Άρνολντ Μπέκλιν
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
Ο Άρνολντ Μπέκλιν (Arnold Böcklin, 16 Οκτωβρίου 1827 - 16 Ιανουαρίου 1901) ήταν Ελβετός συμβολιστής ζωγράφος.
Άρνολντ Μπέκλιν | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Όνομα στη μητρική γλώσσα | Arnold Böcklin (Γερμανικά) |
Γέννηση | 16 Οκτωβρίου 1827[1][2][3] Βασιλεία[4][5][6] |
Θάνατος | 16 Ιανουαρίου 1901[1][2][3] Φιέζολε[7][8] |
Τόπος ταφής | Cimitero Evangelico agli Allori και Grave of Arnold Böcklin |
Ψευδώνυμο | Bocklin, Arnold |
Χώρα πολιτογράφησης | Ελβετία |
Εκπαίδευση και γλώσσες | |
Ομιλούμενες γλώσσες | Γερμανικά[9][10] Ιταλικά |
Σπουδές | Ακαδημία Καλών Τεχνών του Ντύσσελντορφ |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | ζωγράφος[6][11][8] γλύπτης[6][8] διδάσκων πανεπιστημίου σκιτσογράφος[8] σχεδιαστής[12] |
Εργοδότης | Bauhaus-Universität Weimar |
Αξιοσημείωτο έργο | Faun whistling to a Blackbird Αυτοπροσωπογραφία με θάνατο βιολιστή Isle of the Dead |
Οικογένεια | |
Σύζυγος | Angela Pascucci (από 1853)[13] |
Τέκνα | Arnold Böcklin the Younger Maria Böcklin[14] Chiara Böcklin[14] Carlo Böcklin[15] Hans Böcklin[16] |
Αδέλφια | Böcklins Bruder[14] |
Αξιώματα και βραβεύσεις | |
Βραβεύσεις | Βαυαρικό Μαξιμιλιανό Τάγμα για τις Επιστήμες και Τέχνες (1880) |
Σχετικά πολυμέσα | |
Σπούδασε στην Kunstakademie του Ντύσσελντορφ και γνώρισε τα έργα μεγάλων ζωγράφων επισκεπτόμενος την Αμβέρσα, τις Βρυξέλλες και το Παρίσι. Το μεγαλύτερο διάστημα της ζωής του το έζησε στην Ιταλία.
Θέμα των πρώτων του έργων ήταν μυθολογικές παραστάσεις με νύμφες, σατύρους, ναϊάδες και τρίτωνες. Αργότερα το ύφος του έγινε σκοτεινότερο και εμφανίζεται φορτισμένο με μυστικιστικά συναισθήματα, όπως στο περιφημότερο από τα έργα του Το νησί των νεκρών.
Μαζί με τον Φέρντιναντ Χόντλερ υπήρξε ο σπουδαιότερος Ελβετός ζωγράφος του 19ου αιώνα[εκκρεμεί παραπομπή] και κατά τις δεκαετίες 1880 και 1890 ήταν ο καλλιτέχνης που ασκούσε την μεγαλύτερη επιρροή στις γερμανόφωνες χώρες. Θεωρείται από τους σημαντικότερους συμβολιστές εκτός Γαλλίας και τα πένθιμα θέματά του γοήτευσαν τους σουρρεαλιστές.
Επιλογή έργων
Επεξεργασία-
Αυτοπροσωπογραφία με το Θάνατο Βιολιστή, 1872, Βερολίνο, Άλτε Νατσιονάλγκαλερι
-
Angela Böcklin, 1863, Βερολίνο, Άλτε Νατσιονάλγκαλερι
-
Βίλλα στην θάλασσα (1η εκδοχή), 1864, Μόναχο, Schackgalerie
-
Νύμφη και σάτυρος, 1871, Φιλαδέλφεια, Museum of Art
-
Κενταυρομαχία, 1873, Βασιλεία, Kunstmuseum
-
Αποκαθήλωση, 1876, Βερολίνο, Άλτε Νατσιονάλγκαλερι
-
Die Toteninsel (Το νησί των νεκρών - πέμπτη εκδοχή), 1886, Λειψία, Museum der bildenden Künste
-
Παιχνίδι με τα κύματα, 1883, Μόναχο, Neue Pinakothek
-
Το νησί των ζωντανών, 1888, Βασιλεία, Kunstmuseum
-
Ο Πόλεμος, 1896, Δρέσδη, Πινακοθήκη των Νέων Δασκάλων
-
Νέσσος και Δηιάνειρα, 1898, Κάιζερσλάουτερν, Museum Pfalzgalerie
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ 1,0 1,1 1,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 26 Απριλίου 2014.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. 12101980t. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 «Arnold Böcklin». (Ολλανδικά) RKDartists. 9487.
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 11 Δεκεμβρίου 2014.
- ↑ «Большая советская энциклопедия» (Ρωσικά) Η Μεγάλη Ρωσική Εγκυκλοπαίδεια. Μόσχα. 1969. Ανακτήθηκε στις 28 Σεπτεμβρίου 2015.
- ↑ 6,0 6,1 6,2 (Αγγλικά) Union List of Artist Names. vocab
.getty .edu /page /ulan /500016466. - ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. 12101980t.
- ↑ 8,0 8,1 8,2 8,3 (Ολλανδικά) RKDartists. 9487.
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data
.bnf .fr /ark: /12148 /cb12101980t. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015. - ↑ CONOR.SI. 7557731.
- ↑ The Fine Art Archive. cs
.isabart .org /person /58669. Ανακτήθηκε στις 1 Απριλίου 2021. - ↑ Collectie Boijmans Online. www
.boijmans .nl /en /collection /artworks /82052 /die-quelle. Ανακτήθηκε στις 19 Απριλίου 2024. - ↑ Ανακτήθηκε στις 16 Φεβρουαρίου 2022.
- ↑ 14,0 14,1 14,2 Burckhardt source.
- ↑ wepa
.unima .org /en /carlo-bocklin /. - ↑ SIKART. 4024024. Ανακτήθηκε στις 4 Ιανουαρίου 2022.