Ο Άλαν Γκαρσία Πέρες (Alan Gabriel Ludwig García Pérez, 23 Μαΐου 1949- 17 Απριλίου 2019) ήταν Περουβιανός νομικός, κοινωνιολόγος και πολιτικός, ο οποίος ήταν Πρόεδρος του Περού από το 1985 έως το 1990 και ξανά από το 2006 έως το 2011. Ήταν ο ηγέτης του περουβιανού κόμματος ΑΠΡΑ (APRA, Alianza Popular Revolucionaria Americana) και το μοναδικό μέλος του συγκεκριμένου κόμματος που έχει υπηρετήσει ως Πρόεδρος του Περού.

Άλαν Γκαρσία
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Alan García (Ισπανικά)
Γέννηση23  Μαΐου 1949[1][2][3]
Λίμα
Θάνατος17  Απριλίου 2019[4][5][6]
Λίμα[7]
Αιτία θανάτουπυροβολισμός στο κεφάλι
Συνθήκες θανάτουαυτοκτονία
ΚατοικίαΛίμα
Χώρα πολιτογράφησηςΠερού[8][9]
Ύψος190 cm (2015) Edit this on Wikidata
Εκπαίδευση και γλώσσες
Μητρική γλώσσαΙσπανικά
Ομιλούμενες γλώσσεςΙσπανικά[10][11]
ΣπουδέςΠανεπιστήμιο Κομπλουτένσε της Μαδρίτης
Ποντιφικό Καθολικό Πανεπιστήμιο του Περού
Πανεπιστήμιο Παντεόν-Σορμπόν[12]
Πανεπιστήμιο της Νέας Σορβόνης
Εθνικό Πανεπιστήμιο του Σαν Μάρκος
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταπολιτικός[13][14]
δικηγόρος
συγγραφέας[15]
νομικός[16]
κοινωνιολόγος[16]
Πολιτική τοποθέτηση
Πολιτικό κόμμα/ΚίνημαAmerican Popular Revolutionary Alliance.
Οικογένεια
ΣύζυγοςΠιλάρ Νόρες ντε Γκαρσία (1978–2010)
Carla Buscaglia Castellano
ΤέκναCarla García Buscaglia
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΑξίωμαΠρόεδρος του Περού (1985–1990)
Πρόεδρος του Περού (2006–2011)
μέλος της Βουλής των Αντιπροσώπων του Περού (1980–1985, Lima electoral district)[17]
Βραβεύσειςκολάρο του Τάγματος της Ισαβέλλας της Καθολικής (24  Οκτωβρίου 2008)[18][19]
Τάξη της Αξίας της Δημοκρατίας της Ουγγαρίας
Order of the Liberator General San Martín
Υπογραφή
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Η πρώτη του προεδρική θητεία σημαδεύτηκε από εκτενή οικονομική κρίση, κοινωνική αναταραχή και βία. Ήταν υποψήφιος και στις προεδρικές εκλογές του 2001, τις οποίες έχασε στον β' γύρο από τον Αλεχάντρο Τολέδο (Alejandro Toledo). [20] Το 2006 εκλέχθηκε στην προεδρία για δεύτερη θητεία. Κατά την δεύτερη θητεία του Γκαρσία, λόγω της παγκόσμιας αύξησης της τιμής των μετάλλων, το Περού είχε σταθερή οικονομία, ωστόσο, κατά τη θητεία του υπήρξαν αυξημένες κοινωνικές διαμάχες σχετικά με τα δικαιώματα των ιθαγενών και τη διαφθορά.[21]

Στις 17 Απριλίου 2019 ο Γκαρσία αυτοπυροβολήθηκε καθώς αστυνομικοί ήταν έτοιμοι να τον συλλάβουν σχετικά με το σκάνδαλο Odebrecht, και πέθανε λίγες ώρες μετά.[22]

Πρώτα χρόνια Επεξεργασία

Γεννήθηκε στη Λίμα στις 23 Μαΐου του 1949. Είναι γόνος μιας οικογένειας της μεσαίας τάξης η οποία είχε στενές σχέσεις με το APRA. Ο πατέρας του, ο Κάρλος Γκαρσία Ρονσέρος (Carlos García Ronceros) ήταν ο γραμματέας του APRA κατά τη κυβέρνηση του Μανουέλ Οδρία (Manuel A. Odría) ο οποίος είχε κηρύξει το κόμμα παράνομα. Λόγω της έντονης πολιτικής δραστηριότητάς του, ο πατέρας του συνελήφθη και φυλακίστηκε, απομακρύνοντάς τον από την οικογένειά του. Μητέρα του ήταν η Νίθα Πέρες Ρόχας.

