Άννα της Υόρκης, δούκισσα του Έξετερ

Η Άννα της Υόρκης, δούκισσα του Έξετερ ή Άννα Πλανταγενέτη (10 Αυγούστου 1439 - 14 Ιανουαρίου 1476) ήταν μεγαλύτερη κόρη και παιδί του Ριχάρδου Πλανταγενέτη, 3ου δούκα της Υόρκης και της Σεσίλ Νέβιλ. Τα μικρότερα αδέλφια της Άννα ήταν ο Εδουάρδος Δ΄ της Αγγλίας, ο Ριχάρδος Γ΄ της Αγγλίας, ο Εδμόνδος, κόμης του Ράτλαντ, η Ελισάβετ της Υόρκης, δούκισσα του Σάφοκ, η Μαργαρίτα της Υόρκης και ο Γεώργιος, 1ος δούκας του Κλάρενς.

Άννα της Υόρκης, δούκισσα του Έξετερ
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση10  Αυγούστου 1439
Fotheringhay
Θάνατος14  Ιανουαρίου 1476
Μέχελεν
Αιτία θανάτουεπιπλοκή κατά τον τοκετό
Χώρα πολιτογράφησηςΑγγλία
ΘρησκείαΚαθολικισμός
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΑγγλικά
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητααριστοκράτης
Οικογένεια
ΣύζυγοςΕρρίκος Χόλλαντ, 3ος δούκας του Έξετερ[1][2]
Thomas St. Leger[1]
ΤέκναAnne St Leger[1]
Anne de Holand[3][1]
ΓονείςΡιχάρδος της Υόρκης[1] και Σεσίλ Νέβιλ, δούκισσα της Υόρκης[1]
ΑδέλφιαΕλισάβετ της Υόρκης, δούκισσα του Σάφοκ[1]
Μαργαρίτα της Υόρκης[1]
Εδμόνδος, κόμης του Ράτλαντ
Ριχάρδος Γ΄ της Αγγλίας[1]
Εδουάρδος Δ΄ της Αγγλίας[1]
Γεώργιος, 1ος δούκας του Κλάρενς[1]
ΟικογένειαΟίκος της Υόρκης
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Πρώτος γάμος

Επεξεργασία

Σε ηλικία 8 ετών (1447) η Άννα παντρεύτηκε τον Ερρίκο Χόλλαντ, 3ο δούκα του Έξετερ (1430 - 1475), στη διάρκεια του Πολέμου των Ρόδων ο σύζυγος της πολέμησε στο πλευρό του Οίκου του Λάνκαστερ εναντίον της οικογένειας της συζύγου του τον Οίκο της Υόρκης. Ο Έξετερ ήταν ο στρατιωτικός αρχηγός των Λάνκαστερ στις μεγάλες νίκες όπως η μάχη του Γουέιφιλντ και η δεύτερη μάχη του Σαιν - Άλμπαν αλλά ήταν επίσης αρχηγός στη συντριβή των Λάνκαστερ στη μάχη του Τάουτον. Μετά τη μάχη δραπέτευσε στη Σκωτία και στη συνέχεια ενώθηκε στη Γαλλία με την εξόριστη βασίλισσα Μαργαρίτα του Ανζού σύζυγο του Ερρίκου ΣΤ΄ της Αγγλίας του τελευταίου βασιλιά από τον Οίκο του Λάνκαστερ. Ο αδελφός της Άννας Εδουάρδος, 4ος δούκας της Υόρκης ανακηρύχτηκε στις 4 Μαρτίου 1461 βασιλιάς σαν Εδουάρδος Δ΄ της Αγγλίας, ο νέος βασιλιάς έδωσε την κομητεία του Έξετερ στην αδελφή του Άννα που έμεινε πιστή απέναντι του και στην κόρη της Άννα Χόλλαντ. Η Άννα της Υόρκης χώρισε από τον σύζυγο της (1464) και πήρε οριστικά διαζύγιο του 1472, παρέμεινε πιστή στον αδελφό της, συμμετείχε στη διακυβέρνηση της χώρας και προσπαθούσε να πείσει τον μικρότερο αδελφό της Γεώργιο του Κλάρενς που είχε αποστατήσει με τους Λάνκαστερ να επανέλθει στην οικογένεια του. Ο ρόλος της Άννας στην άνοδο του Εδουάρδου Δ΄ ήταν σίγουρα σημαντικός.

