Άγιος Πέτρος του Άργους
Ο Επίσκοπος Άργους Άγιος Πέτρος είναι πολιούχος της πόλης του Άργους και η μνήμη του τιμάται στις 3 Μαΐου. Την μέρα αυτή εορτάζουν: Πέτρος - Πετρούλα.
| Όσιος Πέτρος ο Θαυματουργός | |
|---|---|
 | |
| Θαυματουργός | |
| Γέννηση | 852 Κωνσταντινούπολη |
| Κοίμηση | 922 [1] Άργος |
| Τιμάται από | Ορθόδοξη Εκκλησία |
| Μείζον ιερό | Άγιος Πέτρος Άργους |
| Εορτασμός | 3 Μαΐου (Ορθόδοξη Εκκλησία) |
| Σύμβολα | άμφια επισκόπου με ωμοφόριο, ευαγγέλιο, δεξί χέρι σε ευλογία |
| Πολιούχος | Άργος |
| δεδομένα () | |
Γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη από εύπορη οικογένεια, η οποία διακρινόταν για την ευσέβεια και φιλανθρωπία της. Στην οικογένεια ήταν πέντε αδέρφια, τα οποία είχαν ασπαστεί τον χριστιανισμό και μαζί με τους γονείς βοηθούσαν τους απόρους. Από αυτούς, ο Πέτρος επέλεξε να ακολουθήσει το μοναχικό σχήμα.[2]
Ο τότε Πατριάρχης Νικόλαος Α΄ ο Μυστικός εκτιμώντας τα προσόντα και την αρετή του μοναχού Πέτρου, θέλησε να τον χειροτονήσει επίσκοπο Κορίνθου. Ο Πέτρος όμως αρνήθηκε με αποτέλεσμα να χειροτονηθεί μητροπολίτης ο αδερφός του ο Παύλος. Κατα τη διάρκεια της θητείας του μόνασε σε μοναστήρι της επικράτειας του αδερφού του. Μετά τον θάνατο του τελευταίου τον διαδέχθηκε στον επισκοπικό θρόνο. Από τη θέση αυτή έκανε μεγάλες αγαθοεργίες καθώς και πολλά θαύματα.[3]
Το 920 μ.χ. μετέβη στην Κωνσταντινούπολη, για να λάβει μέρος σε σύνοδο που είχε συγκαλέσει ο Πατριάρχης Νικόλαος επί αυτοκράτορος Κωνσταντίνου Πορφυρογεννήτου.[4]
Πέθανε στο Άργος σε ηλικία 70 ετών και τάφηκε στον Ιερό Ναό της Κοιμήσεως της Θεοτόκου. Το λείψανό του όμως κλάπηκε από τον Λατίνο επίσκοπο Σιγούντο Νάνι το 1421 και μεταφέρθηκε αρχικά στο Ναύπλιο και στη συνέχεια στο εξωτερικό. Επι αρχιερατείας του Μητροπολίτου Ιακώβου Β΄ επεστράφησαν τα λείψανα του Αγίου Πέτρο στο Άργος. Στην μνήμη του Αγίου Πέτρου κατασκευάστηκε καθεδρικός ναός στην πόλη του Άργους που θεμελιώθηκε το 1859 επι Επισκόπου Γεράσιμου Παγώνη και εγκαινιάστηκε στις 18 Απριλίου 1865.[3][5]
Η Ορθόδοξη Εκκλησία τον θεωρεί άγιο και εορτάζει την μνήμη του 3 Μαΐου εκάστου έτους.[6]
Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ «Άγιος Πέτρος Επίσκοπος Άργους – Σημειοφόρος και Θαυματουργός (852 – 922)». ΚΑΘΕΔΡΙΚΟΣ ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΑΓΙΟΥ ΠΕΤΡΟΥ ΑΡΓΟΥΣ. 21 Αυγούστου 2009. Ανακτήθηκε στις 30 Ιανουαρίου 2023.
- ↑ Νικόδημος Αγιορείτης, Συναξαριστής των δώδεκα μηνών του ενιαυτού, τόμ. Β', Αθήνησι 1868, σελ. 127Β.
- ↑ 3,0 3,1 «Ορθόδοξος Συναξαριστής :: Άγιος Πέτρος ο Θαυματουργός Αρχιεπίσκοπος Άργους και Ναυπλίου». www.saint.gr. Ανακτήθηκε στις 22 Ιανουαρίου 2020.
- ↑ "Πέτρος Επίσκοπος Άργους", εγκυκλοπαίδεια Δομή Gold
- ↑ Πατήρ Γεώργιος Σελλής, «Άγιος Πέτρος Επίσκοπος Άργους Σημειοφόρος και Θαυματουργός», Έκδοσις Καθεδρικού Ιερού Ναού Αγίου Πέτρου, Άργος 2008
- ↑ «Αγιος Πέτρος αρχιεπ. Αργους και Ναυλπίου, ο θαυματουργός Ηχ. Συν». Κοινωνία Ορθοδοξίας. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 Σεπτεμβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 22 Ιανουαρίου 2020.
Βιβλιογραφία Επεξεργασία
- P. Enrico Rickenbach, Storia e scritti di S. Pietro d΄ Argo, Roma, Tipografia del cav. V. Salviucci (1899)
- Αρχιεπίσκοπος Αργολίδος Δανιήλ, Πετρούλιας (1870)
- Χρήστος Παπαοικονόμος, Ο πολιούχος του Άργους, Άγιος Πέτρος επίσκοπος Άργους ο Θαυματουργός, Αθήνα 1908, τυπογραφείο Βλαστού
- Κωνσταντίνος Κυριακόπουλος, Αγίου Πέτρου επισκόπου Άργους, Βίος και Λόγοι, Εκδόσεις Ιεράς Μητροπόλεως Αργολίδος (1976)