Ο Γκαρσία σπούδασε στο κολέγιο του Μπαρράνκο (Colegio Nacional José María Eguren) και έκανε πανεπιστημιακές σπουδές στο Καθολικό Πανεπιστήμιο του Περού (Pontificia Universidad Católica). Απέκτησε πτυχίο Νομικής από το Εθνικό Πανεπιστήμιο του Σαν Μάρκος το 1971. Στη συνέχεια εγκαταστάθηκε στην Ευρώπη για σπουδές, αρχικά στο πανεπιστήμιο Universidad Complutense της Μαδρίτης (συνταγματικό δίκαιο και ντοκτορά στις πολιτικές επιστήμες) και το 1873 στο πανεπιστήμιο του Παρισιού , από όπου απέκτησε πτυχίο στην κοινωνιολογία. Έζησε στο Παρίσι ως το 1978, οπότε επέστρεψε στη χώρα του όταν πια είχε επιτραπεί η ίδρυση πολιτικών κομμάτων.

Προσωπική ζωή Επεξεργασία

Ήταν παντρεμένος με την Πιλάρ Νόρες (Pilar Nores), από την Αργεντινή. Είχε 6 παιδιά: ένα κορίτσι από τον πρώτο του γάμο, 3 κορίτσια και 1 αγόρι από το γάμο του με την Πιλάρ και ένα ακόμα αγόρι από τη σχέση του με την Ελίζαμπεθ Τσίσμαν.

Πρώτη προεδρική θητεία Επεξεργασία

Στις 14 Απριλίου του 1985 αναδείχθηκε νικητής του πρώτου γύρου των προεδρικών εκλογών με 45% των ψήφων. Καθώς ήταν κάτω από το απαιτούμενο ποσοστό του 50%, θα αναμετρούνταν στο δεύτερο γύρο με τον Αλφόνσο Μπαρράντες της Ενωμένης Αριστεράς. Ωστόσο ο τελευταίος αποσύρθηκε από το δεύτερο γύρο και νικητής των εκλογών ανακηρύχθηκε την 1η Ιουνίου ο Γκαρσία. Ορκίστηκε και ανέλαβε επίσημα καθήκοντα στις 28 Ιουλίου του 1985.

Παρά την αρχική του δημοφιλία, η πρώτη θητεία στην προεδρία του Γκαρσία χαρακτηρίστηκε από τον υπερπληθωρισμό, ο οποίος έφτασε το 7.649% το 1990 και είχε αποτέλεσμα την αντικατάσταση του νομίσματος σολ από το Ίντι στα μέσα του 1985 και μετά την αντικατάσταση του ίντι από το Νέο Σολ τον Ιούλιο του 1991. Επιπλέον, στη διάρκεια της προεδρίας του, το κατά κεφαλήν ετήσιο εισόδημα των Περουβιανών μειώθηκε στα 720 δολάρια και το ΑΕΠ παρουσίασε πτώση κατά 20%. Σύμφωνα με έρευνες του ΟΗΕ και άλλων οργανισμών[23] το 41,6% των Περουβιανών ζούσε στη φτώχεια κατά την έναρξη της προεδρίας του Γκαρσία. Στη διάρκεια της προεδρίας του το ποσοστό αυτό αυξήθηκε κατά 13% (στο 55%) το 1991.

Η οικονομική κρίση επιδείνωσε τις κοινωνικές εντάσεις και προκάλεσε την αύξηση της βίας με πρωταγωνιστή το αντάρτικο κίνημα Φωτεινό Μονοπάτι. Η κυβέρνηση Γκαρσία επεδίωξε στρατιωτική λύση στο θέμα της τρομοκρατίας χωρίς όμως αποτέλεσμα. Την περίοδο εκείνη έλαβαν χώρα εκτελέσεις από το στρατό, όπως των 47 καμπεσίνος το 1985 και 30 ατόμων το 1988, αλλά και οι συνοπτικές εκτελέσεις 200 και πλέον κρατουμένων στη διάρκεια εξέγερσης σε φυλακές της χώρας το 1986. Σύμφωνα με επίσημη έρευνα, υπολογίζεται ότι στη διάρκεια της προεδρίας του Γκαρσία γύρω στα 1.600 άτομα εξαφανίστηκαν με βίαιο τρόπο. Ο ρόλος του Γκαρσία δεν έχει εξακριβωθεί. Σύμφωνα με αμερικανική έκθεση του 1987, το κόμμα του Γκαρσία APRA στρατολογούσαν μια παραστρατιωτική οργάνωση, που συνδέεται με εκτελέσεις.[24] Η έκθεση αποσαφήνισε σύμφωνα με κάποιους ότι ο Γκαρσία έδινε τις διαταγές για τις εκτελέσεις.[24] Η πρώτη θητεία του έληξε στις 28 Ιουλίου του 1990.