Δεύτερος γάμος

Επεξεργασία

Με τον σύζυγο της Χένρι Χόλλαντ, 3ο δούκα του Έξετερ η Άννα απέκτησε μια κόρη την Άννα Χόλλαντ (1461 - μεταξύ 26 Αυγούστου 1467 και 6 Ιουνίου 1474) που παντρεύτηκε τον Οκτώβριο του 1466 στα ανάκτορα του Γκρίνουϊτς τον Τόμας Γκρει, 1ο μαρκήσιο του Ντόρσετ γιο της συζύγου του Εδουάρδου Δ΄ Ελισάβετ Γούντβιλ από τον πρώτο γάμο της.[4][5] Η λαίδη Ντόρσετ πέθανε πρόωρα χωρίς παιδιά και ο Τόμας Γκρι παντρεύτηκε σε δεύτερο γάμο του τη Σεσίλλη Μπονβίλ, 7η βαρονέσα του Χάριγκτον μια πλούσια νύφη με την οποία απέκτησε παιδιά.[6]

Η Άννα της Υόρκης παντρεύτηκε σε δεύτερο γάμο της γύρω στο 1474 τον Τόμας του Σαιν Λεζέ (1440 - 1483) έναν πιστό οπαδό του αδελφού της Εδουάρδου Δ΄, πήρε μέρος στην εξέγερση του δούκα του Μπάκιγχαμ εναντίον του μικρότερου αδελφού και διαδόχου του βασιλιά Ριχάρδου Γ΄ και εκτελέστηκε (1483). Ο Εδουάρδος Δ΄ κατοχύρωσε (1467) τα υπόλοιπα εδάφη από την κομητεία του Έξετερ στον διάδοχο της Άννας από οποιονδήποτε σύζυγο. Η Άννα πέθανε στη γέννα του μοναδικού παιδιού που έκανε με τον Τόμας της Άννας του Σαιν Λεζέ (14 Ιανουαρίου 1476 - 21 Απριλίου 1526) που κληρονόμησε και τα εδάφη του πρώτου συζύγου της μητέρας της Ερρίκου Χόλλαντ.[7] Παντρεύτηκε τον Τζωρτζ Μάννερς, 11ο βαρόνο του Ρος και ήταν μητέρα του βασιλικού ευνοουμένου Τόμας Μάννερς, 1ου κόμη του Ράτλαντ.

Η Άννα πέθανε και τάφηκε στις 1 Φεβρουαρίου 1476 στο παρεκκλήσι του Σαιν Λεζέ που αποτελούσε τη βόρεια επέκταση του παρεκκλησίου του Σαιν Τζωρτζ στο κάστρο του Ουίνδσορ που ιδρύθηκε το 1481 από τον σύζυγο της με "δυο ιερείς να τραγουδούν μόνιμα".[8] Το ιερό αργότερα ονομάστηκε παρεκκλήσι του Ράτλαντ προς τιμή του γαμπρού της Τζωρτζ Μάννερς, 11ου βαρόνου του Ρος πατέρα του Τόμας Μάννερς, 1ου κόμη του Ράτλαντ.

Το οικόσημο

Επεξεργασία

Το οικόσημο της Άννας παρουσιάζει τον πατρικό θυρεό του δουκάτου της Υόρκης: το δεξί μισό εμφανίζει την καταγωγή της από τον Λάιονελ της Αμβέρσας, τρίτο γιο του Εδουάρδου Γ΄ της Αγγλίας που νυμφεύτηκε την Ελισάβετ ντε Μπουργκ, 4η κόμισσα του Άλστερ. Η κόρη τους Φιλίππη ντε Μπουργκ παντρεύτηκε τον Εδμόνδο Μόρτιμερ, 3ο κόμη του Μαρς και ήταν ο προπάππους του Εδουάρδου Δ΄ της Αγγλίας. Το αριστερό μισό είναι μοιρασμένο στα δύο: στο ένα τμήμα βρίσκεται ο κόκκινος σταυρός του Οίκου των Μπουργκ και στο άλλο ο θυρεός των Μόρτιμερ.

Πρόγονοι

Επεξεργασία

Παραπομπές

Επεξεργασία
  1. 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 1,12 «Kindred Britain»
  2. p10164.htm#i101638. Ανακτήθηκε στις 7  Αυγούστου 2020.
  3. Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
  4. Oxford, Bodleian Library MS Digby 57, f. 2*r
  5. Cawley 2011, Earls of Kent.
  6. Ross, Charles Derek (1974). Edward IV. Berkeley and Los Angeles: University of California Press. p.336
  7. Ross 1997, pp. 336-337.
  8. https://www.stgeorges-windsor.org/blog/?tag=george-manners
  • Cawley, Charles (3 June 2011), Earls of Kent [1352]–1408, Holand, Medieval Lands database, Foundation for Medieval Genealogy.
  • Ross, Charles (1997). Edward IV. Yale English monarchs (illustrated ed.). Yale University Press.