Άννα της Γαλλίας (Βασίλισσα)

Αντιβασιλέας της Γαλλίας

Η Άννα της Γαλλίας (3 Απριλίου 1461 - 14 Νοεμβρίου 1522) ήταν η μεγαλύτερη κόρη του Λουδοβίκου ΙΑ΄ της Γαλλίας από τη δεύτερη σύζυγο του Καρλόττα της Σαβοΐας και η μεγαλύτερη αδελφή του Καρόλου Η΄. Η μικρότερη αδελφή της Ιωάννα έγινε για μια αρκετή χρονική περίοδο βασίλισσα της Γαλλίας σαν πρώτη σύζυγος του Λουδοβίκου ΙΒ΄.

Άννα της Γαλλίας
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση3  Απριλίου 1461
Genappe
Θάνατος14  Νοεμβρίου 1522
Chantelle
Τόπος ταφήςΠροσευχητήριο του Σουβινί
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΜέσα Γαλλικά
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταπολιτικός
Οικογένεια
ΣύζυγοςΠέτρος Β΄ της Βουρβόνης (από 1473)[1]
ΤέκναΣουζάνα της Βουρβόνης
ΓονείςΛουδοβίκος ΙΑ΄ της Γαλλίας[2][3] και Καρλόττα της Σαβοΐας[3]
ΑδέλφιαΙωάννα της Γαλλίας
Κάρολος Η΄ της Γαλλίας
Joachim de Valois
ΟικογένειαΟίκος του Βαλουά
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΑξίωμαΑντιβασιλέας
Θυρεός
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Αντιβασίλισσα της Γαλλίας Επεξεργασία

Αρραβωνιάστηκε πρώτα τον Νικόλαο, Δούκα της Λωρραίνης, ο οποίος δημιούργησε προς τιμή της την υποκομητεία του Θουάρ (1468) αλλά ο Δούκας πέθανε πρόωρα και αιφνίδια (1473) ο Λουδοβίκος ΙΑ΄ αναζήτησε άλλη σύζυγο για τη θυγατέρα του. Την ίδια χρονιά σε ηλικία μόλις 12 ετών παντρεύτηκε τον Πέτρο, αδελφό του Ιωάννη Β΄ των Βουρβόνων, κερδίζοντας με τον νέο της σύζυγο τη διοίκηση του Μπωζολαί.

Την περίοδο που ο μικρότερος αδελφός της Κάρολος ήταν ανήλικος (1483-1491) η Άννα ανέλαβε την αντιβασιλεία της Αγγλίας μαζί με τον σύζυγο της Πέτρο, διατήρησαν την ανεξαρτησία και την ενότητα του βασιλείου της Γαλλίας απέναντι στον Οίκο της Ορλεάνης με τον οποίο το στέμμα βρισκόταν σε ανοιχτό πόλεμο από το 1480. Η Άννα της Γαλλίας ήταν η πιο ισχυρή γυναίκα στο βασίλειο της Γαλλίας ολόκληρο τον 15ο αιώνα γι' αυτό πολλές φορές αποκαλείται και «Μεγάλη Κυρία». [4]

Την περίοδο της αντιβασιλείας της είχε πολλά προβλήματα με πολλούς ευγενείς οι οποίοι ήταν έντονα δυσαρεστημένοι με τον πατέρα της ο οποίος τους είχε περιορίσει σημαντικά τα προνόμια, αναγκάστηκε να τους επαναφέρει πολλά από αυτά, ένας από τους συγκεκριμένους ευγενείς ήταν και ο μελλοντικός βασιλιάς Λουδοβίκος ΙΒ΄.[5]

Άνοδος των Τιδόρ στην Αγγλία, οριστικό τέλος του Εκατονταετούς πολέμου Επεξεργασία

Η Άννα υποστήριξε τον Ερρίκο Τυδώρ ο οποίος εξεγέρθηκε εναντίον του τελευταίου βασιλιά της δυναστείας των Πλανταγενετών, Ριχάρδου Γ΄, εξοπλίζοντας τον Ερρίκο με γαλλικό στρατό. Στην τελικά αναμέτρηση που έγινε στις 22 Αυγούστου 1485 με την υποστήριξη του γαλλικού στρατού οι δυνάμεις του Ερρίκου νίκησαν τις δυνάμεις του αγγλικού στέμματος του Ριχάρδου στη Μάχη του Μπόσγουορθ, ο Ερρίκος Τυδώρ θα γίνει ο νέος βασιλιάς της Αγγλίας ως Ερρίκος Ζ΄ και ιδρυτής της δυναστείας των Τυδώρ.