Μετά την πρώτη προεδρία Επεξεργασία

Το 1992 ο Γκαρσία εξορίστηκε στην Κολομβία και έπειτα στη Γαλλία μετά το αυτο-πραξικόπημα του Αλμπέρτο Φουχιμόρι. Ο πρώην πρόεδρος κατηγορήθηκε για διαφθορά, κατηγορία που κατέρρευσε με απόφαση δικαστηρίου.[25] Επέστρεψε στο Περού το 2001 μετά την παραίτηση του Φουχιμόρι. Διεκδίκησε ξανά το προεδρικό αξίωμα και στον πρώτο γύρο ήταν 2ος πίσω από τον Αλεχάντρο Τολέδο. Ο τελευταίος κέρδισε το δεύτερο και τελικό γύρο με τον Γκαρσία να τον πλησιάζει με το οριακό 48%. Στη συνέχεια έγινε αρχηγός της Αντιπολίτευσης.

Το 2006 διεκδίκησε ξανά το αξίωμα του προέδρου και στον πρώτο γύρο ήρθε 2ος με 24,32% πίσω από τον Ογιάντα Ουμάλα που πήρε 30,62% των ψήφων. Λίγο πριν διεξαχθεί ο δεύτερος γύρος, ο Γκαρσία ενεπλάκη σε διαμάχη με τον πρόεδρο της Βενεζουέλας, Ούγο Τσάβες.[26]

Στις 31 Μαΐου του 2006, μερικές ημέρες πριν τη διεξαγωγή του δευτέρου γύρου των εκλογών, π οικονομικός σύμβουλος του Γκαρσία δήλωσε στα ΜΜΕ ότι αν ο Γκαρσία κέρδιζε το δεύτερ γύρο, η κυβέρνησή του θα ανανέωνε το πακέτο οικονομικής βοήθειας από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, ύψους 422 εκατομμυρίων δολαρίων.[27] Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο απάντησε θετικά.[28]

Δεύτερη θητεία στην προεδρία Επεξεργασία

Ο Γκαρσία κέρδισε το δεύτερο γύρο των εκλογών σχεδόν με 53% στις 4 Ιουνίου και ορκίστηκε πρόεδρος στις 28 Ιουλίου του 2006.[29] Ταυτόχρονα, το κόμμα APRA με 36 έδρες κατέστη ο δεύτερος μεγαλύτερος συνασπισμός στο 120μελές Κογκρέσο. Το κόμμα Ένωση για το Περού του Ουμάλα κατέλαβε 45 έδρες και την πρωτιά.[30]

Τον Ιούλιο του 2006 διόρισε υπουργό Οικονομικών το Λουίς Καρράνσα[31] Πρωθυπουργός διορίστηκε ο Χόρχε ντελ Καστίγιο.[32]

Τον Οκτώβριο του 2006 ο Γκαρσία παραδέχθηκε δημοσίως ότι έχει ένα εξώγαμο τέκνο από μία σχέση που είχε όταν ήταν διαζευγμένος από την πρώτη του γυναίκα, το 2004-2005.[33]

Στις 11 Ιανουαρίου του 2007 απορρίφθηκε από το Κογκρέσο η πρότασή του να επιβληθεί η θανατική ποινή στους αιχμαλώτους αντάρτες της οργάνωσης Φωτεινό Μονοπάτι, με ψήφους 49 έναντι 26. Υποστηρικτές της πρότασης έκαναν πορεία στη Λίμα, κρατώντας φωτογραφίες με τα θύματα των επιθέσεων που διέπραξαν οι αντάρτες.[34]

Στον τομέα των εξωτερικών σχέσεων, ο νέος πρόεδρος κινήθηκε προς την εξομάλυνση των σχέσεων με τη Βενεζουέλα. Ο ηγέτης της τελευταίας, Τσάβες, απαίτησε τη συγνώμη του Γκαρσία[35]. Ο Γκαρσία αρνήθηκε να ζητήσει συγνώμη[36] και τελικά η διαμάχη τους τερματίστηκε σε σύνοδο κορυφής της Νοτιαμερικανικής Κοινότητας.[37][38][39]

Παράλληλα εξομάλυνε τις σχέσεις με τη Χιλή και υπέγραψε εμπορικές συμφωνίες με τη χώρα.[40]

Στις 9 Νοεμβρίου του 2006 η κυβέρνηση του Περού υπέγραψε 12 εμπορικές συμφωνίες με τη Βραζιλία.[41][42]

Το 2009 η κυβέρνησή του αντιμετώπισε την χειρότερη κρίση από τότε που ο Γκαρσία έγινε πρόεδρος, σχετικά με την εκμετάλλευση πετρελαίου στην περουβιανή ζούγκλα.

Μετά την προεδρία Επεξεργασία

Μετά την λήξη της θητείας του, η δημοτικότητά του ποτέ δεν ανακάμψε, με τους κριτικούς να περιγράφουν συχνά τις πράξεις του Προέδρου ως παρορμητικές.[43]

Ο Γκαρσία έτρεξε για τρίτη θητεία ως πρόεδρος στις γενικές εκλογές στο Περού το 2016 στο πλαίσιο του Συνασπισμού της Λαϊκής Συμμαχίας. Οι δημοσκοπήσεις του πρώτου γύρου των εκλογών έδωσαν στον Γκαρσία 5,83% της λαϊκής ψήφου, εμποδίζοντας τον να συμμετάσχει στις εκλογές.[44] Τελικά στην Προεδρία εξελέγη ο Πέδρο Πάμπλο Κουτσίνσκι.[45]

Σκάνδαλο Odebrecht και αυτοκτονία Επεξεργασία

Το όνομά του ενεπλάκη σε διεθνές σκάνδαλο δωροδοκίας από την κατασκευαστική εταιρεία Odebrecht.[46] Τον Νοέμβριο του 2018 απαγορεύτηκε από το δικαστήριο στον Γκαρσία να εγκαταλείψει το Περού ως αποτέλεσμα της έρευνας σκανδάλου του Odebrecht. Ο Γκαρσία κατέφυγε στην κατοικία του πρεσβευτή της Ουρουγουάης στις 17 Νοεμβρίου, ζητώντας άσυλο. Ωστόσο, στις 3 Δεκεμβρίου το αίτημά του απορρίφθηκε και στη συνέχεια έφυγε από την κατοικία του πρεσβευτή.[47] Το σκάνδαλο οδήγησε επίσης σε συλλήψεις όπου ήταν δυνατό και άλλων πρώην Πρόεδρων του Περού που έχουν υπηρετήσει από το 2000: Πέδρο Πάμπλο Κουτσίνσκι, Ογιάντα Ουμάλα και Αλεχάνδρο Τολέδο.[48]

Το πρωί της 17ης Απριλίου 2019 ο Γκαρσία αυτοπυροβολήθηκε κρυμμένος στην κρεβατοκάμαρά του μετά από ένταλμα σύλληψης για την υπόθεση διαφθοράς και δωροδοκίας από την εταιρία Odebrecht,[49] και πέθανε στο νοσοκομείο.[50][51][52][53][54]

Λίγες ώρες μετά την ανακοίνωσή του θανάτου του, μεταφέρθηκε σε ξύλινο φέρετρο στην έδρα του κόμματός του στη Λίμα όπου έγινε η κηδεία του την ίδια ημέρα..[55] ο Πρόεδρος Μαρτίν Βισκάρα ανακοίνωσε τριήμερο εθνικό πένθος.[55]

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. 1,0 1,1 (Γερμανικά) Εγκυκλοπαίδεια Μπρόκχαους. garcia-perez-alan. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  2. 2,0 2,1 «Proleksis enciklopedija» (Κροατικά) 22695.
  3. 3,0 3,1 (Γερμανικά) Munzinger Personen. 00000017612. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  4. www.nytimes.com/aponline/2019/04/17/world/americas/ap-lt-peru-alan-garca-.html?searchResultPosition=5.
  5. eltiempo.pe/el-historial-politico-de-alan-garcia-perez-ar/.
  6. 17  Απριλίου 2019. actualidad.rt.com/actualidad/312025-fallece-expresidente-peruano-alan-garcia. Ανακτήθηκε στις 17  Απριλίου 2019.
  7. «Alan García falleció: ex presidente del Perú se suicidó antes de ser detenido en su casa». El Comercio. 17  Απριλίου 2019. Ανακτήθηκε στις 16  Ιανουαρίου 2020.
  8. The New York Times. www.nytimes.com/2014/01/28/world/americas/court-grants-peru-ocean-territory-claimed-by-chile.html.
  9. The New York Times. www.nytimes.com/1985/07/29/nyregion/news-summary-monday-july-29-1985.html.
  10. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb120969487. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  11. Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. pna2016912176. Ανακτήθηκε στις 1  Μαρτίου 2022.
  12. «Alan Garcia, le président péruvien qui a toujours fui la justice». 18  Απριλίου 2019.
  13. «Alan García - PRESIDENT OF PERU». Ανακτήθηκε στις 16  Ιανουαρίου 2020.
  14. «Peruvian phoenix returns to power». The Age. 6  Ιουνίου 2006. Ανακτήθηκε στις 16  Ιανουαρίου 2020.
  15. Ανακτήθηκε στις 20  Ιουνίου 2019.
  16. 16,0 16,1 Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. pna2016912176. Ανακτήθηκε στις 17  Δεκεμβρίου 2022.
  17. blog.pucp.edu.pe/blog/fernandotuesta/wp-content/uploads/sites/945/2016/05/1980-1985-Diputados.pdf. Ανακτήθηκε στις 25  Σεπτεμβρίου 2023.
  18. «Real Decreto 1733/2008, de 24 de octubre, por el que se concede el Collar de la Orden de Isabel la Católica a Su Excelencia señor Alán García Pérez, Presidente de la República del Perú». 25  Οκτωβρίου 2008. σελ. 42431.
  19. BOE-A-2008-17112.
  20. «The risk of throwing it all away». The Economist. Ανακτήθηκε στις 10 Μαρτίου 2018. 
  21. «Welcome, Mr. Peruvian President: Why Alan García is no hero to his people». Council on Hemispheric Affairs (στα Αγγλικά). 2 Ιουνίου 2010. Ανακτήθηκε στις 18 Απριλίου 2019. 
  22. «Ex-President Alan García of Peru Is Dead After Shooting Himself During Arrest». The New York Times. 17 April 2019. https://www.nytimes.com/2019/04/17/world/americas/alan-garcia-dead-peru.html. Ανακτήθηκε στις 17 April 2019. 
  23. Perú Αρχειοθετήθηκε 2005-04-11 στο Wayback Machine., Atlas Internet (στα ισπανικά)
  24. 24,0 24,1 Lucy Komisar, Peru: US Gov’t Document Links García to 1980s Death Squads, Inter Press Service, 5 Δεκεμβρίου 2007.
  25. "Peru court lifts Garcia corruption charge" 19 Ιανουαρίου 2001 BBC
  26. Alan García reta a Chávez a polemizar por CNN (στα ισπανικά), El Universal, 28 Απριλίου 2006
  27. "Peru's García Pledges to Renew IMF Loan Agreement (Update2)", Bloomberg, 31 Μαΐου 2006
  28. "IMF says "impressed" with Peru's Garcia's vision", 14 Ιουνίου 2006 (Reuters).
  29. Tyler Bridges, "Alan Garcia inaugurated as president of Peru"[νεκρός σύνδεσμος] 28 Ιουλίου 2006 The Miami Herald
  30. Exit Poll Results: Alan Garcia in First Place Αρχειοθετήθηκε 2006-06-18 στο Wayback Machine. University of British Columbia — Peru Elections 2006, 4 Ιουνίου 2006.
  31. Hal Weitzman, "Garcia's choice of finance minister cheered" Αρχειοθετήθηκε 2007-03-12 στο Wayback Machine. 22 Ιουλίου 2006 Financial Times
  32. "Alan Garcia Announces Peruvian Staff" Αρχειοθετήθηκε 2016-03-10 στο Wayback Machine. 28 Ιουλίου 2006 Prensa Latina
  33. Peru.com, "Tengo un Niño Lindo" Αρχειοθετήθηκε 2009-03-11 στο Wayback Machine.
  34. "Presidente García insiste en aplicar la pena de muerte" Αρχειοθετήθηκε 2007-05-28 at Archive.is 19 Ιανουαρίου 2007 El Comercio
  35. "Peru President-Elect Garcia Owes Venezuela Apology, Chavez Says", 11 Ιουνίου 2006 Bloomberg Bloomberg
