Άλμος των Ούγγρων

Ο Άλμος, ουγγρ. Álmos (π. 820 - π. 895) από τον Οίκο των Αρπάντ ήταν ο πρώτος επικεφαλής της χαλαρής ομοσπονδίας των Ουγγρικών φυλών π. το 850. Οι ερευνητές συζητούν για το αν ήταν ο ιερός ηγεμόνας (kende) ή ο στρατιωτικός αρχηγός τους (gyula). Κατά την πρώτη δεκαετία της εξουσίας του ήταν υποτελής των Χαζάρων, αλλά από το 860 και εξής οι Ούγγροι δρούσαν ανεξάρτητα. Το Εικονογραφημένο Χρονικό τού 14ου αι. διηγείται πως σκοτώθηκε στην Τρανσιλβανία, κατά το ξεκίνημα της Ουγγρικής Κατάκτησης στην κοιλάδα των Καρπαθίων π. το 895.

Άλμος
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση	820 (περίπου) Χαγανάτο των Χαζάρων
Θάνατος	895 (περίπου) Πρώτη Βουλγαρική Αυτοκρατορία
Χώρα πολιτογράφησης	Χαγανάτο των Χαζάρων
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα	αρχηγός φυλής
Οικογένεια
Τέκνα	Άρπαντ
Γονείς	Ügyek και Emese
Οικογένεια	Οίκος των Άρπαντ
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμα	Grand Prince of the Hungarians (850–895)
Σχετικά πολυμέσα

Βιογραφία

Ήταν γιος τού Έλοντ, ενός από τους φυλάρχους των Ούγγρων και της Εμέζε, κόρης τού Ονεντμπέλια πρίγκιπα τού Ντεντουμόογκερ.

Ο ανώνυμος συγγραφέας της Ουγγρικής Κατάκτησης, που έγραψε το ιστορικό μυθιστόρημά του π. το 1200-10, αναφέρει πως ο Άλμος είχε καταγωγή από τον Αττίλα τον Ούννο. Ο χρονικογράφος Σίμων της Κέζα στα τέλη τού 13ου αι. αναφέρει, ότι ο Άλμος ήταν απόγονος τού Τουρούλ, μυθικού πτηνού. Έγραψε, ότι η σημαία τού Αττίλα είχε "την εικόνα τού Τουρούλ", που ταυτίζεται με το γεράκι. Ένα πτηνό έχει σημαντικό ρόλο στη γέννηση τού Άλμος, όπως αναφέρεται στην Ουγγρική κατάκτηση και στο Εικονογραφημένο Χρονικό. Ο μύθος λέει, πως όταν η μητέρα του ήταν έγκυος σε αυτόν, ονειρεύτηκε ένα γερακόμορφο πτηνό, που την εμπότισε. Ο ιστορικός Γκυούλα Κριστό και ο Βίκτωρ Σπίνεϊ γράφουν, πως η ιστορία αυτή έχει ανάλογες στις τουρκικές λαϊκές παραδόσεις και εκφράζει την καταγωγή του Οίκου από έναν τοτεμικό πρόγονο.

Οικογένεια

Νυμφεύτηκε μία κόρη κάποιου ευγενούς πρίγκιπα, αλλά δεν γνωρίζουμε το όνομά της. Το μόνο τέκνο του που ξέρουμε με το όνομά του είναι ο:

• Αρπάντ π. 845-π. 907, που τον διαδέχθηκε. Έλαβε τον τίτλο τού μεγάλου πρίγκιπα των Ούγγρων.

Πηγές

• Anonymus, Notary of King Béla: The Deeds of the Hungarians (Edited, Translated and Annotated by Martyn Rady and László Veszprémy) (2010). In: Rady, Martyn; Veszprémy, László; Bak, János M. (2010); Anonymus and Master Roger; CEU Press; ISBN 978-963-9776-95-1.
• Constantine Porphyrogenitus: De Administrando Imperio (Greek text edited by Gyula Moravcsik, English translation by Romillyi J. H. Jenkins) (1967). Dumbarton Oaks Center for Byzantine Studies. ISBN 0-88402-021-5.
• Simon of Kéza: The Deeds of the Hungarians (Edited and translated by László Veszprémy and Frank Schaer with a study by Jenő Szűcs) (1999). CEU Press. ISBN 963-9116-31-9.
• The Hungarian Illuminated Chronicle: Chronica de Gestis Hungarorum (Edited by Dezső Dercsényi) (1970). Corvina, Taplinger Publishing. ISBN 0-8008-4015-1.
• The Russian Primary Chronicle: Laurentian Text (Translated and edited by Samuel Hazzard Cross and Olgerd P. Sherbowitz-Wetzor) (1953). Medieval Academy of America. ISBN 978-0-915651-32-0.