВОЗАПРАВЩИК Ил-78М-90». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Οκτωβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 2 Νοεμβρίου 2012.
- ↑ «Ил-78МКИ - ОАО "Ил"». ilyushin.org. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 Ιουλίου 2016. Ανακτήθηκε στις 2 Αυγούστου 2016.
- ↑ «Ил-78 - ОАО "Ил"». ilyushin.org. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 Ιουλίου 2016. Ανακτήθηκε στις 2 Αυγούστου 2016.
- ↑ Gordon, Yefim· Kommissarov, Dmitriy (2002). Ilyushin Il-76, Russia's Versatile Airlifter. Midland. ISBN 1-85780-106-7.
- ↑ «Первый модернизированный самолет-заправщик Ил-78М2». bmpd.livejournal.com. 25 Αυγούστου 2019. Ανακτήθηκε στις 25 Αυγούστου 2019.
- ↑ bmpd (30 Νοεμβρίου 2017). «V Ulyanovske vykachen pervy samolet-sapravshchik Il-78M-90A» В Ульяновске выкачен первый самолет-заправщик Ил-78М-90А [The first tanker aircraft Il-78M-90A was rolled out in Ulyanovsk]. bmpd. Ανακτήθηκε στις 4 Μαΐου 2023.
- ↑ Jennings, Gareth (January 26, 2018). «Russia marks maiden flight of Il-78M-90A tanker». Jane's Information Group. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις February 1, 2018. https://web.archive.org/web/20180201020921/http://www.janes.com/article/77387/russia-marks-maiden-flight-of-il-78m-90a-tanker. Ανακτήθηκε στις January 29, 2018. «The maiden flight of the new Ilyushin Il-78M-90A aerial refuelling tanker for the Russian Aerospace Forces (VKS) took place on 25 January. The 35-minute flight took place out of the Aviastar-SP production facility located in Ulyanovsk, approximately 600 km east of Moscow.»
- ↑ «Russian Defense Ministry Signs Contract to Get 10 Modern Tanker Planes - Deputy Minister».
- ↑ 13,0 13,1 Ansari, Usman (3 November 2008). «Pakistan Eyes Boost in Transport, Lift». Defense News. http://www.defensenews.com/story.php?i=3801474.[νεκρός σύνδεσμος]
- ↑ 14,0 14,1 «Pakistan Receiving IL-78 Refuelling aircraft». Defense Industry Daily. 2008-12-08. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2010-04-15. https://web.archive.org/web/20100415005353/http://www.defenseindustrydaily.com/Pakistan-Receiving-IL-78-Refueling-aircraft-05191/. Ανακτήθηκε στις 2009-07-24.
- ↑ «World Air Forces 2018». Flightglobal Insight. 2018. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Δεκεμβρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 16 Δεκεμβρίου 2018.
- ↑ «World Air Forces 2020». Flightglobal Insight. 2020. Ανακτήθηκε στις 23 Φεβρουαρίου 2020.
- ↑ «43rd Center for Combat Employment and Retraining of Personnel DA». ww2.dk. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Ιουλίου 2018. Ανακτήθηκε στις 28 Ιανουαρίου 2019.
- ↑ «43rd Center for Combat Application and Training of Aircrew for Long Range Aviation». vitalykuzmin.net. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Ιανουαρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 28 Ιανουαρίου 2019.
- ↑ «203rd Guards Orlovskiy Heavy Bomber Aviation Regiment». ww2.dk. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Οκτωβρίου 2018. Ανακτήθηκε στις 28 Ιανουαρίου 2019.
- ↑ 20,0 20,1 «Судьба украинских самолетов-заправщиков Ил-78». bmpd.livejournal.com. 3 Σεπτεμβρίου 2016. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 9 Νοεμβρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 28 Ιανουαρίου 2019.
- ↑ «Ил-78 на Украине». airwar.ru. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Ιανουαρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 28 Ιανουαρίου 2019.
Βιβλιογραφία Επεξεργασία
- Gordon, Yefim (2004). OKB Ilyushin: a history of the design bureau and its aircraft. Ian Allan. ISBN 1-85780-187-3.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία
Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Ilyushin Il-78 στο Wikimedia Commons
