La donna é mobile (= η γυναίκα είναι άστατη, ελληνική προφορά: Λα Ντόνα ε μόμπιλε ) είναι άρια από την όπερα Ριγκολέττο(1851) του Ιταλού συνθέτη Τζουζέπε Βέρντι. Την τραγουδά ο Δούκας της Μάντοβα (Τενόρος), ένας από τους χαρακτήρες του έργου. Η άρια τραγουδιέται στην αρχή της τρίτης πράξης. Ήταν ένα από τα πιο γνωστά τραγούδια όπερας εκείνη την εποχή. Τελικά η άρια αποδείχθηκε απίστευτα ρυθμική και λίγες μέρες μετά την πρεμιέρα της όπερας, την τραγουδούσαν οι Βενετοί γονδολιέρηδες.

O Τζουζέπε Βέρντι

Λιμπρέτο Επεξεργασία

Το λιμπρέτο της όπερας, γράφτηκε από τον Φραντσέσκο Μαρία Πιάβε, και εμφανίζονται παρακάτω τα πρωτότυπα λόγια της άριας:

Στίχοι με ελληνική μετάφραση Επεξεργασία

Λιμπρέτο Ελληνική μετάφραση
La donna è mobile

Qual piuma al vento,

muta d'accento

e di pensiero.

Sempre un amabile,

leggiadro viso,

in pianto o in riso,

è menzognero.

Refrain

La donna è mobil'.

Qual piuma al vento,

muta d'accento

e di pensier'!

È sempre misero

chi a lei s'affida,

chi le confida

mal cauto il cuore!

Pur mai non sentesi

felice appieno

chi su quel seno

non liba amore!

Refrain

La donna è mobil'

Qual piuma al vento,

muta d'accento

e di pensier'!

Η γυναίκα είναι άστατη

Σα φτερό στον άνεμο

Αλλάζει στην φωνή


και στη σκέψη


Πάντα ελκυστική,

Χαριτωμένο πρόσωπο,

Στο κλάμα ή στο γέλιο

είναι απατηλή


Η γυναίκα είναι άστατη

Σα φτερό στον άνεμο

Αλλάζει στην φωνή

και στη σκέψη

και στη σκέψη


και στη σκέψη


Είναι πάντα δυστυχής

Όποιος την εμπιστευτεί,

Όποιος της ανοιχτεί

απρόσεκτη η καρδιά του!


Όμως κανείς δεν αισθάνεται

Πλήρως ευτυχισμένος

Όποιος σ’ αυτό το μπούστο

Δεν έχει γευτεί έρωτα


Η γυναίκα είναι άστατη

Σα φτερό στον άνεμο

Αλλάζει στην φωνή

και στη σκέψη

και στη σκέψη

και στη σκέψη