Άννα Ιβασκιέβιτς
Η Άννα Ιβασκιέβιτς (πολωνικά: Anna Iwaszkiewicz), το γένος Λίλποπ (Lilpop), (καλλιτεχνικό ψευδώνυμο: Άνταμ Ποντκοβίνσκι [Adam Podkowiński])[6][7] (1897 - 1979), ήταν Πολωνή συγγραφέας και μεταφράστρια, σύζυγος του συγγραφέα Γιαρόσουαφ Ιβασκιέβιτς.
| Άννα Ιβασκιέβιτς | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 17 Δεκεμβρίου 1897[1][2] Μπρβίνουφ[3] |
| Θάνατος | 23 Δεκεμβρίου 1979[1] Villa in Stawisko[3] |
| Ψευδώνυμο | Adam Podkowiński |
| Χώρα πολιτογράφησης | Πολωνία |
| Θρησκεία | Λατινική Εκκλησία[4] |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Πολωνικά[5] |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | συγγραφέας |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Γιαρόσουαφ Ιβασκιέβιτς |
| Τέκνα | Maria Iwaszkiewicz |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Βραβεύσεις | Δίκαιοι των Εθνών (22 Ιανουαρίου 1988)[4] |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Πρώτα χρόνια Επεξεργασία
Όταν η Άννα ήταν τεσσάρων χρονών, η μητέρα της, Γιαντβίγκα Στανκιέβιτς, άφησε αυτήν και τον πατέρα της, τον πλούσιο βιομηχανικό Στανίσουαφ Βίλχελμ Λίλποπ, για τον πιανίστα Γιούζεφ Σλιβίνσκι. Από τότε, ο πατέρας και η θεία της, Ανιέλα Πιλάβιτς, την μεγάλωσαν, ενώ η μητέρα της στερήθηκε οποιαδήποτε επαφή με την Άννα. Από το 1915 έως το 1918, έμεινε με τον πατέρα της στη Ρωσία, ιδιαίτερα στη Μόσχα και το Κίεβο. Ο χρόνος της στη Ρωσία συνέβαλε στη διαμόρφωση του λογοτεχνικού ταλέντου της καθώς σπούδαζε στο Πολωνικό Πανεπιστήμιο της Μόσχας, έμαθε ξένες γλώσσες και ενδιαφέρθηκε για τη μουσική και το θέατρο. Στη Ρωσία, απέκτησε γνώση για το έργο του Αλεξάντρ Σκριάμπιν, που αργότερα έγινε ο αγαπημένος της συνθέτης και της οποίας η μουσική θα προωθούνταν στην Πολωνία διοργανώνοντας τις συναυλίες του στη Βαρσοβία.[8]
Γάμος Επεξεργασία
Στις 12 Σεπτεμβρίου 1922, αφού ξεπέρασε την αρχική αντίσταση του πατέρα της, παντρεύτηκε τον ποιητή Γιαρόσουαφ Ιβασκιέβιτς. Για αυτόν τον γάμο, έσπασε μια δέσμευση με τον Πρίγκιπα Κσίστοφ Μικοουάι Ραντζίβιου, που είχε κανονιστεί αρκετά χρόνια πριν.[7] Μέσω του γάμου της απέκτησε την ευκαιρία να δημιουργήσει επαφές με την καλλιτεχνική και λογοτεχνική κοινότητα.
Γέννησε δύο κόρες: τη Μάρια και την Τερέσα.
Λογοτεχνική δραστηριότητα Επεξεργασία
Η Άννα δημοσίευσε δοκίμια, κυρίως για τα έργα των Μαρσέλ Προυστ, Τζόζεφ Κόνραντ και Τόμας Μαν (εν μέρει με ψευδώνυμο). Μετάφρασε γαλλική λογοτεχνία (Μαρσέλ Προυστ, Μισέλ Μπουτόρ, Αλαίν-Φουρνιέ, Ιούλιος Βερν) και αγγλική λογοτεχνία (Τόμας Μάρτον και Άλφρεντ Νορθ Γουάιτχεντ). Στο τέλος της ζωής της, δημοσίευσε το βιβλίο Nasze zwierzęta (Τα ζώα μας, 1978). Το πιο σημαντικό έργο της είναι το Dzienniki i wspomnienia (Ημερολόγια και Απομνημονεύματα), το οποίο δημοσιεύθηκε το 2000 και το οποίο περιέχει πολύτιμες περιγραφές της ζωής της κατά την περίοδο του μεσοπολέμου και αναμνήσεις, μεταξύ άλλων, του Κάρολ Σιμανόφσκι, συγγενή του συζύγου της.
Προσωπικότητα Επεξεργασία
Η Άννα ήταν ένα ευαίσθητο και δύσκολο άτομο.
Ο σύζυγός της δεν έκρυβε τον σεξουαλικό του προσανατολισμό ή τους άνδρες εραστές από αυτήν, ενώ η ίδια η Άννα ήταν αμφιφυλόφιλη.[7] Παρ΄ όλα αυτά, το ζευγάρι θεώρησε τον γάμο τους ευτυχισμένο και επιτυχημένο. [8]
Η Άννα είχε προβλήματα ψυχικής υγείας, συμπεριλαμβανομένης της κατάθλιψης. Αντιμετώπιζε την κατάσταση με το να είναι αφοσιωμένη Καθολική. Η Άννα έγραφε για περιοδικά για πολλά χρόνια, τα οποία καταδεικνύουν το λογοτεχνικό ταλέντο και την προσωπικότητά της.
Κατά τη διάρκεια της γερμανικής κατοχής, βοήθησε τους Πολωνούς Εβραίους οργανώνοντας τη διαφυγή τους από το Γκέτο και τους έκρυβε στο χωριό Σταβίσκο. Για αυτήν τη δραστηριότητα, στις 21 Ιανουαρίου 1988, αυτή και ο σύζυγό της τιμήθηκαν με το βραβείο Δίκαιοι των Εθνών.[6]
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ 1,0 1,1 1,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 14 Μαΐου 2014.
- ↑ 2,0 2,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data
.bnf .fr /ark: /12148 /cb12428764n. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015. - ↑ 3,0 3,1 Ανακτήθηκε στις 20 Δεκεμβρίου 2017.
- ↑ 4,0 4,1 «The Righteous Among the Nations Database» (Αγγλικά)
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data
.bnf .fr /ark: /12148 /cb12428764n. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015. - ↑ 6,0 6,1 «Story of Rescue - The Iwaszkiewicz Family | Polscy Sprawiedliwi». sprawiedliwi.org.pl. Ανακτήθηκε στις 8 Απριλίου 2020.
- ↑ 7,0 7,1 7,2 Κσίστοφ Τομάσικ. Homobiografie. Βαρσοβία. ISBN 978-83-64682-22-3.
- ↑ 8,0 8,1 «Muzeum im. Anny i Jarosława Iwaszkiewiczów w Stawisku». Ανακτήθηκε στις 6 Δεκεμβρίου 2019.