Η Άννα υπέγραψε τη Συνθήκη του Ετάπλ (1492) η οποία κατοχύρωσε το οριστικό τέλος του Εκατονταετούς Πολέμου και πραγματοποίησε τον γάμο του αδελφού της βασιλιά Καρόλου με την Άννα της Βρετάνης, κληρονόμο του δουκάτου της Βρετάνης, το οποίο με τον γάμο αυτό ενσωματώθηκε στο γαλλικό Στέμμα. Όταν ο Κάρολος ανέλαβε επίσημα τη βασιλεία (1491) ο Κάρολος γνώρισε την οργή της συζύγου επειδή λόγω της αδελφής του έχασε την ανεξαρτησία της στο δουκάτο.

Δάσκαλος στη Γαλλική αυλή Επεξεργασία

Ο σύζυγος της Πέτρος απεβίωσε (1503) και από τότε η Άννα ήταν ουσιαστικά κυβερνήτης της περιουσίας του για λογαριασμό της ανήλικης κόρης τους Σουζάν. Η Άννα είχε εξαιρετικά ισχυρή προσωπικότητα, ήταν πολύ έξυπνη και πονηρή, ακούγεται ότι ο ίδιος ο πατέρας του την είχε χαρακτηρίσει ως «η πιο τρελή γυναίκα που υπάρχει στη Γαλλία», [6] περιγράφεται στην εμφάνιση ότι είχε μαύρα μαλλιά, ψηλό μέτωπο, εντυπωσιακά καστανά μάτια, μεγάλη μύτη, λεπτά χείλη και χέρια.[7]

Η Άννα ήταν δάσκαλος στους νέους της Γαλλικής αριστοκρατίας ανάμεσα στους οποίους βρισκόταν και η μελλοντική βασιλομήτωρ Λουίζα της Σαβοΐας, [8] στη νεολαία δίδαξε νέους εκλεπτυσμένους τρόπους συμπεριφοράς όπως να μην σκουπίζουν τη μύτη τους με τα δάχτυλα αλλά με ένα κομμάτι ύφασμα. [9] Η Λουίζα έμαθε πολλά από την Άννα σχετικά με τον ρόλο της σαν αντιβασίλισσα όταν ο γιος της Φραγκίσκος Α΄ έγινε βασιλιάς, η Άννα εκπαίδευσε και τη Μαργαρίτα της Αυστρίας [10] με προορισμό να τη δώσει σύζυγο στον αδελφό της Κάρολο και έγινε αργότερα κυβερνήτρια των κτήσεων των Αψβούργων στην Ολλανδία.

Θάνατος της κόρης της Σουζάνας και της Άννας Επεξεργασία

Όταν πέθανε o σύζυγος της Πέτρος η Άννα ακύρωσε τον γάμο που είχε προγραμματίσει για την κόρη τους Σουζάνα με τον Κάρολο Δ΄ του Αλανσόν, την πάντρεψε με τον ξάδελφο της Κάρολο του Μονπεσιέ ο οποίος τους διαδέχθηκε ως Κάρολος Γ΄ των Βουρβόνων. Το ζευγάρι παρέμεινε άτεκνο και η ασθενής Σουζάν πέθανε (1521) έναν χρόνο πριν από τον θάνατο της ίδιας της μητέρας της Άννας, ο θάνατος της Σουζάν θα προκαλέσει στη συνέχεια μεγάλη σύγκρουση ανάμεσα στον Κάρολο και στον Φραγκίσκο Α΄.

Ή Άννα είχε γράψει ένα βιβλίο με τίτλο Μαθήματα για την κόρη μου το οποίο αφορούσε την εκπαίδευση της κόρης της, τη συμβούλευε ότι ένας αριστοκράτης πρέπει να είναι ευγενής, έντιμος και αγαθός, οποιοδήποτε άλλο προτέρημα χωρίς αυτά τα στοιχεία είναι ανεπαρκές. [11]

Κληρονόμοι Επεξεργασία

Η Άννα είχε την πρώτη εγκυμοσύνη το 1476 αλλά οι πληροφορίες είναι αντιφατικές, μερικοί λένε ότι απέβαλε [12] άλλοι λένε ότι γεννήθηκε ένας γιος, ο Κάρολος, ο οποίος ήταν ο φυσικός διάδοχος του δουκάτου και πέθανε πρόωρα σε ηλικία 22 ετών (1498) χωρίς να αφήσει απογόνους.[13] [14] [15] [16] [17]

Τα υπόλοιπα παιδιά του Πέτρου και της Άννας πέθαναν σε βρεφική ηλικία,[18] τo μόνο παιδί που επιβίωσε ήταν η Σουζάν που γεννήθηκε στις 10 Μαΐου 1491 [19].

