Άγιος Ανδρέας Πάρου

οικισμός της Ελλάδας

Συντεταγμένες: 37°06′27″N 25°12′54″E / 37.10750°N 25.21500°E / 37.10750; 25.21500

Για άλλες χρήσεις, δείτε: Άγιος Ανδρέας (αποσαφήνιση).

Ο Άγιος Ανδρέας είναι οικισμός της Πάρου. Υπάγεται διοικητικά στη δημοτική κοινότητα Ναούσης, του δήμου Πάρου, της περιφερειακής ενότητας Πάρου, στην περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου, σύμφωνα με το πρόγραμμα Καλλικράτης. [2][3]

Άγιος Ανδρέας
Άγιος Ανδρέας is located in Greece
Άγιος Ανδρέας
Άγιος Ανδρέας
Διοίκηση
ΧώραΕλλάδα[1]
ΠεριφέρειαΝοτίου Αιγαίου
Περιφερειακή ΕνότηταΠάρου
ΔήμοςΠάρου
Δημοτική ΚοινότηταΝαούσης
Γεωγραφία
Γεωγραφικό διαμέρισμαΝησιά Αιγαίου
ΝομόςΚυκλάδων
Υψόμετρο50
Πληθυσμός
Μόνιμος43
Έτος απογραφής2021
Πληροφορίες
Ταχ. κώδικας84 401

Πριν το σχέδιο Καποδίστριας και το πρόγραμμα Καλλικράτης, ανήκε στην επαρχία Πάρου του νομού Κυκλάδων, στο γεωγραφικό διαμέρισμα Νήσων Αιγαίου. [4]

Γεωγραφία Επεξεργασία

Ο Άγιος Ανδρέας είναι πεδινός οικισμός στο βόρειο τμήμα του νησιού, λίγο πριν τη Νάουσα, σε μέσο σταθμικό υψόμετρο 50. Απέχει 7 χλμ. περίπου ΒΑ. της Παροικιάς. [4][5][6][7]

Πληθυσμός Επεξεργασία

Μόνιμος [2]
Έτος Πληθυσμός
1991 39
2001 53
2011 47
Πραγματικός (de facto) [6][7][2]
Έτος Πληθυσμός
1981 42
1991 41
2001 52
2011 47

Διοικητικές μεταβολές μέχρι τον «Καλλικράτη» Επεξεργασία

Ο οικισμός αναγνωρίστηκε το 1981 και προσαρτήθηκε στην κοινότητα Ναούσης

  • Με το ΦΕΚ 244Α - 04/12/1997 αποσπάστηκε από την κοινότητα Ναούσης και προσαρτήθηκε στον δήμο Πάρου

(Πηγή: [3])

Αξιοθέατα Επεξεργασία

  • Το ιδιόκτητο Μοναστήρι του Αγίου Ανδρέα, στο νότιο τμήμα του οικισμού, με θέα στον όρμο της Νάουσας. Χρονολογείται από το 1648 και είναι χαρακτηριστικό δείγμα της κυκλαδίτικης οχυρωματικής αρχιτεκτονικής. Το καθολικό είναι εγγεγραμμένος σταυροειδής με τρούλο. Διαθέτει ξυλόγλυπτο, επίχρυσο τέμπλο του 17ου αιώνα, δεσποτικό θρόνο, ανάγλυφο όνο (στην πρόσοψη) και κτητορικούς τάφους του 1781. Τα κελιά έχουν διαμορφωθεί σε ένα είδος λαϊκού μουσείου, όπου παρουσιάζονται σκηνές και αντικείμενα της καθημερινότητας των κατοίκων της Πάρου των περασμένων εποχών. Στις αρχές του 19ου αι., το μοναστήρι ανήκε στον καπετάν Λουκά Σφαέλο ενώ σήμερα αποτελεί ιδιοκτησία της οικογένειας Ζουμή από το χωριό Λεύκες. Η εκκλησία εορτάζει στις 30 Νοεμβρίου. [5][8][9]

Παραπομπές Επεξεργασία

Πηγές Επεξεργασία

  • Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Λαρούς Μπριτάνικα, 2006 (ΠΛΜ)
  • Εγκυκλοπαίδεια Δομή, 2002-4
  • Οργανισμός εκδόσεων «Ελλάδα», χάρτες (Βαρελάς)
  • Περιοδικό «Διακοπές», εκδ. Δ.Ο.Λ., 2010
  • Χάρτες «ROAD» (Πάρος 1:50.000)

Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία