Άτακτος στρατός
Άτακτος στρατός είναι κάθε μη τυποποιημένο στρατιωτικό στοιχείο που διαφέρει από τις εθνικές ένοπλες δυνάμεις μιας χώρας. Καθώς ορίζεται από τον αποκλεισμό, υπάρχει σημαντική απόκλιση σε αυτά που εμπίπτουν στον όρο. Μπορεί να αναφέρεται στον τύπο της στρατιωτικής οργάνωσης ή στον τύπο της τακτικής που χρησιμοποιείται. Άτακτοι στρατιωτική οργάνωση είναι αυτή που δεν αποτελεί μέρος της οργάνωσης του τακτικού στρατού. Χωρίς την τυπική οργάνωση στρατιωτικών μονάδων, χρησιμοποιούνται συχνά διάφορα πιο γενικά ονόματα· τέτοιες οργανώσεις μπορεί να ονομάζονται στρατεύματα, ομάδα, μονάδα, φάλαγγα, μάγκα, μπάντα ή δύναμη. Οι άτακτοι είναι στρατιώτες ή πολεμιστές που είναι μέλη αυτών των οργανώσεων ή είναι μέλη ειδικών στρατιωτικών μονάδων που χρησιμοποιούν παράτυπες στρατιωτικές τακτικές. Αυτό ισχύει και για παράτυπες μονάδες πεζικού και ανώμαλου ιππικού .
Τακτικός έναντι ατάκτου Επεξεργασία
Οι λέξεις «τακτικός» και «άτακτος» χρησιμοποιούνται για να περιγράψουν τις μάχιμες δυνάμεις εδώ και εκατοντάδες χρόνια, συνήθως με μικρή ασάφεια. Οι απαιτήσεις της ιεραρχίας διοίκησης μιας κυβέρνησης κάνουν τον τακτικό στρατό να είναι πολύ καλά καθορισμένος και οποιοσδήποτε πολεμά εκτός αυτού, εκτός από τις επίσημες παραστρατιωτικές δυνάμεις, είναι άτακτος. Σε περίπτωση που αμφισβητηθεί η νομιμότητα του στρατού ή των αντιπάλων του, έχουν δημιουργηθεί κάποιοι νομικοί ορισμοί.
Στο διεθνές ανθρωπιστικό δίκαιο, ο όρος "άτακτες ή παράτυπες δυνάμεις" αναφέρεται σε μια κατηγορία μαχόμενων που αποτελείται από άτομα που αποτελούν μέρος των ενόπλων δυνάμεων ενός μέρους σε ένοπλη σύγκρουση, διεθνή ή εγχώρια, αλλά δεν ανήκουν στις τακτικές δυνάμεις αυτού του μέρους και δραστηριοποιούνται εντός ή εκτός της δικής τους επικράτειας, ακόμη και αν το έδαφος είναι υπό κατοχή. [1]
Η Τρίτη Σύμβαση της Γενεύης του 1949 χρησιμοποιεί τις «τακτικές ένοπλες δυνάμεις» ως κρίσιμη διάκριση. Η Διεθνής Επιτροπή του Ερυθρού Σταυρού (ICRC) είναι ένας μη κυβερνητικός οργανισμός που είναι κυρίως υπεύθυνος και συνδέεται στενά με τη σύνταξη και την επιτυχή ολοκλήρωση της Τρίτης Σύμβασης της Γενεύης για τη Μεταχείριση των Αιχμαλώτων Πολέμου ("GPW"). Η ΔΕΕΣ σχολίασε λέγοντας ότι οι «τακτικές ένοπλες δυνάμεις» πληρούν τέσσερις όρους της Σύμβασης της Χάγης (1899 και 1907). [2] Με άλλα λόγια, οι «τακτικές δυνάμεις» πρέπει να πληρούν τα ακόλουθα κριτήρια:
- διοικούνται από άτομο υπεύθυνο για τους υφισταμένους του σε μια πλευρά της σύγκρουσης
- έχουν ένα σταθερό διακριτικό έμβλημα αναγνωρίσιμο από απόσταση
- κρατούν φανερά τα όπλα
- διεξάγουν επιχειρήσεις σύμφωνα με τους νόμους και τα έθιμα του πολέμου
Κατ' επέκταση, οι μάχιμες δυνάμεις που δεν πληρούν αυτά τα κριτήρια ονομάζονται «άκτακτες δυνάμεις».
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ Boczek, Boleslaw Adam (2005). International law: a dictionary. Scarecrow Press. ISBN 9780810850781. (ISBN 0-8108-5078-8), (ISBN 978-0-8108-5078-1)
- ↑ Bybee, Jay S., "Status of Taliban Forces Under Article 4 of the Third Geneva Convention of 1949", 7 February 2002 «Archived copy» (PDF). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 20 Σεπτεμβρίου 2009. Ανακτήθηκε στις 19 Αυγούστου 2015.
Βιβλιογραφία Επεξεργασία
- Flavius Vegetius Renatus, Epitoma rei militaris
- Dr. Thomas M. Huber, Compound Warfare: An Anthology
- Clifford J. Rogers, Military Technical Revolution debate among historians
- John M. Gates, US Army & Irregular Warfare
- Harold P. Ford, CIA and the Vietnam Policymakers: Three Episodes 1962–1968
- Robert R. Mackey, "The UnCivil War: Irregular Warfare in the Upper South, 1861–1865," University of Oklahoma Press, 2004, (ISBN 0-8061-3624-3)
Περαιτέρω ανάγνωση Επεξεργασία
- Beckett, I. F. W. (15 Σεπτεμβρίου 2009). Encyclopedia of Guerrilla Warfare. Santa Barbara, California: Abc-Clio Inc. ISBN 978-0874369298.