  36. "Peru's Garcia refuses to apologize to Chavez"[νεκρός σύνδεσμος], 13 Ιουνίου 2006 Reuters
  37. "Peru's Garcia cozies up to Ecuador, Venezuela", 9 Δεκεμβρίου 2006 International Herald Tribune
  38. "Garcia and Hugo Chavez set differences aside" Αρχειοθετήθηκε 2007-03-19 στο Wayback Machine., 9 Δεκεμβρίου 2006 Living in Peru
  39. "Peru's Garcia cozies up to Ecuador, Venezuela" 9 Δεκεμβρίου 2006 International Herald Tribune
  40. "Perú y Chile suscriben un 'histórico' acuerdo comercial" Αρχειοθετήθηκε 2007-06-25 at Archive.is 24 Αυγούστου 2006 La Última]
  41. "Garcia: Peru and Brazil trust in the power of its people" Αρχειοθετήθηκε 2007-09-27 στο Wayback Machine. 9 Νοεμβρίου 2006 Living in Peru
  42. "Brazil, Peru sign 12 cooperation agreements" 10 Νοεμβρίου 2006 People's Daily
  43. «Ex-President Alan García of Peru Is Dead After Shooting Himself During Arrest». The New York Times. 17 April 2019. https://www.nytimes.com/2019/04/17/world/americas/alan-garcia-dead-peru.html. Ανακτήθηκε στις 17 April 2019. 
  44. «ONPE - Oficina Nacional de Procesos Electorales». web.archive.org. 11 Ιουνίου 2016. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 11 Ιουνίου 2016. Ανακτήθηκε στις 18 Απριλίου 2019. 
  45. Anderson, John Lee (10 Ιουνίου 2016). «A surprising coalition brings a new leader to Peru». newyorker.com. The New Yorker. Ανακτήθηκε στις 18 Απριλίου 2019. 
  46. «Facing arrest, Peru ex-president Garcia fatally shoots himself». AFP / Times of Israel. 17 Απριλίου 2019. 
  47. «Peru corruption: Ex-President Alan García denied asylum». BBC. 3 December 2018. Ανακτήθηκε στις 9 Δεκεμβρίου 2018. 
  48. «Alan Garcia, Peru’s former president, fatally shoots himself before arrest in corruption probe». Los Angeles Times. 17 April 2019. https://www.latimes.com/world/la-fg-alan-garcia-arrest-20190417-story.html. 
  49. «The Latest: Peru declares 3 days of mourning for García». The State. 17 Απριλίου 2019. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Απριλίου 2019. Ανακτήθηκε στις 17 Απριλίου 2019. 
  50. «Ex-President Alan García of Peru Is Dead After Shooting Himself During Arrest». The New York Times. 17 April 2019. https://www.nytimes.com/2019/04/17/world/americas/alan-garcia-dead-peru.html. Ανακτήθηκε στις 17 April 2019. 
  51. «The Latest: Peru declares 3 days of mourning for García». The State. 17 Απριλίου 2019. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Απριλίου 2019. Ανακτήθηκε στις 17 Απριλίου 2019. 
  52. «El ex presidente peruano Alan García se disparó en la cabeza tras recibir una orden de arresto y está en grave estado». Infobae (στα Ισπανικά). 17 Απριλίου 2019. Ανακτήθηκε στις 17 Απριλίου 2019. 
  53. «Ex-President Alan García of Peru Is Dead After Shooting Himself During Arrest». The New York Times. 17 April 2019. https://www.nytimes.com/2019/04/17/world/americas/alan-garcia-dead-peru.html. Ανακτήθηκε στις 17 April 2019. 
  54. «Alan García: Peru's former president kills himself ahead of arrest». BBC News. 17 April 2019. https://www.bbc.com/news/world-latin-america-47965867. Ανακτήθηκε στις 17 April 2019. 
  55. 55,0 55,1 «The Latest: Memorial held for ex-Peru leader who killed self». ABC News. 17 Απριλίου 2019. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία

Έργα Επεξεργασία

  • A la inmensa mayoría: discursos (1988)
  • El futuro diferente (1989)
  • El desarme financiero: pueblo y deuda en América Latina (1989)
  • La revolución regional (1990)
  • La defensa de Alan García (1991)
  • El nuevo totalitarismo (1992)
  • El mundo de Machiavello (1994)
  • La falsa modernidad (1997)
  • Siete tesis erróneas del neoliberalismo en América Latina (1997)
  • Mi Gobierno hizo la regionalización (1999)
  • La década infame: deuda externa 1990–1999 (2000)
  • Modernidad y política en el siglo XXI: globalización con justicia social (2003)
  • Sierra Exportadora - Empleo, Modernidad y Justicia en Los Andes (2005)

Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία