Lancia
Η Lancia (προφέρεται: [ˈlantʃa]) είναι ιταλική αυτοκινητοβιομηχανία, που ανήκει στον όμιλο Stellantis (προηγουμένως στην Fiat Chrysler Automobiles, η οποία συνενώθηκε με τον όμιλο Groupe PSA σε αναλογία 50 / 50, δημιουργώντας την Stellantis). [1]
 | |
 | |
| Νομική μορφή | società per azioni |
|---|---|
| Κλάδος | Αυτοκινητοβιομηχανία |
| Ίδρυση | 1906 |
| Ιδρυτής | Βιντσέντζο Λάντσια |
| Έδρα | Τορίνο, Ιταλία, Ιταλία |
| Περιοχές δραστηρ. | Ιταλία |
| Προϊόντα | αυτοκίνητο |
| Ιδιοκτήτης | FCA Italy |
| Υπάλληλοι | 43.076 (2020) |
| Μητρική | Όμιλος Stellantis |
| Ιστότοπος | Επίσημος ιστότοπος |
| Μέσα κοινωνικής δικτύωσης | |
    | |
 Πολυμέσα | |
| δεδομένα () | |
Στο παρελθόν υπήρξε η επίσημη πολυτελής θυγατρική εταιρεία του ομίλου της Fiat.
Από το 2009 άρχισε συνεργασία και με την Chrysler, με την οποία μοιραζόταν τα μοντέλα της για λίγα χρόνια, με διαφορετικό μόνο το σήμα. Επί του παρόντος η εταιρεία δεν εξάγεται, καθώς τον Ιανουάριο του 2017 ανακοινώθηκε η τότε απόφαση της Fiat να περιορίσει την Lancia σε ένα μόνο μοντέλο, την Ypsilon, και αποκλειστικά στην αγορά της Ιταλίας, όπως και έγινε.
Ωστόσο, από τον Ιανουάριο του 2021 ανήκει στον πολυεθνικό όμιλο Stellantis που δημιουργήθηκε τότε, ο οποίος τον ίδιο μήνα ανακοίνωσε και αμέσως ξεκίνησε την εξέλιξη μιας νέας γενιάς μοντέλων για την εταιρεία, που θα κυκλοφορήσουν στην αγορά αρχίζοντας από το 2024. Το ίδιο έτος, η εταιρεία θα αρχίσει εκ νέου τις εξαγωγές σε άλλα κράτη της Ευρώπης.[2]
Ιστορία Επεξεργασία
Η Lancia ιδρύθηκε στις 29 Νοεμβρίου 1906 από τον Ιταλό μηχανικό και οδηγό Βιντσέντζο Λάντσια (Vincenzo Lancia), ενώ έγινε τμήμα του ομίλου της Fiat το 1969. [3]
Διαχρονικά, η Lancia έγινε γνωστή για πολλές καινοτομίες που αφορούν στον τομέα της αυτοκίνησης, συμπεριλαμβανομένου και του πρώτου κινητήρα διάταξης V6, στην Aurelia (Αουρέλια) του 1950, αλλά και προγενέστερες προσπάθειες για τη δημιουργία κινητήρων V8 και V12. Ήταν η πρώτη εταιρεία που δημιούργησε και προχώρησε στην παραγωγή κινητήρων V6 και V4.
Στην δεκαετία του 1980, η εταιρεία συνεργάστηκε με την αυτοκινητοβιομηχανία SAAB, με αποτέλεσμα τη διάθεση του μοντέλου της Lancia Delta στη Σουηδία με το σήμα της SAAB και την ονομασία Saab 600. Το 1984, η Lancia Thema δημιουργήθηκε σε κοινή πλατφόρμα με τα Saab 9000, Fiat Croma και Alfa Romeo 164. Παραδοσιακά, η εταιρεία διατηρούσε και φιλικές σχέσεις με την τότε ομόσταυλη Ferrari (που από το 1963 ανήκε επίσης στον όμιλο της Fiat, αλλά στις 3 Ιανουαρίου 2016 έγινε ανεξάρτητη). Ένα μοντέλο της Lancia, το Thema 8.32, κατασκευαζόταν με βενζινοκινητήρα 3.2 λίτρων V8 της Ferrari, στα πλαίσια αυτής της συνεργασίας. Τον Σεπτέμβριο του 1994 παρουσιάστηκε ο διάδοχος της Thema, το Kappa Sedan και Station Wagon, και ακολούθησε το Kappa Coupe στα τέλη του 1997.
Το 2009, μέσα στον Όμιλο Fiat, η Lancia συνενώθηκε με την Chrysler. Στα επόμενα λίγα χρόνια, όλα τα αυτοκίνητα Lancia και Chrysler διατέθηκαν στα δεξιοτίμονα κράτη (κυρίως στο Ηνωμένο Βασίλειο και στην Ιρλανδία, και σε περιορισμένα αντίτυπα στην Ιαπωνία) ως Chrysler και στα άλλα κράτη ως Lancia. Το 2011 παρουσιάστηκε η νέα παλέτα των μοντέλων της. Στα υπάρχοντα Lancia Musa και Lancia Delta, προστέθηκαν η νέα γενιά του Lancia Ypsilon και τα Thema, Voyager και Flavia Cabriolet.
Ωστόσο, η συγχώνευση αυτή εισέπραξε άκρως αρνητικά έως και καταστροφικά σχόλια από τον Τύπο και το κοινό, διότι όλα τα μοντέλα της Lancia έγιναν τότε rebadged μοντέλα της Chrysler, χωρίς να υπάρξει σχεδόν καμία διαφοροποίηση, έστω και στην αισθητική τους, από τα αντίστοιχα της Chrysler και η αγορά αντέδρασε με φρίκη. Συνέπεια αυτής της τακτικής και των συνεπακόλουθων σχολίων, ήταν μια τεράστια πτώση των πωλήσεων το 2013, με την συνολική παραγωγή της εταιρείας, κατά συνέπεια, να πέφτει από τα 100.007 αντίτυπα το 2011 και τα 98.733 το 2012, στα 71.223 το 2013, όταν η παραγωγή το έτος 1990 είχε φτάσει τα 300.087 αντίτυπα. Ως αποτέλεσμα, τον Ιανουάριο του 2014 ανακοινώθηκε η οριστική απόφαση της Fiat να μειώσει σταδιακά την παραγωγή της Lancia. Το μοναδικό μοντέλο που της έχει απομείνει, είναι η Ypsilon, που τώρα μάλιστα διατίθεται αποκλειστικά στην αγορά της Ιταλίας.[4] Μάλιστα το 2018 η ετήσια παραγωγή της εταιρείας έπεσε στα μόλις 48.555 αντίτυπα.
Η κατάσταση, ωστόσο, πρόσφατα αντιστράφηκε, καθώς από τον Ιανουάριο του 2021, η Lancia ανήκει στον νέο όμιλο Stellantis, ο οποίος τον ίδιο μήνα ανακοίνωσε ότι θα εξελίξει μια νέα γενιά μοντέλων για την εταιρεία. Ήδη από τις αρχές Φεβρουαρίου του 2021 ξεκίνησε την κοινή ανάπτυξη των μοντέλων της Alfa Romeo, της DS Automobiles και της Lancia, που θα φτάσουν στην αγορά το 2024, με την Stellantis να χαρακτηρίζει τα τρία αυτά brands ως premium εταιρείες. Από το ίδιο έτος, όπως ανακοίνωσε ο Διευθύνων Σύμβουλος της Lancia, Luca Napolitano, στις αρχές Νοεμβρίου 2021, η εταιρεία θα ξεκινήσει να πουλάει εκ νέου αυτοκίνητα και σε άλλες αγορές της Ευρώπης.
Επί του παρόντος, η Lancia ετοιμάζει 3 εντελώς νέα μοντέλα, τη νέα Ypsilon, τη νέα Delta και ένα συμπαγές crossover. Η νέα Ypsilon θα κυκλοφορήσει το 2024, θα βασίζεται σε μια πλατφόρμα της Stellantis και θα είναι το τελευταίο μοντέλο της Lancia που θα προσφέρεται (μόνο τα πρώτα χρόνια παραγωγής του) με μηχανή εσωτερικής καύσης. Η νέα Delta και το crossover θα είναι αμιγώς ηλεκτρικά και θα κυκλοφορήσουν το 2026. Η ιταλική αυτοκινητοβιομηχανία έχει ανακοινώσει ότι από το 2026 θα πουλά μόνο αμιγώς ηλεκτρικά οχήματα και θα απευθύνεται σε πελάτες με υψηλότερο μέσο όρο ηλικίας.
Χαρακτηριστικά Επεξεργασία
Μέχρι τη δεκαετία του 1960 και ειδικά στην μεσοπολεμική περίοδο, τα αυτοκίνητα της Lancia οδηγήθηκαν από αρκετούς διάσημους. Ιδίως το Lancia Aurelia B24 Spider και το Lancia Stratos αποτελούν δυο από τα ακριβότερα συλλεκτικά αυτοκίνητα σήμερα.
Από πλευράς αριθμού νικών στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Ράλλυ, η Lancia παραμένει η εταιρεία με τις περισσότερες και μάλιστα παρά το γεγονός ότι μετά το 1992, τη χρονιά του τελευταίου τίτλου της στο παγκόσμιο πρωτάθλημα κατασκευαστών, δεν έχει συμμετάσχει από τότε. Το αποκορύφωμα των επιτυχιών της σημειώθηκε κυρίως στη δεκαετία του 1980 και στις αρχές της δεκαετίας του 1990, με την ιστορική Lancia Delta πρώτης γενιάς του 1979 - 1993, η οποία μάλιστα κατέκτησε 6 συνεχόμενα πρωταθλήματα, στο διάστημα μεταξύ του 1987 και του 1992.
Γενικότερα στο παρελθόν, η Lancia είχε εμφανείς σπορ προσανατολισμούς και αυτό δημιουργούσε, στον Όμιλο Fiat, εσωτερικό ανταγωνισμό με την επίσης σπορ αδελφή της Alfa Romeo. Από το 1992 - 1993, η μητρική Fiat επαναπροσδιόρισε το ρόλο της Lancia μέσα στον Όμιλο Fiat. Αποφάσισε τότε ότι η Lancia θα διαθέτει μια παλέτα από μοντέλα που το κύριο χαρακτηριστικό τους θα είναι η πολυτέλεια, η κομψότητα και η άνεση, ενώ παράλληλα δεν θα υστερούν σε επιδόσεις.
Παραδοσιακά, ένα από τα βασικά χαρακτηριστικά της εταιρείας είναι η χρήση ελληνικών λέξεων και γραμμάτων της ελληνικής αλφαβήτου για την ονομασία των μοντέλων της, όπως για παράδειγμα η Lancia Ypsilon (από το ελληνικό γράμμα ύψιλον) και η Lancia Thesis (από την ελληνική λέξη «θέσις»). Όμως, το μόνο γράμμα που δεν χρησιμοποιεί η εταιρεία είναι το «Άλφα», για να μην συγχέεται με την αδερφή εταιρεία Alfa Romeo.
Αγορές εξωτερικού Επεξεργασία
Στη δεκαετία του 1970, η Lancia υπέφερε από προβλήματα που έπλητταν το κύρος και την αξιοπιστία της, κυρίως λόγω της τάσης σύντομης εμφάνισης σκουριάς στη Lancia Beta, ένα ζήτημα που είχε λάβει έντονα αρνητική δημοσιότητα και ιδίως στο Ηνωμένο Βασίλειο, όπου το ζήτημα έλαβε μεγάλη δημοσιότητα από το 1980 (με αφορμή ένα σχετικό δημοσίευμα της Daily Mirror) και μετά. Μάλιστα είχε κυκλοφορήσει τότε σε αρκετές χώρες μια έντονη φήμη ότι αυτό συνέβη λόγω χρήσης, από την μητρική Fiat, χαμηλότερης ποιότητας ατσαλιού από τη Ρωσία, επειδή ήταν φθηνότερο, που υποτίθεται ότι τους προσέφερε τότε σε χαμηλή τιμή η Ρωσία ως αντάλλαγμα για την κοινοπραξία της Fiat που οδήγησε στην ίδρυση της AvtoVAZ / Lada. Ωστόσο, δεν αποδείχτηκε ποτέ ιστορικά ότι συνέβη κάτι τέτοιο.
Η εταιρεία σταμάτησε να παράγει δεξιοτίμονες εκδοχές των μοντέλων της το 1994, όταν και αποσύρθηκε από τη βρετανική αγορά (λόγω της μεγάλης ζημιάς στο πρεστίζ της και της πτώσης των πωλήσεων, που μετά προκάλεσαν μια μεγάλη τιμολογιακή απαξίωση των μοντέλων της ως μεταχειρισμένα, με αποτέλεσμα να γίνουν αντιεμπορικά και ως καινούρια) και γενικότερα από όλα τα δεξιοτίμονα κράτη τον Φεβρουάριο του 1994.
Ειδικότερα στις Ηνωμένες Πολιτείες, τα οχήματα της εταιρείας ήταν διαθέσιμα μέχρι τη δεκαετία του 1960, ως μοντέλα πολυτελείας, καθώς και από το 1975 έως το 1984, όταν και διακόπηκαν οριστικά. Από τα τέλη του 2011 και για λίγα χρόνια, τα αυτοκίνητά της διατέθηκαν στο Ηνωμένο Βασίλειο (έως το 2017), στην Ιρλανδία (έως το 2017) και στην Ιαπωνία (σε περιορισμένα αντίτυπα και έως το 2014) με το σήμα της Chrysler.
Για την Ελλάδα στη δεκαετία του 1980, κατασκεύαζε αποκλειστικά και έναν βενζινοκινητήρα 1.100 κυβικών εκατοστών, για ευνοϊκότερη φορολογική αντιμετώπιση.
Ιστορικά μοντέλα Επεξεργασία
- Lancia Fulvia (1963 - 1976)
- Lancia Beta (1972 - 1984)
- Lancia Delta (1979 - 1994), (1993 - 1999), (2008 - 2014)
- Lancia Thema (1984 - 1994)
- Lancia Kappa (1994 - 2000)
- Lancia Thesis (2002 - 2009)
- Thema, (2011 - 2014). Τα 4 τελευταία μοντέλα ήταν οι «ναυαρχίδες» της εταιρείας και ανήκαν στην κατηγορία των μεσαίων πολυτελών αυτοκινήτων.
- Lancia Lybra (1999 - 2005), ο πρώτος εκπρόσωπός της που προσδιόριζε τον νέο ρόλο της εταιρείας μέσα στον όμιλο.
- Lancia Phedra (2002 - 2011), μεγάλο πολυμορφικό
- Musa (2004 - 2012), μικρό πολυμορφικό
- Voyager, (2011 - 2015) μεγάλο πολυμορφικό
- Flavia (2012 - 2013), μεσαίο καμπριολέ
Σημερινά μοντέλα Επεξεργασία
Επί του παρόντος, η Lancia παράγει μόνο το εξής μοντέλο:
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ «Stellantis».
- ↑ «Official Lancia Link».
- ↑ «Heritage».
- ↑ «Lancia Ypsilon, το τέλος είναι κοντά». Αutoblog.gr. 20 Αυγούστου 2016. Ανακτήθηκε στις 30 Δεκεμβρίου 2016.
Βιβλιογραφία Επεξεργασία
- Cole, Lance (2017). «Chapter 2: Lancia Lamentation». The Classic Car Adventure: Driving Through History on the Road to Nostalgia. Barnsley, England: Pen & Sword. ISBN 9781473896413.
- Jonassen, Niels (2007). «Lancia Aurelia in Detail: GT, Spyder & Saloon». Goodreads (Herridge & Sons). ISBN 978-0954998141.
- Fred Steininger: Lancia. 100 Jahre Automobilgeschichte, Podszun, Brilon 2008, ISBN 978-3-86133-420-0.
- Lancia. Motorbuch Verlag, Stuttgart 1992, ISBN 3-613-01503-X.
- Lancia Personenwagen nach 1945. Typenkompass. Motorbuch Verlag, Stuttgart 2006, ISBN 3-613-02593-0.
- Un secolo di auto italiana. Lancia. Tutti i modelli del Novecento. Quattroruote ruoteclassiche, Milan, Editoriale Domus Libri, 2012, 597 p., broché, ISBN 978-88-7212-742-1.
- Buckley, Martin; Rees, Chris (1998). World Encyclopedia of Cars. Londres, Inglaterra: Anness Publishing. ISBN 1-84038-083-7.