Αναφορές της στη σύγχρονη λογοτεχνία Επεξεργασία

Μια ιστορία γύρω από τη ζωή της και το ειδύλλιο της με τον βασιλιά της Γαλλίας Λουδοβίκο ΙΒ΄ γράφτηκε το 1947 από τη Μιούριελ Ρόυ Μπόλτον με την ονομασία Χρυσός Ακανθόχοιρος αλλά θεωρείται περισσότερο μυθιστόρημα παρά αληθινή ιστορία. Αναφέρεται και στο πασίγνωστο έργο του Βίκτορος Ουγκώ Παναγία των Παρισίων όταν ο αρχιδιάκονος Κλαύδιος Φρολό προσπάθησε ανεπιτυχώς να απαγορεύσει την είσοδο της στο καθεδρικό μοναστήρι επειδή ήταν γυναίκα τότε ο Αρχιδιάκονος αρνείται να παραστεί στην επίσκεψη της. Ο πραγματικός λόγος που δεν ήθελε ο Αρχιδιάκονος να μπει η Αντιβασίλισσα στον ναό ήταν να μην δει τα όργια του με την τσιγγάνα Εσμεράλδα και χάσει τη θέση του.

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. p10319.htm#i103183. Ανακτήθηκε στις 7  Αυγούστου 2020.
  2. 2,0 2,1 «Анна де Божё» (Ρωσικά)
  3. 3,0 3,1 3,2 3,3 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
  4. Anne de Beaujeu, Emily Thompson, Encyclopedia of Women in the Renaissance, ed. Maury Robin, Anne R. Larsen and Carole Levin, (ABC-CLIO, 2007), 42-43.
  5. Robin, Larsen and Levin. p. 42.
  6. Francis Hackett, Francis the First, p.25
  7. Hackett, Francis the First, pp.45-46
  8. Hackett, Francis the First,p.41
  9. Kent,The Serpent and the Moon, pp.28-30
  10. Robin, Larsen and Levin. p. 43.
  11. Jansen. p. 65.
  12. "Queens Mate" by Pauline Matarasso
  13. Charles de Bourbon, Comte de Clermont (ou d'Auvergne) (1488) in: Genealogy Database by Daniel de Rauglaudre [retrieved 14 August 2014].
  14. http://genealogy.euweb.cz/capet/capet22.html#P2 Αρχειοθετήθηκε 2017-06-27 στο Wayback Machine. Γενεαλογία Ροβέρτου της Γαλλίας
  15. http://www.sologenealogia.com/gen/getperson.php?personID=I30741&tree=001&PHPSESSID=42d51cfc14af8bf8166661daf1212442 Αρχειοθετήθηκε 2016-03-04 στο Wayback Machine. Κόμης του Κλερμόν, Κάρολος των Βουρβόνων
  16. http://www.findagrave.com/cgi-bin/fg.cgi?page=gr&GRid=65703572 Κάρολος των Βουρβόνων
  17. http://www.stirnet.com/genie/data/continent/bb/bourbon01.php Γενεαλογία Βουρβόνων
  18. "Queens Mate" by Pauline Matarasso
  19. "Queens Mate" by Pauline Matarasso

Πηγές Επεξεργασία

  • Her Royal Highness Princess Michael of Kent, "The Serpent and the Moon", New York, 2004, Touchstone,
  • Francis Hackett, "Francis The First", Doubleday, Doran and Company, Inc., Garden City, New York, 1937
  • Sharon L. Jansen (2004). Anne of France : lessons for my daughter. D.S. Brewer Cambridge.
  • Diana Maury Robin, Anne R. Larsen and Carole Levin (2007). Encyclopedia of women in the Renaissance: Italy, France, and England.
  • "Queens Mate" by Pauline Matarasso
  • Charles de Bourbon, Comte de Clermont (ou d'Auvergne) (1488) in: Genealogy Database by Daniel de Rauglaudre

Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία